| dbo:abstract
|
- Marie Mancini (Roma, 28 d'agost de 1639 - París, 8 de maig de 1715) princesa Colonna, que pertanyia a la família Mancini. El 1653 anà a París amb Philppe i Hortense, quan comptava tres anys. Va romandre un any i mig en el convent de la Visitació del barri de Saint Jacques, i el 1656 feu la seva entrada en la cort; fou companya de jocs d'infància del rei, i en ocasió que aquest restà malalt a Calais després del setge de Dunkerque, en juliol de 1658, manifestà un interès tan sincer per la salut del monarca, que aquest, en assabentar-se, s'enamorà de la jove, i tal vegada s'hagués casat amb ella, de no intervenir l'oposició del mateix Mazzarino. Marie es casà amb el príncep , gran conestable de Nàpols i, més tard, . Fou rebuda a Milà pel seu espòs, al qual aportà en dot 1.000.000. Aquest matrimoni, molt feliç al principi, es feu notar per les festes que donava al palau Colonna, de Roma, però a partir de 1666 començaren les dissensions entre els cònjuges, i el príncep Colonna des de llavors portà una vida llicenciosa. El 1669, a conseqüència d'haver-li estat negada l'autorització per passar a Venècia, pensà a fugir, i el 29 de maig de 1672, amb la seva germana, la duquessa de Mazzarino. Marie fugí de Roma disfressada d'home, i embarcant-se a Gènova passaren a La Ciotat. Havent-les-hi prohibit d'anar a París, es traslladaren a Ais de Provença, on foren rebudes per Françoise de Sévigné, madame de Grignan. Hortense no volgué continuar al costat de la seva germana, per la qual cosa es dirigí a Torí, però Marie, més agosarada, arribà fins a Fontainebleau. Però Lluís XIV es negà a rebre-la, i no li restà més remei que abandonar el Regne de França i refugiar-se als Països Baixos, subjectes al domini d'Espanya. El seu espòs influí perquè fos detinguda a Anvers, i més tard la tancà en un convent de Brussel·les, però aconseguí fugir i arribar a Espanya, i desembarcà el 1674 a Sant Sebastià. Va romandre en la península per espai de disset anys, i durant aquest temps passà moltes vicissituds; restà en el convent , encara que sense pronunciar cap mena de vot; el desembre de 1680 fou empresonada en la torre de Segòvia, després ingressà en el d'aquella ciutat, i més tard en un altre de Madrid. La mort del seu espòs, ocorreguda l'abril de 1689, li retornà la independència, però encara va romandre a Espanya fins al 1691, en què va fer un viatge a Gènova per abraçar els seus fills. Torna a Espanya l'any següent, suposant-se que aquesta segona permanència en aquest país no fou aliena a determinades gestions relacionades amb la política francesa. El setembre de 1705 feu una visita al seu germà, , comte de Nevers, que residia a Passy-lès-Paris, i per últim, fixà la seva residència a Roma. (ca)
- Marie Mancini (Anna Maria Mancini; 28. srpna 1639 – 8. května 1715, Pisa) byla třetí z pěti sester Manciniových; neteří kardinála Mazarina, které přijely do Francie, aby se výhodně provdaly. Spolu se dvěma sestřenicemi z rodiny Martinozzi byly na dvoře Ludvíka XIV. známy jako Mazarinettes. (cs)
- ماريا مانشيني (بالفرنسية: Marie Mancini ) (و. 1639 – 1715 م) هي كاتِبة، من فرنسا، ولدت في روما، توفيت في بيزا، عن عمر يناهز 76 عاماً. (ar)
