| dbo:abstract
|
- La Doctrina Bréjnev, - també coneguda com a Doctrina de la sobirania limitada -, va ser una soviètica, primer i més clarament esbossada per S. Kovalev el 26 de setembre de 1968 al diari Pravda, en un article titulat "Sobirania i Obligacions Internacionals dels Països Socialistes". Leonid Bréjnev la reiterà en un discurs en el Cinquè Congrés del Partit Obrer Unificat Polonès el 13 de novembre de 1968, afirmant: Aquesta doctrina s'anuncià per justificar retroactivament la Invasió soviètica de Txecoslovàquia de l'agost de 1968, que acabà amb la Primavera de Praga, juntament amb anteriors intervencions militars soviètiques, com durant la revolució hongaresa de 1956. Aquestes invasions eren mitjans per posar un punt final als esforços d'alliberament democràtic i als alçaments que potencialment podien comprometre l'hegemonia soviètica al Bloc Oriental, que era considerat pels soviètics com un coixí essencialment defensiu i estratègic pel cas que esclatessin les hostilitats amb l'OTAN. A la pràctica, aquesta política significava que es limitava la independència permesa als partits comunistes locals. Més encara, no es permetria a cap país que abandonés el Pacte de Varsòvia, que es destorbés el monopoli del poder del Partit Comunista, o que de qualsevol manera es comprometés la unitat del Bloc Oriental. En aquesta doctrina quedava implícit que el lideratge de la Unió Soviètica, que es reservava per a si mateixa el dret a definir el socialisme i el capitalisme. Tot seguit de l'anunci de la Doctrina Bréjnev, se signaren nombrosos tractats entre la Unió Soviètica i els seus països satèl·lits per reafirmar aquests punts i per assegurar encara més la cooperació interestatal. Els principis d'aquesta doctrina eren tan amples que els soviètics els empraren fins i tot per justificar la seva intervenció militar en països aliens al Pacte de Varsòvia, com a Afganistan el 1979. La Doctrina Bréjnev va seguir efectiva fins que acabà finalment amb la durant la crisi de 1980-81 i posteriorment va ser rebutjada quan Mikhaïl Gorbatxov es negà a emprar la força per evitar la celebració d'eleccions lliures a Polònia el 1989, fet que va permetre que Solidarność derrotés el Partit Comunista. El 1989 va ser superada per la Doctrina Sinatra. (ca)
- Brežněvova doktrína omezené suverenity řídila sovětskou zahraniční politiku od roku 1968 do Perestrojky. Generální tajemník Komunistické strany Sovětského svazu Leonid Iljič Brežněv považoval hrozbu, že by se některá socialistická země odvrátila od socialismu ke kapitalismu, za problém nejen této země, ale i všech ostatních socialistických států. Sovětský svaz si tím vlastně vyhradil právo intervenovat v libovolné zemi východního bloku, ve které by existovalo takové nebezpečí. Brežněvova doktrína byla aplikována pro ospravedlnění okupace Československa v roce 1968 a Afghánistánu v roce 1979. (cs)
- Als Breschnew-Doktrin über die „begrenzte Souveränität sozialistischer Länder“ wird die politische Leitlinie der Sowjetunion aus dem Jahr 1968 bezeichnet. Die Hauptthese lautet: „Die Interessen und die Souveränität einzelner sozialistischer Staaten finden ihre Grenzen an den Interessen und der Sicherheit des gesamten sozialistischen Systems“. Leonid Breschnew verkündete diese Doktrin am 12. November 1968 und lieferte damit nachträglich eine Rechtfertigung für die Invasion der Truppen des Warschauer Paktes in die Tschechoslowakei am 21. August 1968. Die Breschnew-Doktrin bestimmte die folgenden zwanzig Jahre die sowjetische Außenpolitik. Die Sowjetunion behielt sich damit das Recht auf ein militärisches Eingreifen vor, wenn sie in einem Land ihres Machtbereiches den Sozialismus gefährdet sah. Sie sicherte so die Vorherrschaft kommunistischer Parteien in den Ostblock-Staaten und den Fortbestand des Warschauer Paktes. Breschnews Nachfolger Michail Gorbatschow hob im Jahr 1989 die Doktrin auf. Daraufhin zerfiel der Ostblock. (de)
