dbo:abstract
|
- Pau de Tebes conegut com a Sant Pau, primer eremita o Pau l'Anacoreta (copte: Ⲁⲃⲃⲁ Ⲡⲁⲩⲗⲉ; àrab egipci: الانبا بولا, al-Anba Bola) (? - 341) fou un anacoreta, el primer dels eremites cristians. No s'ha de confondre amb Pau el Simple, deixeble de sant Antoni el Gran. (ca)
- Svatý Pavel Thébský (asi 228 Théby – asi 341) je světec katolické církve, jenž za svého života žil jako poustevník, proto jej je také možno nalézt v seznamech svatých pod jménem sv. Pavel, poustevník (Martyrologium Romanum jej označuje Paulus eremita). Je patronem poustevníků a výrobců rohožek a košíků. (cs)
- الأنبا بولا المعروف بلقب القديس بولا أول السواح أو القديس بولا الناسك (المتوفي عام 341 م تقريبًا) هو أول النساك المسيحيين، وهو غير تلميذ أنطونيوس الكبير. ويوجد ديره بالبحر الاحمر بالقرب من دير الانبا انطونيوس (ar)
- Sankta Paŭlo la Ermito aŭ Paŭlo de Tebo (Egiptio 230 ĉirkaŭ – Tebajdo 335 ĉirkaŭ), estas konsiderita de la kristana tradicio la unua ermita monaĥo: li estas venerata kiel sanktulo de la Katolika Eklezio,de la Ortodoksa Kristana Eklezio kaj ĉe la Kopta Ortodoksa Eklezio de Aleksandrio. (eo)
- Paulus von Theben (* angeblich 228; † angeblich 341) ist ein christlicher Heiliger und nach der Legende erster ägyptischer Einsiedler und Wüstenvater, daher auch Heiliger Paulus der erste Einsiedler genannt. Sein Festtag ist der 10. (katholisch) bzw. der 15. Januar (orthodox). Er ist Schutzheiliger der Korb- und Mattenflechter. (de)
- Pablo de Tebas, Pablo el ermitaño o Pablo el egipcio (Tebaida, Antiguo Egipto, 228- ibídem, 341) fue un eremita egipcio. Es venerado en la Iglesia católica y en la Iglesia copta ortodoxa como santo y es considerado por la tradición como el primer ermitaño espiritual, contemplativo y renunciante de la vida mundana que existió desde el comienzo del cristianismo primitivo. Se conmemora con veneración el 15 de enero en la memoria litúrgica católica romana. Fue objeto de una hagiografía compuesta por san Jerónimo llamada Vita Sancti Pauli primi eremitae (cf. Migne PL 23 17-28) y escrita durante la segunda mitad del siglo IV. Según este texto Pablo era egipcio de una familia rica y habría recibido una excelente educación, cultivada en el estudio de la cultura egipcia y el idioma griego. Dejó todo para irse al desierto, tras ser denunciado por ser cristiano por algunos familiares que querían apoderarse de su patrimonio, durante la persecución del emperador romano Decio. De acuerdo con la narración de Jerónimo, Pablo no volvió a la ciudad y pasó el resto de su vida en el desierto y se alimentaba del pan que le traía un cuervo. Al final de su vida recibió la visita de Antonio Abad a quien pidió ser sepultado con la túnica que este último había recibido del obispo Atanasio en una fosa excavada, siempre según los relatos de Jerónimo, por un par de leones. Se trata en realidad de una serie de lugares comunes sobre vidas de eremitas que hacen ver lo poco que se sabe o sabía Jerónimo de su biografiado. Sin embargo, queda el dato de que desde el año 250 habría comenzado su vida de ermitaño no sin intervenir en algunas ocasiones en las problemáticas de la Iglesia de los alrededores. Es conocido como uno de los Padres del Desierto. (es)
