| dbo:abstract
|
- Sicari o sicarii ve del plural llatí de sicarius, que significa "daga" referint-se a l'home que porta la daga o a un assassí a sou. El terme fou aplicat als insurrectes jueus de Judea abans de la destrucció de Jerusalem de l'any 70 que volien expulsar els romans i els seus partidaris de les terres d'Israel. En la seva obra Antiguitats Judaiques (xx.208), l'historiador jueu Flavi Josep esmenta que:"Quan Albinus arribà a la ciutat de Jerusalem, assegurar la pau en la terra, exterminant la major part del Sicari". Els sicaris recorrien a l'assassinat per obtenir el seu objectiu. Sota la seva capa de vestir amagaven la sica, o daga petita, de la qual rebien el nom. En les assemblees populars, particularment durant el pelegrinatge al temple, apunyalaven els seus enemics (romans o simpatitzants romans). Literalment, sicari significava "home-daga". Actualment sicari és l'assassí que mata per encàrrec o contracte. (ca)
- هي حركة دينية سياسية انشأها يهوذا الجليلي في الفترة بين عامي 66 و 70 بعد الميلاد، أطلق عليها اسم سيكاري وهم يمثلون الاتجاه الأصولي السياسي لليهودية وتضم هذه الحركة مجموعة من اليهود المتطرفين دينياً وقد تشكلت هذه الحركة من تنظيم سري جاء من طائفة الزيلوت يعتبرها البعض أول منظمة إرهابية عرفها التاريخ وقد اورد ذكرها المؤرخ اليهودي يوسيفوس فلافيوس في كتابه تاريخ الحروب اليهودية مع الرومان الذي صدر في عام 78 للميلاد. (ar)
- Sicarii (V moderní hebrejštině: סיקריים siqari'im z lat. sicarius, úkladný vrah, zbojník) byla militantní zélotská skupina, která během obléhání Jeruzaléma v roce 70 n. l. bojovala proti římské okupaci Judei. Sicariové se zpravidla vyzbrojovali meči a dýkami, které nosili skryté pod kabátem. Na veřejných shromážděních těmito bodnými zbraněmi napadali Římany a jejich sympatizanty. Sicarii jsou považováni za první organizovanou teroristickou jednotku páchající atentáty a předcházející islámské Asasíny a japonské Nindži. (cs)
- Die Sikarier („Messerstecher“, „Messerschwinger“, „Dolchträger“; von lateinisch sica = Dolch) waren eine gegen die Römer und ihre Okkupation gerichtete jüdische Gruppe im 1. Jahrhundert. Ihre bevorzugte Waffe war ein Dolch, die Sica. Marcus Antonius Felix wurde bekannt dafür, dass er die messianischen Aufstandsbewegungen mit harter Hand unterdrückte; auch stand er Gerüchten zufolge, die Flavius Josephus kolportierte, in Verbindung mit dem Mord der Sikarier an dem Hohepriester Jonathan ben Hannas (im Amt von 36–37 und 44) im Jahr 56 n. Chr. Der Politologe sieht Sikarier und Zeloten als terroristische Gruppierungen an. Obgleich es sich um verschiedene Phänomene handelte, waren doch die Unterschiede mehr im praktisch-taktischen Handeln als im Ideologischen zu suchen. So hätten die Sikarier zumeist Mitglieder der jüdischen Bevölkerung terrorisiert, die Zeloten hingegen die römische Besatzung, aber auch Griechen. Nach einer Hypothese könnte auch Judas Iskariot, einer der Jünger Jesu, ein Anhänger dieser Gruppe gewesen sein, woher sich sein Beiname „Iskariot“ erkläre. Da die Sikarier Flavius Josephus zufolge erst zu einem Zeitpunkt auftraten, als Judas laut den Evangelien schon längere Zeit tot war, gilt dies allerdings als relativ unwahrscheinlich, zumal es andere plausible Erklärungsmöglichkeiten für den Beinamen gibt. (de)
