εξέλιξη

Αφορμή για την παρούσα εργασία αποτέλεσε η προσφυγική κρίση των τελευταίων δεκαετιών, εντός της Ελλάδας αλλά και διεθνώς. Το φαινόμενο έχει ποικίλες προεκτάσεις, με βασική την ανάγκη στέγασης του μεγάλου πληθυσμού. Ύστατη λύση διαχείρισης αυτού του θέματος, αποτελεί ο προσφυγικός καταυλισμός, ως μορφή προσωρινής στέγασης. Αυτού του είδους η εγκατάσταση όμως, ξεφεύγει από τα αρχικά χρονικά όρια, αποκτώντας νέες χωρικές και χρονικές κλίμακες με επίδραση σε πολλές εκφάνσεις της ζωής του τόπου υποδοχής.

Αρχικά, επιχειρείται μια  τυπολογική προσέγγιση της εγκατάστασης των προσφύγων και της σχεδιαστικής και οργανωτικής διάρθρωσης του καταυλισμού, κατά τις υποδείξεις των αρμόδιων φορέων. Στη συνέχεια, γίνεται μελέτη επιλεγμένων παραδειγμάτων διαφορετικών γεωγραφικών περιπτώσεων ώστε να αναλυθεί η δυναμική του καταυλισμού σε ποικιλία συνθηκών, όπου η προσωρινή στέγαση πέρασε σε μονιμότερη εγκατάσταση - από τους καταυλισμούς της Ελλάδας σήμερα, στην εγκατάσταση του 1922 και πιο σύγχρονους καταυλισμούς της Ασίας, της Ευρώπης και της Αφρικής. Τέλος, παρατίθενται θεωρητικές και κριτικές προσεγγίσεις που συμπληρώνουν τις επιμέρους αναλύσεις, δίνοντας μία ολοκληρωμένη οπτική για την εξέλιξη των καταυλισμών και την σχέση τους με τον περιβάλλοντα, αστικό και μη, χώρο.

Συμπερασματικά, γίνεται ανάλυση των επιδράσεων της ιδιαίτερης αυτής μορφής στέγασης και των νέων συνισταμένων που θέτει, τόσο στην αστική ζωή όσο και στον πολεοδομικό σχεδιασμό.