THE DEVELOPMENT OF

CURRICULUM:
“During the Liberation Period”

Inihanda ni:
Bb. Glenda G. Eloso
Layunin:
 Matalakay ang Kurikulum sa Panahon
ng Liberasyon/Paglaya
 Maisa-isa ang mga pamamaraan
ginamit sa Panahon ng Liberasyon
Curriculum in Liberation
Period

The Filipinos were set free from slavery

after the Second World War .Curriculum
remained basically the same and was
subject centered.
Curriculum in Liberation
Period

 During the actual battles for liberation,

formal education experienced total
disruption.
 As peace replaced the fighting, the
Department of Education functioned once
more, taking up the old curriculum.
Steps Taken During the Liberation
Period
 In 1945 during the liberation period, steps were taken
to improve the curriculum existing before the war.
That is:
1. to restore grade V11
2. to abolish the double -single session
3. to adopt the modern trends in education taken
from the United States
Steps Taken During the Liberation
Period
 Many Filipino educational leaders such as Cecilio
Putong, Prudencio Langcauon, Esteban Abada, Martir
Aguilar, Vitalino Bernardino, and otherd tried to
develop curriculum based on the characteristics and
the needs of the Filipino children and on the needs,
problem, and resources of the community.
Steps Taken During the Liberation
Period
 However their efforts remained in the ideational
stage.
 The curriculum remained basically the same as
before and was still subject centred.

1. Focus are the content of the curriculum.

2. Follows a more prescribed format.
Curriculum in Liberation
Period
 By nature curriculum is dynamic. Hence it must be
viewed as changing and developing.
 As the Philippines is a colonial country, different
cultures were infused into our educational system
brought about by our colonizers.
 Colonial rule in the country tailored the curriculum
to serve a colonial goals and objectives.
Curriculum in Liberation
Period

 Made education relevant to the needs

of the changing world or the new
society (Educational Development
Decree of 1972 by President Marcos)
Curriculum in Liberation
Period
 Great experiments in the community school idea and
the use of vernacular in the first two grades of the
primary schools as the medium of instructions.
 Schools are increasingly using instructional materials
that are Philippine-oriented.
 The aim of education is for national development.
 THE DEVELOPMENT OF
CURRICULUM:
“During the Japanese Period”

Inihanda ni:
Bb. Glenda G. Eloso
Layunin:
1. Maipaliwanag ang sistema ng Edukasyon sa Pilipinas sa
panahon ng Hapon.
2. Masuri ang implikasyon ng sistema ng Edukasyon ng
Hapon sa kasalukuyang henerasyon.
3. Matukoy ang anim na prinsipyo ng Edukasyon ng Hapon.
Curriculum in Japanese
Period

 TAGALOG, PHILIPPINE HISTORY, and

CHARACTER EDUCATION were the focus
 Love for WORK and DIGNITY FOR LABOR was
emphasized. There was the spread elementary and
VOCATIONAL education
 NIPPONGO was used and the Japanese tried to stop
the Filipino people from using the English Language
Curriculum in Japanese
Period

 School calendar became longer

 Summer vacation for students
Class size increased to 60
Deleted anti-asian opinions, banned the signing
of American songs, deleted American symbols,
poems and pictures
Curriculum in Japanese
Period

 They introduced many changes in the curriculum by

including Nihoggo and abolishing English as a medium of
instruction and as a subject.
 All textbooks were censored and revised and according to
Japanese culture and heritage.
 The Japanese-Devised curriculum caused a blackout in the
Philippine education and impeded the educational progress.
The Six principles of the Japanese Republic

1. Realization of a NEW ORDER and promote friendly relations

between Japan and the Philippines to the farthest extent.
2. Foster a new Filipino culture based.
3. Endeavour to elevate the morals of the people, giving up over
emphasis to materialism.
4. Diffusion of the Japanese language in the Philippines.
5. Promotion of VOCATIONAL education.
6. To inspire people with the spirit to love neighbour.
Education system during the Japanese period in relation to the Four Pillars of
Education
THE DEVELOPMENT OF
CURRICULUM:
“Marcos Administration”

