| dbo:abstract
|
- Die Durotriges waren ein keltischer Stamm oder eher eine lose Vereinigung kleinerer keltischer Gruppen im Südwesten des heutigen Englands. Auf ihren Gebiet lagen einige Oppida, wie , , South Cadbury und Maiden Castle. Ab etwa 100 v. Chr. sind Importgüter aus dem Mittelmeerraum im Gebiet der Durotriges zu beobachten. Schon in keltischer Zeit prägten sie Münzen, die jedoch keine Inschriften tragen, so dass keine Herrschernamen überliefert sind. Gegen die römische Eroberung sollen sie heftigen Widerstand geleistet haben. Verschiedene Oppida auf ihrem Gebiet zeigen Spuren heftiger Kämpfe. Im römischen Britannien wurden die Durotriges zu einer Civitas. Ihr Hauptort waren in römischer Zeit Durnovaria (Dorchester (Dorset)) und später daneben Lindinis, was darauf hindeutet, dass diese Civitas in zwei Teile geteilt wurde. (de)
- The Durotriges were one of the Celtic tribes living in Britain prior to the Roman invasion. The tribe lived in modern Dorset, south Wiltshire, south Somerset and Devon east of the River Axe and the discovery of an Iron Age hoard in 2009 at Shalfleet, Isle of Wight gives evidence that they may also have lived in the western half of the island. After the Roman conquest, their main civitates, or settlement-centred administrative units, were Durnovaria (modern Dorchester, "the probable original capital") and Lindinis (modern Ilchester, "whose former, unknown status was thereby enhanced"). Their territory was bordered to the west by the Dumnonii; and to the east by the Belgae. (en)
- Los durotriges constituían una de las tribus celtas que vivieron en el suroeste de Gran Bretaña antes de la invasión romana. La tribu habitaba en lo que hoy es Dorset y el sur de Wiltshire y de Somerset. Después de la conquista, sus principales civitates o ciudades eran Durnovaria (actual Dorchester) y Lindinis (actual Ilchester). Los durotriges componían una confederación tribal más que un pueblo homogéneo, puesto que varios soberanos reinaban simultáneamente, y, como toda sociedad celta, la suya se hallaba claramente jerarquizada. Conformaban una población sedentaria que vivía de las actividades agrícolas en tierras rodeadas y protegidas por castros que aún se utilizaban en el año 43. El Castillo Maiden, en las proximidades de Dorchester, es un ejemplo bien preservado de esas construcciones. Tal como explica Sir , profesor retirado de arqueología europea en la Universidad de Oxford, formaban parte de la “periferia” cultural que circundaba el “grupo central” de britanos del sur. Sin embargo, era uno de los pocos grupos que ya acuñaban monedas antes de la conquista romana, pero al ser éstas simples y sin inscripciones no aportaron información sobre las dinastías reinantes. El área en que habitaban pudo ser identificada en parte gracias al hallazgo de sus monedas, ya que pocas de las mismas fueron encontradas en la mencionada área “central”, donde aparentemente no eran aceptadas. Las principales tribus vecinas incluían a los dumnonii, al oeste; los dobunni, al norte; los Atrébates, al norte y este, del otro lado del río Avon y su afluente, el ; y los regnenses, al este. A semejanza de otros pueblos costeros, mantenían una relación con los celtas del continente. A lo largo del Canal, el principal punto de comercio, importante durante la primera mitad del siglo I, cuando se introdujo el torno de alfarero, era . La evidencia numismática muestra una devaluación progresiva de su moneda, y el análisis de piezas de cerámica sugiere que la producción se hallaba cada vez más centralizada alrededor del puerto de Poole. Los durotriges resistieron la invasión romana del 43, y el historiador Suetonio detalló algunas batallas entre la tribu y la Segunda Legión, dirigida por Vespasiano. Para el año 70, no obstante, ya estaban romanizados y su territorio había sido incluido en la provincia romana de Britania. En el área anteriormente perteneciente a la tribu, los romanos exploraros algunas canteras y apoyaron la industria local de la alfarería. (es)
