Reyer Venesia

Reyer Venesia

Dati
Sorte	scuadra de bałacanestro
Creasion	1925
Atività
Spor	Bałacanestro
Liga	Serie A (it)
Stàdio	palasport Taliercio (it) . 3 509
Governo d'impresa
Sito web	reyer.it
Pozision

La Reyer Venezia Mestre, conosùa par raxon de sponsorixasion come Umana Reyer, xe ła prinsipałe sosietà de bałacanestro de Venesia e ła xoga in Serie A.

Inte el so palmarès vanta ła vitoria de cuatro scudeti, conquistà inte łe staxon 1941-42, 1942-43, 2016-17 e 2018-19, e de ła FIBA Europe Cup 2017-2018.

Storia

El scominsio

Fondà a Venesia in tel 1872 da l'insegnante de ginastica Pietro Gallo, co el nome de Società Venesiana de Ginnstica Costantino Reyer, in onor de un stimà co uno stimato cołega e amico e, sol prinsìpio, orientà a ła difuxion de ła partica ginica, el sodałìsio ga verxesto presto ad altre disipline ludiche e sportive insìn al 1925, data che xe stà costituìa ła sesion sociałe de bałacanestro....

I ani d'oro dei scudeti

La Reyer dei do scudeti dei primi ani quaranta

Soto ła guida del prexidente Colombo e de l'ałenator Vidal, inte el 1942 e inte el 1943 ła Reyer Venesia masci ga vinto do scudeti, xogando a ła Scoła Granda de Santa Maria de ła Mixericordia (costruìa in tel Sinquesento da Jacopo Sansovino). Co xe stà xogà ła partìa decixiva del canpionato 1941-1942, i venesiani gà batùo ła Mussolini Parioli Roma dove xogava Enzo Bartoli e Vittorio Gassman. Inte el 1944 i granata ga vinto el scudeto, ma no xe vegnùo omołogà (sarìa stà el terso). In tel 1946 ła squadra de fémene xe riusìa a rivar el tìtoło nasionałe, l'ùgnoło de ła so storia.

I ani sinquanta dopo alcuni alti e basi gà fato registràr ne ła staxon 1956-57 ła prima retrocesion in B, seguìa qualche ano drìo anca da na autoretrocesion in C par grevi problemi de biłanso. Xe stà un periodo scuro, ma presto ła società co prexidente Giancarlo Ligabue ha scominsià un longo rislanso da ła prima metà dei ani sesanta. Xe i ani d'oro de l'era de coach Giulio Geroli e, a seguìr, del "paròn" Tonino Zorzi. La squadra, ałenàda da Geroli, torna in masima serie (ciamàda "Elette") so' el finìr de ła Serie A 1963-64 dei masci ; ła roxa gera conposta da: Andrea Besa, Giorgio Cedolini, Santi, Antonio De Stefani, Vincenzo Bottan, Viscovich, Bosello, Bottan, Ezio Lessana, P. Nason, Guido Vaccher, Roberto Zamarin, Scarpa e Toffanello.