- The Brezhnev Doctrine was a Soviet foreign policy that proclaimed any threat to socialist rule in any state of the Soviet Bloc in Central and Eastern Europe was a threat to them all, and therefore justified the intervention of fellow socialist states. It was proclaimed in order to justify the Soviet-led occupation of Czechoslovakia earlier in 1968, with the overthrow of the reform government there. The references to "socialism" meant control by the communist parties loyal to the Kremlin. Soviet leader Mikhail Gorbachev repudiated the doctrine in the late 1980s, as the Kremlin accepted the peaceful overthrow of communist rule in all its satellite countries in Eastern Europe. The policy was first and most clearly outlined by Sergei Kovalev in a September 26, 1968 Pravda article entitled "Sovereignty and the International Obligations of Socialist Countries". Leonid Brezhnev reiterated it in a speech at the Fifth Congress of the Polish United Workers' Party on November 13, 1968, which stated: "When forces that are hostile to socialism try to turn the development of some socialist country towards capitalism, it becomes not only a problem of the country concerned, but a common problem and concern of all socialist countries." This doctrine was announced to retroactively justify the invasion of Czechoslovakia in August 1968 that ended the Prague Spring, along with earlier Soviet military interventions, such as the invasion of Hungary in 1956. These interventions were meant to put an end to liberalization efforts and uprisings that had the potential to compromise Soviet hegemony inside the Soviet Bloc, which was considered by the Soviet Union to be an essential and defensive and strategic buffer in case hostilities with NATO were to break out. In practice, the policy meant that only limited independence of the satellite states' communist parties was allowed and that none would be allowed to compromise the cohesiveness of the Eastern Bloc in any way. That is, no country could leave the Warsaw Pact or disturb a ruling communist party's monopoly on power. Implicit in this doctrine was that the leadership of the Soviet Union reserved, for itself, the power to define "socialism" and "capitalism". Following the announcement of the Brezhnev Doctrine, numerous treaties were signed between the Soviet Union and its satellite states to reassert these points and to further ensure inter-state cooperation. The principles of the doctrine were so broad that the Soviets even used it to justify their military intervention in the communist (but non-Warsaw Pact) nation of Afghanistan in 1979. The Brezhnev Doctrine stayed in effect until it was ended with the Soviet reaction to the Polish crisis of 1980–1981. Mikhail Gorbachev refused to use military force when Poland held free elections in 1989 and Solidarity defeated the Polish United Workers' Party. It was superseded by the facetiously named Sinatra Doctrine in 1989, alluding to the Frank Sinatra song "My Way". The refusal to intervene in the emancipation of the Eastern European satellite states and the Pan-European Picnic then led to the fall of the Iron Curtain and the largely peaceful collapse of the Eastern Bloc. (en)
- La Doctrina Brézhnev o doctrina de soberanía limitada fue una doctrina política soviética, introducida por Leonid Brézhnev -secretario general del PCUS- como guía para la política exterior de la URSS, conforme a un artículo publicado en el diario soviético Pravda en noviembre de 1968. (es)
- La doctrine Brejnev est une doctrine politique soviétique définie en 1968 dans le contexte du Printemps de Prague qui limite la souveraineté des États satellites de l'URSS en Europe de l'Est. Elle leur reconnaît une certaine latitude dans la mise en œuvre des principes du marxisme-léninisme, mais leur dénie le droit de s'en écarter pour ne pas risquer de compromettre les intérêts vitaux communs des autres États socialistes. Si les orientations prises par un de ces États venaient à compromettre la cohésion d'ensemble des États du bloc socialiste, ceux-ci seraient fondés à réagir. Bien que les différentes formulations faites de cette doctrine au cours de l'année 1968 ne mentionnent pas explicitement un droit de recours à la force, Léonid Brejnev s'appuie sur elle pour justifier l'invasion militaire de la Tchécoslovaquie en août 1968 qui met fin au Printemps de Prague. (fr)
