jism
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]jism
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash][a. 1, — tana, organizm; mod-
da] I fiz. Maʼlum joyni egallab, ishgʻol qilib turgan materiya, modsa. ◆ Qattiq jism-lar. n ◆ Allomalar handasayu riyoziyot va yoki shifo ilmida emas, oddiy bir jismdan ham hikmat topardilar. Mirmuhsin, „Meʼmor“ . ◆ Tovush turli jismlarning tebranishi ja-rayonida vujudga keladi. "Fan va turmush" .
2 mat. Fazoning hamma tomondan berk sirt bilan oʻralgan bir qismi. ◆ Geometrik jismlar.
3 Tan, tana; vujud. ◆ [Navoiy:] Eshit, Mansur! [Mansur:] Butun jismim quloqdir. Uy-gʻun va I . Sulton, Alisher Navoiy. ◆ Jasorat timsoli Ikardir abad, Jismi gar oʻtlarda ketgandir yonib. A. Oripov .
- Ismi bor-u, jismi yoʻq q. ism. Ismi jis-miga moye (yoki monand, munosib, yarashgan) Ismiga, nomiga, unvoniga mos. ◆ Brigada aʼzo-laridan yana biri ismi jismiga monand Barno Hojiyevadir. F. Nurullayev, „Boʻz yigit“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ЖИСМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.