- Sikarioj (nomataj ankaŭ ponardoportistoj; el la latina sica = ponardo) estis juda grupo en la 1-a jarcento, batalanta kontraŭ la romianoj kaj ties okupado. La sikarioj estis subgrupo de la zelotoj, kiuj okupis en 66 la fortikaĵon de Masada dum la juda ribelo kontraŭ la romia okupado. La sikarioj estis elita unuo de la zelotoj, ili estis profesiaj murdistoj. Oni konsideras ilin fruaj teroristoj. (eo)
- Los sicarii o sicarios (en hebreo moderno: סיקריים siqariyim) fueron un grupo disidente de los zelotes judíos que, en las décadas previas a la destrucción de Jerusalén en el 70 d. C., se opusieron firmemente a la ocupación romana de Judea e intentaron expulsarlos y a sus simpatizantes de la región. Los sicarios portaban sicae, o pequeñas dagas, ocultas en sus capas. En reuniones públicas, sacaban estas dagas para atacar por igual a romanos y a sus supuestos simpatizantes, mezclándose entre las multitudes tras el hecho para no ser detectados. Los Sicarii son considerados como una de las primeras unidades de asesinato organizado de capa y espada de las que se tenga conocimiento, anteriores a los Hashishin islámicos y a los ninjas japoneses por siglos. El término en español derivado sicario se usa en la América Latina contemporánea para describir a un asesino a sueldo. (es)
- Les Sicaires sont une faction de dissidents juifs extrémistes du Ier siècle apr. J.-C. qui tentèrent d’expulser les Romains et leurs partisans de la Judée. L'historien juif Flavius Josèphe utilise ce terme péjoratif, probablement d'origine romaine, pour désigner à partir des années 50 un groupe de révolutionnaires. Il existe un débat pour savoir si ce groupe est identique ou non au mouvement des Zélotes. Avant le déclenchement de la Grande révolte juive (66), ils se distinguent par la pratique d'assassinats contre les Juifs qui collaborent avec les Romains. Chez Flavius Josèphe, à partir de 66, leurs dirigeants semblent tous liés à la famille de Judas le Galiléen, fondateur de la Quatrième philosophie. Ils jouent un rôle important au début de la Grande révolte, mais après le meurtre de Menahem, un fils ou un petit-fils de Judas le Galiléen, ils semblent se limiter au contrôle de leur forteresse de Massada et à des opérations alentour. Dans un septième volume ajouté à sa Guerre des Juifs dans les années 90 sous l'empereur Domitien, Josèphe donne une version probablement embellie de leur attitude lors du siège de Massada en 74 : il en fait le dernier épisode de la révolte juive au cours duquel selon lui tous les défenseurs préfèrent se donner la mort plutôt que d'être faits prisonniers par les Romains. Le terme sicaire vient de sica, dague (épée courte et recourbée), arme de prédilection des assassins juifs qui visaient ceux qui collaboraient avec les Romains, et les juifs convertis qui refusaient de se faire circoncire. Étymologiquement, sicaire signifie donc « homme à la sica ». (fr)
- The Sicarii (Modern Hebrew: סיקריים siqariyim) were a splinter group of the Jewish Zealots who, in the decades preceding Jerusalem's destruction in 70 CE, strongly opposed the Roman occupation of Judea and attempted to expel them and their sympathizers from the area. The Sicarii carried sicae, or small daggers, concealed in their cloaks. At public gatherings, they pulled out these daggers to attack Romans and alleged Roman sympathizers alike, blending into the crowd after the deed to escape detection. The Sicarii are regarded as one of the earliest known organized assassination units of cloak and daggers, predating the Islamic Hashishin and Japanese ninja by centuries. The derived Spanish term sicario is used in contemporary Latin America to describe a hitman. (en)