- Doktrin Brezhnev adalah kebijakan luar negeri Uni Soviet yang pertama kali dijelaskan oleh S. Kovalev pada 26 September 1968 dalam artikelnya di koran "Pravda" yang berjudul "Kedaulatan dan Kewajiban Internasional Negara-Negara Sosialis". Leonid Brezhnev mengulanginya dalam pidatonya di Kongres Kelima pada 13 November 1968: Ketika kekuatan yang bermusuhan dengan sosialisme mencoba mengubah perkembangan negara sosialis tertentu menjadi kapitalisme, hal tersebut tidak hanya menjadi masalah bagi negara yang bersangkutan, tetapi juga merupakan masalah bersama semua negara sosialis. Doktrin ini diumumkan untuk menjustifikasi invasi Soviet ke Cekoslowakia pada Agustus 1968 yang mengakhiri pergerakan Musim Semi Praha dan intervensi-intervensi militer Soviet sebelumnya, seperti invasi Hongaria tahun 1956. Intervensi-intervensi tersebut dimaksudkan untuk mengakhiri upaya liberalisasi dan pemberontakan yang berpotensi mengancam hegemoni Soviet di Blok Timur. Negara-negara yang tergabung dalam Blok Timur sendiri dianggap oleh Soviet sebagai batas strategis dan defensif yang penting apabila perang dengan NATO meletus. Pada praktiknya, kebijakan ini membatasi kemerdekaan negara-negara komunis yang menjadi negara satelit Soviet. Negara-negara tersebut tidak diperbolehkan meninggalkan Pakta Warsawa atau mengganggu monopoli kekuasaan partai komunis. Mereka juga tidak dapat mengganggu "kesatuan" yang terbentuk di antara negara-negara blok Soviet. Asas-asas doktrin ini begitu luas hingga Soviet menggunakannya untuk menjustifikasi intervensi militer di Afganistan pada tahun 1979. Doktrin Brezhnev berakhir saat Soviet tidak mengintervensi Polandia selama krisis tahun 1980–1981, dan kemudian saat Mikhail Gorbachev enggan menggunakan kekuatan militer untuk menghentikan pemilu di Polandia pada tahun 1989, yang berhasil menjatuhkan Partai Komunis. Doktrin ini digantikan oleh Doktrin Sinatra pada tahun 1989, yang merujuk pada lagu Frank Sinatra "My Way" ("Caraku"). Dalam doktrin tersebut, negara-negara Pakta Warsawa bebas mengatur urusan internalnya. (in)
- De brezjnevdoctrine (Russisch: Доктрина Брежнева, Oekraïens: Доктрина Брежнєва) was een politieke doctrine die werd opgesteld door Leonid Brezjnev tijdens een rede op het Vijfde Congres van de Poolse Communistische Partij, op 13 november 1968. Deze doctrine kwam op het volgende neer: Wanneer krachten die vijandig zijn aan het socialisme een socialistisch land naar het kapitalisme willen brengen, wordt het niet alleen een probleem voor het betrokken land, maar van alle socialistische landen, oftewel broederlijke solidariteit is belangrijker dan nationale soevereiniteit. Deze doctrine was de tegenhanger van de trumandoctrine, opgesteld door Harry S. Truman, president van de Verenigde Staten. In de doctrine was echter vervat dat de leiding van de Sovjet-Unie kon uitmaken welk land nu juist socialistisch of kapitalistisch was. Dit betekende dus in praktijk dat het geen enkel land was toegestaan om het Warschaupact te verlaten, of om de greep van de Communistische Partij van dat land op de plaatselijke politiek te doen verslappen. De doctrine werd gebruikt om de invasie in Tsjechoslowakije in 1968, tijdens de zogenaamde Praagse Lente te wettigen, en werd nog eens aangehaald als verantwoording voor de invasie van Afghanistan in 1979. In 1988 werd de doctrine afgeschaft door Michail Gorbatsjov. Toen bleek wel hoe noodzakelijk deze doctrine was geweest om 'de boel bij elkaar te houden', want in het jaar daarop kwam in Oost-Europa het ene regime na het andere ten val, met als hoogtepunt de val van de Berlijnse Muur op 9 november 1989. In 1990 ging de DDR op in de Duitse Bondsrepubliek en in 1991 viel de Sovjet-Unie uit elkaar. (nl)
