| dbo:abstract
|
- التابو أو الطابوه (ج. تابوهات أو طابوهات) كلمة بولينيزية تطلق على (المحظور في نظر المجتمع)، أي ما تعتبره أعراف المجتمع (أو السياسة أو جهة أخرى) من المحرمات (وليس حتمًا وفق الشريعة التي يدين بها ذاك المجتمع) وإن كانت في بعض الأحيان تقرن لدى البعض بمفهوم «الحلال» و«الحرام». فالتابو أي خط أحمر لا يقبل المجتمع تجاوزه بغض النظر عن مدى كون (التابو) مبررا أو حتى متناسقا مع القوانين والشرائع. (ar)
- Un tabú (del tongalès tabu, ‘prohibit’) és una prohibició simbòlica establerta per unes convencions socials determinades. Aquest concepte va ser introduït a Europa el 1777 pel capità James Cook, que havia documentat la paraula a l'illa de Tonga. Tot i tractar-se inicialment d'un tecnicisme pertanyent a l'etnologia, actualment el terme ha passat a emprar-se tant en el llenguatge popular com en sociologia, psiquiatria o història de les religions. (ca)
- Tabu je striktní sociální zákaz některé z lidských aktivit nebo označených za svaté a zakázané. Porušení tabu je obvykle ve společnosti považováno za nežádoucí a nepřípustné. Tento termín pochází z tonžštiny a objevuje se v mnoha . V těchto kulturách je tabu (nebo tapu či kapu) často spojeno s náboženstvím. Do Evropy toto slovo „přivezl“ v roce 1777 James Cook při návratu ze své cesty do jižních moří. Z angličtiny pak přešlo do většiny evropských jazyků. Některá tabu jsou zakázána zákonem, některá vedou jen ke , hanbě, nebo . Také to, co v jedné společnosti je naprosté tabu, v jiné může být naprosto normálním chováním. Tabu jsou například stravovací omezení (halal, košer, náboženské vegetariánství, ale i zákaz kanibalismu), omezení sexuálních aktivit a vztahů (sňatek, , homosexualita, incest, pedofilie, nekrofilie,…), omezení tělesných projevů a funkcí a úpravy těla (říhání, plynatost, obřízka, odhalování částí těla — například kotníků ve viktoriánské Anglii[zdroj?!]), užívání drog nebo také sprostých slov. Žádné tabu není všeobecné, ale některá, jako například kanibalismus a incest, jsou společná většině společností. Tabu mohou vznikat z mnoha důvodů a sloužit mnoha důležitým funkcím ve společnosti. Často zůstávají v platnosti, i když původní důvod již vymizel. Tabu proto mohou ukazovat některé detaily ze života společnosti v minulosti. Za tabu se považuje i hovor na zakázané téma. To může vést k deformaci (např. eufemismu) nebo nahrazení . Marvin Harris, hlavní představitel kulturního materialismu se pokoušel vysvětlit tabu jako důsledek ekologických a ekonomických podmínek společnosti. Také Sigmund Freud analyzoval tabu v chování člověka, přičemž zdůrazňoval nevědomé motivace vedoucí k takovým zákazům. Ve své práci spojuje zakázané chování a zasvěcení objektů do příbuzenských skupin. Freud zde také uvádí, že existují jen dvě „univerzální“ tabu, a to incest a , která tvoří základ moderní společnosti. (cs)
- Ο όρος ταμπού προέρχεται από τις γλώσσες της Πολυνησίας (λ.χ. Τόνγκα ή Φίτζι) και σημαίνει «απαγορευμένος». Στην πρωταρχική του έννοια, αφορά πρωτόγονους πολιτισμούς, και σημαίνει το πρόσωπο ή το αντικείμενο που απαγορεύεται να πλησιάσει, να αγγίξει, να κατονομάσει ή να χρησιμοποιήσει κανείς, επειδή θεωρείται ιερό ή μιαρό. Το ταμπού θεωρείται μιαρό και ακάθαρτο, προξενώντας κακό σ' όποιον έρθει σε επαφή μ' αυτό. Έτσι, κατά συνέπεια, ταμπού σε μια γενικότερη σημασία είναι κάτι το απαγορευμένο με έννοια μαγική και δεισιδαιμονική. (el)
- Ein Tabu beruht auf einem stillschweigend praktizierten gesellschaftlichen Regelwerk bzw. einer kulturell überformten Übereinkunft, die bestimmte Verhaltensweisen auf elementare Weise gebietet oder verbietet. Tabus sind unhinterfragt, strikt, bedingungslos, sie sind universell und ubiquitär, sie sind mithin Bestandteil einer funktionierenden menschlichen Gesellschaft. Dabei bleiben Tabus als soziale Normen unausgesprochen oder werden allenfalls durch indirekte Thematisierung (z. B. Ironie) oder beredtes Schweigen angedeutet: Insofern ist das mit Tabu Belegte jeglicher rationalen Begründung und Kritik entzogen. Gerade auf Grund ihres stillschweigenden, impliziten Charakters unterscheiden sich Tabus von den ausdrücklichen Verboten mit formalen Strafen aus dem Bereich kodifizierter Gesetze. Nahezu alle Lebewesen, Gegenstände oder Situationen, die ins menschliche Blickfeld rücken, können tabuisiert werden. Tabus können sich beziehen auf Wörter, Dinge (z. B. Nahrungstabu), Handlungen (z. B. Inzesttabu), Konfliktthemen, auf Pflanzen und Tiere, auf die Nutzung von Ressourcen (siehe Tapu), auf einzelne Menschen oder soziale Gruppen. Die Begriffe 'Tabu' und Political Correctness haben eine Schnittmenge; sie sind nicht leicht voneinander abzugrenzen. (de)