- Maria MANCINI (naskiĝis la 28-an de aŭgusto 1639 en Romo – mortis la 8-an de majo 1715), filino de Geronima Mazarini kaj Michele Mancini, estis la nevino de la kardinalo Jules Mazarin. Kondukita de sia onklo el Romo al la franca kortego, Maria Mancini estis verŝajne la unua aŭtenta (kaj platona) amo de la juna franca reĝo Ludoviko la 14-a. En julio 1658, post la sieĝo de Dunkirko, Ludoviko ricevis gravan malsanon, kaj Maria, pensinta ke li rapide mortus, manifestis sian korinklinon per famaj larmoj. Tiuj alvokis la atenton de la juna reĝo, samkiel pliposte la kulturo kaj la cerbo de tiu fraŭlino. Kiam la kortego revenis al Fontainebleau, Maria Mancini fariĝis la centro de la atento de ĉiuj, prezidis la festojn kaj la balojn. Maria estis « preciozulino », ĉar ŝi aldonis al sia rilato kun la reĝo multan romantikan fantazion. La patrino de la reĝo, Anno de Aŭstrio, samkiel la ĉefministro Mazarin kontraŭis edziĝon, ĉar tio estus neakceptebla misedziĝo por la reĝo kaj traktadoj jam okazis rilate al la hispana princino, Maria Teresa de Hispanio. Plie, Maria ne ŝatis sian onklon, kaj tiu ĉi konsekvence ne interesiĝis pri la akiro de reĝina nevino. La trudita malproksimigo de Maria el la kortego, unue al La Rochelle kaj pliposte al Hiers-Brouage, inspiris faman verson al Jean Racine en la tragedio Berenica : « Imperiestro vi estas, sinjoro, kaj vi ploras ! » (4-a Akto, 5-a Sceno) En 1661, Maria akceptis edziĝi la princon , ĉar Ludoviko ne oponis ŝian eliron el Francio. Si enloĝiĝis en Romo, sed ŝia edziĝa rilato rapide difektiĝis. Post tri filoj, Maria opiniis, ke ŝi estis liberigita el sia edziĝa devo, kaj ekfrekventi galantulojn. Kvankam ŝia edzo estis malfidela si mem, li ne povis akcepti tian konduton de sia edzino. Maltrankvila (prave aŭ ne ?) pro sia vivo, Maria forlasis ŝiajn edzon kaj infanojn por traveturi Eŭropon, kune kun sia fratino , dukino de Mazarin, kaj sia frato , duko de Nevers. Ŝi mortis en 1715, kaj Ludoviko la 14-a ĉiam rifuzis revidi ŝin. (eo)
- Maria Mancini (* 28. August 1639 in Rom; † 11. Mai 1715 in Pisa) war eine der „Mazarinetten“ und Mätresse des französischen Königs Ludwig XIV. (de)
- Maria Mancini (Roma, 28 de agosto de 1639 - Pisa, 8 de mayo de 1715) fue una mujer perteneciente a la nobleza italiana que pasó temporadas vinculada también a las cortes de Francia y España. Conocida por ser una de las mazarinettes (sobrinas del cardenal Mazarino) y por su noviazgo con Luis XIV de Francia, es autora de un libro de memorias titulado en español La verdad en su luz. (es)
- Anna Maria (Marie) Mancini (28 August 1639 – 8 May 1715) was the third of the five Mancini sisters; nieces to Cardinal Mazarin who were brought to France to marry advantageously. Along with two of their female Martinozzi cousins, the Mancini sisters were known at the court of King Louis XIV of France as the Mazarinettes. (en)
- Marie Mancini (Rome, 28 août 1639 - Pise, 8 mai 1715), épouse du connétable Lorenzo Colonna, est une nièce du cardinal Mazarin, fille de Geronima Mazzarini et du baron Michele Mancini, et sœur de Laure-Victoire, Paul, Olympe, Philippe, Alphonse, Marie-Anne et Hortense Mancini. (fr)
- マリー・マンシーニ（仏: Marie Mancini, 1639年8月28日 - 1715年5月8日）は、ジュール・マザラン枢機卿の姪で、マザリネットの一人。フランス王ルイ14世の初恋の相手として有名になった。ナポリ王国パリアーノ公爵ロレンツォ・オノフリオ・コロンナ王子の妃。 (ja)
- Maria Mancini (Rome, 28 augustus 1639 — Pisa, 11 mei 1715) was de middelste van de vijf dochters van Michele Lorenzo Mancini en Geronima Mazarini, een zus van kardinaal Mazarin. Ze had ook nog drie broers; Paul, Philippe en Alphonse. Toen Maria in 1652 samen met drie van haar zussen door haar oom vanuit Rome naar Frankrijk gehaald werd om een voordelig huwelijk aan te gaan, bracht ze eerst enige tijd door bij haar oudste zuster Laura in Aix-en-Provence. Na haar aankomst in Parijs kreeg ze eerst anderhalf jaar onderricht in het