| dbo:abstract
|
- La garriga o garrigar és un agrupament vegetal, on predomina el garric, en geobotànica, inclòs dins l' Rhamno-Quercion cocciferae. Per extensió, s'anomena garriga a les formacions arbustives baixes, on una persona dreta hi sobresurt, tant si el garric hi és present com si no. De fet, a les illes Balears el terme garriga és prou estès tot i que el garric hi és molt escàs. La garriga pròpiament dita (o sigui, la garriga dominada pel garric) es troba als dominis climàcics de l'alzinar amb marfull i de la màquia litoral sobre terrenys calcaris i es veu molt afavorida per incendis repetits que impedeixen la seva evolució cap al bosc o la màquia. Ambdues característiques lliguen força amb les preferències del garric, que és una planta calcícola i que rebrota vigorosament després del foc. El terme garriga apareix en força topònims, com ara la comarca de les Garrigues i la població de la Garriga (Vallès Oriental). (ca)
- Garrigue je vegetační typ rozšířený ve Středomoří, tvořený především řídkými porosty nízkých keříků, polokeřů a bylin. Jde o druhotnou vegetaci, která vzniká degradací křovinaté makchie následkem eroze, vypalování a intenzivní pastvy, převážně na mělkých půdách v oblastech s nižšími srážkami. V různých oblastech Středomoří jsou pro tento typ vegetace používány různé výrazy. Ve východním Středomoří je používán výraz frygana, v Izraeli batha, ve španělštině pak slovo matorral, který je dále dělen podle převládajících rostlin na esplégar (převaha rodu Lavandula), tomillar (převaha rodu Thymus a příbuzných), jaral (Cistus, ), bojedal (Buxus), bretal (Erica, Calluna), retamar či coscojal (Quercus coccifera). Fytocenologicky jsou porosty garrigue na bazických substrátech (vápence, dolomity, sádrovce apod.) řazeny do široké třídy Ononido-Rosmarinetea, zatímco porosty na půdách nebazických, kyselých či ultramafických do třídy Cisto-Lavanduletea stoechadis. (cs)
- المعيص (بالإنجليزية: Garrigue) أو المجال العشبي الشجري، هو مجال بنباتات معمرة، تتكون من شجيرات وأشجار، تقطع وتنمو بسهولة من جديد. تنحصر في بعض الأحيان في مجال التربة الجيرية وعادة ما ينظر إليها كأحراش منخفضة مع بقع جرداء. توجد في جنوب فرنسا وحول حوض البحر الأبيض المتوسط، بشكل عام بالقرب من ساحل البحر حيث يوفر مناخ البحر الأبيض المتوسط المعتدل الجفاف الصيفي السنوي. (ar)
- La garigo estas tipo de malalta, foliarba arbustaro kaj arbedaro kiun oni trovas sur kalkoŝtonaj grundoj en la Mediteranea regiono, ĝenerale apud la marbordo, kie la klimato estas malpli severa, sed kie jaraj somersekecaj cirkonstancoj ĉeestas (vidu : Mediteranea klimato). La termino ankaŭ kutimiĝis en rafinita kuirarto, sugesta de la rezinecaj aromoj de gariga arbustaro . La Monda Konserveja Observa Centro priskribis garigon kiel "nekontinuaj arbustaj komunumoj de la Mediteraneaj kalkoŝtonaj altebenaĵoj, ofte konsistantaj el kirmesa kverko, lavendo, timiano, kaj blanka cisto. Kelkaj izolitaj arboj povas ĉeesti ". (eo)
- La garriga es un tipo de ecorregión compuesta por formaciones vegetales que surgen en los biomas de los bosques mediterráneos. Estas formaciones son el resultado de la degradación del chaparral y otras comunidades vegetales como bosques de quercineas provocadas por la acción del hombre: el sobrepastoreo y el fuego.Es un hábitat degradado que en ocasiones sustituye a los encinares y otros robledales quemados o talados. El nombre deriva de la palabra francesa tomada del occitano garric, que en la lengua de Oc designa a una de las especies vegetales más comunes: Quercus coccifera, llamado Chêne des garrigues (roble de garriga) en francés. La garriga cubre los sustratos calizos y puede también colonizar afloramientos rocosos. El término chaparral proviene de chaparro: mata de roble enano de muchas ramas y poca altura, que a su vez viene del vasco txaparro, con el mismo significado. En España existe una comarca en la provincia catalana de Lérida denominada Las Garrigas, cuyo nombre hace referencia a esta formación. (es)