- Tabuo estas forta socia malpermeso, rilate al iu homa agado aŭ socia kutimo deklarita sankta kaj malpermesita. Rompi la tabuon estas ofenda laŭ socio. La termino devenas de la tonga lingvo kaj aperas en multaj polineziaj kulturoj. En tiuj kulturoj, tabu (aŭ tapu aŭ kapu) ofte havas specifajn religiajn signifojn. Ĝi akceptiĝis en Esperanto pere de la angla. La unua uzo en la angla estis de James Cook en 1771. Kiam la brita navigisto James Cook vizitis la landon en 1777, li trovis, ke tie ekzistas, al li, multaj strangaj fenomenoj, ekz., iuj objektoj estas destinitaj nur por la , sed ne por la ordinaraj homoj, aŭ nur por iaj specifaj celoj kaj ne por la ĝeneralaj. La tieaj loĝantoj nomis tiajn fenomenojn "tabuo". Poste, la vorto "tabuo" disvastiĝis tra la mondo. Malgraŭ tio, tabuo ne estas ekskluziva de tiuj kulturoj, eĉ vorto pri tio. En latina lingvo, ekzemple, estas vorto sacer, kiu havas ĝuste saman signifon. Ĉiuj katolikistoj, ekzemple, scias ke komunia pokalo ne estas uzebla por alia afero krom sakramento. Kiam agado aŭ kutimo estas konsiderata tabua, oni ne permesas ĝin kaj reguloj estas kreataj pri la temo, ekzemple la grundo kreita kiel sanktejo por krimuloj. Iuj tabuaj agadoj aŭ kutimoj estas kontraŭleĝaj, kaj ofte havas severajn punojn, ekzemple, incesto. Tabuoj inkluzivas manĝajn malpermesojn religiajn (halalan kaj koŝerajn dietojn, la malpermeson de kanibalismo, katolikan malpermeson al viando en kelkaj tagoj) kaj nereligiajn (vegetarismon), malpermesojn pri amoro kaj alia seksumado (incesto, seksumado dum sankta vendredo aŭ ramadano, bestoseksemo, pedofilio), malpermesoj pri korpaj funkcioj (furzado), malpermesoj pri drogoj (nefumado en kirkoj), malpermesoj pri generaj organoj (cirkumcido, transsekseco), malpermesoj pri . Kelkaj tabuoj rilatas al sekso. Kaŝaso (brando) estas tabuo al virinoj en Brazilo. Ili ne trinkas brandon, ne eniras en brandvendejoj, evitas eĉ flari ĝin aŭ diri unu el ĝiaj 120 nomoj. Virinoj en brazilo nomas ĝin simple "la trinkaĵo". Brazilaj viroj, kiel en aliaj landoj, ne tuŝas kudrilojn aŭ linioj ekcepte se laboras profesie per ili. En ĉiuj landoj, virinaj necesejoj estas tabuo por viroj, kaj inverse. Neniu konata tabuo estas universala, sed iuj aperas en la plejmulto de socioj. Tabuoj povas havi multajn utilajn celojn, kaj ofte ili restas eĉ post kiam la originala kialo finiĝis. Tial iuj argumentas ke tabuoj povas aperigi la historion de socioj, kiam aliaj informoj mankas. Sigmund Freud verkis revolucian analizon de tabuoj, rimarkante fortajn nekonsciajn celojn kiuj motoras tiajn malpermesojn. En ĉi tiu sistemo, priskribita en lia esearo Totemo kaj Tabuo, Freud malkovras persvadan rilaton inter malpermesitaj kondutoj kaj la sanktigo de obĵetoj en iuj parencaj grupoj. Claude Levi-Strauss multe teoriis pri tabuoj, ĉefe pri incesto. (eo)
- Tabu, antropologiaren ikuspegitik, egozten zaion izaera lohia edo sakratua dela medio, izaki, objektu edo ekintza batekiko ezartzen den debeku erlijiosoa da edo gaitzespen edo debeku hau jasotzen duena eta, zentsu zabalean, jatorri sozial eta morala duen debekua edo gaitzespena. Gizarte baten tabua haustea ezin barkatu den hutsegitea da gizarte horren barnean eta, batzuetan, legeak zigortutako delitu bilakatzen dira. Mota askotako tabu daude:
* Elikaduran (halal eta kaxrut dietak edo kanibalismoa)
* Sexu harremanetan (masturbazioa, ezkontza aurreko sexu harremanak, pornografia, homosexualitatea edo bisexualitatea)
* Hizkeran (biraoak, Yahvehren tetagramoia ahoskatzea) Tabu hauek saihesteko batzuetan eufemismoak eta bestetan disfemismoak erabiltzen ditugu.
