| dbo:abstract
|
- La vokiteco estas aparta altiro, psikologia kaj vola, al tipo de vivo, al aktiveco ofte religiaspekta aŭ solidaraspekta, sed kiu ekzistas ankaŭ rilate filozofian-moralan preferojn. La persono montras aŭ kultivas kunnaskan ardon en la realigado en si mem certan vivtipon, kio Ofte fariĝas profesia laboro. En kunteksto nereligia oni parolas pri vokiteco kiam ĝi emerĝas en la persono preskaŭ senrezista inklino, ekde infanaĝo. La samo realiĝas kiam pensulo sin sentas partoprenanto de universala projekto. Kutime oni parolas pri religia vokiteco; en la kunteksto de Kristanismo, aparte Katolikismo]], oni distingas pri pastra vokiteco, monaĥavikiteco ktp, kiu signifas la deziron aŭ la enan devon sekvi tian insistan inviton. Al la vokitecoj plej antikaj aldoniĝis novaj, inter kiuj tiuj koncernantaj laikulojn kiuj aliras religiulan vivon restante laikaj: ili, foje, konfesas fraŭlecon. Oni vidu: Opus Dei kaj Komuneco kaj Liberigo. Foje la termino aplikiĝas metafore ankaŭ al fizikaj situacio, kiel al teritorio: oni foje diras, fakte, ke tiu teritorio havas naturan vokitecon al turismo ktp. En filozofio, kiel dirite, per vokiteco oni intencas la kontentigan alvokon sin senti partoprenanto en universala projekto por plinonigi la homaron. (eo)
- Unter Berufung im religiös-spirituellen Sinn wird das Vernehmen/Verspüren einer inneren Stimme verstanden, die einen zu einer bestimmten Lebensaufgabe bewegt. So spricht man von einer Berufung zur Liebe und zum Leben (in Fülle), die im Herzen jedes einzelnen Menschen tief verankert ist. (de)
- Bokazioa edozein estatu, karrera edo lanbideetara joatea da. Termino latindarra da eta vocātiōtik dator, erlijioarentzat, Jainkoaren egoera bat deitzen duen inspirazioa da. Horregatik, kontzeptua dei edo deitzeko sinonimo gisa erabiltzen da.Oro har, bokazioa nahiak eta gai bakoitzaren inguruko ideiarekin lotzen da. Bokazioak pertsonaaren gustu, interes eta trebetasunekin bat datorrela suposatzen da. Bokazioa bizitza guztian zehar garatzen den prozesua da. Nor naizen, nolakoa naizen eta nora joan nahi dudan jakitea dakar. Galdera horiei erantzunak bokazioa eta norabidea aurrerantzean markatuko ditu. Batxilergoko bukaeran, gizaki bakoitzak bere bokazioaren arabera jarduten hasten da. Karrera edo lan baten aukeraketa, adibidez, normalean bokazioari erantzuten dio. Ikastetxe askotan, lanbide orientazioko aholkularien laguntzarekin, probak eta hitzaldien bidez, derrigorrezko ikasketak bukatzen direnean betetzen ez duten bideak jarraitzen saiatzen dira nerabezaroan. Hala ere, bokazio bat aurkitzeko prozesua oso konplexua da eta desberdina pertsona bakoitzarentzat. Pertsona askok beraien bokazioa ezagutzen dutela uste dute beti diziplina jakin batekin lotura sendoa sentitu izan dutelako. Lanbide-orientazioa aldizka baino huts egin ohi da, izan ere, preskripzio itxi batean oinarritzen da eta pertsona bakoitzaren funtsezko alderdiak baztertzen ditu, eta ahalik eta denbora laburrenean erantzuna emateko asmoa du. Mundu errealean, probetatik aparte eta unibertsitatearen amaieran unibertsitateko ibilbide bat lortzeko zortea sentitzen dutenen aldetik, jende gehienak bere lana ez duela bokazioa adierazten du. Lanbide hori bere gurasoen berdina zelako egiten dute edota ikasterako orduan zer ikasi ez zekitelako. Pertsona baten benetako bokazioa ezagutzeko, hiru elementu aurkituko dira:
* Talentua: norbanakoek jarduera zehatz bat egiteko duten gaitasuna da. Potentzial hori gaitasun fisiko eta intelektual baten bidez gerta daiteke.