- Paul of Thebes (Coptic: Ⲁⲃⲃⲁ Ⲡⲁⲩⲗⲉ; Koinē Greek: Παῦλος ὁ Θηβαῖος, Paûlos ho Thēbaîos; Latin: Paulus Eremita; c. 227 – c. 341), commonly known as Paul the First Hermit or Paul the Anchorite, was an Egyptian saint regarded as the first Christian hermit, who was claimed to have lived alone in the desert of Thebes, Roman Egypt from the age of sixteen to the age of one hundred and thirteen years old. He was canonized in 491 by Pope Gelasius I, and is venerated as a saint by the Catholic Church, Eastern Orthodox Church, and Oriental Orthodox Churches. (en)
- Paul de Thèbes ou saint Paul l'Anachorète, dont la vie a été principalement transmise par saint Jérôme, est l'une des figures fondatrices du monachisme, avec saint Antoine le Grand. Jacques de Voragine, dans sa Légende dorée, lui consacre également un chapitre. Une communauté chrétienne primitive s'est développée autour du lieu où il vécut dans le désert égyptien, et beaucoup plus tard, au Ve siècle, un important monastère a été construit. Il fut solennellement reconnu par l'Église comme le premier ermite lors de sa canonisation en 491 à Rome sous le pape Gélase Ier. (fr)
- Paulus van Thebe (Thebe ca. 227 - ca. 341), ook wel Paulus de Heremiet genoemd, was een heilige in het christendom en wordt beschouwd als de eerste heremiet. Vanwege de christenvervolgingen van Decius en Valerianus I (ca. 250) leefde hij vanaf zijn zestiende 90 jaar lang in eenzaamheid in de woestijn van Thebe. Aan het eind van zijn leven (ca. 341) werd hij bezocht door Antonius van Egypte. Paulus wordt dan ook vaak samen met Antonius afgebeeld. Paulus wordt vaak voorgesteld met een lange baard, gekleed in dierenhuiden of met een mantel of kleed gemaakt uit gevlochten palmbladeren. Hij wordt ook vaak afgebeeld met een kruk. Soms is er een raaf, die hem volgens het verhaal te eten gaf. Soms heeft hij twee leeuwen, die zijn graf hebben gegraven, waar Antonius-abt hem zou hebben ingelegd. Door zijn kleding is hij de patroonheilige voor manden- en mattenvlechters. Zijn feestdag wordt gevierd op (10 of) 15 januari in de rooms-katholieke kerk, op 5 of 15 januari in de oosters-orthodoxe kerken, op 2 (9 februari) in de oriëntaals-orthodoxe kerken. (nl)
- テーベのパウロス (ラテン語: Paulos、英語: Paul of Thebes、 228年 - 342年頃)はキリスト教の聖人(正教会・カトリック教会・聖公会)で隠者。最初の隠修士として知られる。証聖者、初代隠修士聖パウロス、パウルスとも。ヒエロニムスの『パウロス伝』などで言及される。記憶日は1月15日あるいは10日。 (ja)
- Paolo di Tebe, ricordato come Paolo il Primo Eremita (Egitto, 230 circa – Tebaide, 335 circa), è considerato dalla tradizione cristiana il primo eremita. È venerato dalla chiesa cattolica, da quella ortodossa e da quella copta. (it)
- Paweł z Teb, stgr. Παῦλος ὁ Θηβαῖος Paûlos ho Thebaîos, cs. Пaвел Фивeйский Pawieł Fiwiejskij (ur. ok. 228 w Tebach w Egipcie, zm. ok. 341) – pierwszy pustelnik chrześcijański, wyznawca, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego. Jego żywot został napisany przez św. Hieronima w latach 375-377. Hieronim podaje, że informacje o św. Pawle przekazali mu uczniowie św. Antoniego Wielkiego: Amathas i Makary. Czasem mylony z innym świętym, egzorcystą o tym samym imieniu - z Pawłem Prostakiem (Paulus Simplex), żyjącym w tym samym czasie, którego żona była cudzołożnicą. Obaj byli związani ze św. Antonim Wielkim. Według Vita S. Pauli monachi Thebaei św. Hieronima i źródeł koptyjskich święty Paweł pochodził z bogatej rodziny. Wcześnie został osierocony i stał się właścicielem dużego spadku. W 15 roku życia udał się na pustynię. Gdy