* Gizarte eta politika gaietan, bertan ebatzi gabe dauden eta traumatikoak edo deserosoak diren auziak, hala nola gerrak, tortura, pedofilia, arrazakeria, homosexualitatea, hizkuntza jokaerak, etab. Hitza hau tongerazko tabu hitzean du oinarria, inguruko hizkuntzetan "debekatua" esan nahi duena. Handik ingelesaren bidez mundu osora hedatu zen. (eu)
- La palabra tabú designa a una conducta inmoral o inaceptable para una sociedad, individuo, grupo humano o religión. Es la prohibición de algo supuestamente extraño o incorrecto (en algunas sociedades), de contenido comúnmente religioso, económico, político, social o cultural por una razón que no suele estar justificada o no requiere ser comprendida. Romper un tabú es considerado una falta grave por la sociedad. Algunos tabúes son, en efecto, delitos castigados por la ley, por lo que los tabúes son antecedentes directos del derecho. Hay tabúes fuertemente incorporados a las tradiciones de ciertas culturas, mientras otros responden a intereses políticos. Los tabúes pueden incluir:
* Restricciones alimentarias (como la dieta halal y kosher).
* Restricciones que afectan a actividades y relaciones sexuales (masturbación, necrofilia, pedofilia, zoofilia, etc.)
* Restricciones en el uso del lenguaje (palabrotas, juramentos, palabras que puedan ofender a individuos o colectivos). Un ejemplo histórico de este tipo de tabú es el tabú sobre los nombres que estuvo muy extendido en la cultura china. Para evitar algunas palabras consideradas o tabú, se utilizan eufemismos. En otros casos, se utilizan disfemismos. (es)
- Tabu (juga disebut pantangan) adalah suatu pelarangan sosial yang kuat terhadap kata, benda, tindakan, atau orang yang dianggap tidak diinginkan oleh suatu kelompok, budaya, atau masyarakat. Tindakan pelanggaran tabu biasanya tidak dapat diterima dan dapat dianggap menyerang. Beberapa tindakan atau kebiasaan yang bersifat tabu bahkan dapat dilarang secara hukum dan pelanggarannya dapat menyebabkan pemberian sanksi keras. Tabu dapat juga membuat malu, aib, dan perlakuan kasar dari lingkungan sekitar. Secara umum, tabu dianggap telah ada sebelum munculnya teisme dan dari periode sebelum adanya semua jenis agama. Istilah ini diserap dari bahasa Tonga, juga dihilangkan pada banyak kebudayaan Polinesia. (in)
- En ethnologie, un tabou est un acte interdit parce que touchant au sacré, et dont la transgression est susceptible d'entraîner un châtiment surnaturel. À l'origine, observé dans les cultures polynésiennes le phénomène tabou s'est révélé, une fois la notion adoptée, répandu à travers le globe voire universel, y compris dans l'Occident moderne. Par extension, ce terme désigne dans un sens populaire un sujet qu'on ne doit pas évoquer selon les normes d'une culture donnée. On retrouve le mot tabou dans toutes les langues polynésiennes sous la forme tapu, kapu… Il fut popularisé en Europe par James Cook au retour de son premier tour du monde durant lequel il séjourna à Tahiti. En tahitien entre autres, le contraire de tabou se dit noa : ce qui est ordinaire, accessible à tous. (fr)