- I Sicarii erano una fazione estremista del partito ebraico degli Zeloti che ricorrevano sistematicamente all'omicidio terroristico come loro principale strategia politica. Sappiamo che durante la prima guerra giudaica, i Sicarii ordirono una congiura contro quelli che erano disposti a sottomettersi ai Romani (dopo la devastazione che aveva provocato l'assedio di Gerusalemme), combattendoli come se fossero nemici, depredandoli dei loro averi e del loro bestiame, appiccando il fuoco alle loro case. Essi sostenevano non vi fosse nessuna differenza fra loro e gli stranieri, poiché si erano ormai rassegnati a perdere la loro libertà per la quale i Giudei avevano tanto lottato. In realtà, se inizialmente si unirono ai Giudei nella ribellione, prendendo parte attiva nella guerra contro i Romani, in seguito usarono atrocità terribili contro chi denunciava le loro malefatte. Il nome viene da sica, un tipo di spada corta. (it)
- Sicarii of Sicariërs ("dolkmannen") waren leden van een extremistische Joodse groepering uit de periode kort voor en tijdens de Joodse Opstand (66-70 na Chr.). De Sicariërs worden voor het eerst in de bronnen genoemd tijdens procurator Antonius Felix (52-60) en voor het laatst in verband met de val van Massada (73). De Sicariërs worden beschouwd als een van de vroegst bekende georganiseerde moordeenheden, die eeuwen vóór de islamitische Assassijnen en Japanse ninja dateren. Mogelijk was een volgeling van Jezus, Judas, een Sicariër; dat zou de naam Judas 'Iskariot' verklaren. De afgeleide Spaanse term 'sicario' wordt in het hedendaagse Latijns-Amerika gebruikt om een huurmoordenaar of huurling te beschrijven die voor een drugskartel werkt. (nl)
- シカリ派（しかりは SIKARIER)は、イエスキリストの時代の熱心党の一派である。但し、ゼーロータイとは区別するべきと言う主張もある。 組織構成など細部は不明である。後述するようにSicarii(ラテン語。ギリシャ語の「σικαριοι」から)は「暗殺者」「刺客」を指す語で、他称であり、自称が何なのかはわかっていない。『民数記』25:5を権威としていたらしい。 熱狂的な愛国主義で、主な目的はユダヤ王国の復活と民族の独立であり、王国の再建に反対する者たちやそれを阻む者(ローマ人のほか、親ローマ帝国ユダヤ人など)を組織的に殺していた。彼らは常に短剣を私服の中に隠し持っており、主に祭りの時や、人通りの多い場所や公共広場の中央で殺害を行っていた。敵が死亡すると群衆に紛れて驚きと殺人に怒りを示すふりをして疑われるのを回避していた。 シカリ派は聖書では『新約聖書』『使徒言行録』21:38に「4000人の刺客」と書かれて登場する。なお同節には、「最近反乱を起こし、4,000人の刺客を引き連れて荒れ野に行った、あのエジプト人」と書かれるが、ヨセフスの『ユダヤ戦記』には、同時代にシカリ派の他「30000人のユダヤ人を引き連れたエジプト人」、「荒れ野を彷徨った過激派」という別の過激派が併記されており、ここの表記には、これらが混ざっている可能性がある。また、『使徒言行録』5:37の「ガリラヤびとのユダ」もそれに属していた可能性が指摘されている。 ラテン語のシーカーリイー(Sicarii)は、シーカとよばれる短剣（切る部分が湾曲した刃の内側についている）を元に作られた語で、直訳すれば「短剣を使うもの」となる。元来、トラキアからローマ帝国に紹介されたシカは後、トラキアやイリリア人の海賊や暗殺者が用いるものとして広まり、シカリ(SICARII)は紀元前1世紀には「暗殺者」の意で使われていたが、紀元前45年頃にこのユダヤ人の一派の呼称になった。 ユダヤ戦争では指導的立場にあった。しかし歴史によればあまりに過激すぎるのでエルサレムを追放されてしまいその後(74年頃)は略奪や集団虐殺を繰り返して辺境地帯をさまよっていたという。マサダの戦いにおいて殲滅したと伝えられる。 (ja)