* Pasioa: pertsona batek jarduera jakin bat egiten duenean sentitzen duen emozioa aipatzen du, hain bizia baita beste jarduera batzuk egiten direnean sentitu daitekeena bereiztea, pertsonaren zoriona eta erosotasun handia sortzen baitu.
* Eskaria: munduko beharrak ere aipatzen ditu. Gizabanakoek bizi behar duten zerbitzuak eta objektuak erakusten dira, pertsona jakin batek bokazioz lortzen du eta praktikan jartzen du. Bokazioa ere gustu pertsonalen araberakoa izango da, erosotasuna eta atsegina sortzen dutenak; jakin-mina duten gaien inguruko interesen berezitasunak nabarituko dituenak; eta trebetasunak eta nortasuna, gaiaren azkar ulertu ahal izateko, irudimena irekiko du; eta pertsona aurkezten duen bokazio espezifikoarekin bat datorren gai baten inguruan mugitzen den portaera izango da. Hainbat bokazio mota daude:
* Erlijiozko bokazioa Bokazio mota honek Jainkoaren deia jaso duten esaten duten pertsona identifikatzen du eta hautagaitza eta eskakizunak hartu eta Elizaren barruan bizimodua aldatzea erabakitzen du. Pertsona hauek egunero iragartzen dute Bibliaren hitza eta Jainkoaren hitza mundura, bekatariaren damutzea lortzeko asmoarekin.
* Bokazio artistikoa Artearekin zerikusia duten zenbait jarduera baino lehen garatzen diren gustuak, interesak eta nahiak aipatzen ditu, hala nola, antzeztea, pintura, musika, eskultura, zinea, diseinua eta abar. Askotan, bokazio artistikoa pertsonaren jaio da, ordea, denboran zehar sortu daiteke eta pertsonan sor daitezkeen beharrak.
* Bokazio profesionala Bokazio mota arruntena da mundu osoan. Horretan, pertsonak interesa eta atsegina erakusten ditu ikasteko, garatzeko eta karrera zehatz bat burutzeko, pertsona gisa laguntzeko edo pertsona gisa garatzeko. Amaitzeko, bokazioa haurtzaroan eraiki ohi da batzuetan, eta, beraz, desioa iraunkorra da. Haurraren barnean, zein den eta zer izango den jakingo da, norberaren gustuak ezagutu eta, beraz, zure bokazioa zure bidea gidatuko du. (eu)
- En el sentido etimológico, la vocación es un llamado (del latín vocatio, sobre vocātus, participio del verbo vocāre, por «llamar», y el sufijo -ción, al respecto de -io, como agente de acción y efecto). Durante mucho tiempo ha designado el llamado a participar de la vida consagrada (sacerdocio, monacato, etc.). El concepto tiene sus raíces en la Biblia y se correlaciona con el tema de la escucha. Hoy esta palabra se usa en un sentido más amplio para designar la llamada que las personas pueden sentir por una misión particular: humanitaria, profesional, espiritual, científica, etc. En plural, esta palabra designa el número de aspirantes a la vida religiosa y, en particular, al sacerdocio. (es)
- Au sens étymologique, la vocation est un appel (latin vocare, appeler). Il a longtemps désigné l'appel à s'engager dans une vie religieuse (prêtrise, vie monacale, etc.). Le concept s'enracine dans la Bible et est corrélatif au thème de l'écoute. Aujourd'hui ce mot est utilisé dans un sens plus large pour désigner l'appel que peuvent ressentir des personnes à une mission particulière : humanitaire, professionnelle, spirituelle, scientifique, etc. Au pluriel, ce mot désigne le nombre de prétendants à la vie religieuse, et notamment à la prêtrise. (fr)