- A taboo or tabu is a ban on something (usually against an utterance or behavior) based in a cultural sensibility that perceives it as excessively repulsive, sacred, or allowed only by certain persons. Such prohibitions are present in virtually all societies. Taboos are explicitly prohibited by custom and/or religion. Taboos are often meant to protect the individual, but there are other reasons for their development. An ecological or medical background is apparent in many, including some that are seen as religious or spiritual in origin. Taboos can help use a resource more efficiently, but when applied to only a subsection of the community they can also serve to suppress said subsection of the community. A taboo acknowledged by a particular group or tribe as part of their ways aids in the cohesion of the group, helps that particular group to stand out and maintain its identity in the face of others and therefore creates a feeling of "belonging". The meaning of the word "taboo" has been somewhat expanded in the social sciences to strong prohibitions relating to any area of human activity or custom that is sacred or forbidden based on moral judgment, religious beliefs, or cultural norms. "Breaking a taboo" is usually considered objectionable by society in general, not merely a subset of a culture. (en)
- In una società umana un tabù (anche tabu nel solo senso proprio del termine, in ambito scientifico; dal polinesiano tapu, in hawaiano kapu) è una forte proibizione (o interdizione), relativa ad una certa area di comportamenti e consuetudini, dichiarata "sacra e proibita". Infrangere un tabù è solitamente considerata cosa ripugnante e degna di biasimo da parte della comunità. Mircea Eliade scrive: "Il cosiddetto tabù - parola polinesiana adottata dagli etnografi - è precisamente la condizione delle persone, degli oggetti e delle azioni isolate e vietate per il pericolo rappresentato dal loro contatto. In generale, sono o diventano tabù tutti gli oggetti, azioni o persone che recano, in virtù del modo di essere loro proprio, o acquistano, per rottura di livello ontologico, una forza di natura più o meno incerta". (it)
- ( 터부는 여기로 연결됩니다. 다른 뜻에 대해서는 터부 (동음이의) 문서를 참고하십시오.)( 타부는 여기로 연결됩니다. 불교 용어인 타부(他部)에 대해서는 변행인#변행수면·비변행수면 문서를 참고하십시오.)
금기(禁忌) 또는 터부(taboo)는 사회적인 관습이나 미신적인 관념에 의거하여 특정 행위를 엄격히 금하는 것이다. 미신적 금기로는 민간신앙에 의해 신성하거나 더러운 것에 접촉하지 않게 하는 금기가 있고, 개인이나 사회에게 해를 끼친다는 인식 하에 터부시되는 것도 있다. (ko)
- タブー（taboo）とは、もともとは未開社会や古代の社会で観察された、何をしてはならない、何をすべきであるという決まり事で、個人や共同体における行動のありようを規制する広義の文化的規範である。ポリネシア語tabuが語源。18世紀末にジェームズ・クックが旅行記において、ポリネシアの習俗を紹介する際に用いたことから西洋社会に伝わり、その後世界各地に同様の文化があることから広まった。禁忌（きんき）という訳語も用いられる。 躾などを通して社会を構成する個々人の道徳の基となっていることも多いが、社会秩序の維持のためとして時の為政者に作為的に利用される危うさも孕んでいる（検閲・自主規制など）。 (ja)
- Een taboe is iets dat wordt beschouwd als ongepast om te gebruiken, te doen of over te spreken. Het schenden van een taboe in een bepaalde cultuur kan leiden tot reputatieschade, sociale uitsluiting of andere vormen van repercussie. Soms kan het schenden van een taboe leiden tot gerechtelijke vervolging. (nl)
- O tabu era, originalmente, uma instituição de fundamento religioso que atribuía caráter sagrado a determinados seres, objetos ou lugares, interditando qualquer contato com eles. Posteriormente, o termo passou a designar qualquer tipo de proibição. (pt)
- Табу́ — строгий запрет на совершение какого-либо действия, основанный на вере в то, что подобное действие является либо священным, либо несущим проклятие для обывателей, под угрозой сверхъестественного наказания. Табу́ — термин, заимствованный из религиозно-обрядовых установлений Полинезии и ныне принятый в этнографии и социологии для обозначения системы специфических запретов — системы, черты которой под различными названиями найдены у всех народов, стоящих на определённой ступени развития. В переносном смысле табу может означать вообще всякий запрет, нарушение которого обычно рассматривается как угроза обществу, без четкого осознания какая именно это угроза. (ru)
