| dbo:abstract
|
- Diskurz nebo také diskurs (z fr. discours, rozprava, přednáška, od lat. dis-currere, pobíhat sem a tam, rozebírat v řeči) znamená v běžné řeči rozpravu, pojednání nebo výklad o určitém tématu, a to buď ve formě dialogu několika mluvčích, nebo monologu. Jedná se o soubor výpovědí v určitém tématu. Neexistuje jeden diskurz. Každý diskurz má určitá pravidla a normy. Diskurzy se jednotlivě ovlivňují a regulují. Speciální významy dostalo slovo diskurz po roce 1960 díky „teoriím diskurzu“ Michela Foucaulta a dalších. (cs)
- الخطاب هو مصطلح نقدي حديث من وضع الفيلسوف الفرنسي ميشال فوكو. (ar)
- La termino diskurso (latine: discursus, "kuri al kaj de") havas sian originon en retoriko, sed ankaŭ estis adoptita de lingvistiko. Laŭ iuj lingvistoj, parolado estas ĉefe parola produktado . Laŭ aliaj, ĝi estas ĝenerala esprimo por diversaj specoj de tekstoj , per kiuj ili signifas aŭ skribajn aŭ parolajn produktaĵojn .Laŭ PIV diskurso estas politika parolado, ordigita kaj iom longa, celanta konvinki. Diskurso en lingvistiko indikas skribajn kaj parolajn komunikaĵojn, kiel, ekzemple, la jenaj:
* En semantiko kaj diskursanalizo: ĝeneraligo de la koncepto de konversacio ene de ĉiuj modalecoj kaj kuntekstoj.
* La tutaĵo de kodigita lingvo (vortprovizo) uzita en antaŭfiksita kampo de intelekta enketo kaj de socia praktiko - kiel, ekzemple, jura diskurso, kuracista diskurso, religia diskurso, politika diskurso, ktp.
* En la verkaro de Michel Foucault, kaj tiu de la sociaj teoriuloj, kiujn li inspiris, diskurso priskribas "unuon de sekvencoj, de signoj, en tio laŭ kio ili estas enouncement (formulitaj, esprimitaj, énoncés)". Tiele la esprimo, la formulo, "la deklaro", ne estas unuo de semiotikaj signoj, sed abstrakta konstruaĵo, kiu permesas al la signoj asigni kaj komuniki specifajn, ripeteblajn rilatojn al kaj inter objektoj, subjektoj, kaj deklaroj. Tial, diskurso estas kunmetita de semiotikaj sekvencoj (rilatoj inter signoj) inter objektoj, subjektoj, kaj deklaroj. La esprimo diskursiva formacio koncipe priskribas la regulajn komunikadojn (skribajn kaj parolajn) kiuj produktas tiajn diskursojn. Kiel filozofo, Foucault uzis la diskursivan formacion en la analizoj de grandaj korpoj de scio, kiel ekzemple ekonomiko kaj naturhistorio. En la unua senco (semantiko kaj diskursanalizo), la vorto diskurso estas studita en lingvistika korpuso. En la dua signifo (la kodigita lingvo de kampo de enketo), kaj en la tria signifo (deklaro, énoncé), la analizoj de diskurso estas realigitaj en la intelektaj tradicioj, kiuj esploras kaj determinas la rilatojn inter lingvo kaj strukturo kaj ageco, kiel en la kampoj de sociologio, feminismaj studoj, antropologio, etnografio, kultursciencoj, literaturteorio kaj la filozofio de scienco. Krome, ĉar diskursoj estas korpusoj de teksto kiuj intencas komuniki specifajn datenojn, informojn, kaj scion, tiel ekzistas internaj rilatoj ene de antaŭfiksita diskurso, kaj eksteraj rilatoj inter diskursoj, ĉar diskurso ne ekzistas en izoliteco (en si mem), sed rilate al aliaj diskursoj, kiuj estas determinitaj kaj establitaj per interdiskurso kaj interdiskursiveco. Tial, ene de kampo de intelekta enketo, la terapiistoj foje diskutas diskurson "Kio estas" kaj "Kio ne estas", laŭ la konceptaj signifoj (signifo kaj implico) utiligitaj en la antaŭfiksita kampo de studo. (eo)
- Der Begriff Diskurs (von lateinisch discursus ‚Umherlaufen‘) wurde ursprünglich in der Bedeutung „erörternder Vortrag“ oder „hin und her gehendes Gespräch“ verwendet. Seit den 1960er Jahren hat sich die Verwendung des Wortes etwas in Richtung betont sachlicher Diskussion verschoben, bzw. wird der Begriff zunehmend in Diskurstheorien eingesetzt und untersucht. Dadurch erhält er wechselnde Bedeutungen. Diskurstheorien versuchen zu beschreiben, wie Folgen von Äußerungen entstehen. Die Form der Untersuchung kann philosophisch, soziologisch, linguistisch, historisch oder auch literaturwissenschaftlich sein. An Printmedien und Texten entwickelt, steht eine Weiterentwicklung der Diskurstheorie unter dem Einfluss des digitalen Strukturwandels und dessen Bedeutung für die Medienpädagogik noch am Anfang. (de)