- 브레즈네프 독트린은 소비에트 사회주의 공화국 연방의 정책이었다. 코발료프는 1968년 9월 26일 소련 공산당의 기관지인 프라우다에 '주권과 공산주의 국가의 국제적인 의무'라는 글을 기재하였다. 레오니트 브레즈네프는 같은해 11월 폴란드 공산당 5차 대회의 연설에서 이를 다시 언급하였다. 브레즈네프 독트린은 미국을 필두로 한 서방 제국주의 국가가 공산주의 국가를 해체시키려 시도한다면 소련이 적극적으로 나서 이를 저지할 것임을 명시하였다. (ko)
- La dottrina Brežnev, nota anche come dottrina della sovranità limitata, fu una linea di politica estera sovietica introdotta da Leonid Brežnev in un discorso tenuto davanti al quinto congresso del Partito Operaio Unificato Polacco il 13 novembre 1968. (it)
- 制限主権論（せいげんしゅけんろん；ロシア語 Доктрина ограниченного суверенитета、英語 The doctrine of limited sovereignty）とは、1968年にソビエト連邦の主導するワルシャワ条約機構軍がチェコスロバキアに対する軍事介入（プラハの春事件）を正当化するために持ち出した論理であり、「社会主義陣営全体の利益の為には、そのうち一国の主権を制限しても構わない」という考え方のことである。 すなわち、内政不干渉の原則（1648年のウェストファリア条約に遡り、1945年の国連憲章第2条第7項でも再確認された）を尊重しつつも、社会主義陣営全体の利益の護持を目的とする場合に限っては例外的に武力介入を伴う内政干渉が許容される、という論理である。この時のソ連指導者レオニード・ブレジネフの名前からブレジネフ・ドクトリン、ブレジネフ教義（ロシア語 Доктрина Брежнева、英語 The Brezhnev Doctrine）とも称される。1979年のアフガニスタンへの侵攻でもこの論理が用いられた。 やがて1980年代後半に入り、ミハイル・ゴルバチョフが新思考外交を展開するなか、新ベオグラード宣言で制限主権論を否定し、東欧各国の自主性を認めた。これはフランク・シナトラの曲「マイ・ウェイ」にちなんでシナトラ・ドクトリンと言われることもある。これによって東欧諸国はソ連からの干渉を気にせずに共産党体制の改革を進めることができ、やがて体制転換をもたらした東欧革命につながった。 (ja)
- Doktryna Breżniewa (zwana także doktryną „ograniczonej suwerenności”) – przyjęta w 1968 roku doktryna radziecka stwierdzająca, że w krajach Układu Warszawskiego obowiązuje ograniczenie suwerenności państw członkowskich na rzecz interesów wspólnoty socjalistycznej (w praktyce ZSRR). Tłumaczono zatem, że interwencja w państwie bloku dążącym do secesji nie jest agresją, lecz samoobroną przed ingerencją wrogiej ideologii. Była stworzona na potrzeby ideologiczne; potrzebowano usprawiedliwienia interwencji w Czechosłowacji (tzw. Praska Wiosna). Po raz pierwszy opublikowana 26 września 1968 r. w artykule S. Kowalowa pt. „Suwerenność i międzynarodowe zobowiązania państw socjalistycznych” na łamach „Prawdy”. Szerzej przedstawiona przez ministra spraw zagranicznych ZSRR Andrieja Gromykę na sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ 3 października 1968. Potępiły ją państwa zachodnie oraz niektóre państwa socjalistyczne znajdujące się poza radziecką strefą wpływów (Chiny, Albania, Jugosławia). Nie zaakceptowała jej również Rumunia. Wspólnota socjalistyczna jako całość ma prawo do interwencji na terytorium każdego państwa członkowskiego bloku socjalistycznego w sytuacji, gdy wewnętrzne lub zewnętrzne siły, wrogie wobec socjalizmu, usiłują zakłócić rozwój tego kraju i przywrócić ustrój kapitalistyczny. Obowiązywała w praktyce do Jesieni Ludów w 1989, kiedy została wyparta przez doktrynę Sinatry. (pl)
- A Doutrina da Soberania Limitada, conhecida também por Doutrina Brejnev, ou simplesmente Brejnevismo, é um conjunto de teses geopolíticas criado pelo estadista soviético Leonid Brejnev (1906-1982). Pode ser considerada uma resposta soviética à Doutrina Truman. Essa doutrina mudaria os rumos da política externa da União Soviética, em um tempo que estavam muito desgastadas após a liderança de Nikita Khrushchov, quando o país tinha uma ampla desunião entre os países mais próximos, uma crise profunda com a China e uma relação volátil com os Estados Unidos. Esta doutrina também é considerada neostalinista, por ser expansionista, agressiva, defender o culto da personalidade e a burocracia no estado. A doutrina defendia acima de tudo a união entre os países e partidos socialistas, com alinhamento a Moscou, com licença para intervir política e militarmente em qualquer país que ameaçasse a paz mundial ou as vitórias do ideal comunista. Na prática, isso representou o domínio da URSS sobre seus aliados. A doutrina fora primeiramente posta em prática em 1968, durante as manifestações democráticas e libertárias na Tchecoslováquia, durante a chamada Primavera de Praga, o resultado foi a invasão do país e o esmagamento das reformas neo-socialistas e pós-industrialistas no país. Outros eventos relevantes com base na doutrina incluem:
* A declaração de apoio crítico da Iugoslávia à União Soviética, em 1971.
