| dbo:abstract
|
- الجناح الطائر (flying wing) عبارة عن طائرة ثابتة الجناحين عديمة الذيل ليس لها جسم محدد، طاقمها وحمولتها ووقودها ومعداتها موجودة داخل هيكل الجناح الرئيسي. قد يحتوي الجناح الطائر على نتوءات صغيرة مختلفة مثل القرون، أو الباسنات، أو البثور، أو الأذرع، أوالمثبتات الرأسية. في بعض الأحيان، يشار إلى تصميمات الطائرات المماثلة، التي ليست من الناحية الفنية أجنحة طائرة، عرضًا على هذا النحو. وتشمل هذه الأنواع الطائرات المخلوطة بجسم الأجنحة وطائرات رفع الأجسام، والتي لها جسم الطائرة وليس لها أجنحة محددة. الجناح الطائر الخالص هو نظريًا أقل تكوين لتصميم السحب للطائرة ذات الأجنحة الثابتة. ومع ذلك، نظرًا لأنه يفتقر إلى أسطح التثبيت التقليدية وأسطح التحكم المرتبطة بها، فإن الجناح الطائر في أنقى صوره يعاني من عدم الاستقرار ويصعب التحكم فيه. أصبح التكوين الأساسي للجناح الطائر موضوعًا للدراسة المهمة خلال عشرينيات القرن الماضي، غالبًا بالاقتران مع التصميمات الأخرى الخالية من الذيل. في الحرب العالمية الثانية، أحرزت كل من ألمانيا النازية والحلفاء تقدمًا في تطوير الأجنحة الطائرة. تضاءل الاهتمام العسكري بالجناح الطائر خلال الخمسينيات من القرن الماضي مع تطوير الطائرات الأسرع من الصوت، ولكن تم تجديده في الثمانينيات بسبب قدرتها على تقنية التخفي. أدى هذا النهج في النهاية إلى قاذفة نورثروب غرومان بي 2 سبيريت الشبح. كان هناك اهتمام مستمر باستخدامه في أدوار النقل الكبيرة للبضائع أو الركاب. قامت بوينغ وماكدونيل دوغلاس وأرمسترونغ ويتوورث بدراسات التصميم على الطائرات التجارية ذات الأجنحة. ومع ذلك، لم يتم بناء مثل هذه الطائرات حتى الآن. يتناسب مفهوم الجناح الطائر في الغالب مع الطائرات دون سرعة الصوت. لم يتم بناء أي جناح طائر أسرع من الصوت. (ar)
- Una ala voladora és una configuració d' que sigui capaç de vol estable, controlable sense l'ajuda de la sustentació diferent de la de l'ala principal, és a dir, sense superfícies auxiliars com ara estabilitzadors horitzontals. Addicionalment, el terme s'aplica generalment a l'avió en el qual la major part de la càrrega útil es transporta dins de l'ala principal, que conté la major part del seu volum estructural. En alguns casos manca totalment d'un fuselatge diferenciat. Històricament, l'ala voladora ha estat defensada per molts com potencialment la configuració més eficient de l'avió des del punt de vista de l'aerodinàmica i el pes estructural. Tal noció prové generalment de la idea que l'absència de qualsevol component de l'avió amb excepció de l'ala ha de reduir el coeficient de resistència i la complexitat estructural. No obstant això, en aquests aparells l'ala ha de ser capaç de proporcionar estabilitat i control de vol per si mateixa, un requisit que en principi imposa dificultats addicionals al problema del disseny. De fet, els augments en pes i fricció a causa del problema d'estabilitat, poden compensar parcialment o totalment els beneficis estructurals de simplificació. (ca)
- Samokřídlo je typ letounu, který nemá žádné samostatné vodorovné řídící plochy. Čisté samokřídlo se často považuje za aerodynamicky nejefektivnější konstrukční konfigurace s pevnými nosnými plochami. Protože postrádá konvenční stabilizační plochy, trpí samokřídlo zhoršenou stabilitou letu a sníženou ovladatelností. To vede ke kompromisům v letových vlastnostech. Konečný návrh proto může být nevhodný a nebezpečný pro určité účely, jako je například komerční letectví Posádka a užitečné zatížení musí být umístěni v křídle a takovéto křídlo bude mít zvětšenou čelní plochu, což může mít za důsledek nárůst odporu až do takové míry, že odpor bude větší než u konvenčních konstrukcí s křídlem a úzkým trupem. S rostoucí rychlostí (kolem mach 1) u křídel s tlustým profilem výrazně roste odpor, a proto nebylo nikdy sestrojeno samokřídlo, které by dosahovalo nadzvukových rychlostí. Dalším známým problémem samokřídla je klopení a zatáčení. Každé letadlo, které má letět bez konstantní korekce, musí mít směrovou stabilitu při zatáčení. U samokřídla musí být jakákoliv vertikální ovládací plocha umístěna přímo na plochu křídla. Oproti klasické