- Discourse is a generalization of the notion of a conversation to any form of communication. Discourse is a major topic in social theory, with work spanning fields such as sociology, anthropology, continental philosophy, and discourse analysis. Following pioneering work by Michel Foucault, these fields view discourse as a system of thought, knowledge, or communication that constructs our experience of the world. Since control of discourse amounts to control of how the world is perceived, social theory often studies discourse as a window into power. Within theoretical linguistics, discourse is understood more narrowly as linguistic information exchange and was one of the major motivations for the framework of dynamic semantics, in which expressions' denotations are equated with their ability to update a discourse context. (en)
- Gizarte zientzietan, diskurtsoa hizkuntza erabiliz gizartean bereziki ideiak eta sinesmenak komunikatzeko prozesu eta produktu soziala da, hizkuntzalaritzaren, antropologiaren, soziologiaren eta filosofiaren ikuspuntu bateratu batetik aztertzen dena. Ideologia bideratzeko funtsezko osagaia da eta horrela besteak beste erlijioa, botere politiko eta ekonomikoa eta desberdintasun sozialak ulertzeko konstruktoa izan da. (eu)
- En el ámbito de la sociología el discurso es una generalización de la noción de conversación a cualquier forma de comunicación. El discurso es un tema importante en la teoría social, con trabajos que abarcan campos como la sociología, la antropología, la filosofía continental y el análisis del discurso. Siguiendo el trabajo pionero de Michel Foucault, estos campos ven el discurso como un sistema de pensamiento, conocimiento o comunicación que construye nuestra experiencia del mundo. Dado que el control del discurso equivale a controlar cómo se percibe el mundo, la teoría social a menudo estudia el discurso como una ventana al poder. Dentro de la lingüística teórica, el discurso se entiende más estrechamente como intercambio de información lingüística y fue una de las principales motivaciones para el marco de la semántica dinámica, en la que las denotaciones de las expresiones se equiparan con su capacidad para actualizar un contexto discursivo. (es)
- Diskursus (berasal dari bahasa Latin, discursus, yang secara harafiah berarti "berlari bolak-balik") atau wacana adalah suatu bentuk komunikasi baik secara lisan maupun tulisan. Dalam ilmu filsafat, diskursus merupakan suatu konsep yang dikembangkan oleh Michel Foucault dalam karya-karyanya. Bagi Foucault, diskursus adalah sebuah sistem berpikir, ide-ide, pemikiran, dan gambaran yang kemudian membangun konsep suatu kultur atau budaya. Diskursus dibangun oleh asumsi-asumsi yang umum yang kemudian menjadi ciri khas dalam pembicaraan baik oleh suatu kelompok tertentu maupun dalam suatu periode sejarah tertentu. Foucault dalam karyanya mengenai kegilaan menyingkapkan adanya perubahan diskursus mengenai kegilaan pada abad pertengahan dengan abad ke-20. Dengan mempelajari arsip dan dokumen sejarah pada abad pertengahan, ia menyimpulkan bahwa pada masa itu orang gila tidak dianggap berbahaya namun dianggap memiliki kebijaksanaan batiniah sedangkan pada abad ke-20 orang gila diperlakukan sebagai orang sakit yang membutuhkan perawatan agar dapat pulih. (in)
- ディスクール（フランス語: discours）は、言語・文化・社会を論じる際の専門用語としては、「書かれたこと」や「言われたこと」といった、言語で表現された内容の総体を意味する概念である。日本語では意訳して言説（げんせつ）の語を当てることが多い。 (ja)
- Le terme « discours » a son origine dans la rhétorique, mais a été adopté par la linguistique aussi. Selon certains linguistes, par discours on entend surtout une production orale. D’après d’autres, c’est un terme générique pour divers types de textes, par lequel ils entendent des productions soit écrites, soit orales. On trouve même le terme « texte » en tant que genre prochain dans la définition du discours. (fr)
- 담론 혹은 담화(라틴어: discursus , '여기저기 뛰어다니다')는 어떤 주제에 대한 체계적인 논의이다. 가장 기본적 의미로는 말로 이루어지는 대화나 발표를 의미한다. 인문·사회·문화학 분야의 연구에서 널리 사용되는 개념이다. (ko)
