dbo:abstract
|
- La Segona Lliga atenesa o Confederació Atenesa fou una unió de ciutats-estat gregues, encapçalada per Atenes (378 - 355 aC), creada per tal de posar terme a l’hegemonia d’Esparta. (ca)
- الإمبراطورية الأثينية الثانية أو الاتحاد الأثيني الثاني كان اتحادا بحريا للمدن والدول الإيجية وكان بقيادة أثينا، وكان الهدف الرئيسي منه هو الدفاع عن النفس ضد نفوذ اسبرطة أولا والإمبراطورية الفارسية ثانيا. (ar)
- Η Δεύτερη Αθηναϊκή Συμμαχία ήταν συμμαχία που ίδρυσε η Αθήνα το 377 π.Χ. με σκοπό την προστασία των συμμαχικών κρατών από τις Σπαρτιατικές επεμβάσεις. Αποτελούσε ως ένα βαθμό αναβίωση της παλαιότερης Δηλιακής συμμαχίας που είχε διασπαστεί μετά την ήττα των Αθηναίων στον Πελοποννησιακό πόλεμο. Η συμμαχία διατηρήθηκε μέχρι το 355 π.Χ., οπότε και αποστάτησαν οι περισσότερες συμμαχικές πόλεις. (el)
- La Segunda Liga ateniense, a veces denominada Segunda Confederación de Atenas o Segundo Imperio de Atenas, era una alianza marítima de ciudades-estado egeas que estuvo en vigor desde 378 a. C. a 355 a. C. encabezada por Atenas para defenderse, primero del crecimiento de Esparta y segundo del Imperio aqueménida. (es)
- La Seconde Confédération athénienne fut, de 377 à 355, une confédération maritime de cités égéennes. Dirigée essentiellement par Athènes, elle visait à une défense commune, d'abord contre l'expansion de Sparte, et ensuite contre l'Empire perse. (fr)
- The Second Athenian League was a maritime confederation of Aegean city-states from 378 to 355 BC and headed by Athens, primarily for self-defense against the growth of Sparta and secondly, the Persian Empire. (en)
- Kekaisaran Athena Kedua atau Konfederasi merupakan suatu konfederasi maritim dari berbagai negara-kota Aegea antara tahun 378–355 SM dan dipimpin oleh Athena, khususnya untuk pertahanan diri terhadap perkembangan Sparta dan yang kedua, terhadap Kekaisaran Persia. (in)
- De Tweede Delisch-Attische Zeebond, die aanvankelijk tegen Sparta was gericht, is in 378 v.Chr. gesticht. Hij was minder uitgebreid dan de eerste Delische Bond en gaf meer rechten aan de bondgenoten van Athene. In de Bondgenotenoorlog van 357-355 v.Chr. verloor de bond zijn betekenis door de afvalligheid van de voornaamste bondgenoten. In 338 v.Chr. werd de bond uiteindelijk na de slag bij Chaironeia opgeheven. (nl)
- La seconda lega delio-attica fu una lega di città greche, in funzione anti-spartana e anti-persiana, fondata da Atene nel 377 a.C. e sciolta nel 338 a.C. (it)
- A Segunda Liga Ateniense, as vezes denominada Segunda Confederação de Atenas ou Segundo Império de Atenas era uma aliança marítima das cidades estados do Egeu que esteve em vigor de 378 a.C. a 355 a.C.. Era encabeçada por Atenas e tinha por objetivo se defender do crescimento de Esparta e do Império aquemênida. (pt)
- II Związek Morski – był to związek Aten z innymi greckimi polis. Kiedy Sparta wypełniając warunki pokoju królewskiego uwikłała się w konflikt z Tebami, Ateńczycy przystąpili do odbudowy swojego morskiego imperium zawierając od 384 p.n.e. przymierza z polis egejskimi. Do najważniejszych sojuszników Aten z tego okresu zaliczyć trzeba Bizancjum, Chios, Rodos i Mitylenę na Lesbos. Szczęśliwym trafem archeolodzy odnaleźli na ateńskiej agorze marmurową tablicę z inskrypcją zawierającą tekst dekretu z 377 p.n.e., który powszechnie uważany jest za