- Sicário (em latim: sicarius - "homem da adaga"; pl. sicarii) é um termo aplicado, nas décadas imediatamente precedentes à destruição de Jerusalém em 70, para definir um grupo de zelotas judeus, que tentaram expulsar os romanos e seus simpatizantes da Judeia. Os sicários utilizavam a "sica", o termo latino para um tipo de adaga pequena, escondidas em seus mantos, a origem de seu nome. Em reuniões públicas, eles sacavam estas adagas para atacar romanos ou judeus simpatizantes, se misturando depois à multidão para escapar. Os sicários foram um dos primeiros grupos organizados cujo objetivo era a realização de assassinatos, muito antes dos assassinos do Oriente Médio e dos ninjas japoneses. Com o tempo o termo sicário passou também a designar assassinos contratados, numa referência às pessoas que matam em troca de dinheiro ou mesmo de promessas de grande recompensas. Hoje esta palavra é empregada para designar o homicida, voluntário ou involuntário. Mais recentemente, porém, o termo começou também a significar, em sentido estrito, mas não exclusivo, os grupos fundamentalistas que, atualmente, levam a cabo atentados terroristas. (pt)
- Сикарии (лат. sicarii, букв. — «кинжальщики»; от sica «кинжал») — боевая еврейская группировка, действовавшая в Иудее в I веке н. э. Радикальное, впоследствии отколовшееся крыло движения зелотов, вставшее на путь прямых нападений и террористических актов. Цель сикариев — еврейское государство, независимое от Рима. (ru)
- Sykariusze, sykaryjczycy, (łac. sicarii, gr. σικαριοι, sikarioi, od łac. sica – krótki sztylet) – radykalny odłam zelotów. Żydowskie stronnictwo polityczne działające od połowy I w. n.e. do upadku Masady w 73 r. n.e. Szczególnie aktywni w latach 50–70 n.e. Do ich przywódców należeli Menachem ben Jair, Eleazar ben Jair, Szymon bar Giora. Byli zdeklarowanymi przeciwnikami władzy rzymskiej, zasadniczo obojętnymi wobec sporów religijnych. Ich sposób walki charakteryzowały mordy na przeciwnikach, zwłaszcza Żydach sprzyjających Rzymianom, przy użyciu krótkich sztyletów sica. W trakcie świąt żydowskich w Jerozolimie wtapiali się w tłum i uzbrojeni w ukryte sztylety albo podrzynali swym wrogom gardła, albo wbijali im sztylety w plecy. Ze względu na ten sposób działania uważani są dziś za pierwszą organizację terrorystyczną. Podczas oblężenia Jerozolimy przez Rzymian zdecydowali o obsadzaniu stanowiska arcykapłana drogą losowania. Ostatnim arcykapłanem został dzięki temu Fanni syn Samuela, kamieniarz nie pochodzący z rodu kapłańskiego. Po upadku Jerozolimy, której bronili do końca, uciekli z zelotami do Masady, gdzie walczyli aż do samobójstwa jej obrońców w 73 r. n.e. Na ich czele stał Eleazar ben Jair. Po upadku powstania sykariusze jeszcze jakiś czas próbowali działać wśród diaspory w Egipcie i Cyrenie, gdzie zamierzali wywołać bunt egipskich Żydów. Koniec ich działalności nastąpił w roku 135 n.e. wraz z upadkiem powstania Bar Kochby. (pl)
- 短劍黨（音譯作西卡里）是古代犹太人奋锐党的一个分支，在公元70年前的几十年中强烈反抗罗马帝国在犹地亚地区的统治，并试图将罗马人及其支持者从当地赶走。该派名称来自所属成员经常将短剑藏于斗篷内在街上以此暗杀罗马人及其支持者并随后逃入人群。短劍黨是已知世界历史上最早的暗杀团体。 (zh)