- Un discorso è una modalità di comunicazione linguistica mediante cui si parla o scrive. La definizione del termine varia a seconda dei campi di applicazione (antropologia, etnografia, cultura, letteratura, filosofia, ecc.). In semantica e è una generalizzazione del concetto di comunicazione all'interno di tutti i contesti. Nel campo dei codici è la totalità del linguaggio utilizzato (vocabolario) in un determinato settore di pratica sociale o ricerca intellettuale (es: discorso giuridico, discorso religioso, discorso medico, ecc.). Michel Foucault ha definito il discorso come "un ensemble de séquences de signes" (un insieme di sequenze di segni). Per quanto riguarda il campo delle scienze sociali e delle scienze umanistiche, il termine ha rilevanza riguardo a un pensiero che si può esprimere mediante il linguaggio. Il discorso si differenzia dall'enunciato e dalla dichiarazione. Il discorso, infatti, può rappresentare la manifestazione di un pensiero individuale relativamente o meno a un determinato argomento; la dichiarazione invece consiste in un atto ufficiale di solito è preparato e coinvolto in documentazioni. Con il termine discorso si identifica anche l'esposizione pronunciata in pubblico relativamente a un argomento o materia (discorso inaugurale, discorso commemorativo, ecc.). (it)
- Dyskurs (łac. discursus „bieganie tam i z powrotem”) – pojęcie wywodzące się z językoznawstwa i oznaczające formę organizacji języka. Pojęcie to należy traktować jako uogólnienie pojęcia konwersacji. Dyskurs to zarówno komunikaty pisane i mówione. W uproszczeniu, dyskurs odnosi się do użycia języka, mającego na celu umożliwienie komunikacji na dane tematy w konkretnej dziedzinie życia. (pl)
- Vertoog of discours (Engels: discourse, Frans: discours) is het spreken van een bepaalde groep op een bepaald niveau (politiek, wetenschap, literatuur, 'alledaags') waarmee de betreffende groep de werkelijkheid structureert en daarmee impliciet vastlegt wat zij voor moraliteit en waarheid houdt. Het begrip wordt vaak in verband gebracht met de Franse filosoof Michel Foucault en de Duitse filosoof Jürgen Habermas en is afkomstig van de Franse psychoanalyticus Jacques Lacan. Lacan introduceerde het begrip om meer grip te krijgen op het onderbewuste van de mens. De mens wordt na zijn geboorte ingevoerd in de taal en wordt daarmee ingevoerd in een epistemologisch dat mede bepaalt wie zij is (subject) en hoe zij is. Het begrip discours verwijst naar zo'n construct van samenhangende begrippen waarbinnen een individu subject is en de wereld betekenis heeft. Discours beschrijft niet alleen een vooraf bepaalde realiteit, maar de realiteit kan alleen door discours gekend worden. Discours kan op deze manier gezien worden als iets dat een bepaalde afbeelding van de wereld schept. Foucault plaatste dit begrip later in een historisch perspectief en concludeerde dat elk tijdvak zijn eigen discours kent. Hij noemde dit epistèmè. (nl)
- Diskurs (latin: discursus, "springande till och från") betyder antingen "talad kommunikation eller debatt" eller "en formell diskussion eller debatt". I egentlig mening är det snarare de skrivna och talade kommunikationerna kring ett särskilt ämne av formellare slag som åsyftas. Termen används ofta inom semantik och diskursanalys. Inom semantiken är diskurser lingvistiska enheter uppbyggda av flera meningar; med andra ord konversationer, argument, tal eller skrift. Inom diskursanalys, som blev populär under sent 1960-tal, är ordet "diskurs" kort för "diskursiv formation", vilket är vad Michel Foucault kallade kommunikation som involverar specialiserad kunskap av olika sorter. Diskurs beskriver "en enhet av sekvenser, tecken, genom att de är uttalanden (enoncés)" enligt Foucault. Det är i denna form som ordet oftast används inom akademiska studier. Andra centralfigurer inom diskursanalysen är Malcolm Coulthard, Norman Fairclough, Leo Spitzer, Ernesto Laclau och Chantal Mouffe. Diskursanalys är en metod som används inom akademiskt arbete. Diskursstudier görs inom flera områden som undersöker relationerna mellan språk, till exempel antropologi, etnografi, sociologi, språkvetenskap, kulturella studier, litterär teori, genusvetenskap och idéhistoria. Inom dessa fält är begreppet "diskurs" i sig självt utsatt för diskurs, alltså debatterat på basis av specialiserad kunskap. Diskurs kan likväl ses i användandet av talat, skrivet, tecknat språk och andra kommunikationsformer. Under 1900-talet, via den generativa grammatiken, strukturalismen, poststrukturalismen, dekonstruktionen och pragmatiken, har ordet