I ani setanta e otanta

I ani setanta e otànta raprexenta el periodo d'oro par la squadra granata, che dal 1977 ha catà na sistemasion più adata de ła Misericordia co xe stà inagurà el Pałaséto de l'Arsenal. In quel periodo xe entrà a far parte del roster canpioni cofà Drasen Dalipagić e Spencer Haywood, che in tel 1981 ga portà ła Reyer fin a ła finałe de Coppa Korać, persa contro ła Joventut Badalona par 105-104 dopo un tenpo suplementar (92-92). Seràda ła parentexe d'oro targà Carrera ła staxon 1983-1984 co na promosion in A1 mancada par un gnente. Alti e basi in tei ani tra el 1985 e el 1988 che ga visto sponsorixàr ła Reyer dite cofà Giomo e Hitachi. In tel 1986 i granata conquista ła A1 co protagonista ła cùbia Dalipagić-Allen. Memorabiłe in A1 xe stà ła partìa Reyer Ve-Virtus Bologna inte ła staxon 1986-87 dove Dalipagić ga segnà 70 punti; inte ła stagion conpàgna ła Reyer riva fin ai otavi de finàl par la conquista del scudeto perdendo ła gara decixiva in caxa contra ła Bałacanestro Firenze. Xe stà conplesivamente na otima stagion che gà fato andàr i granata al 9º posto. Ne ła stagione drì ha otegnùo el 11º posto e play-off scuàxi raxonti (clasifica avulsa); primo inte i play-out co ła cùbia Dalipagić-Radovanović protagonista asołuta. Purmasa l'adio de Dalipagić in tel canpionato 1988-89 ga incixo e Radovanović no xe stà spałixà dal tałènto de Sitton sto ultimo co masa alti e basi; xe rivà in laguna masa tardi un grando Ron Rowan, ła vitoria in caxa contra Torin ga inpisà łe speranse de salvésa, spontonàda da un grando publico (3600 spetadori), ma ła squadra xe retrocesa in A2 (15º posto) perdendo ła sfida decixiva contra ła Fortitudo Bologna. La stagion 1989-90 xe stà l'ultima xogà in A (A2) da ła Reyer a l'Arsenal ariva in laguna Jeff Lamp ex Lakers e se gà sognà. Durante ła Stagione Regołar ła squadra xe rivà 8° par può stuàrse in tei play out. Ugnòło grando luxor xe stà ła vitoria a Trevixo contra ła Benetton basket.

I ani nonànta

Tra i ani otanta e nonànta ła Reyer ga vivesto stazón bone e manco bone, co promosión e retrocesión tra Serie A1 e A2 e ricorenti crixe econòmeghe. So'l scomsinsio dei ani nonàtnata xe stà sbandonà el pałasport de l'Arsenàl, non più adàto a łe norme de segurésa, e ła squadra se gà spostà al Pałasport Taliercio de Mestre. Ła staxón 1990-91 ga visto l'adio de Ratko Radovanović da Venesia e di Brown che rivà ga fato cùbia co Lamp; ła squadra ga retrosedesto in B1 par po' vegnìr repescà in A2 par la dexisténsa de ła Bałcanèstro Livorno. Inte ła staxón 1991-92 ła Reyer gà conquistà ła la promosión in A1. In tel 1992-93 ła Reyer gà evità de tornàr in A2 ma no riusìndo a repéter el rexultàdo inte ła stajón drìo, finìa a l'ultemo posto de ła clasìfega co sòłi 12 punti. Ga tacà anca un periodo de dificoltà economeghe che gà tocà el punto più alto, in tel febràro 1996, co el fałiménto de ła sosietà[3], vanifegando cusì ła promosión in A1 otegnùa sol campo qualche mexe drìo, in cao de ła stazón. El fałiménto infati ga conportà na nòva iscrisión de ła sosietà al canpionato de serie C2.

La ripartensa da ła serie C2 e el ritorno in B1

In tel canpionato 1997-98 ła Reyer gà disputà quindi el canpionato de serie C2, dopo che ła se gà fondesta co ła sosietà Chirignago-Gazzera co na nòva dirigensa (prezidente Giovanni Battista Pettenello e aministradór dełegà Alberto Gherardi), otegnìndo suìto ła promosión in serie C1 in cao a ła stazón. In tel 1998-99, ła Reyer xe restà in serie C1 solo dopo aver zogà i play out.

Int el canpionato 1999-2000, co sponsor e presidente Giorgio Panto, dopo che se gà clasifegà sesta inte ła stazóon regołàr, soto ła guida de Ferdinando Bellegotti, ła Reyer ha vinsesto i play-off otegnendo ła promosión in serie B2, categoria inte ła cuała miłitarà fin al 2006, co ła xe stà promòsa in serie B1 batendo Trento inte ła finàłe dei play off, presidente Luciano Bertoncello. In tel zugno del istèso ano ła squadra dei òmeni e cuèła de łe done (ricostituìa a so volta in tel 1998 da ła Bałacanestro Favaro) xe stàe riunifegàe soto ła propietà del presidente de ła Umana SpA Luigi Brugnaro.

