| dbo:abstract
|
- Čtení z Bible tvoří hlavní část bohoslužby slova, která je pravidelnou součástí mše, ale může se konat i samostatně (zejména není-li přítomen kněz). Příslušnou perikopu čte lektor, pouze evangelium může číst jen kněz nebo jáhen. O nedělích a slavnostech jsou tři čtení:
* první čtení – ve velikonoční době ze Skutků apoštolů, v ostatních liturgických obdobích ze Starého zákona
* druhé čtení – z některého z listů apoštolů nebo ze Zjevení Janova
* evangelium – bezprostředně po něm navazuje kázání Ve všedních dnech jsou pouze dvě čtení (vynechává se druhé čtení), první čtení je buď ze Starého zákona, nebo z některého z novozákonních listů apoštolů. Na konci mše sloužené v mimořádné formě římského ritu se navíc čte takzvané poslední evangelium (obvykle se jedná o prvních 14 veršů z Janova evangelia). (cs)
- Eine Schriftlesung ist eine Lesung aus der Bibel im Rahmen der Liturgie, insbesondere bei den Gottesdiensten. Ein christlicher Gottesdienst enthält als wesentlichen Bestandteil wenigstens eine Schriftlesung. Sie wird vom Lektor, einem Diakon oder dem Gottesdienstleiter vorgetragen. Schriftlesungen stellen den Bezug der gegenwärtigen Feier zum vergangenen und künftigen Wirken Gottes her (siehe Anamnese) und deuten das Leben der Gläubigen. Zumindest in den Gottesdiensten der Sonntage, Hochfeste und Feste folgt der letzten Schriftlesung meist eine Auslegung, die Predigt oder Homilie. Für die Auswahl der Schriftlesungen (Perikopen) gibt es in vielen christlichen Konfessionen feste Ordnungen und liturgische Bücher. Lektionare haben oft einen festen Zyklus, beispielsweise drei- oder sechsjährig. Erfolgen die Schriftlesungen fortlaufend, spricht man von einer Bahnlesung. (de)
- A lection, also called the lesson, is a reading from scripture in liturgy. In many Christian denominations, the readings of the day are appointed in the lectionary. (en)
- Czytanie – w chrześcijaństwie, akt publicznego czytania Pisma Świętego, stanowiący m.in. część liturgii oraz niektórych innych uroczystości religijnych. Czytania są stałym elementem katolickiej Mszy świętej, prawosławnej Boskiej liturgii oraz protestanckich nabożeństw. W zależności od wyznania występują następujące tradycje wyboru czytań:
* Lecto selecta – czytania ustalane są według lekcjonarza, w którym poszczególnym okresom liturgicznym przypisano wybrane fragmenty Biblii; zazwyczaj, zgodnie z tradycją pochodzącą z Kościoła rzymskiego z V wieku, podczas liturgii występują zazwyczaj dwa czytania: ze Starego Testamentu lub z pism apostolskich oraz z Ewangelii. Na nich oparta zostaje homilia. Tradycja ta obowiązuje w Kościołach katolickich i prawosławnych, a spośród protestanckich, w luterańskich, anglikańskich, metodystycznych oraz niektórych reformowanych.
* Lectio continua – czytania podczas nabożeństw obejmują kolejne rozdziały danych ksiąg Biblii, co w zamyśle ma umożliwić wiernym poznanie całego Słowa Bożego. Tradycja ta, wywodząca się z kalwińskiego nurtu reformacji, charakterystyczna jest przede wszystkim dla kościołów wywodzących się z tego pnia, m.in. prezbiteriańskich i baptystycznych. Kazania, będące kulminacyjną częścią każdego nabożeństwa, oparte są zawsze na kolejnych czytaniach, tworząc tygodniowe serie, podczas których pastor wyjaśnia kolejne rozdziały Biblii, przedstawiając na początku tło historyczne, następnie elementy teologii, by w końcu skupić się na zastosowaniu pastoralnym. Podczas nabożeństwa czytane są zazwyczaj dwa czytania: pierwsze ze Starego Testamentu i drugie – Nowego Testamentu, zgodnie z tradycją pochodzącą z liturgii św. Justyna Męczennika z II wieku. Zwykle każde czytanie obejmuje jeden rozdział, w sytuacji, gdy jest on krótki – dwa.
* w wielu Kościołach ewangelikalnych i zielonoświątkowych, kazania oparte są na wybieranych przez pastora fragmentach i często nie mają na celu systematycznego wykładu Pisma, lecz raczej nawiązują do kerygmatu lub wybranych prawd wiary. Z tego względu, wiele spośród tych kościołów nie stosuje się do reformowanej zasady lectio continua, a samo czytanie ograniczone bywa wyłącznie do krótkiego tekstu kazalnego, których wybór nie jest w żaden sposób usystematyzowany. (pl)
- Skriftläsning är en läsning ur Bibeln inom ramen för liturgin, särskilt i mässan. En kristen gudstjänst innehåller som regel alltid minst en dylik, som ofta ligger till grund för predikan. För urvalet av skriftläsningar (perikoper) finns det i många kristna samfund fasta ordningar, ibland kallade evangelieböcker. I vissa samfund tillämpas i stället . Denna liturgirelaterade artikel saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att lägga till den. (sv)
|
| rdfs:comment
|
- A lection, also called the lesson, is a reading from scripture in liturgy. In many Christian denominations, the readings of the day are appointed in the lectionary. (en)
- Skriftläsning är en läsning ur Bibeln inom ramen för liturgin, särskilt i mässan. En kristen gudstjänst innehåller som regel alltid minst en dylik, som ofta ligger till grund för predikan. För urvalet av skriftläsningar (perikoper) finns det i många kristna samfund fasta ordningar, ibland kallade evangelieböcker. I vissa samfund tillämpas i stället . Denna liturgirelaterade artikel saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att lägga till den. (sv)
- Čtení z Bible tvoří hlavní část bohoslužby slova, která je pravidelnou součástí mše, ale může se konat i samostatně (zejména není-li přítomen kněz). Příslušnou perikopu čte lektor, pouze evangelium může číst jen kněz nebo jáhen. O nedělích a slavnostech jsou tři čtení:
* první čtení – ve velikonoční době ze Skutků apoštolů, v ostatních liturgických obdobích ze Starého zákona
* druhé čtení – z některého z listů apoštolů nebo ze Zjevení Janova
* evangelium – bezprostředně po něm navazuje kázání (cs)
- Eine Schriftlesung ist eine Lesung aus der Bibel im Rahmen der Liturgie, insbesondere bei den Gottesdiensten. Ein christlicher Gottesdienst enthält als wesentlichen Bestandteil wenigstens eine Schriftlesung. Sie wird vom Lektor, einem Diakon oder dem Gottesdienstleiter vorgetragen. Schriftlesungen stellen den Bezug der gegenwärtigen Feier zum vergangenen und künftigen Wirken Gottes her (siehe Anamnese) und deuten das Leben der Gläubigen. Zumindest in den Gottesdiensten der Sonntage, Hochfeste und Feste folgt der letzten Schriftlesung meist eine Auslegung, die Predigt oder Homilie. (de)
- Czytanie – w chrześcijaństwie, akt publicznego czytania Pisma Świętego, stanowiący m.in. część liturgii oraz niektórych innych uroczystości religijnych. Czytania są stałym elementem katolickiej Mszy świętej, prawosławnej Boskiej liturgii oraz protestanckich nabożeństw. W zależności od wyznania występują następujące tradycje wyboru czytań: (pl)
|