Inihanda ni:
Bb. Glenda G. Eloso
Layunin:
1. Maipaliwanag ang kahalagahan ng pag-unawa ng
kasaysayan hinggil sa panahon ni Ferninand Marcos.
2. Masuri ang mga isyu at hamon ng edukasyon sa
panahon ni Pangulong Marcos.
3. Matukoy ang kontribusyon ng Rehimeng Marcos sa
edukasyon.
Curriculum in Marcos EDUCATIONAL
Administration DEVELOPMENT

 A continuing dependency on the US and oligarchical control of the

economy resulted in conflicting development strategies by a
succession of pre-Marcos governments.
 The impact of this on the expansion of education, as elucidated
below, was further compounded by chronic budget deficits
associated with the growing public school sector. This hobbled the
education system, making it difficult for the state to address
increasing demand beyond elementary schooling.
Curriculum in Marcos EDUCATIONAL
Administration DEVELOPMENT

 The task then fell to the private sector dominated by Catholic

schools (now ultimately accountable to American rather than
Spanish chapters), joined by newly arrived Protestant missionaries
and a few enterprising returned pensionados from oligarchic
families.
 The general absence of a centralized, state-directed educational
expansion, along with a generally laissez-faire attitude towards the
education sector, meant that the law of supply and demand
prevailed as Gonzalez (1989) further noted.
Curriculum in Marcos EDUCATIONAL
Administration DEVELOPMENT

 The unhampered proliferation of programs in the liberal

arts, education, and business courses evoked another wave
of ‘mass education’ reminiscent of the early decades of
American colonization, but this time in higher education.
Curriculum in Marcos EDUCATIONAL
Administration DEVELOPMENT

 Carnoy (1974) viewed this pattern as problematic for a largely

agriculture-based developing country like the Philippines, which
had yet to achieve industrialization – generally seen as a
prerequisite for the competitiveness of an emerging economy in
the global capitalist system.
 With college education deemed as critical social capital by
majority of Filipino families, the heightened demand reinforced the
monopolistic behavior of the private education sector.
Curriculum in Marcos EDUCATIONAL
Administration DEVELOPMENT
 The absence of government regulation and a conscious strategy to
match manpower needs of new economic programs resulted to
disastrous result of, paradoxically, overeducation in non-technical fields
on one hand and continued lack of skilled technicians and engineers for
the manufacturing industries.
 This education-industry mismatch further deteriorated with the
import substitution industry stagnating by the early 1960s. With the
domestic labour market unable to absorb the products of an expanded
higher education system, the ‘graduate unemployment’ phenomenon
first noticed in India began to cause alarm (Gonzalez, 1989).
Curriculum in Marcos EDUCATIONAL
Administration DEVELOPMENT

The rapid growth of the private market for

tertiary education was being blamed for the
failure of the government to ‘regulate’ the
sector.
Marcos Government (1965-1986), ‘New Society’ Experiment (1972-
1981)

 Ferdinand Marcos was the sixth post-independence

president of the Philippines and the longest serving: from
1965 to 1986. First elected in 1965 and re-elected in 1969
amidst allegations of election irregularities (Wurfel, 1988),
he declared martial law in 1972, a year before he was due to
step down under the provisions of the 1935 Constitution,
which banned presidents from standing for a third term.
Marcos Government (1965-1986), ‘New Society’ Experiment (1972-
1981)

Marcos justified this move with reference to the

‘communist threat’, at a time when the movement’s
influence was spreading both in the countryside and in
urban areas. Successive US governments
accommodated his regime as a bulwark against the
further spread of communism in Southeast Asia
following the ‘loss’ of Vietnam and Cambodia.
Marcos Government (1965-1986), ‘New Society’ Experiment (1972-
1981)

Having issued Proclamation 1081 on September 21, 1972,

Marcos assumed dictatorial powers under a system of
government he called “constitutional authoritarianism”
(civilian government was notionally restored on January 17,
1981). Furthermore, throughout his 21 years in power, the
Philippines was in practice ruled as a ‘conjugal dictatorship’
(Mijares, 1975/2017) due to the enormous influence of
Marcos’ wife Imelda over affairs of state.
Marcos Government (1965-1986), ‘New Society’ Experiment (1972-
1981)

 The ‘New Society’ Programme Under his ‘New Society’

experiment, Marcos sought to implement a coherent
economic development strategy without the
complexities of democratic institutions of the old political
structure.
Marcos Government (1965-1986), ‘New Society’ Experiment (1972-
1981)