Da ła LegaDue ai scudeti

Finìa ła staxón regołàr 2007-08, al primo posto, ła Reyer gà otegnùo ła promosión in Legadue (A2) vinsendo ła finałe dei play-off contra Brindisi. Par la staxón 2008-09 ła squadra xe stà fortesà cronpando come nòvo xogadóri Nate Green, Otis George e Alex Bougaïeff, ma el 2 disenbre 2008 ła sosietà gà slontanà l'ałenator Eugenio Dalmasson par sostituirlo co Stefano Bizzozi; el 10 disenbre xe stà ingagià el playmaker Davide Bonora, ex nasionałe, e el letone Kristaps Janičenoks. In cao a ła stazón, ła Reyer xe restà in serie A2, sensa parò rivàr ai play-off e otegnìndo ła Copa Disciplina.

Par la staxón drìo 2009-10 xe entrà a far parte de ła squadra el playmaker Kiwane Garris, łe a łe Boo Davis e Marco Allegretti e i stanghirlóni Christian Di Giuliomaria e Tommaso Rinaldi, co el nòvo ałenatór Sandro Dell'Agnello, a cui a xenàro 2010 se gà xontà l'ingàgio de Alvin Young; anca in sta staxón ła squadra, conquista ła salvèsa restando parò senpre inte ła clasìfega medio-basa.

Par la staxón 2010-11 l'organico de ła squadra xe stò ulteriormente rinforràs co l'arivo de Keydren Clark, Tamar Slay, Sylvere Bryan e Matteo Maestrello, mentre gà łasà ła squadra Rodolfo Rombaldoni, Brent Darby, Tyrone Grant, Gregor Hafnar e Tommaso Rinaldi. A fìn xenàro 2011 xe stà cronpoà Luca Lechthaler. Ła squadra xe rivà segónda in cao a ła staxó regołàr (negular season), otegnìndo quindi el dirito a xogàr i play-off ai cuałi xe stà sconfita in finałe da Casale Monferrato. Drìo de na serie de ricorsi ai organi federałi in merito a ła non regołarità del Premio de rexultàdo pagà dal Teramo Basket oltra i paraóri disposti dal regołamento, el 22 setenbre 2011 l'Alta Corte de Giustìsia Sportiva gà inponesto co efeto irevocàbiłe l'amisión de Venesia al canpionato de Serie A 2011-12.[4]

Inte ła staxón 2011-12 ła Reyer, grasi eal setimo posto in regular season, se ga cuałiegà par i play-off vegnìndo ełiminà da l'Olimpia Milano al primo turno par 3 a 0. Senpre in quel'ano el setor xovanìłe de ła Reyer ha conquistà par prima volta el Scudeto Under 15 co ła formasión xovanìl ałenada da Alberto Zanatta.

In tle 2012-13 ła Reyer ga conquistà ła partecipasión a tute e sete łe finałi xovanìłi d'Esełensa su sett, sia in tel setór dei mašci che in quèło de fémene [5]. Ła squadra prinsìpałe gà finìo el canpionato a l'otavo posto, conquistando oncora l'aceso ai play-off ma vegnìndo ełiminà oncora al primo turno da ła Pallacanestro Varese.

In tel 2013-2014 l'organico de ła squadra ga subìo inportanti canbiamenti: Keydren Clark e Alvin Young gà sbandonà ła squadra, mentre che xe rivà Andre Smith, Donell Taylor e Hrvoje Perić. L'ałenatór Mazzon, confermà da nòvo da ła stajón presedente, xe stà slontanà dopo łe prime sìnque xornàe e sostituìo da Zare Markovski; ła squadra gà termenà el canpionato in poxisión undèxe, mantegnendo ła permanensa in serie A ma sensa partesipàr ai play-off.

