gup

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gup

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

taql. s. Ogʻir narsaning urilishi natijasida hosil boʻladigan boʻgʻiq ovoz haqida.

Gup etib 1) gupillab, zarb bilan. ◆ Pol-vonning kuchi oshib, oʻz raqibini aylanti-rib chunonam urdiki, u gup etib yerga yiqildi. J. Sharipov, „Xorazm“ . ◆ Zumrad gup etib, oʻrniga choʻkdi. S. Siyoyev, „Otliqayol“ . ◆ Yigitali muvozanatni saqlay olmay, yonboshiga gup etib yiqildi. T. Malik, „Ajab dunyo; 2) bir-dan va sezilarli darajada“ . q. gupillamoq 2.

[ Charos] ◆ Eshikni ochishi bilan gup etib issiq havo yuzigaurildi. Oʻ. Hoshimov, „Qalbingga quloq sol“ . ◆ Qudrat qorni ochligidan Ahmad-ni ham unutib, uyga kirdi. Kirishi bilan bilqillab qaynayotgan dekchadan xushboʻy hid dimogʻiga gup etib urdi. H. Nazir, „Soʻnmas chaqmokdar“ .

Antonimlari

ГУП. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

gup
звукоподрожание глухому однократному бухающему звуку; ◆ koʻchada bir nima ~ etdi на улице что-то грохнуло; ◆ ~ etib 1) с грохотом, c треском; ◆ u ~ etib yiqildi он бухнулся, грохнулся; 2) сильно, сильной струёй; ◆ yuzimga ~ etib issiq urdi меня сразу обдало жаром; ◆ atir gullarning xidi dimogʻimga ~ etib urdi мне в нос ударил запах душистых роз; ◆ ~-~ urmoq бухать, стучать; ◆ yuragim ~-~ urayotir у меня сильно бьётся сердце.