| dbo:abstract
|
- Els Wesendonck Lieder és un cicle de lieder compostos per Richard Wagner mentre estava treballant amb Die Walküre. Són les úniques obres que Wagner va escriure sobre textos aliens i també, juntament amb l', són les úniques obres del seu repertori no operístic que s'interpreten regularment. El cicle és un conjunt de poemes de Mathilde Wesendonck, l'esposa d'un dels mecenes de Wagner. Wagner havia conegut Otto Wesendonck a Zuric, on s'havia refugiat en la seva fugida de Saxònia després de la el 1849. Durant un temps, Wagner i la seva dona Minna Planer van viure a l'Asyl (asil en alemany), una petita casa de camp a la finca Wesendonck. Sembla que Wagner i Mathilde van tenir una història d'amor, en tot cas, la situació i enamorament mutu sens dubte va contribuir a la intensitat del primer acte de Die Walküre, amb la que Wagner estava treballant en aquell moment, i a la concepció de Tristan und Isolde; sens dubte també hi ha una influència sobre els poemes de Mathilde. Els poemes tenen un estil melangiós, carregat de patetisme influenciat per Wilhelm Müller, l'autor dels poemes utilitzats per Franz Schubert a principis de segle. Però el llenguatge és més enrarit i intens amb un estil romàntic més desenvolupat. El mateix Wagner va anomenar a dues de les cançons en del cicle com "estudis" de Tristan und Isolde, utilitzant per primera vegada idees musicals que després va desenvolupar a l'òpera. A Träume es poden escoltar les arrels del duo d'amor del segon acte, mentre que Im Treibhaus (l'últim dels cinc de què es compon) utilitza la música que més tard va desenvolupar àmpliament en el Preludi del tercer acte. L'estil cromàtic-harmònic de Tristany impregna les cinc cançons. Wagner va escriure inicialment les cançons per a veu femenina i piano sol, però també va fer una versió totalment orquestrada de Träume, que va ser estrenada per orquestra de cambra sota la finestra de Mathilde amb motiu del seu aniversari, el 23 de desembre de 1857. El cicle en el seu conjunt es va estrenar per primera vegada en públic a prop de Mainz el 30 juliol 1862 sota el títol Cinc Cançons per a veu femenina. Träume de vegades és cantada per una veu masculina, com per exemple en una gravació de d'abans de la guerra fet pel segell HMV. L'orquestració per a gran orquestra de tot el cicle es va completar per Felix Mottl, el director de Wagner. El 1976, el compositor alemany Hans Werner Henze va produir una versió de cambra per a tot el cicle. Cada un dels músics té una part separada, amb algun registre de vent molt cridaner. (ca)
- La Wesendonck-Lidoj estas lidociklo de Richard Wagner laŭ poemoj de Mathilde Wesendonck. La kvin poemoj por virina voĉo kaj piano ekestis en la jaroj 1857 kaj 1858. Muzikeldonejo C. F. Peters publikigis ilin kun preseraro en la familia nomo („Wesendonk“ anstataŭ „Wesendonck“). (eo)