miał 16 lat, rozpoczęły się prześladowania chrześcijan za panowania Decjusza. Po dwóch latach prześladowania zakończyły się, ale Paweł pozostał na pustyni. Postanowił resztę życia spędzić w samotności na modlitwie. Mieszkał w jaskini, żywił się owocami, daktylami i pół bochenkiem chleba, który przynosił mu kruk posłany przez Boga; ubranie miał zrobione z palmowych liści. Na pustyni spędził 98 lat. Gdy Paweł miał sto trzynaście lat, odwiedził go św. Antoni. Kruk, który zawsze przynosił świętemu Pawłowi połowę chleba, tego dnia przyniósł cały. Gdy Paweł Eremita zmarł, Antoni pochował go na pustyni w dole wykopanym przez dwa lwy. Jest patronem zakonu paulinów. Wspomnienie liturgiczne św. Pawła w Kościele katolickim obchodzono niegdyś 10 stycznia (według martyrologiów zachodnich), obecnie 15 stycznia. Kościoły wschodnie, z uwagi na liturgię według kalendarza juliańskiego, wspominają świętego mnicha (prepodobnyj) 15/28 stycznia, tj. 28 stycznia według kalendarza gregoriańskiego. Apolitikon na święto św. Pawła z Teb, który znajduje się w synaksarionie bizantyjskim, brzmi następująco: "Θείου Πνεύματος, τῇ ἐπινεύσει, πρῶτος ᾤκησας, ἐν τῇ ἐρήμῳ, Ἠλιοὺ τὸν ζηλωτὴν μιμησάμενος· καὶ δι’ ὀρνέου τραφεὶς ὡς ἰσάγγελος, ὑπ’ Ἀντωνίου τῷ κόσμῳ ἐγνώρισαι. Παῦλε Ὅσιε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμὶν τὸ μέγα ἔλεος" (= Natchniony Świętym Duchem jako pierwszy zamieszkałeś na pustyni, naśladując gorliwość Eliasza, karmiony przez ptaka, a św. Antoni sprawił, że poznał Cię świat jako [istotę] podobną do aniołów. Pawle święty, błagaj Chrystusa Boga, aby okazał nam wielkie miłosierdzie). W ikonografii jest przedstawiany jako sędziwy starzec z długą brodą. Ręce ma uniesione w modlitwie. Jego ubranie jest zrobione z liści palmowych, odsłania kolana i łokcie. Często przedstawiany jest z odwiedzającym go św. Antonim. Jego atrybutami są: kruk, kruk z chlebem w dziobie, lew, przełamany chleb. (pl)
- Paulus av Thebe, även Paulus Eremiten, född 228, död 343, var en eremit som bodde ensam i nittio år i en grotta nära den egyptiska staden Thebe. Den enda ägodelen Paulus hade var en tam korp, som varje dag kom flygande med en skiva bröd åt honom. En dag fick han besök av en annan eremit vid namn Antonius, detta gjorde då att korpen kom flygande med två skivor bröd till dem båda. De båda eremiterna tillbringade en gemensam middag med varandra och samtalade efteråt hela natten lång. Nästa morgon upptäckte Antonius att Paulus var döende. Paulus bad honom att hämta en svepning hos deras gemensamme vän biskop Athanasius. Antonius gjorde vad Paulus bett honom att göra och begav sig till Athanasius för att hämta svepningen. När Antonius återvände med svepningen till grottan, såg han Paulus eremitens vackra själ stiga upp till himlen, omgiven av många profeter och apostlar med vackra sångröster. (sv)
- Па́вел Фиве́йский (греч. Παῦλος ὁ Θηβαῖος), Павел Еги́петский, Павел Отше́льник, Павел Пусты́нник (ок. 228 года — ок. 341 года) — святой православной и католической церкви, первый христианский монах и отшельник, проживший, по преданию, 113 лет, из них 91 год в отшельничестве. В Православной церкви почитается преподобным. (ru)