- Garrigue, auch Garigue geschrieben (französisch garrigue, spanisch garriga, italienisch gariga), ist eine offene mediterrane Strauchheidenformation auf flachgründigen Böden, die als Degradationsstufe der Macchie verstanden werden kann. Sie ist vor allem in Frankreich (insbesondere Korsika), Italien (insbesondere Sardinien) und Nordafrika verbreitet. Sie wird bis zu zwei Meter hoch und hat einen reichhaltigen Pflanzenbestand. Die Bezeichnung ist vom Namen des südlichen Teils des Cevennengebirges, der Garrigue, abgeleitet. (de)
- Garrigue or garigue (/ɡəˈriːɡ/ gə-REEG), also known as phrygana (Greek: φρύγανα [ˈfriɣana], n. pl.), is a type of low scrubland ecoregion and plant community in the Mediterranean forests, woodlands, and scrub biome. It is found on limestone soils in southern France and around the Mediterranean Basin, generally near the seacoast where the moderated Mediterranean climate provides annual summer drought. It is an anthropogenic degradation and succession form of former evergreen oak forests that existed until 4500 years BC. The term has also found its way into haute cuisine, suggestive of the resinous flavours of a garrigue shrubland. (en)
- En botanique, la garrigue (du provençal garriga) est une formation végétale caractéristique des régions méditerranéennes, proche du maquis. Selon l'École agronomique de Montpellier, la garrigue est au calcaire ce que le maquis est aux terrains siliceux. L'École agronomique de Toulouse associe le terme de garrigue à l'étagement de végétation. Garrigue et maquis peuvent être réunis sous un même vocable : le matorral qui constitue une sère d'une succession régressive due au passage récurrent du feu, correspondant généralement à un écosystème forestier dégradé, parfois à un réembroussaillement d'anciennes pâtures ou de terres cultivées laissées à l'abandon. (fr)
- Col termine di garìga, di origine provenzale, si intendono due differenti associazioni fitoclimatiche, rispettivamente denominate gariga montana e gariga costiera o gariga propriamente detta. (it)
- Garrigue is een biotoop met een vegetatie die vooral bestaat uit grassen en lage planten. De vegetatie groeit op vlakke grond en is verwant aan de maquis. Ze komt vooral voor in landen met een warmgematigd klimaat en wordt ongeveer twee meter hoog. Het Franse woord 'garrigue' stamt van het Provençaalse woord 'garriga' (1544) en heeft te maken met het Oudfranse woord voor braakliggend terrein, 'jarrie'. De betekenis wordt gezocht in de richting van 'rots' en 'hard'. (nl)
- Гари́га, или гарри́га (фр. garrigue и окс. garriga) — разрежённые заросли низкорослых вечнозелёных ксерофитных кустарников (можжевельник (Juniperus), розмарин (Rosmarinus), ладанник (Cistus)), карликовой пальмы хамеропса приземистого (Chamaerops humilis), кустарникового дуба кермесового (Quercus coccifera), держи-дерево и многолетних трав, устойчивых к засухе: тимьяна (Thymus), улекса (Ulex) и других. Можно встретить в Средиземноморье, в более сухих местах, чем маквис, и в менее сухом климате, чем фригана, на каменистых и скалистых склонах нижнего пояса гор, на месте бывших жестколистных лесов из дуба каменного, сведённых перевыпасом и палами. Название образовано от ст.-окс. garric «дуб кермесовый», локальным названием которого является фр. garrouille «гару́й». Гарига с преобладанием дуба кермесового встречается на юго-востоке Франции, в горах Серра-ди-Синтра на юге Португалии, на Апеннинском и Балканском полуостровах, в Малой Азии. В Леванте в сообществе растут рожковое дерево, терпентинное дерево (Pistacia terebinthus) subsp. palaestina (фисташка палестинская). В Малой Азии в сообществе растут можжевельник колючий, мирт, вереск, дикая олива. Гарига с преобладанием карликовой пальмы хамеропса приземистого встречается на юге Испании, на Балеарских островах, в Алжире и Марокко. В сообществе растут мирт, фисташка, молочай, спаржа. Гарига типична для множества островов Средиземного моря, в частности Корсики, Сардинии и Мальты. (ru)