akt fundacyjny II Związku Morskiego. Jest to rodzaj apelu skierowanego do wszystkich, którym Spartanie nie pozwalają „żyć w spokoju, cieszyć się z wolności i antonimii, i posiadać nienaruszone całe, własne terytorium” (tłum. B. Bravo), aby przyłączali się do Aten, które ofiarowują im przymierze. Nie było zamiarem Ateńczyków łamanie postanowień pokoju królewskiego, ich nowa symmachia otwarta była dla wszystkich prócz poddanych króla perskiego, a więc wyłączeni z niej byli Grecy z Azji; zobowiązały się nie wtrącać w wewnętrzne sprawy sojuszników, nie utrzymywać na ich terytorium garnizonów, nie osadzać kleruchów ani nie nakładać trybutu. W zamian za to sprzymierzeńcy zobowiązywali się przyjść z pomocą wszystkimi siłami, jakimi dysponują. W tekście dekretu znalazły się też szczegółowe regulacje dotyczące kar wobec tych, którzy w jakichkolwiek sposób naruszą uchwalone zasady. Najwyższą instancją nowego związku była Rada Sprzymierzonych, w której reprezentowani byli wszyscy sprzymierzeńcy i każdy z nich, bez względu na swoją pozycję w związku, dysponował jednym głosem. Do kompetencji rady należały decyzje dotyczące wojny i pokoju, przyjmowania nowych członków oraz rozstrzygania sporów między sojusznikami. Ateńczycy nie byli w radzie reprezentowani, a eklezja zachowała pełną suwerenność; demos mógł postanowienia synedrów przyjąć bądź odrzucić, ewentualnie zmodyfikować. Okazało się, że zasada niepłacenia żadnego trybutu jest nie do utrzymania, ponieważ większość małych polis nie posiadała wystarczającej liczby statków, aby uczestniczyć w operacjach militarnych związku. Dlatego też ustalono, że wspólne przedsięwzięcia (wyłącznie militarne) finansowane będą ze składki (syntaxis), której wysokość określała rada. Kiedy Ateny w 371 p.n.e. przystąpiły do koalicji antytebańskiej i zawarły sojusz ze Spartą, II Związek Morski stracił rację bytu. Jego dalsze utrzymywanie wynikało z dążenia Aten do odzyskania hegemonii w świecie greckim, a niektóre posunięcia nie pozostawiły żadnych wątpliwości co do ich celów. Nastąpił powrót do praktyki zakładania kleruchii, a mieszkańców wyspy Keos siłą zmuszono do pozostania w sojuszu z Atenami. Podniesiona została również wysokość składki, ponieważ Ateny – niezdolne do samodzielnego sfinansowania polityki ekspansji – starały się przerzucić jej koszty na barki sprzymierzeńców. W za namową Mauzolosa, satrapy Karii, przeciwko ateńskiej hegemonii zbuntowały się Rodos, Chios i Kos. Siły morskie interweniujących Ateńczyków zostały rozbite pod Embatami, w pobliżu Chios (356 r.). Klęskę poniosła również ateńska dyplomacja, ponieważ król perski zmusił Ateńczyków do zawarcia niekorzystnego pokoju. Spod ich zwierzchnictwa uwolniła się wówczas około jedna trzecia członków Związku Morskiego. Po rozpadzie symmachii spartańskiej i klęsce Teb teraz z kolei Ateny okazały się niezdolne do narzucenia i utrzymania hegemonii w Grecji. Tymczasem na północy wyrosła nowa potęga, Macedonia, która korzystając z osłabienia greckich polis narzuciła im swoje zwierzchnictwo. (pl)
- Второй Афинский морской союз (378—338 гг. до н. э.) — военно-политический союз древнегреческих государств IV в. до н. э. (ru)
|
rdfs:comment
|
- La Segona Lliga atenesa o Confederació Atenesa fou una unió de ciutats-estat gregues, encapçalada per Atenes (378 - 355 aC), creada per tal de posar terme a l’hegemonia d’Esparta. (ca)