* A neutralidade alcançada pela União Soviética com a China, após anos de tensões, como resultado do afastamento chinês dos Estados Unidos.
* A intervenção no Afeganistão, que vê sua revolução ser esmagada por terroristas do Islão treinados pelos Estados Unidos, em 1979. Na prática, a doutrina limitou a independência de partidos comunistas em todo o mundo, não permitiu a saída de qualquer estado do Pacto de Varsóvia e estabeleceu o monopólio político do Partido Comunista. Esta doutrina, apesar de evocar a paz, causou diversas guerras em nome da hegemonia soviética, entre elas se encontram as bem sucedidas revoluções socialistas em Angola e Moçambique, a invasão do Afeganistão a pedido do governo do país, a Guerra do Vietnã, o apoio à Indira Gandhi na Guerra do Paquistão, contra os Estados Unidos e China, e outros golpes fracassados em demais localidades, como Belize, Guatemala, Congo, Benim e outros. (pt)
- Доктрина Брежнева (англ. Brezhnev Doctrine), или доктрина ограниченного суверенитета, — сформулированное западными политиками и общественными деятелями описание внешней политики СССР периода 1960-х — 1980-х годов. Понимание этой политики заключалось в том, что СССР мог вмешиваться во внутренние дела государств Варшавского договора, в том числе военным путём, чтобы сохранить в них диктатуру местных компартий, подконтрольных руководству СССР. Кроме того, она характеризовалась интенсифицировавшимся по всем количественным показателям курсом военного сотрудничества со странами социалистической ориентации в отдалённых регионах планеты. Название доктрины связали с фамилией партийного руководителя СССР тех лет Л. И. Брежнева. (ru)
- Brezjnevdoktrinen, var en utrikespolitisk doktrin i Sovjetunionen som innebar att landet ansåg sig ha rätten att ingripa politiskt och militärt i de kommunistiskt styrda länder där det kommunistiska styret var hotat. Brezjnevdoktrinen kan ses som ett svar på Trumandoktrinen som uttalades 1947 av USA. USA lovade att hjälpa länder vars frihet hotades, indirekt betydelse att motverka kommunismen. Vid det polska kommunistpartiets femte kongress den 13 november 1968 försvarade den sovjetiske generalsekreteraren Leonid Brezjnev den sovjetiska invasionen av Tjeckoslovakien tidigare detta år (se Pragvåren) med att det är en angelägenhet för alla socialistiska länder att ingripa när krafter som är fientliga mot socialismen försöker återinföra kapitalismen i ett socialistiskt land. I detta låg att Sovjetunionen inte kunde tillåta att någon stat lämnade Warszawapakten eller att kommunistpartierna i östra Europa gav upp sin ledande roll. Doktrinen kan enligt ett synsätt sägas ha upphört att gälla 1989 när de östeuropeiska staterna inledde radikala systemskiften bort från statssocialismen utan att Sovjetunionen gjorde anspråk på rätt att stoppa denna utveckling. Den kan egentligen sägas ha upphört redan i december 1981 då Sovjetunionens Politbyrå beslutade att man inte skulle invadera Polen, där fackföreningen Solidaritet genomförde massiva demonstrationer. Andropov, ledamot i Politbyrån, sade till sina kollegor: "Vi måste framförallt bry oss om vårt eget land." Ryssarna oroade sig för sanktioner eller anfall från västländerna. Detta beslut blev dock inte känt för omvärlden, och Politbyrån kunde övertyga den nya polska ledaren, general Wojciech Jaruzelski, att Sovjetunionen stod i begrepp att intervenera, vilket ledde till att Jaruzelski motvilligt införde undantagstillstånd, grep ledarna i Solidaritet, och införde restriktioner och censur. Därefter förlitade sig Kreml på hot om att använda våld för att behålla kontrollen i Östeuropa, men de visste att det i själva verket inte var möjligt att använda våld. (sv)