Visitatieklooster van Saint-Antoine. In 1655 kwam ze in de hofkringen van het Louvre terecht. De mooie Mancinizussen en hun twee nichten stonden er al gauw bekend als de Mazarinettes en werden onder de hoede genomen door Anna, de koningin-moeder. Maria bezocht de literaire salons van Madame de Rambouillet en . In 1657 werd Maria de eerste grote liefde van Lodewijk XIV. Ze had een zeer grote invloed op de jeugdige koning. Hij begon zich voor literatuur te interesseren en zich te distantiëren van zijn moeder en kardinaal Mazarin. Beiden dachten aan trouwen, maar de kardinaal en de koningin-moeder waren er tegen. De platonische relatie eindigde toen Lodewijk zich gedwongen verloofde met prinses Maria Theresia van Spanje teneinde de Vrede van de Pyreneeën te bezegelen en een einde te maken aan de jarenlange uitputtende oorlog met Spanje. Maria Mancini werd van het hof verwijderd. In 1661 trouwde Maria met Lorenzo Onofrio, vorst van Colonna (1637-1689), nadat een verbintenis met de hertog van Lotharingen mislukt was. Het echtpaar steunde in Rome de kunsten en het theater en de salons in het Palazzo Colonna wedijverden met die van de voormalige koningin Christina I van Zweden, die aan de overzijde van de Tiber woonde. Maria kreeg drie kinderen maar had een ongelukkig huwelijk. Haar man was haar ontrouw en ze vluchtte in 1672 samen met haar zuster Hortensia weer naar Frankrijk. Van hieruit reisden ze door half Europa en leefden in verschillende kloosters, vanaf 1675 voornamelijk in Madrid. In 1677 schreef ze haar memoires en ze was na Margaretha van Valois (koningin Margot) een van de eerste vrouwen in Frankrijk van wie een dergelijk werk gepubliceerd werd. Nadat haar man in 1689 was overleden reisde ze weer naar Italië en stierf daar in 1715, in hetzelfde jaar als haar jeugdliefde Lodewijk XIV. Maria's uitgebreide correspondentie, - zij correspondeerde veertig jaar met een andere jeugdliefde Atto Melani -, bleef grotendeels bewaard en wordt bewaard in het Colonna familiearchief in het klooster van Santa Scolastica in Subiaco. (nl)
- Anna Maria (Marie) Mancini (Roma, 28 agosto 1639 – Pisa, 8 maggio 1715) era la terza delle cinque celebri sorelle Mancini; nipoti del cardinale Giulio Mazzarino, furono portate in Francia affinché si sposassero vantaggiosamente. Insieme alle due cugine Martinozzi, le sorelle Mancini erano note alla corte di re Luigi XIV di Francia come le Mazarinettes. (it)
- Maria Mancini, księżna Colonna (ur. 28 sierpnia 1639 w Rzymie, zm. 8 maja 1715 w Pizie) – trzecia z pięciu sióstr Mancini, córek barona Michele Lorenzo Mancini i Geronimy Mazarini. Była siostrzenicą kardynała Jules'a Mazarina. Kiedy w 1650 zmarł ojciec Laury, jej matka przeniosła się z córkami z Rzymu do Paryża. Miała nadzieję, że jej wpływowy brat kardynał pomoże dziewczynkom w znalezieniu dobrze urodzonych mężów. Ich kuzynki Martinozzi również przeniosły się do Francji w tym samym czasie – również, aby zawrzeć świetne małżeństwa. Ich uroda i zainteresowanie samego króla Ludwika XIV szybko spowodowały, że znalazły się one w centrum zainteresowania całego dworu. Wszystkie te panny nazywano na dworze Mazarinettes – Mazarinietki:
* Laura Mancini (1636–1657), poślubiła Ludwika II Burbona, księcia Vendôme
* (1637–1672), poślubiła Armanda Burbona, księcia de Conti
* Olimpia Mancini (1638–1708), poślubiła Eugeniusza Maurycego Sabaudzkiego, hrabiego Soissons
* Laura Martinozzi (1639–1687), poślubiła Alfonsa IV d’Este, księcia Modeny