- Die Wesendonck-Lieder sind ein Liederzyklus von Richard Wagner nach Gedichten von Mathilde Wesendonck. Die Fünf Gedichte für Frauenstimme und Klavier entstanden in den Jahren 1857 und 1858 und wurden vom Musikverlag C. F. Peters mit einem Schreibfehler im Nachnamen veröffentlicht („Wesendonk“, siehe Titelblatt). Nach Meinung Richard Wagners hat ein jeder Künstler Anrecht auf eine Muse. Eine solche fand er ab 1852 in seinem Schweizer Exil in Zürich in Mathilde Wesendonck, deren Mann Otto Wesendonck, ein wohlhabender Seidenhändler, ihn finanziell und ideell unterstützte.Dem Verhältnis der beiden stand allerdings auf der einen Seite Mathildes Ehemann und auf der anderen Seite Wagners damalige Ehefrau, Minna, im Wege, so dass eine wirkliche Liebesbeziehung sich nicht entwickeln konnte. Das Verhältnis bestand bis zum plötzlichen Ende, als Minna einen Brief Wagners an Mathilde abfing und einen Bruch provozierte, vor allem in unerfüllter Sehnsucht zueinander. Diese Situation spiegelt sich wider in Wagners Oper Tristan und Isolde. Etwa in dieser Zeit vertonte er die fünf Gedichte Mathildes. Zwei Lieder aus diesem Zyklus bezeichnete Wagner ausdrücklich als Studien zu Tristan und Isolde („Im Treibhaus“ und „Träume“). Das dritte Lied "Im Treibhaus" beginnt mit einer Vorversion des Vorspiels zum dritten Akt des "Tristan"; die spätere Verwendung in der Oper hat eine rhythmisch ausgedehntere Version. Die Anordnung der Lieder ist nicht eindeutig festgelegt und wurde von Wagner mehrfach geändert. Wagner hat die Wesendonck-Lieder für eine Frauenstimme und Klavier komponiert. Das Lied „Träume“ instrumentierte er selbst im Dezember 1857 für Solovioline und kleines Orchester. Felix Mottl schuf die Instrumentation des Zyklus für großes Orchester, wobei er für „Träume“ die erwähnte Bearbeitung Wagners übernahm. Versionen für Gesangsstimme und Kammerorchester erstellten 1972 , 1976 Hans Werner Henze, 2005 Andreas N. Tarkmann und Ronald Kornfeil (Uraufführung 2007), der Cellist Rudolf Leopold eine Fassung für Sopran und Streichsextett. Die gebräuchlichste Abfolge der Lieder lautet: 1.
* Der Engel 2.
* Stehe still! 3.
* Im Treibhaus (Studie zu Tristan und Isolde) 4.
* Schmerzen 5.
* Träume (Studie zu Tristan und Isolde) (de)
- Wesendonck Lieder ("Wesendoncken abestiak") Richard Wagnerrek konposatutako abesti zikloa da. sortzen ari zen garai hartan. Hauxe eta Siegfried Idyll dira operatik landa sortu zituen obretatik egun oraindik taularatzen diren lanak. Zikloa Mathilde Wesendoncken - Wagnerren nagusiaren emaztea - poemen musikatzea da. Wagner Zurichen egin zen Otto Wesendoncken ezagun, Saxoniatik ihesi heldu zen, Dresdeko 1849ko maiatzeko altsamenduan parte hartzua zuen. Aldi batez, Wagner eta bere andre Minna elkarrekin bizi izan ziren Babes-etxean (alemanez Asylum), Wesendonck lursaileko landetxean.Batzuetan Wagner eta Mathildek maitasun afera izan zutela ziurtatzen da; edozein kasutan, egoerak eta zoraldiak Die Walküreren lehen ekitaldiko intentsitatea sortzen lagundu zuten, horretan ari zen Wagner orduan, Tristan und Isolde-aren hastapenean ere bazen; zalantzarik gabe Mathilderen olerkien eragina ere badu lan horrek. -ren patosaren eta malenkoniaren eragina dute, XIX. mende hasieran Schubertek erabili zuen poetarena. Baina hizkuntza estilo erromantikoak garatutakoa baina tirabiratsuagoa eta intentsoagoa da. Wagnerrek berak abestietako bi Tristan und Isoldarako zirriborro izendatu zituen, operan erabiliko zituen lehen ideia musikalak izan ziren. Träume-n bigarren ekitaldiko maitasun duetoaren zuztarrak entzun