konstrukci tak ovládací síle chybí patřičné rameno, kterým je délka trupu od těžiště letounu k jeho ocasu. Tím se zmenšuje účinnost regulace a plocha stabilizátoru musí být tím pádem podstatně větší než u klasické konstrukce, což navyšuje jeho odpor a také hmotnost. Proto se nabízí metoda navýšení odporu na jedné straně křídla poblíž jeho konce. Toho lze docílit například spoilery, nebo podélně rozdělenými křidélky, které vytvářejí vzduchovou brzdu. Tímto řešením však vzniká odpor při zatáčení, což výrazně snižuje efektivitu. Samokřídla používají speciální takzvané „autostabilní profily“. Tyto profily se snaží přesunout klopivý moment do větších úhlů náběhu, a to je pravý opak než u profilů konvenčních letounů. Většinou se můžeme setkat se šípovitým uspořádáním křídel zřídka i s křídlem přímým. Těžiště SAT bývá nejčastěji před ¼ čáru. NASA v současnosti testuje modely samokřídel a možnost adaptace samokřídel do civilního letectví, společnost KLM představila vizi Flying V což je samokřídlo pro komerční užití, v roce 2020 provedla úspěšný test modelu. (cs)
- Nurflügel, auch Nurflügelflugzeug oder Nurflügler ist die Bezeichnung für Flugzeuge mit einer speziellen konstruktiven Auslegung, bei denen auf ein gesondertes Höhenleitwerk und auch auf ein Seitenleitwerk verzichtet wird. Statt eines konventionellen Rumpfquerschnitts weisen Nurflügler häufig einen fließenden Übergang zwischen Rumpf und Tragflächen auf. Beim sogenannten „reinen Nurflügel“ befinden sich alle wichtigen Komponenten wie Antrieb, Treibstoff, Fracht und Besatzung innerhalb des Tragflügels. „Reine“ Nurflügel stellen also eine Untergruppe der schwanzlosen Flugzeuge dar. Schwanzlose unterscheiden sich von konventionellen Flugzeugen durch das Fehlen eines abgesetzten Höhenleitwerks, wobei ein abgesetzter Rumpf und ein konventionelles Seitenleitwerk durchaus vorhanden sein können. Deltaflügler sind häufig als Schwanzlose ausgelegt. (de)
- Ala volante es la designación genérica dada para una configuración de que sea capaz de vuelo estable, controlable sin la ayuda de la sustentación distinta de la del ala principal, es decir, sin superficies auxiliares tales como estabilizadores horizontales. Adicionalmente, el término se aplica generalmente al avión en el cual la mayor parte de la carga útil se transporta dentro del ala principal, que contiene la mayor parte de su volumen estructural. En algunos casos carece totalmente de un fuselaje diferenciado. Históricamente, el ala volante ha sido defendida por muchos como la configuración potencialmente más eficiente del avión desde el punto de vista de la aerodinámica y el peso estructural. Tal noción proviene generalmente de la idea que la ausencia de cualquier componente del avión, con excepción del ala, debe reducir el coeficiente de resistencia y la complejidad estructural. Sin embargo, en estos aparatos el ala debe ser capaz de proporcionar estabilidad y control de vuelo por sí misma, un requisito que en principio impone dificultades adicionales al problema del diseño. De hecho, los aumentos en peso y fricción debido al problema de estabilidad pueden compensar parcial o totalmente los beneficios estructurales de la simplificación. (es)
- A flying wing is a tailless fixed-wing aircraft that has no definite fuselage, with its crew, payload, fuel, and equipment housed inside the main wing structure. A flying wing may have various small protuberances such as pods, nacelles, blisters, booms, or vertical stabilizers. Similar aircraft designs, that are not technically flying wings, are sometimes casually referred to as such. These types include blended wing body aircraft and lifting body aircraft, which have a fuselage and no definite wings. A pure flying wing is theoretically the lowest drag design configuration for a fixed wing aircraft. However, because it lacks conventional stabilizing surfaces and the associated control surfaces, in its purest