- Сика́рії (лат. sicarii, буквально «кинджальники»; від sica — «кривий кинджал», «сика») — терористичне угруповання, що діяло в Юдеї у I столітті н. е. Радикальне крило руху зелотів проти представників римської влади в провінції. Їхньою зброєю переважно був кинджал-сика — звідси і отримали свою назву. Провели ряд нападів на римських начальників, свого роду терористичних актів. Сикарії були релігійними фанатиками. Боролися з римським впливом в Юдеї, нападали на представників римської влади та лояльних представників місцевої знаті, шкодили їх майну.Серед сикаріїв були люди різного штибу, включаючи і професійних убивць, які працювали, в тому числі, і на самих римлян. Йосип Флавій повідомляє, що вбивці воліли діяти в натовпі, що дозволяло зробити більший ефект і заодно, давало нападнику можливість сховатися. Сикарії були, разом з зелотами (проте, часто конфліктували з ними), та були однією з рушійних сил у першій юдейської війні. Сикарії вели активні бойові дії, одночасно знищуючи запаси власного продовольства для більшого озлоблення євреїв-повстанців. Після розгрому, деяке число сикаріїв утекло до Єгипту і Кирени, де продовжили боротьбу проти римлян. Останні юдейські сикарії покінчили із собою в у 73 році після трирічної облоги римськими військами. Згадки про сикаріїв є декількох місцях Талмуду. Був введений спеціальний термін «сікарікон» під яким в Талмуді розуміються особи, що незаконно привласнювали чуже майно, а також закони про це майно. Цей термін було введено в законодавчий обіг в зв'язку з широким розповсюдженням цього явища в Іудеї після військових дій Тита.Іспанський похідний термін sicario означає вбивць, що працюють на наркокартелі. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- هي حركة دينية سياسية انشأها يهوذا الجليلي في الفترة بين عامي 66 و 70 بعد الميلاد، أطلق عليها اسم سيكاري وهم يمثلون الاتجاه الأصولي السياسي لليهودية وتضم هذه الحركة مجموعة من اليهود المتطرفين دينياً وقد تشكلت هذه الحركة من تنظيم سري جاء من طائفة الزيلوت يعتبرها البعض أول منظمة إرهابية عرفها التاريخ وقد اورد ذكرها المؤرخ اليهودي يوسيفوس فلافيوس في كتابه تاريخ الحروب اليهودية مع الرومان الذي صدر في عام 78 للميلاد. (ar)
- Sicarii (V moderní hebrejštině: סיקריים siqari'im z lat. sicarius, úkladný vrah, zbojník) byla militantní zélotská skupina, která během obléhání Jeruzaléma v roce 70 n. l. bojovala proti římské okupaci Judei. Sicariové se zpravidla vyzbrojovali meči a dýkami, které nosili skryté pod kabátem. Na veřejných shromážděních těmito bodnými zbraněmi napadali Římany a jejich sympatizanty. Sicarii jsou považováni za první organizovanou teroristickou jednotku páchající atentáty a předcházející islámské Asasíny a japonské Nindži. (cs)
- Sikarioj (nomataj ankaŭ ponardoportistoj; el la latina sica = ponardo) estis juda grupo en la 1-a jarcento, batalanta kontraŭ la romianoj kaj ties okupado. La sikarioj estis subgrupo de la zelotoj, kiuj okupis en 66 la fortikaĵon de Masada dum la juda ribelo kontraŭ la romia okupado. La sikarioj estis elita unuo de la zelotoj, ili estis profesiaj murdistoj. Oni konsideras ilin fruaj teroristoj. (eo)
- Sicarii of Sicariërs ("dolkmannen") waren leden van een extremistische Joodse groepering uit de periode kort voor en tijdens de Joodse Opstand (66-70 na Chr.). De Sicariërs worden voor het eerst in de bronnen genoemd tijdens procurator Antonius Felix (52-60) en voor het laatst in verband met de val van Massada (73). De Sicariërs worden beschouwd als een van de vroegst bekende georganiseerde moordeenheden, die eeuwen vóór de islamitische Assassijnen en Japanse ninja dateren. Mogelijk was een volgeling van Jezus, Judas, een Sicariër; dat zou de naam Judas 'Iskariot' verklaren. De afgeleide Spaanse term 'sicario' wordt in het hedendaagse Latijns-Amerika gebruikt om een huurmoordenaar of huurling te beschrijven die voor een drugskartel werkt. (nl)