- Tabu – głęboki i fundamentalny zakaz kulturowy, którego złamanie powoduje spontaniczną i niejednokrotnie gwałtowną reakcję ze strony ogółu przedstawicieli tej kultury, gdyż jest przez nich odbierane jako zamach na całą strukturę tej kultury i jej integralność, czyli jako zagrożenie dla dalszego istnienia danego społeczeństwa. Tabu może obejmować czynności, miejsca, przedmioty, osoby lub słowa. W najpierwotniejszym znaczeniu terminu te czynności i elementy są zarazem zakazane i święte. W nieco węższym, tylko do niektórych społeczeństw odnoszącym się i bardziej potocznym sensie, są to sprawy, działania, zagadnienia, co do których istnieje rodzaj „zmowy milczenia”. Funkcjonujące w danej społeczności tabu jest wówczas rodzajem autocenzury, zwykle głęboko wpajanej w trakcie procesu wychowawczego. Tabu zabrania głośno mówić, pisać, a nawet myśleć i zauważać sprawy nim objęte. (pl)
- Tabu är ett religiöst eller socialt motiverat förbud mot något. Det kan handlar om en aktivitet eller att ens nämna ordet för begreppet. I traditionella, utomeuropeiska kulturer är det som är tabu något heligt eller farligt. I det moderna, sekulariserade (och västerländska) samhället handlar det i regel om företeelser som när de nämns väcker blygsel eller andra starka känslomässiga reaktioner. Exempel på företeelser som är tabu i princip överallt är incest, kannibalism och pedofili. Det som är tabu anses orent. (sv)
- Табу́ (від полінезійського слова tapu або tabu, що означало — заборона) — негативні приписи (категоричні заборони) на різні дії людей, порушення яких повинно спричинити відповідні санкції. Виникли і сформувалися на соціальній, магічній і релігійній основі в період первісного суспільства, у якому вони регламентували і регулювали життя індивідів і груп (родини, роду, племені та ін.). Сукупність табу, що накладаються жерцями і вождями, охоплювала різні сторони життя і поширювалася на:
* слова (заборона вимовляти імена людей, небіжчиків, духів, богів, назви тварин і ін.);
* людей (жінок, воїнів, правителів тощо);
* тіло людини і частини тіла;
* спілкування, сексуальні і шлюбні відносини, різноманітні форми і види поведінки, дії повсякденного життя (відкриття обличчя, вихід з житла та ін.);
* їжу і питво;
* тварин, рослини, різні предмети і символи предметів (землю, зброю, амулети тощо), відвідування тих чи інших місць та багато ін. Відповідно до існуючих забобонів і традицій, порушення заборони мало наслідком кару надприродних сил (у вигляді причини, хвороби або смерті) і різноманітних соціальних санкцій з боку співтовариств та їх лідерів. У первісні і наступні часи табу виступали як засіб соціального контролю і соціального керування. У процесі історичного розвитку частина табу трансформувалися та ввійшли у вигляді різних уявлень (наприклад, про гріх), цінностей і норм (наприклад, заборона зображувати людину в ісламській культурі та ін.) у мораль, релігію, право і повсякденне життя людей. Вважається, що табуювання як звичай, уперше було відзначено в 1771 Дж. Куком в аборигенів островів Тонґа (Полінезія) під час навколосвітнього плавання. У ряді концепцій, що пояснюють істотні моменти походження, змісту і функціонування