 A national survey of education by the Presidential Commission to Survey

Philippine Education (PCSPE) was also conducted in1970 resulting to the
formulation of the first 10-year Education Development Plan in 1972,
highlighting human capital formation and manpower development as key
objectives.
 Most Filipinos welcomed the early years of the New Society and Marcos’
military rule due to subsequent improvements in peace and order, cleanliness
and the generally more disciplined behavior of the people (Bello, 2009).
Marcos Government (1965-1986), ‘New Society’ Experiment (1972-
1981)

 One redeeming feature of the New Society era was the so-called ‘golden age’ of
Filipino technocracy, which saw Marcos recruit into his government an array
of talented individuals from academia, industry and the military (c.f. Tadem,
2012, 2014, 2015).
 As technocrats, they were regarded as professionals and experts in their fields, and
more importantly, “apolitical” (Katayama et al 2010). Their main concern was to
make sure that economic policies and development strategies they formulated were
implemented, which during Marcos’ rule involved battles on many fronts.
Education under the ‘New Society’

 One of the ostensible aims of Marcos’ grand vision for the New Society was the pursuit
of a more egalitarian social order of a kind that previous regimes, from the American
colonial period onwards.
 He criticized the prevailing orthodoxy that state provision of education to all citizens
would, of itself, bring about benign social change – equalising opportunity and
accelerating social mobility:
 Although there has been little recognition of Marcos as the only post-war Philippine
leader strongly linking education to the country’s development strategies, extant literature
from education scholars and recent publications about Marcos technocrats highlight
efforts by the regime to synchronize education reform with economic strategy.
Education under the ‘New Society’

 According to one contemporary observer, he was

guided by the “belief that the economic and social
survival of development of the nation was dependent
on education” (Clarke 1977, p.61).
 Under martial law, the state had the opportunity to
redirect, adjust, and experiment with education and
manpower development policies (Ruiz, 2014).
Education under the ‘New Society’

 In 1972, directly under the Office of the President,

Marcos created the Education Development Projects
Implementation Task Force (EDPITAF) through
Presidential Decree 6-A.
 This special office was mandated to coordinate and
manage most of these foreign-funded education
development projects.
CURRICULUM REFORMS

 Major elements of New Society thinking found their way

into the area of social studies – particular history and civics
education (see Maca and Morris, 2015).
 Key concepts and messages about the New Society were
also tied to government-wide initiatives in moral education,
food production and the promotion of the ‘Green
Revolution’, a ‘Buy Filipino’ campaign and education on
the dangers of illegal drug use (Manalang 1977, p.64).
CURRICULUM REFORMS
 Marcos had his speeches and writings compiled, published and distributed
nationwide, although no study has been conducted to date regarding the
extent to which they were used as teaching materials in schools.
 Education under the New Society also engendered a hybrid
conceptualization of Filipino citizenship. It signaled the construction of
Filipino labour migrants as an archetype of the model citizen – a trend which
eventually culminated in their celebration as ‘modern-day’ heroes by
officialdom in the 1990s.
 A utopian vision for Bagong Lipunan (the New Society) is discussed therein,
highlighting how the state is actively addressing employment issues facing
ordinary labourers, through measures that include scouting overseas work
opportunities
CURRICULUM REFORMS

 The Marcos regime put a high premium on the production

and distribution of textbooks as these were seen as playing
a critical role in communicating the vision and
achievements of the New Society
 Practically all subject areas (except for Mathematics and
Science) featured themes explicitly related to nation
building, civics, citizenship and the New Society.
Education – and hence school textbooks – also became a
vehicle for the personality cult of the Marcoses.
CURRICULUM REFORMS