daitezke eta Im Traibhaus-en (azken konposaketa) hirugarren ekitaldiko preludioko musika dago. Tristanen estilo kromatiko-armonikoa bost kantetan dago eta horrek batzeko du zikloa. Hasiera batean Wagnerrek emakume ahotsarentzat eta pianoarentzat soilik idatzi zituen abestiak, baina Träumeren bertsio orkestratua sortu zuen ganbara orkestra batek Mathilderen leihopean jo zezan bere urtebetetze egunean 1857ko abenduaren 23an. Ziklo gisa lehen aldiz Mainzen jo zuten 1862ko uztailaren 30ean Emakume ahotsarentzako bost kanta izenburuarekin. Batzuetan gizon ahotsaren abesten da Träume, gerra aurreko Lauritz Melchior-en bertsioan esaterako (HMVk errejistratua). Orkestra handirako egokitzapena Wagner zuzentzen zuen Felix Mottl-ek burutu zuen. 1976an Hans Werner Henze konpositore alemanak ziklo guztiaren ganbararako bertsioa ekoiztu zuen. (eu)
- Les Wesendonck Lieder sont un cycle de lieder composé par Richard Wagner au moment où il composait La Walkyrie, en 1857-1858. Cette œuvre, ainsi que Siegfried Idyll, sont ses deux compositions hors opéra encore régulièrement entendues. (fr)
- Wesendonck Lieder (Canciones de Mathilde Wesendonck), de Richard Wagner, es un ciclo de cinco canciones para voz femenina con acompañamiento de piano (posteriormente orquestado por Felix Mottl) compuesto por el compositor alemán sobre cinco poemas de Mathilde Wesendonck, esposa del banquero y mecenas . (es)
- 『ヴェーゼンドンク歌曲集』（ドイツ語: Wesendonck Lieder）は、リヒャルト・ワーグナーが、楽劇『トリスタンとイゾルデ』と並行して作曲した連作歌曲である。 当時のパトロンの夫人、マティルデ・ヴェーゼンドンクの詩に曲付けされている。ワーグナーとマティルデは情事を重ねており、それが結果的に『トリスタン』の濃密なロマンティシズムに寄与した、と伝えられている。マティルデの詩は、ヴィルヘルム・ミュラー（シューベルトのお気に入りの詩人）に影響された、思い焦がれたような受苦的な文体にのっとっている。 次の5曲から構成されている。 1.
* 天使 Der Engel 2.
* とまれ Stehe still! 3.
* 温室にて Im Treibhaus 4.
* 悩み（心痛） Schmerzen 5.
* 夢 Träume 最後に完成された2曲は、後に『トリスタン』に使われることになった楽想がいくつか登場する。「夢」は『トリスタン』第2幕の二重唱に、「温室にて」は『トリスタン』第3幕の前奏曲に含まれている。この2曲には、「トリスタンとイゾルデのための習作（Studie zu Tristan und Isolde）」という副題が付いている。 ワーグナーは当初は、女声とピアノのために本作品を作曲したが、『夢』の管弦楽伴奏版を作成し、マティルデの誕生日である1857年12月23日に、室内オーケストラによって、窓越しに聞こえるように演奏された。 曲集全体の公開初演は、1862年7月30日にマインツ近郊にて、「女声のための5つの歌曲」と題されて行われた。 『夢』を除く4曲は、後に指揮者フェリックス・モットルにより管弦楽化された。1976年にハンス・ヴェルナー・ヘンツェも、全曲を室内オーケストラ伴奏用に新しく編曲したが、全曲を通じ、オリジナルより短3度低く移調されている。 (ja)
- Wesendonck Lieder, WWV 91, is the common name of a set of five songs for female voice and piano by Richard Wagner, Fünf Gedichte für eine Frauenstimme (Five Poems for a Female Voice). He set five poems by Mathilde Wesendonck while he was working on his opera Tristan und Isolde. The songs, together with the Siegfried Idyll, are the two non-operatic works by Wagner most regularly performed. (en)
- 《베젠동크 가곡》(독일어: Wesendonck Lieder) WWV. 91은 리하르트 바그너가 작곡한 이다. (ko)
- De Wesendonck-Lieder zijn een liederencyclus voor vrouwenstem en piano van Richard Wagner uit 1857, geschreven op vijf gedichten van Mathilde Wesendonck. Wesendonck was de vrouw van Wagners mecenas, de koopman . De componist onderhield met haar een stormachtige liefdesaffaire. Mathilde Wesendonck schreef haar vijf gedichten gedurende de twaalf jaar dat de componist met zijn vrouw Minna sinds 1849 in Zwitserland in ballingschap leefde. Ze woonden in een klein huis in de buurt van Zürich, de stad waar de Wesendoncks hun