pol

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

pol

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

I \f. / JU (pal) - ekin may-

donining atrofi marza bilan koʻtarilgan har bir qismi] q.x. 1 Ekin maydonining atrofi marzalar bilan toʻrtburchak shaklida koʻtarilgan va bostirib sugʻorish uchun mos-langan bir boʻlagi. ◆ Bir pol iyuli. Ikki pol piyoz. Polga suv qoʻymoq. m ◆ Charaqlab oftob chiqib, sholikorlik pollarini toʻldirgan yomgʻir suvlarini oynadek yaltiratdi. S. Ahmad, „Ufq“ . ◆ Tushgacha arang uch pol yerdagi pichanni oʻrib oldim. "Yoshlik" .

Pol olmoq (yoki qilmoq) Atrofini marza bilan oʻrab, yerni pol shakliga keltirmoq. ◆ Pol olib, piyoz urugʻi sepmoq. yash Barcha ekin maydonlari yigirmanchi noyabrdan yigirmanchi dekabrgacha pol olib, ikki marta qa/ 1'qitib sugʻoriladi. "Oʻzbekiston qoʻrikdari".

2 s. t. Marza. ◆ Pastga ekdim sholini, Baland koʻtar polini. "Qoʻshiqpar" .

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

pol

Etimologiyasi

II r. pol - yer; zamin, asos

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Uy-ning, xonaning oyoq bosib yuriladigan va oʻtiriladigan sathi. ◆ Taxta pol. Parket pol. Sement pol. n ◆ Kurbonboy, xotinlarning hayhaylashiga qaramay, polni ham oʻzi yuvdi, gilamni ham oʻzi koʻchaga olib chiqib, qoqib keldi. S. Ahmad, „Saylanma“ . ◆ Zulayho yalang oyoqlari bilan polni chip-chip bosib, uning tepasiga keldi. Oʻ. Hoshimov, „Qalbingga quloq sol“ .

2 Uyning, xonaning oyoq bosib yuriladigan sathiga qoplangan taxta yoki parket. ◆ Pol taxtasi. Pol qoqmoq.

Antonimlari

ПОЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

pol I
с.-х. пал, чек (четырехугольная делянка рисового или клеверного поля); ◆ pol olish разбивка и планировка участков на палы (чеки).

pol II
пол; // половой; ◆ taxta pol деревянный пол; ◆ polga gilam yozmoq стелить
ковёр на пол; ◆ pol taxta половая доска