 During this period, schooling was the most potent platform for political
socialization of most Filipinos.
 Although New Society messages also permeated the modern mass media
(radio, television and cinema), most rural inhabitants lacked electricity.
Textbooks were rivaled in terms of reach and coverage only by comics,
which the regime also harnessed and utilized extensively for propaganda
purposes (San Juan, 1978).
Language in Education/ Bilingual Medium of Instruction Policy
 Aside from the pre-war leader Manuel Quezon (1935-1942), who
initiated an articulation of Filipino national identity through a
policy of using Tagalog-based Pilipino as the national language,
and promulgated code of ethics for Filipino citizenship, Marcos
was arguably the only twentieth-century leader with a clear vision
for nationhood and citizenship formation (Maca and Morris, 2015;
David, 2002).
 As part of his efforts to promote a cohesive sense of national
identity, he sought a political solution to the lingering issue of
medium of instruction in basic education.
Language in Education/ Bilingual Medium of Instruction Policy
 Since 1960s, the private schools attended by the country’s elite
have resisted abandoning the use of English as medium of
instruction as ‘they base much of their reputation on their
supposedly superior ability to teach English‟ (Hunt and McHale
1965, p.69)
 Nevertheless, Marcos, by inserting the bilingual policy in the 1973
Constitution (Article 15 Section 3.3), sought to resolve decades of
inertia regarding the legislated ‘national language’ among
academics, politicians and regional leaders.
Expansion of Technical-Vocational Education

 Marcos made the case for the revival of technical-vocational

education by highlighting the mismatch between the output of the
education system and the manpower needs of the economy.
 The introduction of education in the Third World, which in the colonial
era initially began with a conception of education as something that
confers ease, proved disastrous to the very effort of the society to
advance.
Expansion of Technical-Vocational Education
 Here we have the supreme irony of education proceeding much
faster than economic development, and creating difficult
burdens for the country in terms of an educated unemployed
(Marcos 1976, p. 29).
 The reorganization of the educational system by virtue of
Presidential Decree 6 in 1972 resulted in the creation of the 13
administrative regions and the expansion of the National
Manpower Youth Council (NMYC) to address the need for middle-
level skills development or labour institutions, four science
educational centers, and the upgrading of 11 agricultural schools to
improve farming programs (Marcos, 1976).
 THE DEVELOPMENT OF
CURRICULUM:
“Cory Aquino Administration”

Inihanda ni:
Bb. Glenda G. Eloso
Layunin:
1. Mailarawan ang pag-unlad ng kurikulum sa
Administrasyong Cory Aquino.
2. Maipaliwanag ang kahalagahan ng pag-unlad ng
kurikulum sa panahon ni Cory Aquino.
3. Malaman ang pag-unlad ng kurikulum sa Panahon ni
Cory Aquino.
Curriculum in Aquino
Administration
 When President Corazon C. Aquino took over the reins of
government in 1986, all the basic processes and institutions that
make up a democratic government were in shambles.
 The most significant act of her administration was the speedy
reestablishment of these structures: drafting of a new Constitution;
conduct of free elections at the local and national levels;
installation of an independent judiciary; restoration of the freedom
of expression; and extending its hand in peace to communist rebels
and secessionists.
Curriculum in Aquino
Administration

The present Constitution of the Philippines:

Approved by the 1986 Constitutional Commission
on October 12, 1986, the 1987 Constitution of the
Republic of the Philippines was presented to
President Corazon C. Aquino on October 15, 1986.
It was ratified on February 2, 1987 by a plebiscite.
It was proclaimed in force on February 11, 1987.
Ang 1987 Konstitusyon ng Republika ng Pilipinas
 Artikulo XIV: Edukasyon, Syensya at Teknolohya, mga Sining,
Kultura, at Isports