табу найбільший вплив мають: 1) магічна (розглядає заборони як негативну форму практичної магії, що відрізняється від чаклунства як позитивної форми магії — Фрезер та ін.); 2) релігіознавча (пояснююча табу як «священні закони» і заборони, зв'язані з віруваннями в надприродних істот — Тайлор та ін.); 3) психологічна (надає психоаналітичне трактування табу як вираження амбівалентних станів і стосунків, і підкреслює роль табу як форму первісної моралі й одного з «пускових механізмів цивілізації» — Фройд та ін.); 4) антропологічна (що тлумачить табу як форму соціального контролю — Малиновський та ін.) і їхні різні версії і комбінації. (uk)
- 禁忌或忌諱等（英語：Taboo），是基於文化觀念對某事（通常是針對某種言論或行為）的隱性禁止，認為它對普通人來說過於令人反感或過於神聖。 這種禁令幾乎存在於所有社會。 在比較的基礎上，禁忌，例如與食品有關的禁忌似乎根本沒有意義，因為習俗或宗教可能宣布不適合某一群體的事物可能完全被另一個群體接受。 “Taboo”一詞來自玻里尼西亞，意思是“明確識別”（玻里尼西亞語 ta，“標記”，pu，強度副詞，因此tapu，“明確識別”）。 航海家兼探險家詹姆斯·庫克在他的航海日誌中描述了波利尼西亞人的行為，他們使用“tapu”這個詞來表示任何被禁止做、看或觸摸的事情。 禁忌是一個社群基於一套共同認定的社會規則或文化改革的協議，以基本的方式命令或禁止某些行為。禁忌通常被認為是不需且不可懷疑的、嚴格的、無條件的，它們是普遍存在的，它們經常是正常運轉的人類社會的一部分。禁忌作為社會規範仍然不言而喻，或者透過間接主題化（例如反諷）或雄辯的沉默來表示：在這方面，被禁忌所覆蓋的東西被排除在任何合理的辯護和批評之外。正是由於它們的共同認定、隱含的特性，禁忌不同於成文法律領域中帶有正式處罰的明示禁令。 幾乎所有進入人類視野的生物、物體或情況都可以成為禁忌。禁忌可以涉及語言、事物（例如食物禁忌）、行為（例如亂倫禁忌）、衝突話題、植物和動物、資源的使用、個人或社會群體等。 禁忌通常是為了保護人類個體，但它們存在的原因還有很多。許多禁忌都有明顯的生態或醫學背景，包括一些在原始出處被視為與宗教或靈性有關者。禁忌可以幫助更有效地使用資源，但是當僅應用於社群的一個子部分時，它們也可以被用於壓制目的。被特定群體或部落承認為他們（生活）方式的一部分的禁忌有助於該群體的團結，幫助該特定群體在他人面前脫穎而出並保持其認同，從而創造一種“歸屬感”。 “禁忌”一詞的含義在社會科學中有所擴展，嚴格禁止與基於道德判斷、宗教信仰或文化規範的神聖或禁止的人類活動或習俗的任何領域有關。 禁忌是普世文化通則之一；不過儘管所有的文化都把殺人、強姦和母子亂倫等給視為禁忌，所有的文化也都有自己的禁忌語（例如髒話）和飲食禁忌，禁忌的實際內容通常是因文化而異的。 如果被禁止的是某些詞彙或物品的話，則稱為禁忌語、禁忌物或禁忌品。有關的行為或詞彙之所以會被禁止，可能是因為：
* 不合乎禮儀
* 具有污辱的涵義
* 違反道德倫理
* 觸犯法律
* 具有危險性
* 傳統的迷信 語言禁忌或禁忌語等（英語：Word taboo、taboo language、language taboo 或 linguistic taboo 等）是語言學中的一個術語，更準確地說是來自民族語言學和社會語言學，表示禁止談論某些話題、領域或過程。 禁令並不總是由成文法決定，但也在很大程度上由慣例或社會價值觀決定。 政治正確的現象也與禁忌可能密切相關。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- التابو أو الطابوه (ج. تابوهات أو طابوهات) كلمة بولينيزية تطلق على (المحظور في نظر المجتمع)، أي ما تعتبره أعراف المجتمع (أو السياسة أو جهة أخرى) من المحرمات (وليس حتمًا وفق الشريعة التي يدين بها ذاك المجتمع) وإن كانت في بعض الأحيان تقرن لدى البعض بمفهوم «الحلال» و«الحرام». فالتابو أي خط أحمر لا يقبل المجتمع تجاوزه بغض النظر عن مدى كون (التابو) مبررا أو حتى متناسقا مع القوانين والشرائع. (ar)
- Un tabú (del tongalès tabu, ‘prohibit’) és una prohibició simbòlica establerta per unes convencions socials determinades. Aquest concepte va ser introduït a Europa el 1777 pel capità James Cook, que havia documentat la paraula a l'illa de Tonga. Tot i tractar-se inicialment d'un tecnicisme pertanyent a l'etnologia, actualment el terme ha passat a emprar-se tant en el llenguatge popular com en sociologia, psiquiatria o història de les religions. (ca)
- Ο όρος ταμπού προέρχεται από τις γλώσσες της Πολυνησίας (λ.χ. Τόνγκα ή Φίτζι) και σημαίνει «απαγορευμένος». Στην πρωταρχική του έννοια, αφορά πρωτόγονους πολιτισμούς, και σημαίνει το πρόσωπο ή το αντικείμενο που απαγορεύεται να πλησιάσει, να αγγίξει, να κατονομάσει ή να χρησιμοποιήσει κανείς, επειδή θεωρείται ιερό ή μιαρό. Το ταμπού θεωρείται μιαρό και ακάθαρτο, προξενώντας κακό σ' όποιον έρθει σε επαφή μ' αυτό. Έτσι, κατά συνέπεια, ταμπού σε μια γενικότερη σημασία είναι κάτι το απαγορευμένο με έννοια μαγική και δεισιδαιμονική. (el)
- ( 터부는 여기로 연결됩니다. 다른 뜻에 대해서는 터부 (동음이의) 문서를 참고하십시오.)( 타부는 여기로 연결됩니다. 불교 용어인 타부(他部)에 대해서는 변행인#변행수면·비변행수면 문서를 참고하십시오.)