residentie hadden. "Aangezien ik in mijn leven nooit het geluk van de liefde heb mogen proeven, wil ik voor de mooiste van mijn dromen een gedenkteken oprichten, waarin deze liefde van begin tot eind volledig tot bloei kan komen" schreef Wagner in 1854 aan Liszt. Nadat Wagner in september van 1857 het libretto van Tristan und Isolde had voltooid, zette hij de vijf gedichten van Mathilde op muziek. Uit de gedichten blijkt dat Mathilde de tekst van Tristan aandachtig bestudeerd moet hebben. Muzikaal gelden de liederen Im Treibhaus en Träume als voorstudies voor de opera Tristan und Isolde: ze zijn in deze opera respectievelijk in de prelude voor de derde akte en in de rustiger gedeelten van het duet in de tweede akte terug te horen. Ter gelegenheid van Mathildes 29e verjaardag in 1857 arrangeerde Wagner Träume voor viool en kamerorkest. Dirigent zou veel later een eigen instrumentatie voor groot orkest van de cyclus vervaardigen. Instrumentaties voor kamerorkest schreven (1972) Vieri Tosatti, (1976) Hans Werner Henze, (2005) Andreas N. Tarkmann, (2007) Ronald Kornfeil en (2010) Rob van der Hilst. (nl)
- I Wesendonck-Lieder sono un ciclo di cinque Lieder composti da Richard Wagner negli anni 1857-1858 su altrettante poesie di Mathilde Wesendonck (da cui il nome). Accanto all'Idillio di Sigfrido, un poema sinfonico, è l'unico lavoro non operistico wagneriano ad essere tuttora regolarmente eseguito in pubblico. Wagner conobbe Mathilde e suo marito Otto dopo la sua fuga da Dresda a seguito dei moti del maggio 1849, cui aveva partecipato, nel suo esilio in Svizzera, a Zurigo. Otto, agiato uomo d'affari, sostenne economicamente il compositore e permise a Wagner e a sua moglie Minna di alloggiare in un cottage nei pressi della sua villa. Sui rapporti fra Wagner e Mathilde si è molto speculato e, se è impossibile stabilire con sicurezza se i due ebbero una relazione, certamente la donna, colta e sensibile, assunse per il compositore il ruolo di feconda musa ispiratrice: in quel periodo Wagner era intento al primo atto de La Valchiria e concepiva l'idea di un'opera ispirata alla leggenda medievale di Tristano e Isotta. Mathilde Wesendonck era inoltre una poetessa dilettante: le cinque poesie poi musicate da Wagner sono Der Engel (L'angelo), Stehe still! (Rimani in silenzio!), Im Treibhaus (Nella serra), Schmerzen (Dolori), Träume (Sogni). Ispirate ai versi del poeta Wilhelm Müller, che furono musicati da Franz Schubert negli anni Venti dell'Ottocento, in confronto ad essi sono scritte in uno stile più patetico e intenso, tipico del tardo Romanticismo. Wagner stesso definì due dei Lieder, Im Treibhaus e Träume, "studi" per Tristano e Isotta, e vi usò per la prima volta idee musicali che sarebbero state poi sviluppate nell'opera. In particolare, in Träume si può sentire il primo nucleo del duetto d'amore dell'Atto II, mentre Im Treibhaus (l'ultimo in ordine di tempo ad essere composto) usa temi poi sviluppati nel preludio dell'Atto III. Lo stile cromatico-armonico del Tristano pervade l'intero ciclo. Inizialmente, i cinque Lieder furono composti per voce femminile con l'accompagnamento del solo pianoforte (Fünf Gedichte für Frauenstimme und Klavier era infatti