fått en utvidgad betydelse. Detta beror på att de gemensamt ser språket som summan av de enheter, den struktur, som skapar, upprätthåller och utgör begreppsbildning och förståelse, och därför är den avgörande instansen för mänsklig samvaro, där diskursen är begreppsvärlden i dess specifika uttryck. Med denna utvidgade betydelse är det ett samlingsnamn för de infallsvinklar, begrepp, sätt att resonera, frågeställningar och så vidare som tillämpas inom ett visst område. Denna utvidgning från specifik till generell betydelse är närbesläktad med begreppet paradigm som under samma tid genomgick en likartad utveckling. Diskursbrott innebär att en diskussion som tidigare varit mer eller mindre tabubelagd, plötsligt går att formulera och diskutera, till exempel att avskaffa monarkin eller ha kvinnliga präster. Troligen kan man säga att ett diskursbrott även kan uppstå i ett äktenskap, inom en familj eller inom ett företag. Inom ämnet omvärldsbevakning är diskursbrott ett fundamentalt begrepp då det ofta föregår en större förändring av förutsättningarna (risker och möjligheter) för ett företag. (sv)
- O termo discurso admite muitos significados. O mais conhecido deles é do discurso como uma exposição metódica sobre certo assunto. Um conjunto de ideias organizadas por meio da linguagem de forma a influir no raciocínio, ou quando menos, nos sentimentos do ouvinte ou leitor. Outro significado corrente, muito usado entre os linguistas, cientistas sociais e estudiosos da Comunicação - como Michel Foucault e Émile Benveniste -, porém menos difundido, é do o discurso como algo que sustenta e ao mesmo tempo é sustentado pela ideologia de um grupo ou instituição social. Ou seja, ele é baseado em um conjunto de pensamentos e visões de mundo derivados da posição social desse grupo ou instituição que permitem que esse grupo ou instituição se sustente como tal em relação à sociedade, defendendo e legitimando sua ideologia, que é sempre coerente com seus interesses. O termo discurso é ainda reivindicado por linguistas, psicólogos, antropólogos e sociólogos de diversas orientações teóricas. Assim, ora aparece associado a perspectivas cognitivistas, ora a concepções interacionistas, pragmáticas etc. Há ainda aproximações do termo discurso com conceitos como o de texto e o de gênero textual, sendo que nas abordagens mais textuais a ideia de unidade semântica do texto se apresenta como fator relevante. Na visão de Trask (2006, p. 84), é o fato de um dado texto escrito ou falado ser conexo que o caracteriza como discurso. Nesse sentido, são importantes as noções de coesão e coerência, oriundos da Linguística Textual. A diversidade de acepções em que se emprega a noção de discurso resulta em que perspectivas teóricas bastante distintas e até antagônicas façam uso corrente do termo. É assim que além da tradição francesa de Análise do Discurso e das teorias enunciativas - como a de Benveniste - outras orientações, majoritária e originalmente de institucionalização anglo-saxônica e americana, tais como a Linguística Textual, a Sociolinguística Interacional, a Análise da Conversação, dentre outras, apliquem frequentemente o termo em seus próprios campos, reconceitualizando-o de acordo com seus respectivos referenciais teóricos. Parte da confusão em torno da ideia de discurso pode ser explicada pela afirmação de Maingueneau (2008) de que em algumas disciplinas a noção é tomada como objeto, ao passo que em outras se configura como ponto de vista. O segundo significado apontado anteriormente não deve ser confundido com as noções de texto e de enunciado, pois, enquanto estes se referem principalmente a uma manifestação específica e concreta da linguagem, o discurso é algo que vai além dos textos e enunciados que se baseiam nele. O discurso dá sustentação aos enunciados e ao mesmo tempo é reforçado pelos enunciados que o realizam, mas nunca poderá se restringir a um enunciado específico nem poderá existir sem esses enunciados. De meados do século XX até os dias de hoje, consolidaram-se três maneiras distintas de empregar o discurso:
* como demarcação dos campos do saber, seja ele prático ou teórico. É o que queremos dizer, por exemplo, com o discurso do jornalismo, o discurso da física, entre outros.