form the flying wing suffers from being unstable and difficult to control. The basic flying wing configuration became an object of significant study during the 1920s, often in conjunction with other tailless designs. In the Second World War, both Nazi Germany and the Allies made advances in developing flying wings. Military interest in the flying wing waned during the 1950s with the development of supersonic aircraft, but was renewed in the 1980s due to their potential for stealth technology. This approach eventually led to the Northrop Grumman B-2 Spirit stealth bomber. There has been continual interest in using it in the large transport roles for cargo or passengers. Boeing, McDonnell Douglas, and Armstrong Whitworth have undertaken design studies on flying wing airliners; however, no such airliners have yet been built. The flying wing concept is mostly suited to subsonic aircraft. No supersonic flying wing has ever been built. (en)
- Sayap terbang (bahasa Inggris: flying wing) merupakan istilah generik yang digunakan untuk menyebut pesawat bersayap tetap yang dapat mengudara dengan menggunakan sayap saja, tanpa bagian lain seperti ekor dan kanard. Sayap terbang juga dapat dibilang tidak memiliki badan pesawat (fuselage), atau hanya memiliki badan pesawat yang tergabung dalam sayapnya. (in)
- Une aile volante désigne un aéronef ne possédant ni fuselage, ni empennage, et dont l’ensemble des différentes surfaces mobiles nécessaires à son pilotage est situé sur la voilure. Par conséquent, le cockpit est intégré à l’aile qui embarque également la charge utile (passagers, fret, missiles…) et le carburant. En théorie, une aile volante offre la meilleure configuration quant au poids et aux propriétés aérodynamiques, et permet de surcroît une grande capacité d’emport ainsi qu’une faible signature radar ; elle constitue donc un atout majeur pour les avions militaires. Cependant, ce type d’appareil est relativement instable, ce qui explique l’absence d’ailes volantes dans le domaine civil. L’aile volante naît en 1876 grâce au concept d’aéroplane amphibie des Français Alphonse Pénaud et Paul Gauchot. Néanmoins, il faudra attendre la Seconde Guerre mondiale pour que ces aéronefs se développent réellement. Actuellement[Quand ?], les seules ailes volantes à avoir été construites en série sont les B-2 Spirit, des avions bombardiers développés par l’avionneur américain Northrop. (fr)
- 全翼機（ぜんよくき）Flying wing aircraftとは、胴体部や尾翼がなく、一枚の主翼のみによって機体全体が構成された飛行機のこと。 (ja)
- Un'ala volante, o tuttala, è un aeroplano costituito esclusivamente dall'ala, e dunque privo di fusoliera o impennaggi. Ciononostante, vengono comunemente definiti "ali volanti" anche quegli aerei che, pur privi di impennaggi orizzontali e di una fusoliera definita, sono dotati di piani verticali, di dimensioni generalmente assai ridotte. (it)
- Een vliegende vleugel is een type vliegtuig dat (nagenoeg) uitsluitend uit een vleugel bestaat, zonder romp en staart. In de meest pure vorm heeft het ook geen verticale stuurvlakken. Motoren, brandstof, vracht en bemanning zijn in de vleugel ondergebracht. De vliegende vleugel is ontwikkeld omdat dit type geringe luchtweerstand ondervindt, in verhouding tot de lift. (nl)
- Latające skrzydło – układ konstrukcyjny samolotu lub szybowca o układzie bezogonowym bez wyodrębnionego kadłuba oraz usterzenia. Ponieważ skrzydło stanowi element nośny i jest niezbędnym elementem każdego samolotu, wyeliminowanie wszystkich innych części składowych samolotu (kadłuba, ogona) teoretycznie powoduje maksymalne zmniejszenie oporu powietrza. Odmianą konstrukcji „latające skrzydło” są konstrukcje bezogonowe w których wyodrębniony jest kadłub, ale nie ma ogona – przykładem takiego samolotu jest . W tradycyjnych konstrukcjach skrzydło zazwyczaj jest umieszczone w takim miejscu kadłuba, by środek ciężkości samolotu wysunięty był nieco przed środkiem parcia, co z kolei