- Garrigue refere-se a uma zona com vegetação densa, constituída por arbustos, maquis e gramíneas principalmente localizadas entre o fim das planícies costeiras típicas da região do Magrebe e o começo de montanhas pertencentes à cordilheira do Atlas, encontradas no litoral do nor-noroeste da África e sul da Europa onde predomina o clima mediterrâneo com verões quentes e secos e invernos frios (entre 0 °C a 15 °C) que variam conforme a altitude. Uma vegetação que assemelha-se é a vegetação de chaparral localizada na costa oeste dos Estados Unidos da América (Califórnia). (pt)
- Garig (z francuskiego garigue lub garrigue) – formacja roślinna występująca w klimacie śródziemnomorskim. Składa się głównie z zimozielonych, liściastych krzewów lub małych drzew. Kształtuje się na obszarach z podłożem skalistym lub wapiennym. Wiele z występujących tu krzewów jest kolczastych oraz aromatycznych (mięta, mirt czy wawrzynowate). Garig tworzą rośliny dorastające zwykle do 1 (–2) m wysokości i rosnące w rozproszeniu. Niektóre kompleksy garigu są naturalne, inne powstały w wyniku degradacji lasów i makii. Dla garigu charakterystyczne są takie gatunki jak: , , , , , oraz – endemiczny w Malcie. Często towarzyszą im geofity oraz terofity. Istnieje kilka typów garigu. Mogą występować kompleksy z przewagą między innymi wrzośców, macierzanki, przelotu lub mniej powszechne z dominacją wilczomleczu. Poza dominantami płaty te różnią się także strukturalnie i wysokością. (pl)
- Garrigue är en i Medelhavsområdet. Den förekommer på kulturpåverkad torr mark. Växtligheten är ofta låg, tornig och ständigt grön. Många arter har väldoftande och ludna blad. Exempel på växter som är förekommer i garriguen är stenek, kermesek, aleppotall, buxbom, rosmarin, lavendel och timjan. Mot öster ändrar garriguen karaktär och kallas ofta . I fryganan finns mer kuddbildande växtlighet och lökväxter. (sv)
- Гари́га (фр. garrigue та окс. garriga) — розріджені зарості низькорослих вічнозелених чагарників, переважно дуба чагарникового (Quercus dumosa) та пальми хамеропс (Chamaerops). Також можуть бути чебрець (Thymus), розмарин (Rosmarinus), дрік (Genista) та інші рослини. Можна зустріти в Середземномор'ї, в менш сухому кліматі, ніж фрігана, на кам'янистих схилах, на місці зведених лісів з дуба кам'яного внаслідок випалювання та надмірного випасання худоби. Гарига типова для островів Середземного моря. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- المعيص (بالإنجليزية: Garrigue) أو المجال العشبي الشجري، هو مجال بنباتات معمرة، تتكون من شجيرات وأشجار، تقطع وتنمو بسهولة من جديد. تنحصر في بعض الأحيان في مجال التربة الجيرية وعادة ما ينظر إليها كأحراش منخفضة مع بقع جرداء. توجد في جنوب فرنسا وحول حوض البحر الأبيض المتوسط، بشكل عام بالقرب من ساحل البحر حيث يوفر مناخ البحر الأبيض المتوسط المعتدل الجفاف الصيفي السنوي. (ar)
- La garigo estas tipo de malalta, foliarba arbustaro kaj arbedaro kiun oni trovas sur kalkoŝtonaj grundoj en la Mediteranea regiono, ĝenerale apud la marbordo, kie la klimato estas malpli severa, sed kie jaraj somersekecaj cirkonstancoj ĉeestas (vidu : Mediteranea klimato). La termino ankaŭ kutimiĝis en rafinita kuirarto, sugesta de la rezinecaj aromoj de gariga arbustaro . La Monda Konserveja Observa Centro priskribis garigon kiel "nekontinuaj arbustaj komunumoj de la Mediteraneaj kalkoŝtonaj altebenaĵoj, ofte konsistantaj el kirmesa kverko, lavendo, timiano, kaj blanka cisto. Kelkaj izolitaj arboj povas ĉeesti ". (eo)