* como demarcação de planos ideológicos (o discurso marxista e o discurso fundamentalista, por exemplo).
* como demarcação de planos históricos ou epistemológicos (é caso dos discursos renascentista, iluminista, geneticista, criacionista etc). (pt)
- Диску́рс, или ди́скурс (от позднелат. discursus — рассуждение, довод; изначально — беготня, суета, манёвр, круговорот) — многозначный термин, означающий, в общем смысле, речь, процессы языковой деятельности и предполагающие их системы понятий. (ru)
- Ди́скурс (від фр. discours — промова, розмова на тему чогось) — єдність мовлення та ситуації, в якій воно відбувається. Включає як перебіг мовлення, так і його передумови, обмеження та результати, позамовний контекст і невисловлені цілі й наміри, які супроводжують акт мовлення. (uk)
- 话语，亦称言说或論述（英語：Discourse，源自拉丁文的“discursus”，意思是“来回跑动”），指的是书面和口语的交流。
* 在语义学和篇章分析中，“探讨”是对话形式、语境的概念上的整合。
* 在某一特定的社会活动中使用的词汇的集合：法律讨论（legal discourse）、医学话语（medical discourse）、宗教言论（religious discourse）之类的。
* 在米歇尔·福柯的作品以及其派生的社会理论作品中，“话语”描述了任何话语中出现的陈述的表示。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Diskurz nebo také diskurs (z fr. discours, rozprava, přednáška, od lat. dis-currere, pobíhat sem a tam, rozebírat v řeči) znamená v běžné řeči rozpravu, pojednání nebo výklad o určitém tématu, a to buď ve formě dialogu několika mluvčích, nebo monologu. Jedná se o soubor výpovědí v určitém tématu. Neexistuje jeden diskurz. Každý diskurz má určitá pravidla a normy. Diskurzy se jednotlivě ovlivňují a regulují. Speciální významy dostalo slovo diskurz po roce 1960 díky „teoriím diskurzu“ Michela Foucaulta a dalších. (cs)
- الخطاب هو مصطلح نقدي حديث من وضع الفيلسوف الفرنسي ميشال فوكو. (ar)
- Gizarte zientzietan, diskurtsoa hizkuntza erabiliz gizartean bereziki ideiak eta sinesmenak komunikatzeko prozesu eta produktu soziala da, hizkuntzalaritzaren, antropologiaren, soziologiaren eta filosofiaren ikuspuntu bateratu batetik aztertzen dena. Ideologia bideratzeko funtsezko osagaia da eta horrela besteak beste erlijioa, botere politiko eta ekonomikoa eta desberdintasun sozialak ulertzeko konstruktoa izan da. (eu)
- ディスクール（フランス語: discours）は、言語・文化・社会を論じる際の専門用語としては、「書かれたこと」や「言われたこと」といった、言語で表現された内容の総体を意味する概念である。日本語では意訳して言説（げんせつ）の語を当てることが多い。 (ja)
- Le terme « discours » a son origine dans la rhétorique, mais a été adopté par la linguistique aussi. Selon certains linguistes, par discours on entend surtout une production orale. D’après d’autres, c’est un terme générique pour divers types de textes, par lequel ils entendent des productions soit écrites, soit orales. On trouve même le terme « texte » en tant que genre prochain dans la définition du discours. (fr)
- 담론 혹은 담화(라틴어: discursus , '여기저기 뛰어다니다')는 어떤 주제에 대한 체계적인 논의이다. 가장 기본적 의미로는 말로 이루어지는 대화나 발표를 의미한다. 인문·사회·문화학 분야의 연구에서 널리 사용되는 개념이다. (ko)
- Dyskurs (łac. discursus „bieganie tam i z powrotem”) – pojęcie wywodzące się z językoznawstwa i oznaczające formę organizacji języka. Pojęcie to należy traktować jako uogólnienie pojęcia konwersacji. Dyskurs to zarówno komunikaty pisane i mówione. W uproszczeniu, dyskurs odnosi się do użycia języka, mającego na celu umożliwienie komunikacji na dane tematy w konkretnej dziedzinie życia. (pl)
- Диску́рс, или ди́скурс (от позднелат. discursus — рассуждение, довод; изначально — беготня, суета, манёвр, круговорот) — многозначный термин, означающий, в общем смысле, речь, процессы языковой деятельности и предполагающие их системы понятий. (ru)