EDUKASYON
Section 1. Dapat pangalagaan at itaguyod ng Estado ang karapatan ng
lahat ng mga mamamayan sa mahusay na edukasyon sa lahat ng antas
at dapat magsagawa ng angkop na mga hakbang upang matamo ng
lahat ng gayong edukasyon.
Ang 1987 Konstitusyon ng Republika ng Pilipinas
 Artikulo XIV: Edukasyon, Syensya at Teknolohya, mga Sining,
Kultura, at Isports
EDUKASYON
Section 2. Ang Estado ay dapat:
1. Magtatag, magpanatili, at magtustos ng isang kumpleto, sapat at pinag-isang sistema ng edukasyong
naaangkop sa mga pangagailangan ng sambayanan at lipunan;
2. Magtatag at magpanatili ng isang sistema ng libreng pambayang edukasyon sa elementarya at hayskul.  Hindi
bilang pagtatakda sa likas na karapatan ng mga magulang sa pag-aaruga ng kanilang mga anak, ang edukasyong
elementarya ay sapilitan sa lahat ng mga batang nasa edad ng pag-aaral.
3. Magtatag at magpanatili ng isang sistema ng mga kaloob ng iskolarsip, mga programang pautang sa
estudyante, mga tulong sa salapi at iba pang mga insentibo na dapat ibigay sa karapat-dapat na mga estudyante
sa mga paaaralang publiko at pribado, lalo na sa mga kulang-palad;
4.Pasiglahin ang di-pormal, impormal, at katutubong mga sistema ng pagkatuto, at gayon din ang mga
programang pagkatuto sa sarili, sarilinang pag-aaral at pag-aaral sa labas ng paaralan lalo na yaong tumutugon
sa mga pangangailangan ng pamayanan; at
5. Mag-ukol sa mga mamamayang may sapat na gulang, may kapansanan, at kabataang nasa labas ng paaralan
ng pagsasanay sa sibika, kahusayang bokasyonal, at iba pang mga kasanayan.
Ang 1987 Konstitusyon ng Republika ng Pilipinas
 Artikulo XIV: Edukasyon, Syensya at Teknolohya, mga Sining,
Kultura, at Isports
EDUKASYON
Section 3.
1. Dapat maging bahagi ng kurikula ang pag-aaral ng Konstitusyon sa lahat ng mga institusyong
pang-edukasyon.
2. Dapat nilang ikintal ang pagkamakabayan at nasyonalismo, ihasik ang pag-ibig sa sangkatauhan,
paggalang sa mga karapatang pantao, pagpapahalaga sa gampanin ng mga pambansang bayani sa
historikal na pagpapaunlad ng bansa, ituro ang mga karapatan at mga tungkulin ng
pagkamamamayan, patatagin ang mga pagpapahalagang etikal at espiritwal, linangin ang karakter na
moral at disiplinang pansarili, pasiglahin ang kaisipang mapanuri at malikhain, palawakin ang
kaalamang syentipiko at teknolohikal, at itaguyod ang kahusayang bokasyonal;
3. Sa opsyong nakalahad nang nakasulat ng mga magulang o mga tagakupkop, dapat pahintulutang
ituro ang relihiyon sa kanilang mga anak o mga ampon sa mga pambayang paaralang elementarya at
hayskul sa regular na mga oras ng klase ng mga tagapagturong itinalaga o pinahintulutan ng
relihiyosong awtoridad ng relihiyong kinaaaniban ng mga anak o mga ampon, nang walang dagdag na
gastos ang pamahalaan.
Ang 1987 Konstitusyon ng Republika ng Pilipinas
 Artikulo XIV: Edukasyon, Syensya at Teknolohya, mga Sining,
Kultura, at Isports
EDUKASYON
Section 4
1. Kinikilala ng Estado ang mga gampaning komplimentaryo ng mga institusyong publiko at pribado sa
sistemang pang-edukasyon at dapat itong tumupad ng makatwirang superbisyon at regulasyon sa lahat ng mga
institusyong pang-edukasyon.
Ang mga institusyong pang-edukasyon, bukod sa mga itinatag ng mga pangkat na relihiyoso at mga kalupunang
misyon, ay dapat na ari lamang ng mga mamamayan ng Pilipinas o ng mga korporasyon o mga asosasyon na
ang animnapung bahagdan man lamang ng puhunan nito ay ari ng gayong mga mamamayan.  Gayon man,
maaaring itakda ng Kongreso ang karagdagang lahok na ekwiting Pilipino sa lahat ng mga institusyong pang-
edukasyon.
2. Dapat sumakamay ng mga mamamayan ng Pilipinas ang kontrol at administrasyon ng mga institusyong
pang-edukasyon.
Hindi dapat matatag ang ano mang institusyong pang-edukasyon ng eksklusibong para sa mga dayuhan at hindi
dapat humigit sa isang-katlo ng enrolment sa alinmang paaralan ang ano mang pangkat ng mga dayuhan.  Ang
mga tadhana ng subseksyong ito ay hindi sasaklaw sa mga paaralang itinatag para sa mga dayuhan na tauhang
diplomatiko at kanilang mga dependent at, matangi kung naiiba ang itinatadhana ng batas, para sa iba pang mga
dayuhan na pansamantalang naninirahan dito.
Ang 1987 Konstitusyon ng Republika ng Pilipinas
 Artikulo XIV: Edukasyon, Syensya at Teknolohya, mga Sining,
Kultura, at Isports
EDUKASYON
Section 4.
3. Ang lahat ng mga rebenyu at mga aset ng mga institusyong pang-edukasyon na di-sapian,
di pampakinabang at ginamit nang aktwal, tuwiran, at eksklusibo para sa mga layuning pang-
edukasyon ay dapat malibre sa mga buwis at mga bayarin sa kalakal.  Sa sandaling mabuwag
o maputol ang buhay-korporasyon ng gayong mga institusyon, dapat madispos ang kanilang
mga aset sa paraang itinatadhana ng batas.
4. Maaari ring magkaroon ng karapatan ang mga institusyong pang-edukasyon na propreytari
pati yaong mga ari ng kooperatiba sa gayong mga pagkalibre salig sa mga katakdaang
itinatadhana ng batas kabilang ang mga pagtatakda sa mga dibidendo at mga tadhana para sa
muling pamumuhunan.
Batay sa mga kondisyong itinatakda ng batas, dapat malibre sa buwis ang lahat ng mga
kaloob, mga endowment, mga donasyon, o mga kontribusyon na ginamit nang aktwal,
tuwiran, at eksklusibo para sa mga layuning pang-edukasyon.
Ang 1987 Konstitusyon ng Republika ng Pilipinas
 Artikulo XIV: Edukasyon, Syensya at Teknolohya, mga Sining,
Kultura, at Isports

