Utnapiștim

Mărturiile arheologice şi paleogenetice din ultimul timp foarte clar dau un prilej în plus de a aborda problema rădăcinilor, etapei iniţiale de constituire a concepţiei cultului lui Dionysos şi de a percepe valoarea şi însemnătatea reală a acestuia în procesul istoric de formare şi evoluţie a culturii indoeuropene. (Romanian translation of the book The oldest epoch of Dionysian religion).

Mitolojik anlatılar, yaşam buldukları coğrafyaların sosyal dinamiklerini oluşturan kültürleri, yüzey özelliklerini ve iklimini yansıtmaktadır. Bu nedenle çalışmamızı temellendiren Tufan Mitolojisinin kaynağını eski yerleşim yerlerinde özellikle de
yoğun yağışın yaşanabileceği yerlerde aramak doğru olacaktır. İnsanları şoke eden böylesi büyük bir doğal felaketin yaşandığını yansıtan mitolojik kaynakları Anadolu, Mezopotamya ve Yunan kültüründe görmek mümkündür. Tufan Mitolojisi, insanların önlenemez bir şekilde kötülüklerin kaynağı haline gelmeleri, ölümsüzlüğü bulmaları, tanrıları kızdırmış olmaları ve ya nedeni metinlerde tam olarak anlaşılamayan durumlarda tanrıların, dönemin insanlarını cezalandırmaları üzerine kurulmuştur. İnsanların toplumsal yozlaşmadan kaynaklı tanrılar tarafından lanetlenerek yok edileceklerine ilişkin en erken yazılı kaynaklar, Sümer çivi yazılı tabletlerdir. Baş tanrı Zeus, insanların yozlaşarak kötülük yaymalarına öfkelenmiş, onların yok edilmesine karar vermiştir. Yunan kültürüne giren bu mitolojik anlatıyı birçok edebi metinde de bulmak mümkündür. Kesin tarihi ve yaşandığı yeri belirlenemeyen Tufan felaketinin anlatıları günümüze kadar aktarılarak gelmiştir. Günümüzde semavi dinlerde de (Tevrat, İncil ve Kuran) insanların kötülükler yaparak Allah yolundan ayrılmaları sonucu büyük tufanın yaşandığı aktarılmıştır. Tufan yazılı kaynaklardan Sümer Mitolojisine göre 7 gün ve 7 gece, Gılgamış Mitolojisine göre altı gün altı gece, Yunan Mitolojisine göre dokuz gün dokuz gece, Tevrat metnin aktardığına göre 40 gün 40 gece sel felaketi olmuştur. Kuran’da gün belirtilmemiştir, ancak bütün kaynaklarda olduğu gibi yaşamı kurtaran gemi bir dağa oturmuştur. Bu çalışmada Yakın doğu kültürlerinde ortak noktaların çokça yer edindiği “Tufan Mitolojisi” ele alınmıştır. Farklı coğrafyalarda farklı zaman aralıkları içerisinde öykülerle ve yazılı kaynaklarla günümüze kadar aktarılan bu hikayeyi kimi yerde yazılı metinler üzerinden, kimi yerde ise arkeolojik bulgular üzerinden aktarılmıştır.

When reading the flood narrative of Genesis 6-9, God’s intentions and the purpose of the story can be confusing in its bare reading. Many of these issues can be understood more clearly when reading the story as a responsive counter-narrative. This paper will analyze parallels between the story of Noah in Genesis and competing flood narratives to determine how the Biblical narrative responds to the Ancient Babylonian characterization of the divine.