- Ди́скурс (від фр. discours — промова, розмова на тему чогось) — єдність мовлення та ситуації, в якій воно відбувається. Включає як перебіг мовлення, так і його передумови, обмеження та результати, позамовний контекст і невисловлені цілі й наміри, які супроводжують акт мовлення. (uk)
- 话语，亦称言说或論述（英語：Discourse，源自拉丁文的“discursus”，意思是“来回跑动”），指的是书面和口语的交流。
* 在语义学和篇章分析中，“探讨”是对话形式、语境的概念上的整合。
* 在某一特定的社会活动中使用的词汇的集合：法律讨论（legal discourse）、医学话语（medical discourse）、宗教言论（religious discourse）之类的。
* 在米歇尔·福柯的作品以及其派生的社会理论作品中，“话语”描述了任何话语中出现的陈述的表示。 (zh)
- Der Begriff Diskurs (von lateinisch discursus ‚Umherlaufen‘) wurde ursprünglich in der Bedeutung „erörternder Vortrag“ oder „hin und her gehendes Gespräch“ verwendet. Seit den 1960er Jahren hat sich die Verwendung des Wortes etwas in Richtung betont sachlicher Diskussion verschoben, bzw. wird der Begriff zunehmend in Diskurstheorien eingesetzt und untersucht. Dadurch erhält er wechselnde Bedeutungen. Diskurstheorien versuchen zu beschreiben, wie Folgen von Äußerungen entstehen. Die Form der Untersuchung kann philosophisch, soziologisch, linguistisch, historisch oder auch literaturwissenschaftlich sein. (de)
- La termino diskurso (latine: discursus, "kuri al kaj de") havas sian originon en retoriko, sed ankaŭ estis adoptita de lingvistiko. Laŭ iuj lingvistoj, parolado estas ĉefe parola produktado . Laŭ aliaj, ĝi estas ĝenerala esprimo por diversaj specoj de tekstoj , per kiuj ili signifas aŭ skribajn aŭ parolajn produktaĵojn .Laŭ PIV diskurso estas politika parolado, ordigita kaj iom longa, celanta konvinki. Diskurso en lingvistiko indikas skribajn kaj parolajn komunikaĵojn, kiel, ekzemple, la jenaj: (eo)
- Discourse is a generalization of the notion of a conversation to any form of communication. Discourse is a major topic in social theory, with work spanning fields such as sociology, anthropology, continental philosophy, and discourse analysis. Following pioneering work by Michel Foucault, these fields view discourse as a system of thought, knowledge, or communication that constructs our experience of the world. Since control of discourse amounts to control of how the world is perceived, social theory often studies discourse as a window into power. Within theoretical linguistics, discourse is understood more narrowly as linguistic information exchange and was one of the major motivations for the framework of dynamic semantics, in which expressions' denotations are equated with their ability (en)
- En el ámbito de la sociología el discurso es una generalización de la noción de conversación a cualquier forma de comunicación. El discurso es un tema importante en la teoría social, con trabajos que abarcan campos como la sociología, la antropología, la filosofía continental y el análisis del discurso. Siguiendo el trabajo pionero de Michel Foucault, estos campos ven el discurso como un sistema de pensamiento, conocimiento o comunicación que construye nuestra experiencia del mundo. Dado que el control del discurso equivale a controlar cómo se percibe el mundo, la teoría social a menudo estudia el discurso como una ventana al poder. Dentro de la lingüística teórica, el discurso se entiende más estrechamente como intercambio de información lingüística y fue una de las principales motivaci (es)