- Сикарии (лат. sicarii, букв. — «кинжальщики»; от sica «кинжал») — боевая еврейская группировка, действовавшая в Иудее в I веке н. э. Радикальное, впоследствии отколовшееся крыло движения зелотов, вставшее на путь прямых нападений и террористических актов. Цель сикариев — еврейское государство, независимое от Рима. (ru)
- 短劍黨（音譯作西卡里）是古代犹太人奋锐党的一个分支，在公元70年前的几十年中强烈反抗罗马帝国在犹地亚地区的统治，并试图将罗马人及其支持者从当地赶走。该派名称来自所属成员经常将短剑藏于斗篷内在街上以此暗杀罗马人及其支持者并随后逃入人群。短劍黨是已知世界历史上最早的暗杀团体。 (zh)
- Sicari o sicarii ve del plural llatí de sicarius, que significa "daga" referint-se a l'home que porta la daga o a un assassí a sou. El terme fou aplicat als insurrectes jueus de Judea abans de la destrucció de Jerusalem de l'any 70 que volien expulsar els romans i els seus partidaris de les terres d'Israel. En la seva obra Antiguitats Judaiques (xx.208), l'historiador jueu Flavi Josep esmenta que:"Quan Albinus arribà a la ciutat de Jerusalem, assegurar la pau en la terra, exterminant la major part del Sicari". Actualment sicari és l'assassí que mata per encàrrec o contracte. (ca)
- Die Sikarier („Messerstecher“, „Messerschwinger“, „Dolchträger“; von lateinisch sica = Dolch) waren eine gegen die Römer und ihre Okkupation gerichtete jüdische Gruppe im 1. Jahrhundert. Ihre bevorzugte Waffe war ein Dolch, die Sica. Marcus Antonius Felix wurde bekannt dafür, dass er die messianischen Aufstandsbewegungen mit harter Hand unterdrückte; auch stand er Gerüchten zufolge, die Flavius Josephus kolportierte, in Verbindung mit dem Mord der Sikarier an dem Hohepriester Jonathan ben Hannas (im Amt von 36–37 und 44) im Jahr 56 n. Chr. (de)
- Los sicarii o sicarios (en hebreo moderno: סיקריים siqariyim) fueron un grupo disidente de los zelotes judíos que, en las décadas previas a la destrucción de Jerusalén en el 70 d. C., se opusieron firmemente a la ocupación romana de Judea e intentaron expulsarlos y a sus simpatizantes de la región. Los sicarios portaban sicae, o pequeñas dagas, ocultas en sus capas. En reuniones públicas, sacaban estas dagas para atacar por igual a romanos y a sus supuestos simpatizantes, mezclándose entre las multitudes tras el hecho para no ser detectados. (es)
- The Sicarii (Modern Hebrew: סיקריים siqariyim) were a splinter group of the Jewish Zealots who, in the decades preceding Jerusalem's destruction in 70 CE, strongly opposed the Roman occupation of Judea and attempted to expel them and their sympathizers from the area. The Sicarii carried sicae, or small daggers, concealed in their cloaks. At public gatherings, they pulled out these daggers to attack Romans and alleged Roman sympathizers alike, blending into the crowd after the deed to escape detection. (en)
- Les Sicaires sont une faction de dissidents juifs extrémistes du Ier siècle apr. J.-C. qui tentèrent d’expulser les Romains et leurs partisans de la Judée. L'historien juif Flavius Josèphe utilise ce terme péjoratif, probablement d'origine romaine, pour désigner à partir des années 50 un groupe de révolutionnaires. Il existe un débat pour savoir si ce groupe est identique ou non au mouvement des Zélotes. Avant le déclenchement de la Grande révolte juive (66), ils se distinguent par la pratique d'assassinats contre les Juifs qui collaborent avec les Romains. Chez Flavius Josèphe, à partir de 66, leurs dirigeants semblent tous liés à la famille de Judas le Galiléen, fondateur de la Quatrième philosophie. Ils jouent un rôle important au début de la Grande révolte, mais après le meurtre de Men (fr)
