Nawiązując do popularnego w sztuce niderlandzkiej i niemieckiej XVI-XVII w. toposu "Źle dobranej pary" ("Das Ungleische Liebe"), o moralizatorskim przesłaniu, autorka analizuje dwie prace Anny Baumgart: "Bombowniczkę" (2004) i... more
Nawiązując do popularnego w sztuce niderlandzkiej i niemieckiej XVI-XVII w. toposu "Źle dobranej pary" ("Das Ungleische Liebe"), o moralizatorskim przesłaniu, autorka analizuje dwie prace Anny Baumgart: "Bombowniczkę" (2004) i "Wojownika" (2005), i ich prezentację w komplementarnym układzie, na wystawie "Polka. Medium. Cień" Wyobrażenie", w Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie w 2005 r. Genezą powstania obu rzeźb były aktualne odniesienia polityczne: Dla "Bombowniczki" - ustawa antyaborcyjna; "Dla Wojownika" - ujawnione nagrania video więźniów irackich torturowanych w Abu Ghraib i towarzysząca im publiczna debata w USA na temat łamania praw człowieka. Na wystawie w CSW prace znalazły się w polu męskocentrycznej narracji, ufundowanej na romantycznym paradygmacie heroizmu i ofiary. Zdaniem autorki, w tym zestawieniu, przeoczonym przez polską krytykę, rozegrała się ostateczna redakcja polskich narodowych fantazmatów. Historia polityczna ostatnich kilkunastu lat pokazała jednak, że mój entuzjazm, był przedwczesny.