금기(禁忌) 또는 터부(taboo)는 사회적인 관습이나 미신적인 관념에 의거하여 특정 행위를 엄격히 금하는 것이다. 미신적 금기로는 민간신앙에 의해 신성하거나 더러운 것에 접촉하지 않게 하는 금기가 있고, 개인이나 사회에게 해를 끼친다는 인식 하에 터부시되는 것도 있다. (ko)
- タブー（taboo）とは、もともとは未開社会や古代の社会で観察された、何をしてはならない、何をすべきであるという決まり事で、個人や共同体における行動のありようを規制する広義の文化的規範である。ポリネシア語tabuが語源。18世紀末にジェームズ・クックが旅行記において、ポリネシアの習俗を紹介する際に用いたことから西洋社会に伝わり、その後世界各地に同様の文化があることから広まった。禁忌（きんき）という訳語も用いられる。 躾などを通して社会を構成する個々人の道徳の基となっていることも多いが、社会秩序の維持のためとして時の為政者に作為的に利用される危うさも孕んでいる（検閲・自主規制など）。 (ja)
- Een taboe is iets dat wordt beschouwd als ongepast om te gebruiken, te doen of over te spreken. Het schenden van een taboe in een bepaalde cultuur kan leiden tot reputatieschade, sociale uitsluiting of andere vormen van repercussie. Soms kan het schenden van een taboe leiden tot gerechtelijke vervolging. (nl)
- O tabu era, originalmente, uma instituição de fundamento religioso que atribuía caráter sagrado a determinados seres, objetos ou lugares, interditando qualquer contato com eles. Posteriormente, o termo passou a designar qualquer tipo de proibição. (pt)
- Tabu är ett religiöst eller socialt motiverat förbud mot något. Det kan handlar om en aktivitet eller att ens nämna ordet för begreppet. I traditionella, utomeuropeiska kulturer är det som är tabu något heligt eller farligt. I det moderna, sekulariserade (och västerländska) samhället handlar det i regel om företeelser som när de nämns väcker blygsel eller andra starka känslomässiga reaktioner. Exempel på företeelser som är tabu i princip överallt är incest, kannibalism och pedofili. Det som är tabu anses orent. (sv)
- Tabu je striktní sociální zákaz některé z lidských aktivit nebo označených za svaté a zakázané. Porušení tabu je obvykle ve společnosti považováno za nežádoucí a nepřípustné. Tento termín pochází z tonžštiny a objevuje se v mnoha . V těchto kulturách je tabu (nebo tapu či kapu) často spojeno s náboženstvím. Do Evropy toto slovo „přivezl“ v roce 1777 James Cook při návratu ze své cesty do jižních moří. Z angličtiny pak přešlo do většiny evropských jazyků. (cs)
- Ein Tabu beruht auf einem stillschweigend praktizierten gesellschaftlichen Regelwerk bzw. einer kulturell überformten Übereinkunft, die bestimmte Verhaltensweisen auf elementare Weise gebietet oder verbietet. Tabus sind unhinterfragt, strikt, bedingungslos, sie sind universell und ubiquitär, sie sind mithin Bestandteil einer funktionierenden menschlichen Gesellschaft. Dabei bleiben Tabus als soziale Normen unausgesprochen oder werden allenfalls durch indirekte Thematisierung (z. B. Ironie) oder beredtes Schweigen angedeutet: Insofern ist das mit Tabu Belegte jeglicher rationalen Begründung und Kritik entzogen. Gerade auf Grund ihres stillschweigenden, impliziten Charakters unterscheiden sich Tabus von den ausdrücklichen Verboten mit formalen Strafen aus dem Bereich kodifizierter Gesetze. N (de)
- Tabuo estas forta socia malpermeso, rilate al iu homa agado aŭ socia kutimo deklarita sankta kaj malpermesita. Rompi la tabuon estas ofenda laŭ socio. La termino devenas de la tonga lingvo kaj aperas en multaj polineziaj kulturoj. En tiuj kulturoj, tabu (aŭ tapu aŭ kapu) ofte havas specifajn religiajn signifojn. Ĝi akceptiĝis en Esperanto pere de la angla. La unua uzo en la angla estis de James Cook en 1771. (eo)
- La palabra tabú designa a una conducta inmoral o inaceptable para una sociedad, individuo, grupo humano o religión. Es la prohibición de algo supuestamente extraño o incorrecto (en algunas sociedades), de contenido comúnmente religioso, económico, político, social o cultural por una razón que no suele estar justificada o no requiere ser comprendida. Romper un tabú es considerado una falta grave por la sociedad. Algunos tabúes son, en efecto, delitos castigados por la ley, por lo que los tabúes son antecedentes directos del derecho. Hay tabúes fuertemente incorporados a las tradiciones de ciertas culturas, mientras otros responden a intereses políticos. (es)