- Diskursus (berasal dari bahasa Latin, discursus, yang secara harafiah berarti "berlari bolak-balik") atau wacana adalah suatu bentuk komunikasi baik secara lisan maupun tulisan. Dalam ilmu filsafat, diskursus merupakan suatu konsep yang dikembangkan oleh Michel Foucault dalam karya-karyanya. Bagi Foucault, diskursus adalah sebuah sistem berpikir, ide-ide, pemikiran, dan gambaran yang kemudian membangun konsep suatu kultur atau budaya. Diskursus dibangun oleh asumsi-asumsi yang umum yang kemudian menjadi ciri khas dalam pembicaraan baik oleh suatu kelompok tertentu maupun dalam suatu periode sejarah tertentu. Foucault dalam karyanya mengenai kegilaan menyingkapkan adanya perubahan diskursus mengenai kegilaan pada abad pertengahan dengan abad ke-20. Dengan mempelajari arsip dan dokumen sejar (in)
- Un discorso è una modalità di comunicazione linguistica mediante cui si parla o scrive. La definizione del termine varia a seconda dei campi di applicazione (antropologia, etnografia, cultura, letteratura, filosofia, ecc.). Il discorso si differenzia dall'enunciato e dalla dichiarazione. Il discorso, infatti, può rappresentare la manifestazione di un pensiero individuale relativamente o meno a un determinato argomento; la dichiarazione invece consiste in un atto ufficiale di solito è preparato e coinvolto in documentazioni. (it)
- Vertoog of discours (Engels: discourse, Frans: discours) is het spreken van een bepaalde groep op een bepaald niveau (politiek, wetenschap, literatuur, 'alledaags') waarmee de betreffende groep de werkelijkheid structureert en daarmee impliciet vastlegt wat zij voor moraliteit en waarheid houdt. Het begrip wordt vaak in verband gebracht met de Franse filosoof Michel Foucault en de Duitse filosoof Jürgen Habermas en is afkomstig van de Franse psychoanalyticus Jacques Lacan. Lacan introduceerde het begrip om meer grip te krijgen op het onderbewuste van de mens. De mens wordt na zijn geboorte ingevoerd in de taal en wordt daarmee ingevoerd in een epistemologisch dat mede bepaalt wie zij is (subject) en hoe zij is. Het begrip discours verwijst naar zo'n construct van samenhangende begrippen w (nl)
- O termo discurso admite muitos significados. O mais conhecido deles é do discurso como uma exposição metódica sobre certo assunto. Um conjunto de ideias organizadas por meio da linguagem de forma a influir no raciocínio, ou quando menos, nos sentimentos do ouvinte ou leitor. De meados do século XX até os dias de hoje, consolidaram-se três maneiras distintas de empregar o discurso: (pt)
- Diskurs (latin: discursus, "springande till och från") betyder antingen "talad kommunikation eller debatt" eller "en formell diskussion eller debatt". I egentlig mening är det snarare de skrivna och talade kommunikationerna kring ett särskilt ämne av formellare slag som åsyftas. Termen används ofta inom semantik och diskursanalys. Inom semantiken är diskurser lingvistiska enheter uppbyggda av flera meningar; med andra ord konversationer, argument, tal eller skrift. Inom diskursanalys, som blev populär under sent 1960-tal, är ordet "diskurs" kort för "diskursiv formation", vilket är vad Michel Foucault kallade kommunikation som involverar specialiserad kunskap av olika sorter. Diskurs beskriver "en enhet av sekvenser, tecken, genom att de är uttalanden (enoncés)" enligt Foucault. Det är i d (sv)
|