- Paulo de Tebas, Paulo, o ermitão ou Paulo o egípcio (em Copta: Ⲁⲃⲃⲁ Ⲡⲁⲩⲗⲉ) (Tebaida, 228 – Tebas, 330) foi um eremita egípcio, um dos padres do Deserto, é o primeiro eremita do qual se tem notícia, a estabelecer a tradição do ascetismo e contemplação monástica. É venerado na Igreja Católica, na Igreja Ortodoxa e na Igreja Copta como santo. Sua memória litúrgica é celebrada em 15 de janeiro. (pt)
- Павло з Фів, Павло Фівейський або Павло Пустельник (єг. арабська: Anba Bola; копт. Ⲁⲃⲃⲁ Ⲡⲁⲩⲗⲉ, ~226/227 — ~341) — перший християнський чернець-пустельник. Усамітнився в єгипетській пустелі, поселився біля струмка під пальмою і прожив в цілковитій самотності до 113 років. Шанується як святий Католицькою і Православною церквами. (uk)
|
rdfs:comment
|
- Pau de Tebes conegut com a Sant Pau, primer eremita o Pau l'Anacoreta (copte: Ⲁⲃⲃⲁ Ⲡⲁⲩⲗⲉ; àrab egipci: الانبا بولا, al-Anba Bola) (? - 341) fou un anacoreta, el primer dels eremites cristians. No s'ha de confondre amb Pau el Simple, deixeble de sant Antoni el Gran. (ca)
- Svatý Pavel Thébský (asi 228 Théby – asi 341) je světec katolické církve, jenž za svého života žil jako poustevník, proto jej je také možno nalézt v seznamech svatých pod jménem sv. Pavel, poustevník (Martyrologium Romanum jej označuje Paulus eremita). Je patronem poustevníků a výrobců rohožek a košíků. (cs)
- الأنبا بولا المعروف بلقب القديس بولا أول السواح أو القديس بولا الناسك (المتوفي عام 341 م تقريبًا) هو أول النساك المسيحيين، وهو غير تلميذ أنطونيوس الكبير. ويوجد ديره بالبحر الاحمر بالقرب من دير الانبا انطونيوس (ar)
- Sankta Paŭlo la Ermito aŭ Paŭlo de Tebo (Egiptio 230 ĉirkaŭ – Tebajdo 335 ĉirkaŭ), estas konsiderita de la kristana tradicio la unua ermita monaĥo: li estas venerata kiel sanktulo de la Katolika Eklezio,de la Ortodoksa Kristana Eklezio kaj ĉe la Kopta Ortodoksa Eklezio de Aleksandrio. (eo)
- Paulus von Theben (* angeblich 228; † angeblich 341) ist ein christlicher Heiliger und nach der Legende erster ägyptischer Einsiedler und Wüstenvater, daher auch Heiliger Paulus der erste Einsiedler genannt. Sein Festtag ist der 10. (katholisch) bzw. der 15. Januar (orthodox). Er ist Schutzheiliger der Korb- und Mattenflechter. (de)
- Paul of Thebes (Coptic: Ⲁⲃⲃⲁ Ⲡⲁⲩⲗⲉ; Koinē Greek: Παῦλος ὁ Θηβαῖος, Paûlos ho Thēbaîos; Latin: Paulus Eremita; c. 227 – c. 341), commonly known as Paul the First Hermit or Paul the Anchorite, was an Egyptian saint regarded as the first Christian hermit, who was claimed to have lived alone in the desert of Thebes, Roman Egypt from the age of sixteen to the age of one hundred and thirteen years old. He was canonized in 491 by Pope Gelasius I, and is venerated as a saint by the Catholic Church, Eastern Orthodox Church, and Oriental Orthodox Churches. (en)
- Paul de Thèbes ou saint Paul l'Anachorète, dont la vie a été principalement transmise par saint Jérôme, est l'une des figures fondatrices du monachisme, avec saint Antoine le Grand. Jacques de Voragine, dans sa Légende dorée, lui consacre également un chapitre. Une communauté chrétienne primitive s'est développée autour du lieu où il vécut dans le désert égyptien, et beaucoup plus tard, au Ve siècle, un important monastère a été construit. Il fut solennellement reconnu par l'Église comme le premier ermite lors de sa canonisation en 491 à Rome sous le pape Gélase Ier. (fr)
- テーベのパウロス (ラテン語: Paulos、英語: Paul of Thebes、 228年 - 342年頃)はキリスト教の聖人(正教会・カトリック教会・聖公会)で隠者。最初の隠修士として知られる。証聖者、初代隠修士聖パウロス、パウルスとも。ヒエロニムスの『パウロス伝』などで言及される。記憶日は1月15日あるいは10日。 (ja)