- Tabu, antropologiaren ikuspegitik, egozten zaion izaera lohia edo sakratua dela medio, izaki, objektu edo ekintza batekiko ezartzen den debeku erlijiosoa da edo gaitzespen edo debeku hau jasotzen duena eta, zentsu zabalean, jatorri sozial eta morala duen debekua edo gaitzespena. Gizarte baten tabua haustea ezin barkatu den hutsegitea da gizarte horren barnean eta, batzuetan, legeak zigortutako delitu bilakatzen dira. Mota askotako tabu daude: Hitza hau tongerazko tabu hitzean du oinarria, inguruko hizkuntzetan "debekatua" esan nahi duena. Handik ingelesaren bidez mundu osora hedatu zen. (eu)
- En ethnologie, un tabou est un acte interdit parce que touchant au sacré, et dont la transgression est susceptible d'entraîner un châtiment surnaturel. À l'origine, observé dans les cultures polynésiennes le phénomène tabou s'est révélé, une fois la notion adoptée, répandu à travers le globe voire universel, y compris dans l'Occident moderne. Par extension, ce terme désigne dans un sens populaire un sujet qu'on ne doit pas évoquer selon les normes d'une culture donnée. (fr)
- Tabu (juga disebut pantangan) adalah suatu pelarangan sosial yang kuat terhadap kata, benda, tindakan, atau orang yang dianggap tidak diinginkan oleh suatu kelompok, budaya, atau masyarakat. Tindakan pelanggaran tabu biasanya tidak dapat diterima dan dapat dianggap menyerang. Beberapa tindakan atau kebiasaan yang bersifat tabu bahkan dapat dilarang secara hukum dan pelanggarannya dapat menyebabkan pemberian sanksi keras. Tabu dapat juga membuat malu, aib, dan perlakuan kasar dari lingkungan sekitar. (in)
- A taboo or tabu is a ban on something (usually against an utterance or behavior) based in a cultural sensibility that perceives it as excessively repulsive, sacred, or allowed only by certain persons. Such prohibitions are present in virtually all societies. Taboos are explicitly prohibited by custom and/or religion. (en)
- In una società umana un tabù (anche tabu nel solo senso proprio del termine, in ambito scientifico; dal polinesiano tapu, in hawaiano kapu) è una forte proibizione (o interdizione), relativa ad una certa area di comportamenti e consuetudini, dichiarata "sacra e proibita". Infrangere un tabù è solitamente considerata cosa ripugnante e degna di biasimo da parte della comunità. (it)
- Tabu – głęboki i fundamentalny zakaz kulturowy, którego złamanie powoduje spontaniczną i niejednokrotnie gwałtowną reakcję ze strony ogółu przedstawicieli tej kultury, gdyż jest przez nich odbierane jako zamach na całą strukturę tej kultury i jej integralność, czyli jako zagrożenie dla dalszego istnienia danego społeczeństwa. Tabu może obejmować czynności, miejsca, przedmioty, osoby lub słowa. W najpierwotniejszym znaczeniu terminu te czynności i elementy są zarazem zakazane i święte. Tabu zabrania głośno mówić, pisać, a nawet myśleć i zauważać sprawy nim objęte. (pl)
- Табу́ — строгий запрет на совершение какого-либо действия, основанный на вере в то, что подобное действие является либо священным, либо несущим проклятие для обывателей, под угрозой сверхъестественного наказания. (ru)
- Табу́ (від полінезійського слова tapu або tabu, що означало — заборона) — негативні приписи (категоричні заборони) на різні дії людей, порушення яких повинно спричинити відповідні санкції. Виникли і сформувалися на соціальній, магічній і релігійній основі в період первісного суспільства, у якому вони регламентували і регулювали життя індивідів і груп (родини, роду, племені та ін.). Сукупність табу, що накладаються жерцями і вождями, охоплювала різні сторони життя і поширювалася на: (uk)
- 禁忌或忌諱等（英語：Taboo），是基於文化觀念對某事（通常是針對某種言論或行為）的隱性禁止，認為它對普通人來說過於令人反感或過於神聖。 這種禁令幾乎存在於所有社會。 在比較的基礎上，禁忌，例如與食品有關的禁忌似乎根本沒有意義，因為習俗或宗教可能宣布不適合某一群體的事物可能完全被另一個群體接受。 “Taboo”一詞來自玻里尼西亞，意思是“明確識別”（玻里尼西亞語 ta，“標記”，pu，強度副詞，因此tapu，“明確識別”）。 航海家兼探險家詹姆斯·庫克在他的航海日誌中描述了波利尼西亞人的行為，他們使用“tapu”這個詞來表示任何被禁止做、看或觸摸的事情。 禁忌是一個社群基於一套共同認定的社會規則或文化改革的協議，以基本的方式命令或禁止某些行為。禁忌通常被認為是不需且不可懷疑的、嚴格的、無條件的，它們是普遍存在的，它們經常是正常運轉的人類社會的一部分。禁忌作為社會規範仍然不言而喻，或者透過間接主題化（例如反諷）或雄辯的沉默來表示：在這方面，被禁忌所覆蓋的東西被排除在任何合理的辯護和批評之外。正是由於它們的共同認定、隱含的特性，禁忌不同於成文法律領域中帶有正式處罰的明示禁令。 幾乎所有進入人類視野的生物、物體或情況都可以成為禁忌。禁忌可以涉及語言、事物（例如食物禁忌）、行為（例如亂倫禁忌）、衝突話題、植物和動物、資源的使用、個人或社會群體等。 政治正確的現象也與禁忌可能密切相關。 (zh)
|
