ÖZ Bu araştırmanın amacı, Osmanlı Devleti’nde ormancılık eğitiminin değişen boyutlarını “Orman Ameliyat Mektepleri”nin gelişim seyrinden hareketle açığa çıkartabilmektir. Modernleşme sürecinde eğitim-öğretim faaliyetlerinin her alanında...
moreÖZ
Bu araştırmanın amacı, Osmanlı Devleti’nde ormancılık eğitiminin
değişen boyutlarını “Orman Ameliyat Mektepleri”nin gelişim
seyrinden hareketle açığa çıkartabilmektir. Modernleşme
sürecinde eğitim-öğretim faaliyetlerinin her alanında yaşanan
dönüşüm mesleki ve teknik eğitim politikalarına da yansımıştır.
Ziraat başta olmak üzere üretim kapasitesini arttırmaya yönelik
atılan adımların yarattığı yetişmiş insan potansiyeli eksikliği
orman politikaları için de geçerli olmuştur. 1858 tarihli Arazi
Kanunnamesinin ormanlar konusundaki yetersizliği 1870’te
yürürlüğe giren Orman Nizamnamesi’ne kapı aralamıştır. Orman
ve ormancılığa yaklaşımın değişen boyutları doğal olarak
ormancılık eğitimini de gündeme taşımıştır. Louis Tassy,
Alexandre Stheme, Charles Simon, Hermann Veith, Hoca Ali Rıza
Efendi, Dr. Bauer gibi isimlerin çabaları, 1857-1920 yılları
arasında ormancılık eğitimine yön vermiştir. II. Meşrutiyet
yıllarına yansıyan uygulamalı eğitim tartışmaları ormancılık
eğitimini de kapsamıştır. Bu çerçevede 1915-1920 yılları arasında
Hendek, Islahiye, Adapazarı ve Beykoz’da “Orman Ameliyat
Mektepleri” açılmıştır. Tarama modeli ile doküman analizi
kullanılarak gerçekleştirilen bu makalede arşiv belgelerinden,
süreli yayınlardan, zabıt ceridelerden ve literatür taraması
gerçekleştirildikten sonra tespit edilen eserlerden
yararlanılmıştır.
ABSTRACT
The aim of this research is to reveal the changing dimensions of
forestry education in the Ottoman Empire based on the course of
"Forest Surgery Schools.” The transformation in all areas of
educational activities during the modernization process has also
been reflected in the policies of vocational and technical
education. The lack of skilled labor potential created by the steps
taken to increase production capacity, especially in agriculture,
has also manifested itself in forest policies. The inadequacy of the
Land Law of 1858 on forests opened the path to the Forest
Regulation, which came into force in 1870. The changing
dimensions of the perception towards forests and forestry have
naturally brought forestry education to the agenda. Efforts of
names such as Louis Tassy, Alexandre Stheme, Charles Simon,
Hermann Veith, Hoca Ali Rıza Efendi, Dr Bauer, paved the way
for forestry education between 1857-1920. Discussions on
applied education reflected in the Second Constitutional Era also
covered forestry education as well. In this context, "Forest
Surgery Schools" were opened in Hendek, Islahiye, Adapazarı
and Beykoz between 1915-1920. Archival documents,
periodicals, parliamentary minutes and works determined in
literature review were used in this article which was conducted
by using scanning model and document analysis.