- I Sicarii erano una fazione estremista del partito ebraico degli Zeloti che ricorrevano sistematicamente all'omicidio terroristico come loro principale strategia politica. Sappiamo che durante la prima guerra giudaica, i Sicarii ordirono una congiura contro quelli che erano disposti a sottomettersi ai Romani (dopo la devastazione che aveva provocato l'assedio di Gerusalemme), combattendoli come se fossero nemici, depredandoli dei loro averi e del loro bestiame, appiccando il fuoco alle loro case. Essi sostenevano non vi fosse nessuna differenza fra loro e gli stranieri, poiché si erano ormai rassegnati a perdere la loro libertà per la quale i Giudei avevano tanto lottato. In realtà, se inizialmente si unirono ai Giudei nella ribellione, prendendo parte attiva nella guerra contro i Romani, (it)
- シカリ派（しかりは SIKARIER)は、イエスキリストの時代の熱心党の一派である。但し、ゼーロータイとは区別するべきと言う主張もある。 組織構成など細部は不明である。後述するようにSicarii(ラテン語。ギリシャ語の「σικαριοι」から)は「暗殺者」「刺客」を指す語で、他称であり、自称が何なのかはわかっていない。『民数記』25:5を権威としていたらしい。 熱狂的な愛国主義で、主な目的はユダヤ王国の復活と民族の独立であり、王国の再建に反対する者たちやそれを阻む者(ローマ人のほか、親ローマ帝国ユダヤ人など)を組織的に殺していた。彼らは常に短剣を私服の中に隠し持っており、主に祭りの時や、人通りの多い場所や公共広場の中央で殺害を行っていた。敵が死亡すると群衆に紛れて驚きと殺人に怒りを示すふりをして疑われるのを回避していた。 ラテン語のシーカーリイー(Sicarii)は、シーカとよばれる短剣（切る部分が湾曲した刃の内側についている）を元に作られた語で、直訳すれば「短剣を使うもの」となる。元来、トラキアからローマ帝国に紹介されたシカは後、トラキアやイリリア人の海賊や暗殺者が用いるものとして広まり、シカリ(SICARII)は紀元前1世紀には「暗殺者」の意で使われていたが、紀元前45年頃にこのユダヤ人の一派の呼称になった。 (ja)
- Sicário (em latim: sicarius - "homem da adaga"; pl. sicarii) é um termo aplicado, nas décadas imediatamente precedentes à destruição de Jerusalém em 70, para definir um grupo de zelotas judeus, que tentaram expulsar os romanos e seus simpatizantes da Judeia. Os sicários utilizavam a "sica", o termo latino para um tipo de adaga pequena, escondidas em seus mantos, a origem de seu nome. Em reuniões públicas, eles sacavam estas adagas para atacar romanos ou judeus simpatizantes, se misturando depois à multidão para escapar. Os sicários foram um dos primeiros grupos organizados cujo objetivo era a realização de assassinatos, muito antes dos assassinos do Oriente Médio e dos ninjas japoneses. (pt)
- Sykariusze, sykaryjczycy, (łac. sicarii, gr. σικαριοι, sikarioi, od łac. sica – krótki sztylet) – radykalny odłam zelotów. Żydowskie stronnictwo polityczne działające od połowy I w. n.e. do upadku Masady w 73 r. n.e. Szczególnie aktywni w latach 50–70 n.e. Do ich przywódców należeli Menachem ben Jair, Eleazar ben Jair, Szymon bar Giora. Byli zdeklarowanymi przeciwnikami władzy rzymskiej, zasadniczo obojętnymi wobec sporów religijnych. (pl)
- Сика́рії (лат. sicarii, буквально «кинджальники»; від sica — «кривий кинджал», «сика») — терористичне угруповання, що діяло в Юдеї у I столітті н. е. Радикальне крило руху зелотів проти представників римської влади в провінції. Їхньою зброєю переважно був кинджал-сика — звідси і отримали свою назву. Провели ряд нападів на римських начальників, свого роду терористичних актів. (uk)
|