EDUKASYON
Section 5.
1. Dapat isaalang-alang ng Estado ang mga pangangailangan at kalagayang panrehyon at pansektor at dapat
pasiglahin ang lokal na pagpaplano sa pagbubuo ng mga patakaran at mga programang pang-edukasyon.
2. Dapat tamasahin ang kalagayang akademiko sa lahat ng mga institusyon ng lalong mataas na karunungan.
Ang bawat mamamayan ay may karapatang pumili ng propesyon o kurso ng pag-aaral, salig sa karampatan,
makatwiran at ekwitableng mga kinakailangan sa pagpasok at mga pangangailangang akademiko.
3. Dapat patingkarin ng Estado ang karapatan ng mga guro sa pagsulong na propesyonal.  Dapat magtamasa ng
proteksyon ng Estado ang mga tauhang akademiko na di-nagtuturo at mga tauhang di-akademiko.
4. Dapat mag-ukol ang Estado ng pinakamataas na prayoriti sa pagbabadyet sa edukasyon at seguruhin na
magaganyak at mapamamalagi ng pagtuturo ang nararapat na kaparte nito sa pamamagitan ng sapat na
gantimpala at iba pang paraan ng kasiyahan at katuparan sa gawain.
Ang 1987 Konstitusyon ng Republika ng Pilipinas
 Artikulo XIV: Edukasyon, Syensya at Teknolohya, mga Sining,
Kultura, at Isports
WIKA
Section 6.
Ang wikang pambansa ng Pilipinas ay Filipino.  Samantalang
nililinang, ito ay dapat payabungin at pagyamanin pa salig sa umiiral
na wika sa Pilipinas at sa iba pang mga wika.
Alinsunod sa mga tadhana ng batas at sang-ayon sa nararapat na
maaaring ipasya ng Kongreso, dapat magsagawa ng mga hakbangin
ang Pamahalaan upang ibunsod at puspusang itaguyod ang paggamit
ng Filipino bilang midyum ng opisyal na komunikasyon at bilang
wika ng pagtuturo sa sistemang pang-edukasyon.
Ang 1987 Konstitusyon ng Republika ng Pilipinas
 Artikulo XIV: Edukasyon, Syensya at Teknolohya, mga Sining,
Kultura, at Isports
WIKA
Section 7. Ukol sa mga layunin ng komunikasyon at
pagtuturo, ang mga wikang opisyal ng Pilipinas ay Filipino at,
hangga't walang ibang itinatadhana ang batas, Ingles.
Ang mga wikang panrehyon ay pantulong na mga wikang
opisyal sa mga rehyon at magsisilbi na pantulong na mga
wikang panturo roon.
Dapat itaguyod ng kusa at opsyonal ang Kastila at Arabic.
Ang 1987 Konstitusyon ng Republika ng Pilipinas
 Artikulo XIV: Edukasyon, Syensya at Teknolohya, mga Sining,
Kultura, at Isports
WIKA
Section 8. Ang Konstitusyong ito ay dapat ipahayag sa Filipino at
Ingles at dapat isalin sa mga pangunahing wikang panrehyon, Arabic,
at Kastila.
Section 9. Dapat magtatag ng Kongreso ng isang komisyon ng
wikang pambansa na binubuo ng mga kinatawan ng iba't ibang mga
rehyon at mga disiplina na magsasagawa, mag-uugnay at
magtataguyod ng mga pananaliksik sa Filipino at iba pang mga wika
para sa kanilang pagpapaunlad, pagpapalaganap, at pagpapanatili.
Ang 1987 Konstitusyon ng Republika ng Pilipinas
 Artikulo XIV: Edukasyon, Syensya at Teknolohya, mga Sining,
Kultura, at Isports
SYENSYA AT TEKNOLOHIYA
Section 10. Napakahalaga ng syensya at teknolohya sa
pambansang pag-unlad at pagsulong.  Dapat mag-ukol ng prayoriti
ang Estado sa pananaliksik at pagbubuo, imbensyon, inobasyon, at sa
pagsasagamit ng mga ito; at sa edukasyon, pagsasanay at mga
lingkurang pangsyensya at panteknolohiya.  Dapat suportahan nito
ang mga kakayahang siyentipiko at teknolohikal na katutubo, angkop
at umaasa sa sariling kakayahan at ang kanilang kabagayan sa mga
sistemang pamproduksyon at pambansang kapamuhayang pambansa.
Ang 1987 Konstitusyon ng Republika ng Pilipinas
 Artikulo XIV: Edukasyon, Syensya at Teknolohya, mga Sining,
Kultura, at Isports
SYENSYA AT TEKNOLOHIYA
Section 11. Maaaring magtadhana ang Kongreso para sa
mga insentibo, kasama ang mga kabawasan sa bwis, upang
maganyak ang paglahok na pribado sa mga programa ng
batayan at gamiting pananaliksik na siyentipiko.  Dapat