- 勃列日涅夫主义，又称勃列日涅夫学说，是时任苏共中央总书记的勃列日涅夫在1968年侵略捷克斯洛伐克镇压布拉格之春运动至1988年戈尔巴乔夫提出新思维提出间，在苏联及华沙条约成员国内，推行的一套对外扩张和对东欧社会主义国家进行思想和政治控制的理论。该学说虽然以勃列日涅夫命名，实际是当时掌握苏联意识形态宣传大权的“灰衣主教”苏斯洛夫的成果。 (zh)
- Доктри́на Бре́жнєва, також концепція обмеженого суверенітету — доктрина, або точніше принцип зовнішньої політики Радянського Союзу щодо східноєвропейських країн, які входили у «радянську зону впливу» після закінчення Другої світової війни та за результатами Ялтинської та Потсдамської конференцій 1945 року. Вона стверджувала виключне право СРСР на втручання у внутрішні справи країн східного блоку, включно з використанням військової сили, для запобігання будь-яких політичних змін в них. Тим самим ця доктрина ігнорувала, не визнавала державний суверенітет цих країн та суперечила Статуту Організації Об'єднаних Націй. Прокламувалася та застосовувалась під демагогічними пропагандистськими гаслами про «необхідність захисту завоювань соціалізму від агресивних підступів Заходу та НАТО» та «захисту світової соціалістичної системи». (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Brežněvova doktrína omezené suverenity řídila sovětskou zahraniční politiku od roku 1968 do Perestrojky. Generální tajemník Komunistické strany Sovětského svazu Leonid Iljič Brežněv považoval hrozbu, že by se některá socialistická země odvrátila od socialismu ke kapitalismu, za problém nejen této země, ale i všech ostatních socialistických států. Sovětský svaz si tím vlastně vyhradil právo intervenovat v libovolné zemi východního bloku, ve které by existovalo takové nebezpečí. Brežněvova doktrína byla aplikována pro ospravedlnění okupace Československa v roce 1968 a Afghánistánu v roce 1979. (cs)
- La Doctrina Brézhnev o doctrina de soberanía limitada fue una doctrina política soviética, introducida por Leonid Brézhnev -secretario general del PCUS- como guía para la política exterior de la URSS, conforme a un artículo publicado en el diario soviético Pravda en noviembre de 1968. (es)
- 브레즈네프 독트린은 소비에트 사회주의 공화국 연방의 정책이었다. 코발료프는 1968년 9월 26일 소련 공산당의 기관지인 프라우다에 '주권과 공산주의 국가의 국제적인 의무'라는 글을 기재하였다. 레오니트 브레즈네프는 같은해 11월 폴란드 공산당 5차 대회의 연설에서 이를 다시 언급하였다. 브레즈네프 독트린은 미국을 필두로 한 서방 제국주의 국가가 공산주의 국가를 해체시키려 시도한다면 소련이 적극적으로 나서 이를 저지할 것임을 명시하였다. (ko)
- La dottrina Brežnev, nota anche come dottrina della sovranità limitata, fu una linea di politica estera sovietica introdotta da Leonid Brežnev in un discorso tenuto davanti al quinto congresso del Partito Operaio Unificato Polacco il 13 novembre 1968. (it)
- 勃列日涅夫主义，又称勃列日涅夫学说，是时任苏共中央总书记的勃列日涅夫在1968年侵略捷克斯洛伐克镇压布拉格之春运动至1988年戈尔巴乔夫提出新思维提出间，在苏联及华沙条约成员国内，推行的一套对外扩张和对东欧社会主义国家进行思想和政治控制的理论。该学说虽然以勃列日涅夫命名，实际是当时掌握苏联意识形态宣传大权的“灰衣主教”苏斯洛夫的成果。 (zh)
- La Doctrina Bréjnev, - també coneguda com a Doctrina de la sobirania limitada -, va ser una soviètica, primer i més clarament esbossada per S. Kovalev el 26 de setembre de 1968 al diari Pravda, en un article titulat "Sobirania i Obligacions Internacionals dels Països Socialistes". Leonid Bréjnev la reiterà en un discurs en el Cinquè Congrés del Partit Obrer Unificat Polonès el 13 de novembre de 1968, afirmant: (ca)