- A vocation (from Latin vocatio 'a call, summons') is an occupation to which a person is especially drawn or for which they are suited, trained or qualified. People can be given information about a new occupation through student orientation. Though now often used in non-religious contexts, the meanings of the term originated in Christianity. (en)
- 소명(召命, vocation)은 윗사람이 아랫사람을 부르는 명령이다. 부르심이라고도 한다. 훈련을 받아 자격이 주어진 사람에게 명령이 된다. 기독교에서는 하나님의 일을 하기 위해 하나님의 부르심을 받는다는 의미로 사용된다. 고린토인들에게 보낸 첫째 편지 7장 20절에 "부르심"이라는 용어가 사용되는데 여기서 바울은 "각 사람은 부르심을 받은 그 부르심 그대로 지내라"라는 언급을 하였다. (ko)
- 召命（しょうめい、ラテン語: vocatio）とは、聖書の中に多用されている、神の恵みによって神に呼び出されること。
* 今日のローマ・カトリック教会では、狭義と広義の召命が存在する。狭義では、主に神によって呼ばれて神に献身し、司祭、助祭、修道士・修道女（伝道者、宣教師、修道会の在俗会員も含む)などの教会の聖職者・修道者としての使命を与えられすることを意味する。召命後は教区（在俗）か修道会に所属する。広義では、全カトリック信徒は聖職者や修道者にならなくても、洗礼と堅信によって主キリストから教会に託された使命である「使徒職」にあずかっているとされ、召命を受けているとする。そのことから、一般信徒は全員が信徒使徒職に就いており、社会の中に福音を広めることが求められている。なお、聖職者以外の信徒である修道者や一般信徒は（特別聖体奉仕者）、（集会祭儀司式者）、病者訪問奉仕者などの（自発教令「ミニステリア・クエダム」によって1973年に廃止された聖職位階に相当）に就くことができ、これについても召命と言うが、広義の召命の延長線とされる。
* 今日のプロテスタント教会で、主に神によって呼ばれて神に献身し、伝道者、牧師、宣教師などの教会の奉仕者としての使命を与えられすることを意味する。(calling)
* 宗教改革以降のプロテスタントの理解で、聖職以外の、一般の職業に、神の導きのうちに天職としてつくこと。(Vocation） (ja)
- Roeping is het (subjectieve) idee dat iemand heeft dat hij een taak te volbrengen heeft. Hoewel men ook geroepen kan worden tot een maatschappelijke taak (arts, verpleegkundige, leraar, enzovoort) denkt men meestal aan een geestelijke taak (diaken, predikant, priester of kloosterling). Het idee van roeping is sinds de twintigste eeuw sterk afgenomen maar niet verdwenen. (nl)
- La vocazione è una particolare sensibilità verso un tipo di vita, un'attività spesso intesa di carattere prettamente religioso o solidale, ma che esiste anche all'interno di pensieri filosofico-morali. La persona ha un trasporto innato nel vivere un certo tipo di vita. Di solito si parla di vocazione religiosa, nel contesto del Cattolicesimo si parla di vocazione sacerdotale, o di tipo monastico che significa la voglia e la necessità interiore di seguire una chiamata. Alle vocazioni più antiche se ne sono aggiunte di nuove, fra le quali quelle di numerario, aggregato e soprannumerario dell'Opus Dei, tutte forme di vita riservate ai fedeli laici e che non prevedono alcun tipo di consacrazione. Numerari e aggregati vivono nel celibato apostolico, mentre i soprannumerari normalmente sono sposati o comunque possono farlo. Altre vocazioni laicali, che comportano lo sforzo di raggiungere la santità nella vita ordinaria, sono quelle dei Memores Domini, legati a Comunione e Liberazione, o tutti coloro che sono consacrati laici in qualche congregazione religiosa. In ambito non religioso, si parla di vocazione per indicare una tendenza innata nell'individuo che lo porta più facilmente a fare alcune cose piuttosto che altre, sente un trasporto interiore.Ci sono medici, architetti che già in tenera età manifestano questo trasporto verso una specifica attività ed è questa che viene chiamata appunto vocazione. In filosofia si intende quella chiamata (appunto "vocazione") a sentirsi partecipi di un progetto universale, ognuno nel proprio ambito specifico. Anche in senso cristiano la vocazione non è esclusivamente quella sacerdotale-religiosa, ma tutti sono chiamati a riconoscere i propri talenti e a metterli in pratica, in un'ottica di fede, per il bene proprio e del prossimo. Per un territorio la vocazione naturale è riferita alla sua realtà nel contesto ambientale dove è inserito, per esempio: una località sul mare può essere definita con vocazione turistica, una zona dove ci sono miniere ha una vocazione più industriale. Negli ultimi tempi si sente parlare di vocazione anche per le aziende, però si vuole intendere solo il tipo di attività ed il modo con cui la si vuole espletare. (it)