- الإمبراطورية الأثينية الثانية أو الاتحاد الأثيني الثاني كان اتحادا بحريا للمدن والدول الإيجية وكان بقيادة أثينا، وكان الهدف الرئيسي منه هو الدفاع عن النفس ضد نفوذ اسبرطة أولا والإمبراطورية الفارسية ثانيا. (ar)
- Η Δεύτερη Αθηναϊκή Συμμαχία ήταν συμμαχία που ίδρυσε η Αθήνα το 377 π.Χ. με σκοπό την προστασία των συμμαχικών κρατών από τις Σπαρτιατικές επεμβάσεις. Αποτελούσε ως ένα βαθμό αναβίωση της παλαιότερης Δηλιακής συμμαχίας που είχε διασπαστεί μετά την ήττα των Αθηναίων στον Πελοποννησιακό πόλεμο. Η συμμαχία διατηρήθηκε μέχρι το 355 π.Χ., οπότε και αποστάτησαν οι περισσότερες συμμαχικές πόλεις. (el)
- La Segunda Liga ateniense, a veces denominada Segunda Confederación de Atenas o Segundo Imperio de Atenas, era una alianza marítima de ciudades-estado egeas que estuvo en vigor desde 378 a. C. a 355 a. C. encabezada por Atenas para defenderse, primero del crecimiento de Esparta y segundo del Imperio aqueménida. (es)
- La Seconde Confédération athénienne fut, de 377 à 355, une confédération maritime de cités égéennes. Dirigée essentiellement par Athènes, elle visait à une défense commune, d'abord contre l'expansion de Sparte, et ensuite contre l'Empire perse. (fr)
- The Second Athenian League was a maritime confederation of Aegean city-states from 378 to 355 BC and headed by Athens, primarily for self-defense against the growth of Sparta and secondly, the Persian Empire. (en)
- Kekaisaran Athena Kedua atau Konfederasi merupakan suatu konfederasi maritim dari berbagai negara-kota Aegea antara tahun 378–355 SM dan dipimpin oleh Athena, khususnya untuk pertahanan diri terhadap perkembangan Sparta dan yang kedua, terhadap Kekaisaran Persia. (in)
- De Tweede Delisch-Attische Zeebond, die aanvankelijk tegen Sparta was gericht, is in 378 v.Chr. gesticht. Hij was minder uitgebreid dan de eerste Delische Bond en gaf meer rechten aan de bondgenoten van Athene. In de Bondgenotenoorlog van 357-355 v.Chr. verloor de bond zijn betekenis door de afvalligheid van de voornaamste bondgenoten. In 338 v.Chr. werd de bond uiteindelijk na de slag bij Chaironeia opgeheven. (nl)
- La seconda lega delio-attica fu una lega di città greche, in funzione anti-spartana e anti-persiana, fondata da Atene nel 377 a.C. e sciolta nel 338 a.C. (it)
- A Segunda Liga Ateniense, as vezes denominada Segunda Confederação de Atenas ou Segundo Império de Atenas era uma aliança marítima das cidades estados do Egeu que esteve em vigor de 378 a.C. a 355 a.C.. Era encabeçada por Atenas e tinha por objetivo se defender do crescimento de Esparta e do Império aquemênida. (pt)
- Второй Афинский морской союз (378—338 гг. до н. э.) — военно-политический союз древнегреческих государств IV в. до н. э. (ru)
- II Związek Morski – był to związek Aten z innymi greckimi polis. Kiedy Sparta wypełniając warunki pokoju królewskiego uwikłała się w konflikt z Tebami, Ateńczycy przystąpili do odbudowy swojego morskiego imperium zawierając od 384 p.n.e. przymierza z polis egejskimi. Do najważniejszych sojuszników Aten z tego okresu zaliczyć trzeba Bizancjum, Chios, Rodos i Mitylenę na Lesbos. Szczęśliwym trafem archeolodzy odnaleźli na ateńskiej agorze marmurową tablicę z inskrypcją zawierającą tekst dekretu z 377 p.n.e., który powszechnie uważany jest za akt fundacyjny II Związku Morskiego. (pl)
|