- Als Breschnew-Doktrin über die „begrenzte Souveränität sozialistischer Länder“ wird die politische Leitlinie der Sowjetunion aus dem Jahr 1968 bezeichnet. Die Hauptthese lautet: „Die Interessen und die Souveränität einzelner sozialistischer Staaten finden ihre Grenzen an den Interessen und der Sicherheit des gesamten sozialistischen Systems“. Leonid Breschnew verkündete diese Doktrin am 12. November 1968 und lieferte damit nachträglich eine Rechtfertigung für die Invasion der Truppen des Warschauer Paktes in die Tschechoslowakei am 21. August 1968. (de)
- The Brezhnev Doctrine was a Soviet foreign policy that proclaimed any threat to socialist rule in any state of the Soviet Bloc in Central and Eastern Europe was a threat to them all, and therefore justified the intervention of fellow socialist states. It was proclaimed in order to justify the Soviet-led occupation of Czechoslovakia earlier in 1968, with the overthrow of the reform government there. The references to "socialism" meant control by the communist parties loyal to the Kremlin. Soviet leader Mikhail Gorbachev repudiated the doctrine in the late 1980s, as the Kremlin accepted the peaceful overthrow of communist rule in all its satellite countries in Eastern Europe. (en)
- La doctrine Brejnev est une doctrine politique soviétique définie en 1968 dans le contexte du Printemps de Prague qui limite la souveraineté des États satellites de l'URSS en Europe de l'Est. Elle leur reconnaît une certaine latitude dans la mise en œuvre des principes du marxisme-léninisme, mais leur dénie le droit de s'en écarter pour ne pas risquer de compromettre les intérêts vitaux communs des autres États socialistes. Si les orientations prises par un de ces États venaient à compromettre la cohésion d'ensemble des États du bloc socialiste, ceux-ci seraient fondés à réagir. Bien que les différentes formulations faites de cette doctrine au cours de l'année 1968 ne mentionnent pas explicitement un droit de recours à la force, Léonid Brejnev s'appuie sur elle pour justifier l'invasion mi (fr)
- Doktrin Brezhnev adalah kebijakan luar negeri Uni Soviet yang pertama kali dijelaskan oleh S. Kovalev pada 26 September 1968 dalam artikelnya di koran "Pravda" yang berjudul "Kedaulatan dan Kewajiban Internasional Negara-Negara Sosialis". Leonid Brezhnev mengulanginya dalam pidatonya di Kongres Kelima pada 13 November 1968: Ketika kekuatan yang bermusuhan dengan sosialisme mencoba mengubah perkembangan negara sosialis tertentu menjadi kapitalisme, hal tersebut tidak hanya menjadi masalah bagi negara yang bersangkutan, tetapi juga merupakan masalah bersama semua negara sosialis. (in)
- De brezjnevdoctrine (Russisch: Доктрина Брежнева, Oekraïens: Доктрина Брежнєва) was een politieke doctrine die werd opgesteld door Leonid Brezjnev tijdens een rede op het Vijfde Congres van de Poolse Communistische Partij, op 13 november 1968. Deze doctrine kwam op het volgende neer: Wanneer krachten die vijandig zijn aan het socialisme een socialistisch land naar het kapitalisme willen brengen, wordt het niet alleen een probleem voor het betrokken land, maar van alle socialistische landen, oftewel broederlijke solidariteit is belangrijker dan nationale soevereiniteit. (nl)