magkaloob ng mga iskolarship, kaloob-na-tulong, o iba pang
mga anyo ng mga insentibo sa mga karapat-dapat na
estudyante sa syensya, mga mananaliksik, mga sayantist, mga
imbentor, mga teknolodyist, at mga mamamayang may
natatanging likas na talino.
Ang 1987 Konstitusyon ng Republika ng Pilipinas
 Artikulo XIV: Edukasyon, Syensya at Teknolohya, mga Sining,
Kultura, at Isports
SYENSYA AT TEKNOLOHIYA
Section 12. Dapat regulahin ng Estado ang paglilipat at
itaguyod ang pag-aangkop ng teknolohiya mula sa lahat
ng batis para sa pambansang kapakinabangan.  Dapat
pasiglahin nito ang pinakamalawak na paglahok ng mga
pribadong pangkat, mga pamahalaang lokal, at mga
organisasyong salig-pamayanan sa paglikha, at
pagsasagamit ng syensya at teknolohiya.
Ang 1987 Konstitusyon ng Republika ng Pilipinas
 Artikulo XIV: Edukasyon, Syensya at Teknolohya, mga Sining,
Kultura, at Isports
SYENSYA AT TEKNOLOHIYA
Section 13. Dapat pangalagaan at seguruhin ng Estado
ang mga eksklusibong karapatan ng mga sayantist, mga
imbentor, mga artist at iba pang mga mamamayang may
likas na talino sa kanilang ari at mga likhang
intelektwal, lalo na kung kapaki-pakinabang sa
sambayanan para sa panahong maaaring itakda ng
batas.
Ang 1987 Konstitusyon ng Republika ng Pilipinas
 Artikulo XIV: Edukasyon, Syensya at Teknolohya, mga Sining,
Kultura, at Isports
SINING AT KULTURA
Section 14. Dapat itaguyod ng Estado ang pangangalaga,
pagpapayaman at dinamikong ebolusyon ng isang
pambansang kulturang Pilipino salig sa simulaing pagkakaisa
sa pagkakaiba-iba sa kaligirang malaya, artistiko at
intelektwal na pagpapahayag.
Section 15. Dapat tangkilikin ng Estado ang mga sining at
panitikan.  Dapat pangalagaan, itaguyod, at ipalaganap ng
Estado ang pamanang historikal at kultural at ang mga likha at
mga kayamanang batis artistiko ng bansa.
Ang 1987 Konstitusyon ng Republika ng Pilipinas
 Artikulo XIV: Edukasyon, Syensya at Teknolohya, mga Sining,
Kultura, at Isports
SINING AT KULTURA
Section 16. Ang lahat ng mga kayamanang artistiko at historiko ng
bansa ay bumubuo sa kayamanang kultural nito ay dapat pangalagaan
ng Estado na maaaring magregula sa disposisyon nito.
Section 17. Dapat kilalanin, igalang, at pangalagaan ng Estado ang
mga karapatan ng mga katutubong pamayanang kultural sa
pagpapanatili at pagpapayaman ng kanilang kultura, mga tradisyon, at
mga institusyon.  Dapat isaalang-alang nito ang mga karapatang ito sa
pagbabalangkas ng mga pambansang plano at mga patakaran.
Ang 1987 Konstitusyon ng Republika ng Pilipinas
 Artikulo XIV: Edukasyon, Syensya at Teknolohya, mga Sining,
Kultura, at Isports
SINING AT KULTURA
Section 18.
1. Dapat seguruhin ng Estado ang pantay na pagtamo ng mga
pagkakataong kultural sa pamamagitan ng sistemang pang-
edukasyon, mga kultural na entity na publiko o pribado, at mga
iskolarsip, mga kaloob at iba pang mga insentibo, at mga
pampamayanang sentrong kultural at iba pang mga tanghalang
pangmadla.
2. Dapat pasiglahin at tangkilikin ng Estado ang mga pananaliksik at
mga pag-aaral tungkol sa mga sining at kultura .
Ang 1987 Konstitusyon ng Republika ng Pilipinas
 Artikulo XIV: Edukasyon, Syensya at Teknolohya, mga Sining,
Kultura, at Isports
ISPORTS
Section 19.
1. Dapat itaguyod ng Estado ang edukasyong pisikal at pasiglahin ang
mga programang pang-isports, mga paligsahang panliga, at mga
amatyur isports, kasama ang pagsasanay para sa mga paligsahang
pandaigdig, upang maisulong ang disiplina sa sarili, pagtutulungan ng
magkakasama at kahusayan para sa pagbubuo ng kapamayanang
malusog.
2. Ang lahat ng mga institusyong pang-edukasyon ay dapat
magsagawa ng regular na mga gawaing pang-isports sa buong bansa
at pakikipagtulungan sa mga samahan sa palaro at iba pang mga
EDUCATIONAL PROGRAM