* Hortensja Mancini (1646–1699), poślubiła Armanda Karola de la Porte de La Meilleraye, który otrzymał tytuł księcia Mazarin
* Maria Anna Mancini (1649–1714), poślubiła Godefroya Maurycego de La Tour d'Auvergne, księcia Bouillon Jej braćmi byli: Paweł, Filip i Alfons. (pl)
- Maria Mancini (28 de Agosto de 1639 – 8 de Maio de 1715), princesa de Paliano, foi uma das famosas sobrinhas do Cardeal Jules Mazarin, conhecidas como Mazarinettes, e amante do rei Luís XIV de França durante sua juventude. (pt)
- Marie Mancini (Anna Maria Mancini), född 28 augusti 1639 i Rom, död 8 maj 1715 i Pisa, var en italiensk författare och adelsdam. Hon var dotter till baron Lorenzo Mancini och Geronima Mazzarini och systerdotter till Frankrikes de facto regent kardinal Mazarin. Tillsammans med sina fyra systrar och två kvinnliga kusiner var hon känd som en av de så kallade "Mazarinettes" vid det franska hovet och omtalad för att ha varit Ludvig XIV:s första kärlek. (sv)
- Мария Манчини (фр. Marie Mancini, итал. Maria Mancini; 28 августа 1639, Рим — 8 мая 1715, Пиза, Тоскана) — итальянская аристократка, племянница кардинала Джулио Мазарини, фаворитка французского короля Людовика XIV. (ru)
- Марі́я Манчи́ні (італ. Maria Mancini, фр. Marie Mancini; 28 серпня 1639, Рим — 8 травня 1715, Піза) — французька аристократка італійського походження, княгиня, фаворитка французького короля Людовика XIV, автор мемуарів. (uk)
- 玛丽·曼奇尼（法語：Marie Mancini，1639年8月28日－1715年5月8日），是法国枢密院首席大臣、红衣主教儒勒·马扎然的侄女，是法国国王路易十四情窦初开时的初恋情人，但由于政治因素和国家利益的考虑，选择了与西班牙公主联姻的计划，结束了两人的亲爱关系。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Marie Mancini (Anna Maria Mancini; 28. srpna 1639 – 8. května 1715, Pisa) byla třetí z pěti sester Manciniových; neteří kardinála Mazarina, které přijely do Francie, aby se výhodně provdaly. Spolu se dvěma sestřenicemi z rodiny Martinozzi byly na dvoře Ludvíka XIV. známy jako Mazarinettes. (cs)
- ماريا مانشيني (بالفرنسية: Marie Mancini ) (و. 1639 – 1715 م) هي كاتِبة، من فرنسا، ولدت في روما، توفيت في بيزا، عن عمر يناهز 76 عاماً. (ar)
- Maria Mancini (* 28. August 1639 in Rom; † 11. Mai 1715 in Pisa) war eine der „Mazarinetten“ und Mätresse des französischen Königs Ludwig XIV. (de)
- Maria Mancini (Roma, 28 de agosto de 1639 - Pisa, 8 de mayo de 1715) fue una mujer perteneciente a la nobleza italiana que pasó temporadas vinculada también a las cortes de Francia y España. Conocida por ser una de las mazarinettes (sobrinas del cardenal Mazarino) y por su noviazgo con Luis XIV de Francia, es autora de un libro de memorias titulado en español La verdad en su luz. (es)
- Anna Maria (Marie) Mancini (28 August 1639 – 8 May 1715) was the third of the five Mancini sisters; nieces to Cardinal Mazarin who were brought to France to marry advantageously. Along with two of their female Martinozzi cousins, the Mancini sisters were known at the court of King Louis XIV of France as the Mazarinettes. (en)
- Marie Mancini (Rome, 28 août 1639 - Pise, 8 mai 1715), épouse du connétable Lorenzo Colonna, est une nièce du cardinal Mazarin, fille de Geronima Mazzarini et du baron Michele Mancini, et sœur de Laure-Victoire, Paul, Olympe, Philippe, Alphonse, Marie-Anne et Hortense Mancini. (fr)
- マリー・マンシーニ（仏: Marie Mancini, 1639年8月28日 - 1715年5月8日）は、ジュール・マザラン枢機卿の姪で、マザリネットの一人。フランス王ルイ14世の初恋の相手として有名になった。ナポリ王国パリアーノ公爵ロレンツォ・オノフリオ・コロンナ王子の妃。 (ja)
- Anna Maria (Marie) Mancini (Roma, 28 agosto 1639 – Pisa, 8 maggio 1715) era la terza delle cinque celebri sorelle Mancini; nipoti del cardinale Giulio Mazzarino, furono portate in Francia affinché si sposassero vantaggiosamente. Insieme alle due cugine Martinozzi, le sorelle Mancini erano note alla corte di re Luigi XIV di Francia come le Mazarinettes. (it)