- Powołanie – potocznie: posiadanie określonego daru do wykonywania danej czynności przez większą część życia. Czynność tę wykonuje się bardziej z pobudek altruistycznych niż finansowych, choć te drugie mogą mieć również znaczenie.Można również mieć powołanie do pracy, którą się wykonuje. Słowo „powołanie” nabiera dodatkowego znaczenia w religii. (pl)
- Призвание (от латинского «vocatio» — призыв, вызов) — это внутреннее влечение к какому-нибудь делу, какой-нибудь профессии (при обладании или при убеждении в обладании нужными для того способностями). Хотя в настоящее время этот термин часто используется в нерелигиозных контекстах, значение этого термина возникло в христианстве. (ru)
- 志業（英語：vocation；源自拉丁語：vocātiō，本義為傳喚），一般譯為呼召或聖召。是某個人為了某種理想或興趣而獻身的工作或職業，為了從事這個工作，需要有特定的資格或是受到特殊的訓練。這個概念起源於基督宗教，但在現代通常使用於非宗教的場合。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Unter Berufung im religiös-spirituellen Sinn wird das Vernehmen/Verspüren einer inneren Stimme verstanden, die einen zu einer bestimmten Lebensaufgabe bewegt. So spricht man von einer Berufung zur Liebe und zum Leben (in Fülle), die im Herzen jedes einzelnen Menschen tief verankert ist. (de)
- Au sens étymologique, la vocation est un appel (latin vocare, appeler). Il a longtemps désigné l'appel à s'engager dans une vie religieuse (prêtrise, vie monacale, etc.). Le concept s'enracine dans la Bible et est corrélatif au thème de l'écoute. Aujourd'hui ce mot est utilisé dans un sens plus large pour désigner l'appel que peuvent ressentir des personnes à une mission particulière : humanitaire, professionnelle, spirituelle, scientifique, etc. Au pluriel, ce mot désigne le nombre de prétendants à la vie religieuse, et notamment à la prêtrise. (fr)
- A vocation (from Latin vocatio 'a call, summons') is an occupation to which a person is especially drawn or for which they are suited, trained or qualified. People can be given information about a new occupation through student orientation. Though now often used in non-religious contexts, the meanings of the term originated in Christianity. (en)
- 소명(召命, vocation)은 윗사람이 아랫사람을 부르는 명령이다. 부르심이라고도 한다. 훈련을 받아 자격이 주어진 사람에게 명령이 된다. 기독교에서는 하나님의 일을 하기 위해 하나님의 부르심을 받는다는 의미로 사용된다. 고린토인들에게 보낸 첫째 편지 7장 20절에 "부르심"이라는 용어가 사용되는데 여기서 바울은 "각 사람은 부르심을 받은 그 부르심 그대로 지내라"라는 언급을 하였다. (ko)
- 召命（しょうめい、ラテン語: vocatio）とは、聖書の中に多用されている、神の恵みによって神に呼び出されること。
* 今日のローマ・カトリック教会では、狭義と広義の召命が存在する。狭義では、主に神によって呼ばれて神に献身し、司祭、助祭、修道士・修道女（伝道者、宣教師、修道会の在俗会員も含む)などの教会の聖職者・修道者としての使命を与えられすることを意味する。召命後は教区（在俗）か修道会に所属する。広義では、全カトリック信徒は聖職者や修道者にならなくても、洗礼と堅信によって主キリストから教会に託された使命である「使徒職」にあずかっているとされ、召命を受けているとする。そのことから、一般信徒は全員が信徒使徒職に就いており、社会の中に福音を広めることが求められている。なお、聖職者以外の信徒である修道者や一般信徒は（特別聖体奉仕者）、（集会祭儀司式者）、病者訪問奉仕者などの（自発教令「ミニステリア・クエダム」によって1973年に廃止された聖職位階に相当）に就くことができ、これについても召命と言うが、広義の召命の延長線とされる。
* 今日のプロテスタント教会で、主に神によって呼ばれて神に献身し、伝道者、牧師、宣教師などの教会の奉仕者としての使命を与えられすることを意味する。(calling)
* 宗教改革以降のプロテスタントの理解で、聖職以外の、一般の職業に、神の導きのうちに天職としてつくこと。(Vocation） (ja)