- Paolo di Tebe, ricordato come Paolo il Primo Eremita (Egitto, 230 circa – Tebaide, 335 circa), è considerato dalla tradizione cristiana il primo eremita. È venerato dalla chiesa cattolica, da quella ortodossa e da quella copta. (it)
- Па́вел Фиве́йский (греч. Παῦλος ὁ Θηβαῖος), Павел Еги́петский, Павел Отше́льник, Павел Пусты́нник (ок. 228 года — ок. 341 года) — святой православной и католической церкви, первый христианский монах и отшельник, проживший, по преданию, 113 лет, из них 91 год в отшельничестве. В Православной церкви почитается преподобным. (ru)
- Paulo de Tebas, Paulo, o ermitão ou Paulo o egípcio (em Copta: Ⲁⲃⲃⲁ Ⲡⲁⲩⲗⲉ) (Tebaida, 228 – Tebas, 330) foi um eremita egípcio, um dos padres do Deserto, é o primeiro eremita do qual se tem notícia, a estabelecer a tradição do ascetismo e contemplação monástica. É venerado na Igreja Católica, na Igreja Ortodoxa e na Igreja Copta como santo. Sua memória litúrgica é celebrada em 15 de janeiro. (pt)
- Павло з Фів, Павло Фівейський або Павло Пустельник (єг. арабська: Anba Bola; копт. Ⲁⲃⲃⲁ Ⲡⲁⲩⲗⲉ, ~226/227 — ~341) — перший християнський чернець-пустельник. Усамітнився в єгипетській пустелі, поселився біля струмка під пальмою і прожив в цілковитій самотності до 113 років. Шанується як святий Католицькою і Православною церквами. (uk)
- Pablo de Tebas, Pablo el ermitaño o Pablo el egipcio (Tebaida, Antiguo Egipto, 228- ibídem, 341) fue un eremita egipcio. Es venerado en la Iglesia católica y en la Iglesia copta ortodoxa como santo y es considerado por la tradición como el primer ermitaño espiritual, contemplativo y renunciante de la vida mundana que existió desde el comienzo del cristianismo primitivo. Se conmemora con veneración el 15 de enero en la memoria litúrgica católica romana. (es)
- Paulus van Thebe (Thebe ca. 227 - ca. 341), ook wel Paulus de Heremiet genoemd, was een heilige in het christendom en wordt beschouwd als de eerste heremiet. Vanwege de christenvervolgingen van Decius en Valerianus I (ca. 250) leefde hij vanaf zijn zestiende 90 jaar lang in eenzaamheid in de woestijn van Thebe. Aan het eind van zijn leven (ca. 341) werd hij bezocht door Antonius van Egypte. Paulus wordt dan ook vaak samen met Antonius afgebeeld. (nl)
- Paweł z Teb, stgr. Παῦλος ὁ Θηβαῖος Paûlos ho Thebaîos, cs. Пaвел Фивeйский Pawieł Fiwiejskij (ur. ok. 228 w Tebach w Egipcie, zm. ok. 341) – pierwszy pustelnik chrześcijański, wyznawca, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego. Jego żywot został napisany przez św. Hieronima w latach 375-377. Hieronim podaje, że informacje o św. Pawle przekazali mu uczniowie św. Antoniego Wielkiego: Amathas i Makary. Jest patronem zakonu paulinów. Wspomnienie liturgiczne św. Pawła w Kościele katolickim obchodzono niegdyś 10 stycznia (według martyrologiów zachodnich), obecnie 15 stycznia. (pl)
- Paulus av Thebe, även Paulus Eremiten, född 228, död 343, var en eremit som bodde ensam i nittio år i en grotta nära den egyptiska staden Thebe. Den enda ägodelen Paulus hade var en tam korp, som varje dag kom flygande med en skiva bröd åt honom. En dag fick han besök av en annan eremit vid namn Antonius, detta gjorde då att korpen kom flygande med två skivor bröd till dem båda. De båda eremiterna tillbringade en gemensam middag med varandra och samtalade efteråt hela natten lång. (sv)
|