- Garrigue, auch Garigue geschrieben (französisch garrigue, spanisch garriga, italienisch gariga), ist eine offene mediterrane Strauchheidenformation auf flachgründigen Böden, die als Degradationsstufe der Macchie verstanden werden kann. Sie ist vor allem in Frankreich (insbesondere Korsika), Italien (insbesondere Sardinien) und Nordafrika verbreitet. Sie wird bis zu zwei Meter hoch und hat einen reichhaltigen Pflanzenbestand. Die Bezeichnung ist vom Namen des südlichen Teils des Cevennengebirges, der Garrigue, abgeleitet. (de)
- En botanique, la garrigue (du provençal garriga) est une formation végétale caractéristique des régions méditerranéennes, proche du maquis. Selon l'École agronomique de Montpellier, la garrigue est au calcaire ce que le maquis est aux terrains siliceux. L'École agronomique de Toulouse associe le terme de garrigue à l'étagement de végétation. Garrigue et maquis peuvent être réunis sous un même vocable : le matorral qui constitue une sère d'une succession régressive due au passage récurrent du feu, correspondant généralement à un écosystème forestier dégradé, parfois à un réembroussaillement d'anciennes pâtures ou de terres cultivées laissées à l'abandon. (fr)
- Col termine di garìga, di origine provenzale, si intendono due differenti associazioni fitoclimatiche, rispettivamente denominate gariga montana e gariga costiera o gariga propriamente detta. (it)
- Garrigue is een biotoop met een vegetatie die vooral bestaat uit grassen en lage planten. De vegetatie groeit op vlakke grond en is verwant aan de maquis. Ze komt vooral voor in landen met een warmgematigd klimaat en wordt ongeveer twee meter hoog. Het Franse woord 'garrigue' stamt van het Provençaalse woord 'garriga' (1544) en heeft te maken met het Oudfranse woord voor braakliggend terrein, 'jarrie'. De betekenis wordt gezocht in de richting van 'rots' en 'hard'. (nl)
- Garrigue refere-se a uma zona com vegetação densa, constituída por arbustos, maquis e gramíneas principalmente localizadas entre o fim das planícies costeiras típicas da região do Magrebe e o começo de montanhas pertencentes à cordilheira do Atlas, encontradas no litoral do nor-noroeste da África e sul da Europa onde predomina o clima mediterrâneo com verões quentes e secos e invernos frios (entre 0 °C a 15 °C) que variam conforme a altitude. Uma vegetação que assemelha-se é a vegetação de chaparral localizada na costa oeste dos Estados Unidos da América (Califórnia). (pt)
- Garrigue är en i Medelhavsområdet. Den förekommer på kulturpåverkad torr mark. Växtligheten är ofta låg, tornig och ständigt grön. Många arter har väldoftande och ludna blad. Exempel på växter som är förekommer i garriguen är stenek, kermesek, aleppotall, buxbom, rosmarin, lavendel och timjan. Mot öster ändrar garriguen karaktär och kallas ofta . I fryganan finns mer kuddbildande växtlighet och lökväxter. (sv)
- Гари́га (фр. garrigue та окс. garriga) — розріджені зарості низькорослих вічнозелених чагарників, переважно дуба чагарникового (Quercus dumosa) та пальми хамеропс (Chamaerops). Також можуть бути чебрець (Thymus), розмарин (Rosmarinus), дрік (Genista) та інші рослини. Можна зустріти в Середземномор'ї, в менш сухому кліматі, ніж фрігана, на кам'янистих схилах, на місці зведених лісів з дуба кам'яного внаслідок випалювання та надмірного випасання худоби. Гарига типова для островів Середземного моря. (uk)