powoduje, że samolot ma tendencję do lotu w dół. Aby temu przeciwdziałać, na długim ogonie samolotu zamontowane są małe powierzchnie (usterzenie poziome), które wyrównują układ sił, „podciągając” do góry nos i powodując, że samolot bez interwencji pilota może lecieć w linii prostej bez zmiany poziomu lotu. Taki układ ma cechy układu statecznego podłużnie, co sprawia, że lot na stałych parametrach lotu nie wymaga akcji pilota. Takie rozwiązanie jest bardzo proste, ale ma kilka poważnych wad. Umieszczenie usterzenia na końcu ogona oznacza, że samolot jest dłuższy niż „musi”, przez co staje się cięższy. Ponadto przedłużony kadłub samolotu musi być pusty i nie może być wykorzystany do przewożenia ładunku, aby nie przesunąć środka ciężkości do tyłu zmniejszając tym samym zapas stateczności podłużnej. Największym problemem jest jednak to, że usterzenie stwarza dodatkowy opór powietrza zmniejszając w ten sposób osiągi samolotu. Badania nad konstrukcjami „latających skrzydeł” rozpoczęły się już w 1919 roku w firmie Junkers. Zaprojektowany przez tę firmę samolot „Giant” JG1 został jednak zniszczony w roku 1921 przez komisję ententy ds. awiacji, gdyż jego rozmiary przekraczały maksymalne dozwolone rozmiary samolotów, jakie według ustaleń wolno było budować w Niemczech po zakończeniu I wojny światowej. W Junkersie powstało wówczas wiele futurystycznych projektów tego typu samolotów, między innymi gigantyczne latające skrzydła będące w stanie przewozić 1000 pasażerów. Największą wadą konstrukcji tego typu jest to, że aby w skrzydle było dość miejsca na załogę i przewożony ładunek samo skrzydło musi być grube, przez co nie nadaje się do zastosowania w szybkich samolotach, latających z prędkością zbliżoną do prędkości dźwięku. Ponadto zapewnienie odpowiedniego zapasu stateczności podłużnej wymaga zwykle aktywnego układu sterowania fly-by-wire sprzężonych z układami komputerowymi zapewniającymi stateczność lotu. Przed erą komputerów rolę ustatecznienia spełniał samostateczny profil płata oraz skos płata. Często było to niewystarczające, czego przykładem są niepowodzenia programów Northrop YB-35, Northrop YB-49. W przypadku amerykańskiego bombowca B-2 Spirit układ latającego skrzydła został wybrany nie z powodu aerodynamicznej wyższości nad układem klasycznym, ale dla spełnienia wymogów technologii stealth. „Latające skrzydło” ma znacznie mniej powierzchni, które mogą odbijać fale radaru, przez co samolot jest trudniejszy do wykrycia, a komputerowe sterowanie fly-by-wire zapewnia wykonanie zadania bez nadmiernej akcji pilota. (pl)
- Flygande vinge är ett flygplan som i stort sett bara är en enda vinge. Beroende på vingens storlek kan motor, kabin, lastutrymme med mera inrymmas i vingen eller i strömlinjeformade utbuktningar på densamma. Tack vare avsaknaden av stjärtparti och flygkropp har flygande vingar lågt luftmotstånd och därmed god bränsleekonomi. Dock tål de inte större förflyttningar av tyngdpunkten i längdled då de i allmänhet saknar stabiliteten hos ett plan med stjärt och stabilisator eller nosvinge. De tyska bröderna Walter och Reimar Horten, och Gothaer Waggonfabrik AG i Gotha i tyska Thüringen utvecklade världens första jetdrivna flygande vinge – Horten Ho 229, ofta kallad Gotha Go 229 – som flög första gången 1945. Även nordamerikanen experimenterade med flygplan av denna typ. Utöver Gotha Go 229, kan nämnas flygplan som , och mer sentida smygteknikflygplan som Northrop Grumman B-2 Spirit. (sv)