- 制限主権論（せいげんしゅけんろん；ロシア語 Доктрина ограниченного суверенитета、英語 The doctrine of limited sovereignty）とは、1968年にソビエト連邦の主導するワルシャワ条約機構軍がチェコスロバキアに対する軍事介入（プラハの春事件）を正当化するために持ち出した論理であり、「社会主義陣営全体の利益の為には、そのうち一国の主権を制限しても構わない」という考え方のことである。 すなわち、内政不干渉の原則（1648年のウェストファリア条約に遡り、1945年の国連憲章第2条第7項でも再確認された）を尊重しつつも、社会主義陣営全体の利益の護持を目的とする場合に限っては例外的に武力介入を伴う内政干渉が許容される、という論理である。この時のソ連指導者レオニード・ブレジネフの名前からブレジネフ・ドクトリン、ブレジネフ教義（ロシア語 Доктрина Брежнева、英語 The Brezhnev Doctrine）とも称される。1979年のアフガニスタンへの侵攻でもこの論理が用いられた。 (ja)
- Doktryna Breżniewa (zwana także doktryną „ograniczonej suwerenności”) – przyjęta w 1968 roku doktryna radziecka stwierdzająca, że w krajach Układu Warszawskiego obowiązuje ograniczenie suwerenności państw członkowskich na rzecz interesów wspólnoty socjalistycznej (w praktyce ZSRR). Tłumaczono zatem, że interwencja w państwie bloku dążącym do secesji nie jest agresją, lecz samoobroną przed ingerencją wrogiej ideologii. Była stworzona na potrzeby ideologiczne; potrzebowano usprawiedliwienia interwencji w Czechosłowacji (tzw. Praska Wiosna). Po raz pierwszy opublikowana 26 września 1968 r. w artykule S. Kowalowa pt. „Suwerenność i międzynarodowe zobowiązania państw socjalistycznych” na łamach „Prawdy”. Szerzej przedstawiona przez ministra spraw zagranicznych ZSRR Andrieja Gromykę na sesji Zgr (pl)
- Brezjnevdoktrinen, var en utrikespolitisk doktrin i Sovjetunionen som innebar att landet ansåg sig ha rätten att ingripa politiskt och militärt i de kommunistiskt styrda länder där det kommunistiska styret var hotat. Brezjnevdoktrinen kan ses som ett svar på Trumandoktrinen som uttalades 1947 av USA. USA lovade att hjälpa länder vars frihet hotades, indirekt betydelse att motverka kommunismen. (sv)
- A Doutrina da Soberania Limitada, conhecida também por Doutrina Brejnev, ou simplesmente Brejnevismo, é um conjunto de teses geopolíticas criado pelo estadista soviético Leonid Brejnev (1906-1982). Pode ser considerada uma resposta soviética à Doutrina Truman. Essa doutrina mudaria os rumos da política externa da União Soviética, em um tempo que estavam muito desgastadas após a liderança de Nikita Khrushchov, quando o país tinha uma ampla desunião entre os países mais próximos, uma crise profunda com a China e uma relação volátil com os Estados Unidos. (pt)
- Доктрина Брежнева (англ. Brezhnev Doctrine), или доктрина ограниченного суверенитета, — сформулированное западными политиками и общественными деятелями описание внешней политики СССР периода 1960-х — 1980-х годов. (ru)
- Доктри́на Бре́жнєва, також концепція обмеженого суверенітету — доктрина, або точніше принцип зовнішньої політики Радянського Союзу щодо східноєвропейських країн, які входили у «радянську зону впливу» після закінчення Другої світової війни та за результатами Ялтинської та Потсдамської конференцій 1945 року. Вона стверджувала виключне право СРСР на втручання у внутрішні справи країн східного блоку, включно з використанням військової сили, для запобігання будь-яких політичних змін в них. Тим самим ця доктрина ігнорувала, не визнавала державний суверенітет цих країн та суперечила Статуту Організації Об'єднаних Націй. Прокламувалася та застосовувалась під демагогічними пропагандистськими гаслами про «необхідність захисту завоювань соціалізму від агресивних підступів Заходу та НАТО» та «захисту (uk)
|