- Maria Mancini (28 de Agosto de 1639 – 8 de Maio de 1715), princesa de Paliano, foi uma das famosas sobrinhas do Cardeal Jules Mazarin, conhecidas como Mazarinettes, e amante do rei Luís XIV de França durante sua juventude. (pt)
- Marie Mancini (Anna Maria Mancini), född 28 augusti 1639 i Rom, död 8 maj 1715 i Pisa, var en italiensk författare och adelsdam. Hon var dotter till baron Lorenzo Mancini och Geronima Mazzarini och systerdotter till Frankrikes de facto regent kardinal Mazarin. Tillsammans med sina fyra systrar och två kvinnliga kusiner var hon känd som en av de så kallade "Mazarinettes" vid det franska hovet och omtalad för att ha varit Ludvig XIV:s första kärlek. (sv)
- Мария Манчини (фр. Marie Mancini, итал. Maria Mancini; 28 августа 1639, Рим — 8 мая 1715, Пиза, Тоскана) — итальянская аристократка, племянница кардинала Джулио Мазарини, фаворитка французского короля Людовика XIV. (ru)
- Марі́я Манчи́ні (італ. Maria Mancini, фр. Marie Mancini; 28 серпня 1639, Рим — 8 травня 1715, Піза) — французька аристократка італійського походження, княгиня, фаворитка французького короля Людовика XIV, автор мемуарів. (uk)
- 玛丽·曼奇尼（法語：Marie Mancini，1639年8月28日－1715年5月8日），是法国枢密院首席大臣、红衣主教儒勒·马扎然的侄女，是法国国王路易十四情窦初开时的初恋情人，但由于政治因素和国家利益的考虑，选择了与西班牙公主联姻的计划，结束了两人的亲爱关系。 (zh)
- Marie Mancini (Roma, 28 d'agost de 1639 - París, 8 de maig de 1715) princesa Colonna, que pertanyia a la família Mancini. El 1653 anà a París amb Philppe i Hortense, quan comptava tres anys. Va romandre un any i mig en el convent de la Visitació del barri de Saint Jacques, i el 1656 feu la seva entrada en la cort; fou companya de jocs d'infància del rei, i en ocasió que aquest restà malalt a Calais després del setge de Dunkerque, en juliol de 1658, manifestà un interès tan sincer per la salut del monarca, que aquest, en assabentar-se, s'enamorà de la jove, i tal vegada s'hagués casat amb ella, de no intervenir l'oposició del mateix Mazzarino. (ca)
- Maria MANCINI (naskiĝis la 28-an de aŭgusto 1639 en Romo – mortis la 8-an de majo 1715), filino de Geronima Mazarini kaj Michele Mancini, estis la nevino de la kardinalo Jules Mazarin. Kondukita de sia onklo el Romo al la franca kortego, Maria Mancini estis verŝajne la unua aŭtenta (kaj platona) amo de la juna franca reĝo Ludoviko la 14-a. En julio 1658, post la sieĝo de Dunkirko, Ludoviko ricevis gravan malsanon, kaj Maria, pensinta ke li rapide mortus, manifestis sian korinklinon per famaj larmoj. Tiuj alvokis la atenton de la juna reĝo, samkiel pliposte la kulturo kaj la cerbo de tiu fraŭlino. (eo)
- Maria Mancini, księżna Colonna (ur. 28 sierpnia 1639 w Rzymie, zm. 8 maja 1715 w Pizie) – trzecia z pięciu sióstr Mancini, córek barona Michele Lorenzo Mancini i Geronimy Mazarini. Była siostrzenicą kardynała Jules'a Mazarina. Jej braćmi byli: Paweł, Filip i Alfons. (pl)
- Maria Mancini (Rome, 28 augustus 1639 — Pisa, 11 mei 1715) was de middelste van de vijf dochters van Michele Lorenzo Mancini en Geronima Mazarini, een zus van kardinaal Mazarin. Ze had ook nog drie broers; Paul, Philippe en Alphonse. Maria's uitgebreide correspondentie, - zij correspondeerde veertig jaar met een andere jeugdliefde Atto Melani -, bleef grotendeels bewaard en wordt bewaard in het Colonna familiearchief in het klooster van Santa Scolastica in Subiaco. (nl)
|
.png=3fwidth=3d300)
.png){kind=link}
.png){kind=link}