- Les Durotriges ou Durotrages furent un des peuples celtes qui vivaient dans le sud de l’actuelle Grande-Bretagne durant la protohistoire, avant l’invasion romaine. Ils sont mentionnés par Claude Ptolémée qui les nomme Dourotriges (en grec ancien Δούροτριγες). Il se pourrait que, plus qu’un peuple homogène, il se soit agi d'une confédération, puisque plusieurs souverains pourraient avoir régné simultanément. Ils ont laissé leur nom au Dorset, ainsi qu'à la ville de Dorchester. Les Durotriges sont de ceux qui ont résisté à l’invasion romaine de l’île de Bretagne. Dans sa Vie des douze Césars, Suétone fait état de batailles contre la seconde légion d’Auguste, commandée alors par Vespasien. La romanisation est complète vers 70 ap. J.-C. (fr)
- I Durotrigi furono una delle tribù celtiche che vivevano nelle isole britanniche prima della invasione romana della Britannia. La tribù viveva nell'attuale Dorset, sud Wiltshire e Somerset meridionale. Dopo la conquista romana, le loro principali civitates, o insediamenti incentrati su unità amministrative, furono Durnovaria (attuale Dorchester, "la probabile capitale originaria") e Lindinis (attuale Ilchester, "della cui prima, lo status sconosciuto fu perciò accresciuto"). I Durotrigi furono più una confederazione tribale che una vera e propria tribù. Essi furono uno dei pochi gruppi che fecero coniazioni prima della conquista romana e furono parte della "periferia" culturale, come li caratterizzò Barry Cunliffe, attorno al "gruppo nucleare" di Britanni del sud. Queste monete furono piuttosto semplici e non ebbero nessuna iscrizione, e di conseguenza nessun nome di coloro che l'ebbero emesse può essere noto, o lasciare una sola testimonianza riguardo a monarchi o governanti. Tuttavia, i Durotrigi presentavano una società stabile, basata sulla coltivazione delle terre circondati e protetti da robuste "fortificazioni collinari" (hill forts) che erano ancora in uso nel 43 a.C. è un esempio sopravvissuto di uno di queste hill fort. L'area dei Durotrigi viene identificata in parte dalle monete: poche monete dei Durotrigi sono state trovate nell'area "nucleare", dove esse erano apparentemente inaccettabili e furono riconiate. Al loro nord ed est c'erano gli Atrebati, oltre l' e il suo tributario : "l'antica divisione è oggi riflessa nella divisione della contea tra Wiltshire e Somerset." La "Nuova Foresta" (New Forest) potrebbe avere fornito una zona tampone, come poteva fare una fitta foresta sul Continente. Il loro principale sbocco per il commercio attraverso La Manica, forte nella prima metà del I secolo a.C., (quando venne introdotto il tornio da vasaio) esaurendosi nei decenni successivi prima dell'avvento dei Romani, fu a . La testimonianza numismatica mostra un progressivo deprezzamento della monetazione, suggerendo limitazione economica accompagnata dall'aumento dell'isolamento culturale. Le analisi della struttura delle ceramiche dei Durotrigi fanno pensare a Cunliffe, la cui produzione era sempre più centralizzata, a (Cunliffe 2005:183). La cerimonia funebre dei Durotrigi avveniva con l'inumazione, con un ultimo pasto rituale fornito anche sotto circostanze di scarsità, come nelle otto sepolture a Maiden Castle, compiute immediatamente dopo l'attacco romano. Non sorprende il fatto che i Durotrigi resistettero all'invasione romana nel 43 d.C., e lo storico Svetonio riporta qualche scontro fra la tribù e la seconda legione Augusta, allora comandata da Vespasiano. Dal 70 d.C., la tribù venne ormai romanizzata e sicuramente inclusa nella provincia romana di Britannia. Nell'area tribale i Romani esplorarono alcune miniere cercando di sostenere un'industria locale di ceramica. (it)