il titolo originale), ma Wagner scrisse una versione orchestrata di Träume, eseguita da un'orchestra da camera il 23 dicembre 1857, sotto la finestra di Mathilde, come regalo per il suo compleanno. L'intero ciclo venne eseguito per la prima volta a Magonza il 30 luglio 1862 con Hans von Bülow al pianoforte. L'orchestrazione dei restanti quattro brani fu opera del direttore d'orchestra wagneriano Felix Mottl. Una nuova orchestrazione fu interamente rifatta nel 1972 dal compositore italiano Vieri Tosatti. (it)
- As Wesendonck Lieder ("Canções Wesendonck"), de Richard Wagner, constituem um de cinco canções para voz feminina, com acompanhamento de piano (posteriormente orquestradas por Felix Mottl), inspiradas em cinco poemas de , esposa do banqueiro e mecenas Otto Wesendonck. (pt)
- Wesendonck-Lieder (Wesendoncksånger) är en cykel av fem sånger (lieder) av Richard Wagner, till text av Mathilde Wesendonck (1828–1902). Sångerna tillkom 1857–1858 i Zürich, där Wagner vistades efter att ha tvingats i landsflykt eftersom han deltagit i revolutionen i Dresden år 1848. Mathilde Wesendonck var hustru till den förmögne silkeshandlaren Otto Wesendonck. Hon och Wagner hade ett vänskaps- och, åtminstone från hans sida, kärleksförhållande som stimulerade Wagner att lägga åt sidan arbetet med Nibelungens ring för att skriva Tristan och Isolde. Wesendonck-sångerna skrevs samtidigt med Tristan och verken har vissa melodiska och harmoniska element gemensamma. När Wagner publicerade sångerna 1862 fällde han kommentaren att Im Treibhaus och Träume var "Studier för Tristan och Isolde". (sv)
- 《韦森东克之歌》（德語：Wesendonck Lieder）， 91，又译《魏森东克之歌》，是德国作曲家里夏德·瓦格纳取材自玛蒂尔德·韦森东克的詩作所譜寫的艺术歌曲，原名为《为女声所作的五首诗歌》（德語：Fünf Gedichte für eine Frauenstimme）。瓦格纳在1857～1858年创作歌剧《特里斯坦与伊索尔德》期间，为玛蒂尔德·韦森东克的五首诗谱写了曲。这些歌曲与《》一起，是瓦格纳最经常演出的两部非歌剧作品。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- La Wesendonck-Lidoj estas lidociklo de Richard Wagner laŭ poemoj de Mathilde Wesendonck. La kvin poemoj por virina voĉo kaj piano ekestis en la jaroj 1857 kaj 1858. Muzikeldonejo C. F. Peters publikigis ilin kun preseraro en la familia nomo („Wesendonk“ anstataŭ „Wesendonck“). (eo)
- Les Wesendonck Lieder sont un cycle de lieder composé par Richard Wagner au moment où il composait La Walkyrie, en 1857-1858. Cette œuvre, ainsi que Siegfried Idyll, sont ses deux compositions hors opéra encore régulièrement entendues. (fr)
- Wesendonck Lieder (Canciones de Mathilde Wesendonck), de Richard Wagner, es un ciclo de cinco canciones para voz femenina con acompañamiento de piano (posteriormente orquestado por Felix Mottl) compuesto por el compositor alemán sobre cinco poemas de Mathilde Wesendonck, esposa del banquero y mecenas . (es)
- Wesendonck Lieder, WWV 91, is the common name of a set of five songs for female voice and piano by Richard Wagner, Fünf Gedichte für eine Frauenstimme (Five Poems for a Female Voice). He set five poems by Mathilde Wesendonck while he was working on his opera Tristan und Isolde. The songs, together with the Siegfried Idyll, are the two non-operatic works by Wagner most regularly performed. (en)
- 《베젠동크 가곡》(독일어: Wesendonck Lieder) WWV. 91은 리하르트 바그너가 작곡한 이다. (ko)