 Non formal Education

 Technical and Vocational Education
 Physical Education and School Sports
 Scholarships and incentives
 Free Public Education in Elementary and High school
 ESCS – Educational Service Contracting Scheme
 SEDP -  Secondary Education Developmental
Program
EDUCATIONAL PRACTICES

 To improve the quality.

 To increase access of disadvantaged groups in all
educational areas.
 To accelerate the development of middle and high
level manpower required by economic recovery and
sustainable growth as well as enhance their
employability, productivity, and self-reliance.
 GAWAIN:
SAGUTIN MO NA AKO..
PANGKALAHATANG DIREKSYON

 Masusing unawain ang hinihingi ng bawat

tanong
 Gawing tiyak at makabuluhan ang pagsagot
 Ihanay ng organisado ang mga ideya
Kung Nasa Katuwiran Ka! Ipaglaban Mo..

 Sa inyong palagay, nakatutugon ba sa

kasalukuyang pangangailangan sa edukasyon ang
mga paglinang sa kurikulum sa iba’t ibang
panahon? Pangatwiranan.
Pinili at Pinanindigan…

 Pumili ng isa sa apat na panahong tinalakay

hinggil sa paglinang ng kurikulum na malaki ang
naging ambag sa kasalukuyang panahon.
Patunayan.
MARAMING SALAMAT SA
AKTIBONG PAKIKINIG !

Inihanda ni:
Bb. Glenda G. Eloso