- De Durotriges was een van de Keltische stammen die in Brittannië leefden voorafgaand aan de Romeinse verovering. De stam leefde in de regio van het huidige Dorset, zuid Wiltshire, zuid Somerset en Devon, ten oosten van de rivier de Axe. De ontdekking in 2009 van een schat uit de ijzertijd in Shalfleet op het Isle of Wight, bewijst dat ze in de westelijke helft van het eiland woonden. Na de Romeinse verovering waren hun belangrijkste civitates, oftewel nederzettingen/bestuurseenheden, Durnovaria (huidige Dorchester, "de vermoedelijke oorspronkelijke hoofdstad") en Lindinis (het huidige Ilchester). Hun grondgebied werd begrensd door de Dumnonii in het westen en de Atrebati en Belgae in het oosten. De Durotriges was meer een tribale confederatie dan een stam. Ze waren een van de groepen die munten sloegen vóór de Romeinse verovering. Deze munten waren vrij eenvoudig en hadden geen inscripties, en dus kunnen geen namen van vorsten of heersers worden achterhaald. Ze bewerkten het land rondom een . Een van die heuvelforten, die bewaard is gebleven, is , een van de monumenten van de English Heritage. Het is niet verrassend dat de Durotriges zich verzetten tegen de Romeinse invasie in 43 n. Chr. De historicus Suetonius schrijft over enkele gevechten tussen de Durotriges en het Legio II Augusta, onder bevel van Vespasianus. In 70 n. Chr. was de stam echter al geromaniseerd en opgenomen in de Romeinse provincie Britannia. De streek was voor de Romeinen interessant voor zijn steengroeven en ze steunden de plaatselijke aardewerkindustrie. (nl)
- Durotrygowie (także: Durotriges) – celtyckie plemię zamieszkujące tereny południowej Brytanii w czasach poprzedzających inwazję Imperium Rzymskiego na Brytanię. (pl)
- Дуротриги — древнее кельтское племя на территории Британии. Дуротриги населяли современные Дорсет, южные Сомерсет и Уилтшир а также восток Девона. Основными поселениями после римского завоевания были Дурноварий (современный Дорчестер), являвшийся столицей племени, а также Линдинис (современный ). Владения дуротригов граничили на западе с думнониями, а с востока — с землями белгов. Дуротриги были больше, чем конфедерация небольших племён. Ещё до прихода римлян они чеканили монеты, в основном занимаясь сельским хозяйством рядом с крупными городищами. Ареал проживания дуротригов был определён благодаря их монетам: несколько из них нашли в «корневой» области, за рекой Эйвон и её притоком Вайли. Основным торговым маршрутом был пролив Ла-Манш, активно использовавшийся в первой половине I века до н. э. во время появления гончарного круга, но ослабевший ещё до прихода римлян. Нумизматические исследования указывают на деградацию чеканки, означающую экономическое и культурное угасание. Дуротриги пережили римское вторжение в 43 году н. э., и в «Жизни двенадцати цезарей» Светония упоминаются сражения между ними и II Августовым легионом под командованием Веспасиана. К 70 году племя было романизировано и вошло в состав Римской Британии. В районах его проживания римляне развивали разработку карьеров и производство керамики. (ru)
- 杜羅特里吉人（Durotriges）是凱爾特人在英國羅馬入侵時代的一個分支。其生活範圍大致在今天的多塞特郡、南威爾特郡、南薩默塞特郡和以東的德文郡。羅馬人入侵之後，其主要生活中心（civitates）是Durnovaria（今多爾切斯特）和（今伊爾切斯特）。 相較一個部落來說，杜羅特里吉人更像是一個部落聯盟。 在羅馬人入侵後發展出了鑄幣制度，這些鑄幣較為簡陋，沒有銘文，因此連金幣的發行者也無法確認。杜羅特里吉人的社會較為穩定，主要以農業為基礎。 杜羅特里吉人的分佈範圍也主要是依照鑄幣發現地來確定的， 他們的北邊和東邊是貝爾蓋人。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- The Durotriges were one of the Celtic tribes living in Britain prior to the Roman invasion. The tribe lived in modern Dorset, south Wiltshire, south Somerset and Devon east of the River Axe and the discovery of an Iron Age hoard in 2009 at Shalfleet, Isle of Wight gives evidence that they may also have lived in the western half of the island. After the Roman conquest, their main civitates, or settlement-centred administrative units, were Durnovaria (modern Dorchester, "the probable original capital") and Lindinis (modern Ilchester, "whose former, unknown status was thereby enhanced"). Their territory was bordered to the west by the Dumnonii; and to the east by the Belgae. (en)
