Ciechanów is one of the medieval towns of northern Mazovia. The town displays on its coat of arms the figure of St. Peter. However establishing the exact history of the town and genesis of the coat of arms of Ciechanów is not without some... more
Ciechanów is one of the medieval towns of northern Mazovia. The town displays on its coat of arms the figure of St. Peter. However establishing the exact history of the town and genesis of the coat of arms of Ciechanów is not without some difficulties. There is furthermore a lack in addition of both documents and the seal of Ciechanów from the early Middle Ages.
39 towns have been established in Lower Silesia since World War II. Ten of these already held town rights, and one came into being as a result of the division by a national border of a town that had existed since the Middle Ages. Of these... more
39 towns have been established in Lower Silesia since World War II. Ten of these already held town rights, and one came into being as a result of the division by a national border of a town that had existed since the Middle Ages. Of these 39 places, eleven already had coats of arms and, with minor modifications, these are used today. Of the remaining 28 towns, 22 only created their coats of arms after World War II (17 coats of arms being created during the period of communist Poland, with five after 1989). Six towns have not created coats of arms, and five of these have been incorporated into other large towns: Biały Kamień and Sobięcin to Wałbrzych, Sobieszów to Jelenia Góra, Słupiec to Nowa Ruda, and Gorce to Boguszów. Kamieniec Ząbkowicki also did not create a coat of arms during the period it functioned as a town. During the PRL period the dominant motifs in the iconography of co ats of arms were symbols connected with the economy of the given town, and in some coats of arms there were clear manifestations of the connection of the towns with Poland. In contrast, post 1989 one can detect a clear return towards the history of the region. In comparison with the earlier period, there is the more frequent use of the eagle of the Silesian Piasts. In both periods, so-called canting coats of arms are used. Regardless of the period, in the iconography of the coats of arms of the youngest towns in Lower Silesia symbolism associated with their recent rural past is almost imperceptible. However, symbols representing the importance of large industrial plants dominate. On the basis of the examined material, one can also detect issues with the acceptance by a town–village community of a community coat of arms, when this coat of arms was previously the arms of the town where the local authorities are based. This situation occurred in all the cases discussed.
Artykuł podsumowuje utrwalone w piśmiennictwie zapisy podania o początkach Międzychodu oraz ściśle z nim związane przekazy o pochodzeniu gruszy w herbie tego miasta. Reprezentuje ujęcie z perspektywy kulturoznawczej i literaturoznawczej,... more
Artykuł podsumowuje utrwalone w piśmiennictwie zapisy podania o początkach Międzychodu oraz ściśle z nim związane przekazy o pochodzeniu gruszy w herbie tego miasta. Reprezentuje ujęcie z perspektywy kulturoznawczej i literaturoznawczej, powstał z wykorzystaniem wyników kwerendy prowadzonej na potrzeby badań nad dziejami herbu Międzychodu.
Artykuł niniejszy zawiera poważną usterkę, która uszła mojej uwadze podczas korekty, będącej w istocie przemodelowaniem całego tekstu w związku z odnalezieniem nieuwzględnionych wcześniej informacji w jednym ze źródeł, w czym dopomógł mi Łukasz Bernady, któremu składam serdeczne podziękowania. W ostatnim akapicie III. części tekstu znalazła się mianowicie uwaga ujemnie rzutująca na odbiór całości. Przypisywanie przeze mnie w tym fragmencie Antoniemu Taczanowskiemu, jakoby wyłącznie on wprowadził do międzychodzkiego podania herbowego wątek suszenia sieci rybackich na gałęziach legendarnej gruszy jest moim ewidentnym błędem wobec występowania tego samego motywu również w wersji podania przytoczonej przez Wernera Reinholda. W związku z tym składam szczere wyrazy ubolewania pod adresem A. Taczanowskiego, zwłaszcza zaś wobec Szanownych Czytelników, mając nadzieję, iż mimo tej usterki, którą dostrzegłem i zgłosiłem po niewczasie, życzliwie przyjmą mój artykuł.