- Asa voadora - é uma aeronave de asa fixa sem fuselagem definida, com o aspecto semelhante a de um bumerangue. Tripulação, equipamento e carga ficam alojados no interior de sua estrutura. A asa voadora pode ter várias pequenas protuberâncias como naceles e "bolhas," também profundores e material rodante. Algumas aeronaves não tem fuselagem mas possuem estabilizadores horizontais separados. Normalmente estas aeronaves são classificadas como asas voadoras, não o sendo de fato. Um exemplo é o . Teoricamente, a asa voadora é a configuração de aeronave mais eficiente do ponto de vista da aerodinâmica e peso estrutural. Argumenta-se que a ausência de determinados componentes presentes em outras aeronaves deve, naturalmente, proporcionar estes benefícios. Porém, na prática, para o voo a asa deve garantir estabilidade e controle, o que impõe restrições adicionais sobre o projeto destas aeronaves. Portanto, a esperada redução no peso e no arrasto pode ser parcial ou totalmente ausente devido a características do projeto necessárias para assegurar estabilidade e controle. (pt)
- «Летающее крыло» — разновидность аэродинамической схемы планера самолёта типа «бесхвостка» с редуцированным фюзеляжем, роль которого играет крыло, несущее все агрегаты, экипаж и полезную нагрузку. (ru)
- 飛翼，或稱全翼機。是一种没有尾翼并且机身的主要部分隐藏在厚厚的机翼内的航空器。对任何飞机来说只有机翼是必需的，所以从理论上讲去除所有其他多余的部件在设计上是可行的。有的飞翼机身还是保留的，但是肯定是没有尾翼。德国的“沃尔多·沃特曼”兄弟被认为设计制造了世界最早的飞翼。 (zh)
- Літаюче крило — різновид схеми літального апарату із зредукованим фюзеляжем, роль якого грає крило, що несе всі агрегати, екіпаж і корисне навантаження. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Sayap terbang (bahasa Inggris: flying wing) merupakan istilah generik yang digunakan untuk menyebut pesawat bersayap tetap yang dapat mengudara dengan menggunakan sayap saja, tanpa bagian lain seperti ekor dan kanard. Sayap terbang juga dapat dibilang tidak memiliki badan pesawat (fuselage), atau hanya memiliki badan pesawat yang tergabung dalam sayapnya. (in)
- 全翼機（ぜんよくき）Flying wing aircraftとは、胴体部や尾翼がなく、一枚の主翼のみによって機体全体が構成された飛行機のこと。 (ja)
- Un'ala volante, o tuttala, è un aeroplano costituito esclusivamente dall'ala, e dunque privo di fusoliera o impennaggi. Ciononostante, vengono comunemente definiti "ali volanti" anche quegli aerei che, pur privi di impennaggi orizzontali e di una fusoliera definita, sono dotati di piani verticali, di dimensioni generalmente assai ridotte. (it)
- Een vliegende vleugel is een type vliegtuig dat (nagenoeg) uitsluitend uit een vleugel bestaat, zonder romp en staart. In de meest pure vorm heeft het ook geen verticale stuurvlakken. Motoren, brandstof, vracht en bemanning zijn in de vleugel ondergebracht. De vliegende vleugel is ontwikkeld omdat dit type geringe luchtweerstand ondervindt, in verhouding tot de lift. (nl)
- «Летающее крыло» — разновидность аэродинамической схемы планера самолёта типа «бесхвостка» с редуцированным фюзеляжем, роль которого играет крыло, несущее все агрегаты, экипаж и полезную нагрузку. (ru)
- 飛翼，或稱全翼機。是一种没有尾翼并且机身的主要部分隐藏在厚厚的机翼内的航空器。对任何飞机来说只有机翼是必需的，所以从理论上讲去除所有其他多余的部件在设计上是可行的。有的飞翼机身还是保留的，但是肯定是没有尾翼。德国的“沃尔多·沃特曼”兄弟被认为设计制造了世界最早的飞翼。 (zh)
- Літаюче крило — різновид схеми літального апарату із зредукованим фюзеляжем, роль якого грає крило, що несе всі агрегати, екіпаж і корисне навантаження. (uk)
- الجناح الطائر (flying wing) عبارة عن طائرة ثابتة الجناحين عديمة الذيل ليس لها جسم محدد، طاقمها وحمولتها ووقودها ومعداتها موجودة داخل هيكل الجناح الرئيسي. قد يحتوي الجناح الطائر على نتوءات صغيرة مختلفة مثل القرون، أو الباسنات، أو البثور، أو الأذرع، أوالمثبتات الرأسية. في بعض الأحيان، يشار إلى تصميمات الطائرات المماثلة، التي ليست من الناحية الفنية أجنحة طائرة، عرضًا على هذا النحو. وتشمل هذه الأنواع الطائرات المخلوطة بجسم الأجنحة وطائرات رفع الأجسام، والتي لها جسم الطائرة وليس لها أجنحة محددة. يتناسب مفهوم الجناح الطائر في الغالب مع الطائرات دون سرعة الصوت. لم يتم بناء أي جناح طائر أسرع من الصوت. (ar)
- Una ala voladora és una configuració d' que sigui capaç de vol estable, controlable sense l'ajuda de la sustentació diferent de la de l'ala principal, és a dir, sense superfícies auxiliars com ara estabilitzadors horitzontals. Addicionalment, el terme s'aplica generalment a l'avió en el qual la major part de la càrrega útil es transporta dins de l'ala principal, que conté la major part del seu volum estructural. En alguns casos manca totalment d'un fuselatge diferenciat. (ca)