I ani nonànta

Tra i ani otànta e ani novanta ła Reyer ła gà vivesto stajón altałenante, co promosión e retrocesión tra Serie A1 e A2 e ricorenti crixe economìghe. Al prinsìpio dei ani nonànta xe stà sbandonà el pałasport de l'Arsenale, non più adato a łe norme de segurèsa, e ła squadra se ga trasferìo al Palasport Taliercio de Mestre. Ła staxón 1990-91 ga visto ła partènsa de Ratko Radovanović da Venesia e l'arivo de Rickey Brown che ga fato cùbia co Lamp; ła squadra ga retrocedesto in B1 par vegnìr drìoman ripescà in A2 par la rinuncia de ła Pallacanestro Livorno. Inte ła staxón 1991-92 la Reyer gà conquistà ła promosión in A1. In tel 1992-93 ła Reyer gà evità ła retrocesión in A2 ma no xe riusìa a ripèter el rexultàdo inte ła staxón drìo, finìa a l'ùltemo posto de ła clasífega co sòłi 12 punti. Gà tacà anca un periodo de dificoltà 'conómeghe che xe rivà al culmine, in tel febràro 1996, co el fałìmento de ła società, vanifegando cuì ła promosión in A1 otegnùa sol canpo qualche mexe drìo, in cao de ła staxón. El fałìmento defàti gà conportà ła resicrisión de ła società al canpionato de serie C2.

Ła ripartensa da ła serie C2 e el ritorno in serie B1

In tel canpionato 1997-98 ła Reyer gà xogà quindi el canpionato de serie C2, dopo che ła se gaveva fuxo co ła società Chirignago-Gazzera co na nova dirigensa (presidénte Giovanni Battista Pettenello e aministratór dełegà Alberto Gherardi), ottegnìndo suìto ła promosión in serie C1 in cao de ła stazón. In tel 1998-99, ła Reyer xe restàda in serie C1 solo dopo aver xogà i play out.

In tel canpionato 1999-2000, co sponsor e presidénte Giorgio Panto, dopo esersi clasifegà sesta inte ła staxón regołàr, soto ła guida de Ferdinando Bellegotti, ła Reyer gà vinto i play-off otegnìndo ła promosión in serie B2, categoria inte ła cuała ła miłitarà fin al 2006, co ła xe stà promosa in serie B1 batendo Trento inte ła finałe dei play off, presidénte Luciano Bertoncello. In tel zugno del istéso ano ła squadra mascołìna e cuèła femenìna (ricostituìa a so vòlta in tel 1998 da ła (Bałacanèstro Favaro) xe stà riunifegàe soto ła propietà del presidénte de ła Umana SpA Luigi Brugnaro.

Da ła LegaDue ai scudeti

In cao de ła staxón regołàr 2007-08, finìa al primo posto, ła Reyer gà otegnùo ła promosión in Canpionato de Legadue (A2) vinsndo ła finałe dei play-off contra el Brindisi. Par la staxón 2008-09 ła squadra xe stà rinforsà co tołendo el Nate Green, Otis George e Alex Bougaïeff, ma el 2 disénbre 2008 ła società gà slontanà l'ałenatór Eugenio Dalmasson par sostituìrlo co Stefano Bizzozi; el 10 disénbre xe stà ingagià el playmaker Davide Bonora, ex nasionałe, e el letone Kristaps Janičenoks. Finìa ła staxón, ła Reyer xe restà in serie A2, sensa parò rivàr ai play-off e gà otegnìo ła Coppa Disciplina.

Par la staxón sucesiva 2009-10 xe entrà a far parte de ła squadra el playmaker Kiwane Garris, łe a łe Boo Davis e Marco Allegretti e i lónghi Christian Di Giuliomaria e Tommaso Rinaldi, co el novo ałenatór Sandro Dell'Agnello, a cui xenàro 2010 se gà xontà l'ingàgio de Alvin Young; anca in sta staxón ła squadra a conquistà ła salvésa, restando parò sénpre inte ła clasìfega medio-basa.

Sito da vardàr

[1] Sito de ła squadra de bałacanestro