- Durotrygowie (także: Durotriges) – celtyckie plemię zamieszkujące tereny południowej Brytanii w czasach poprzedzających inwazję Imperium Rzymskiego na Brytanię. (pl)
- 杜羅特里吉人（Durotriges）是凱爾特人在英國羅馬入侵時代的一個分支。其生活範圍大致在今天的多塞特郡、南威爾特郡、南薩默塞特郡和以東的德文郡。羅馬人入侵之後，其主要生活中心（civitates）是Durnovaria（今多爾切斯特）和（今伊爾切斯特）。 相較一個部落來說，杜羅特里吉人更像是一個部落聯盟。 在羅馬人入侵後發展出了鑄幣制度，這些鑄幣較為簡陋，沒有銘文，因此連金幣的發行者也無法確認。杜羅特里吉人的社會較為穩定，主要以農業為基礎。 杜羅特里吉人的分佈範圍也主要是依照鑄幣發現地來確定的， 他們的北邊和東邊是貝爾蓋人。 (zh)
- Los durotriges constituían una de las tribus celtas que vivieron en el suroeste de Gran Bretaña antes de la invasión romana. La tribu habitaba en lo que hoy es Dorset y el sur de Wiltshire y de Somerset. Después de la conquista, sus principales civitates o ciudades eran Durnovaria (actual Dorchester) y Lindinis (actual Ilchester). (es)
- Die Durotriges waren ein keltischer Stamm oder eher eine lose Vereinigung kleinerer keltischer Gruppen im Südwesten des heutigen Englands. Auf ihren Gebiet lagen einige Oppida, wie , , South Cadbury und Maiden Castle. Ab etwa 100 v. Chr. sind Importgüter aus dem Mittelmeerraum im Gebiet der Durotriges zu beobachten. Schon in keltischer Zeit prägten sie Münzen, die jedoch keine Inschriften tragen, so dass keine Herrschernamen überliefert sind. Gegen die römische Eroberung sollen sie heftigen Widerstand geleistet haben. Verschiedene Oppida auf ihrem Gebiet zeigen Spuren heftiger Kämpfe. Im römischen Britannien wurden die Durotriges zu einer Civitas. Ihr Hauptort waren in römischer Zeit Durnovaria (Dorchester (Dorset)) und später daneben Lindinis, was darauf hindeutet, dass diese Civitas in z (de)
- Les Durotriges ou Durotrages furent un des peuples celtes qui vivaient dans le sud de l’actuelle Grande-Bretagne durant la protohistoire, avant l’invasion romaine. Ils sont mentionnés par Claude Ptolémée qui les nomme Dourotriges (en grec ancien Δούροτριγες). Il se pourrait que, plus qu’un peuple homogène, il se soit agi d'une confédération, puisque plusieurs souverains pourraient avoir régné simultanément. Ils ont laissé leur nom au Dorset, ainsi qu'à la ville de Dorchester. (fr)
- I Durotrigi furono una delle tribù celtiche che vivevano nelle isole britanniche prima della invasione romana della Britannia. La tribù viveva nell'attuale Dorset, sud Wiltshire e Somerset meridionale. Dopo la conquista romana, le loro principali civitates, o insediamenti incentrati su unità amministrative, furono Durnovaria (attuale Dorchester, "la probabile capitale originaria") e Lindinis (attuale Ilchester, "della cui prima, lo status sconosciuto fu perciò accresciuto"). (it)
- De Durotriges was een van de Keltische stammen die in Brittannië leefden voorafgaand aan de Romeinse verovering. De stam leefde in de regio van het huidige Dorset, zuid Wiltshire, zuid Somerset en Devon, ten oosten van de rivier de Axe. De ontdekking in 2009 van een schat uit de ijzertijd in Shalfleet op het Isle of Wight, bewijst dat ze in de westelijke helft van het eiland woonden. Na de Romeinse verovering waren hun belangrijkste civitates, oftewel nederzettingen/bestuurseenheden, Durnovaria (huidige Dorchester, "de vermoedelijke oorspronkelijke hoofdstad") en Lindinis (het huidige Ilchester). Hun grondgebied werd begrensd door de Dumnonii in het westen en de Atrebati en Belgae in het oosten. (nl)
- Дуротриги — древнее кельтское племя на территории Британии. Дуротриги населяли современные Дорсет, южные Сомерсет и Уилтшир а также восток Девона. Основными поселениями после римского завоевания были Дурноварий (современный Дорчестер), являвшийся столицей племени, а также Линдинис (современный ). Владения дуротригов граничили на западе с думнониями, а с востока — с землями белгов. Дуротриги были больше, чем конфедерация небольших племён. Ещё до прихода римлян они чеканили монеты, в основном занимаясь сельским хозяйством рядом с крупными городищами. (ru)
|