- Samokřídlo je typ letounu, který nemá žádné samostatné vodorovné řídící plochy. Čisté samokřídlo se často považuje za aerodynamicky nejefektivnější konstrukční konfigurace s pevnými nosnými plochami. Protože postrádá konvenční stabilizační plochy, trpí samokřídlo zhoršenou stabilitou letu a sníženou ovladatelností. To vede ke kompromisům v letových vlastnostech. Konečný návrh proto může být nevhodný a nebezpečný pro určité účely, jako je například komerční letectví (cs)
- Nurflügel, auch Nurflügelflugzeug oder Nurflügler ist die Bezeichnung für Flugzeuge mit einer speziellen konstruktiven Auslegung, bei denen auf ein gesondertes Höhenleitwerk und auch auf ein Seitenleitwerk verzichtet wird. Statt eines konventionellen Rumpfquerschnitts weisen Nurflügler häufig einen fließenden Übergang zwischen Rumpf und Tragflächen auf. Beim sogenannten „reinen Nurflügel“ befinden sich alle wichtigen Komponenten wie Antrieb, Treibstoff, Fracht und Besatzung innerhalb des Tragflügels. (de)
- A flying wing is a tailless fixed-wing aircraft that has no definite fuselage, with its crew, payload, fuel, and equipment housed inside the main wing structure. A flying wing may have various small protuberances such as pods, nacelles, blisters, booms, or vertical stabilizers. Similar aircraft designs, that are not technically flying wings, are sometimes casually referred to as such. These types include blended wing body aircraft and lifting body aircraft, which have a fuselage and no definite wings. (en)
- Ala volante es la designación genérica dada para una configuración de que sea capaz de vuelo estable, controlable sin la ayuda de la sustentación distinta de la del ala principal, es decir, sin superficies auxiliares tales como estabilizadores horizontales. Adicionalmente, el término se aplica generalmente al avión en el cual la mayor parte de la carga útil se transporta dentro del ala principal, que contiene la mayor parte de su volumen estructural. En algunos casos carece totalmente de un fuselaje diferenciado. (es)
- Une aile volante désigne un aéronef ne possédant ni fuselage, ni empennage, et dont l’ensemble des différentes surfaces mobiles nécessaires à son pilotage est situé sur la voilure. Par conséquent, le cockpit est intégré à l’aile qui embarque également la charge utile (passagers, fret, missiles…) et le carburant. (fr)
- Asa voadora - é uma aeronave de asa fixa sem fuselagem definida, com o aspecto semelhante a de um bumerangue. Tripulação, equipamento e carga ficam alojados no interior de sua estrutura. A asa voadora pode ter várias pequenas protuberâncias como naceles e "bolhas," também profundores e material rodante. Algumas aeronaves não tem fuselagem mas possuem estabilizadores horizontais separados. Normalmente estas aeronaves são classificadas como asas voadoras, não o sendo de fato. Um exemplo é o . (pt)
- Latające skrzydło – układ konstrukcyjny samolotu lub szybowca o układzie bezogonowym bez wyodrębnionego kadłuba oraz usterzenia. Ponieważ skrzydło stanowi element nośny i jest niezbędnym elementem każdego samolotu, wyeliminowanie wszystkich innych części składowych samolotu (kadłuba, ogona) teoretycznie powoduje maksymalne zmniejszenie oporu powietrza. Odmianą konstrukcji „latające skrzydło” są konstrukcje bezogonowe w których wyodrębniony jest kadłub, ale nie ma ogona – przykładem takiego samolotu jest . (pl)
- Flygande vinge är ett flygplan som i stort sett bara är en enda vinge. Beroende på vingens storlek kan motor, kabin, lastutrymme med mera inrymmas i vingen eller i strömlinjeformade utbuktningar på densamma. Tack vare avsaknaden av stjärtparti och flygkropp har flygande vingar lågt luftmotstånd och därmed god bränsleekonomi. Dock tål de inte större förflyttningar av tyngdpunkten i längdled då de i allmänhet saknar stabiliteten hos ett plan med stjärt och stabilisator eller nosvinge. (sv)
|