- La garriga o garrigar és un agrupament vegetal, on predomina el garric, en geobotànica, inclòs dins l' Rhamno-Quercion cocciferae. Per extensió, s'anomena garriga a les formacions arbustives baixes, on una persona dreta hi sobresurt, tant si el garric hi és present com si no. De fet, a les illes Balears el terme garriga és prou estès tot i que el garric hi és molt escàs. La garriga pròpiament dita (o sigui, la garriga dominada pel garric) es troba als dominis climàcics de l'alzinar amb marfull i de la màquia litoral sobre terrenys calcaris i es veu molt afavorida per incendis repetits que impedeixen la seva evolució cap al bosc o la màquia. Ambdues característiques lliguen força amb les preferències del garric, que és una planta calcícola i que rebrota vigorosament després del foc. El term (ca)
- Garrigue je vegetační typ rozšířený ve Středomoří, tvořený především řídkými porosty nízkých keříků, polokeřů a bylin. Jde o druhotnou vegetaci, která vzniká degradací křovinaté makchie následkem eroze, vypalování a intenzivní pastvy, převážně na mělkých půdách v oblastech s nižšími srážkami. V různých oblastech Středomoří jsou pro tento typ vegetace používány různé výrazy. Ve východním Středomoří je používán výraz frygana, v Izraeli batha, ve španělštině pak slovo matorral, který je dále dělen podle převládajících rostlin na esplégar (převaha rodu Lavandula), tomillar (převaha rodu Thymus a příbuzných), jaral (Cistus, ), bojedal (Buxus), bretal (Erica, Calluna), retamar či coscojal (Quercus coccifera). Fytocenologicky jsou porosty garrigue na bazických substrátech (vápence, do (cs)
- Garrigue or garigue (/ɡəˈriːɡ/ gə-REEG), also known as phrygana (Greek: φρύγανα [ˈfriɣana], n. pl.), is a type of low scrubland ecoregion and plant community in the Mediterranean forests, woodlands, and scrub biome. It is found on limestone soils in southern France and around the Mediterranean Basin, generally near the seacoast where the moderated Mediterranean climate provides annual summer drought. It is an anthropogenic degradation and succession form of former evergreen oak forests that existed until 4500 years BC. (en)
- La garriga es un tipo de ecorregión compuesta por formaciones vegetales que surgen en los biomas de los bosques mediterráneos. Estas formaciones son el resultado de la degradación del chaparral y otras comunidades vegetales como bosques de quercineas provocadas por la acción del hombre: el sobrepastoreo y el fuego.Es un hábitat degradado que en ocasiones sustituye a los encinares y otros robledales quemados o talados. El término chaparral proviene de chaparro: mata de roble enano de muchas ramas y poca altura, que a su vez viene del vasco txaparro, con el mismo significado. (es)
- Garig (z francuskiego garigue lub garrigue) – formacja roślinna występująca w klimacie śródziemnomorskim. Składa się głównie z zimozielonych, liściastych krzewów lub małych drzew. Kształtuje się na obszarach z podłożem skalistym lub wapiennym. Wiele z występujących tu krzewów jest kolczastych oraz aromatycznych (mięta, mirt czy wawrzynowate). Garig tworzą rośliny dorastające zwykle do 1 (–2) m wysokości i rosnące w rozproszeniu. Niektóre kompleksy garigu są naturalne, inne powstały w wyniku degradacji lasów i makii. (pl)
- Гари́га, или гарри́га (фр. garrigue и окс. garriga) — разрежённые заросли низкорослых вечнозелёных ксерофитных кустарников (можжевельник (Juniperus), розмарин (Rosmarinus), ладанник (Cistus)), карликовой пальмы хамеропса приземистого (Chamaerops humilis), кустарникового дуба кермесового (Quercus coccifera), держи-дерево и многолетних трав, устойчивых к засухе: тимьяна (Thymus), улекса (Ulex) и других. Можно встретить в Средиземноморье, в более сухих местах, чем маквис, и в менее сухом климате, чем фригана, на каменистых и скалистых склонах нижнего пояса гор, на месте бывших жестколистных лесов из дуба каменного, сведённых перевыпасом и палами. (ru)
|