- Roeping is het (subjectieve) idee dat iemand heeft dat hij een taak te volbrengen heeft. Hoewel men ook geroepen kan worden tot een maatschappelijke taak (arts, verpleegkundige, leraar, enzovoort) denkt men meestal aan een geestelijke taak (diaken, predikant, priester of kloosterling). Het idee van roeping is sinds de twintigste eeuw sterk afgenomen maar niet verdwenen. (nl)
- Powołanie – potocznie: posiadanie określonego daru do wykonywania danej czynności przez większą część życia. Czynność tę wykonuje się bardziej z pobudek altruistycznych niż finansowych, choć te drugie mogą mieć również znaczenie.Można również mieć powołanie do pracy, którą się wykonuje. Słowo „powołanie” nabiera dodatkowego znaczenia w religii. (pl)
- Призвание (от латинского «vocatio» — призыв, вызов) — это внутреннее влечение к какому-нибудь делу, какой-нибудь профессии (при обладании или при убеждении в обладании нужными для того способностями). Хотя в настоящее время этот термин часто используется в нерелигиозных контекстах, значение этого термина возникло в христианстве. (ru)
- 志業（英語：vocation；源自拉丁語：vocātiō，本義為傳喚），一般譯為呼召或聖召。是某個人為了某種理想或興趣而獻身的工作或職業，為了從事這個工作，需要有特定的資格或是受到特殊的訓練。這個概念起源於基督宗教，但在現代通常使用於非宗教的場合。 (zh)
- La vokiteco estas aparta altiro, psikologia kaj vola, al tipo de vivo, al aktiveco ofte religiaspekta aŭ solidaraspekta, sed kiu ekzistas ankaŭ rilate filozofian-moralan preferojn. La persono montras aŭ kultivas kunnaskan ardon en la realigado en si mem certan vivtipon, kio Ofte fariĝas profesia laboro. En kunteksto nereligia oni parolas pri vokiteco kiam ĝi emerĝas en la persono preskaŭ senrezista inklino, ekde infanaĝo. La samo realiĝas kiam pensulo sin sentas partoprenanto de universala projekto. (eo)
- En el sentido etimológico, la vocación es un llamado (del latín vocatio, sobre vocātus, participio del verbo vocāre, por «llamar», y el sufijo -ción, al respecto de -io, como agente de acción y efecto). Durante mucho tiempo ha designado el llamado a participar de la vida consagrada (sacerdocio, monacato, etc.). El concepto tiene sus raíces en la Biblia y se correlaciona con el tema de la escucha. Hoy esta palabra se usa en un sentido más amplio para designar la llamada que las personas pueden sentir por una misión particular: humanitaria, profesional, espiritual, científica, etc. (es)
- Bokazioa edozein estatu, karrera edo lanbideetara joatea da. Termino latindarra da eta vocātiōtik dator, erlijioarentzat, Jainkoaren egoera bat deitzen duen inspirazioa da. Horregatik, kontzeptua dei edo deitzeko sinonimo gisa erabiltzen da.Oro har, bokazioa nahiak eta gai bakoitzaren inguruko ideiarekin lotzen da. Bokazioak pertsonaaren gustu, interes eta trebetasunekin bat datorrela suposatzen da. Bokazioa bizitza guztian zehar garatzen den prozesua da. Nor naizen, nolakoa naizen eta nora joan nahi dudan jakitea dakar. Galdera horiei erantzunak bokazioa eta norabidea aurrerantzean markatuko ditu. (eu)
- La vocazione è una particolare sensibilità verso un tipo di vita, un'attività spesso intesa di carattere prettamente religioso o solidale, ma che esiste anche all'interno di pensieri filosofico-morali. In ambito non religioso, si parla di vocazione per indicare una tendenza innata nell'individuo che lo porta più facilmente a fare alcune cose piuttosto che altre, sente un trasporto interiore.Ci sono medici, architetti che già in tenera età manifestano questo trasporto verso una specifica attività ed è questa che viene chiamata appunto vocazione. (it)
|