- As Wesendonck Lieder ("Canções Wesendonck"), de Richard Wagner, constituem um de cinco canções para voz feminina, com acompanhamento de piano (posteriormente orquestradas por Felix Mottl), inspiradas em cinco poemas de , esposa do banqueiro e mecenas Otto Wesendonck. (pt)
- Wesendonck-Lieder (Wesendoncksånger) är en cykel av fem sånger (lieder) av Richard Wagner, till text av Mathilde Wesendonck (1828–1902). Sångerna tillkom 1857–1858 i Zürich, där Wagner vistades efter att ha tvingats i landsflykt eftersom han deltagit i revolutionen i Dresden år 1848. Mathilde Wesendonck var hustru till den förmögne silkeshandlaren Otto Wesendonck. Hon och Wagner hade ett vänskaps- och, åtminstone från hans sida, kärleksförhållande som stimulerade Wagner att lägga åt sidan arbetet med Nibelungens ring för att skriva Tristan och Isolde. Wesendonck-sångerna skrevs samtidigt med Tristan och verken har vissa melodiska och harmoniska element gemensamma. När Wagner publicerade sångerna 1862 fällde han kommentaren att Im Treibhaus och Träume var "Studier för Tristan och Isolde". (sv)
- 《韦森东克之歌》（德語：Wesendonck Lieder）， 91，又译《魏森东克之歌》，是德国作曲家里夏德·瓦格纳取材自玛蒂尔德·韦森东克的詩作所譜寫的艺术歌曲，原名为《为女声所作的五首诗歌》（德語：Fünf Gedichte für eine Frauenstimme）。瓦格纳在1857～1858年创作歌剧《特里斯坦与伊索尔德》期间，为玛蒂尔德·韦森东克的五首诗谱写了曲。这些歌曲与《》一起，是瓦格纳最经常演出的两部非歌剧作品。 (zh)
- Els Wesendonck Lieder és un cicle de lieder compostos per Richard Wagner mentre estava treballant amb Die Walküre. Són les úniques obres que Wagner va escriure sobre textos aliens i també, juntament amb l', són les úniques obres del seu repertori no operístic que s'interpreten regularment. Els poemes tenen un estil melangiós, carregat de patetisme influenciat per Wilhelm Müller, l'autor dels poemes utilitzats per Franz Schubert a principis de segle. Però el llenguatge és més enrarit i intens amb un estil romàntic més desenvolupat. (ca)
- Die Wesendonck-Lieder sind ein Liederzyklus von Richard Wagner nach Gedichten von Mathilde Wesendonck. Die Fünf Gedichte für Frauenstimme und Klavier entstanden in den Jahren 1857 und 1858 und wurden vom Musikverlag C. F. Peters mit einem Schreibfehler im Nachnamen veröffentlicht („Wesendonk“, siehe Titelblatt). Die gebräuchlichste Abfolge der Lieder lautet: 1.
* Der Engel 2.
* Stehe still! 3.
* Im Treibhaus (Studie zu Tristan und Isolde) 4.
* Schmerzen 5.
* Träume (Studie zu Tristan und Isolde) (de)
- Wesendonck Lieder ("Wesendoncken abestiak") Richard Wagnerrek konposatutako abesti zikloa da. sortzen ari zen garai hartan. Hauxe eta Siegfried Idyll dira operatik landa sortu zituen obretatik egun oraindik taularatzen diren lanak. -ren patosaren eta malenkoniaren eragina dute, XIX. mende hasieran Schubertek erabili zuen poetarena. Baina hizkuntza estilo erromantikoak garatutakoa baina tirabiratsuagoa eta intentsoagoa da. (eu)
- I Wesendonck-Lieder sono un ciclo di cinque Lieder composti da Richard Wagner negli anni 1857-1858 su altrettante poesie di Mathilde Wesendonck (da cui il nome). Accanto all'Idillio di Sigfrido, un poema sinfonico, è l'unico lavoro non operistico wagneriano ad essere tuttora regolarmente eseguito in pubblico. (it)
- 『ヴェーゼンドンク歌曲集』（ドイツ語: Wesendonck Lieder）は、リヒャルト・ワーグナーが、楽劇『トリスタンとイゾルデ』と並行して作曲した連作歌曲である。 当時のパトロンの夫人、マティルデ・ヴェーゼンドンクの詩に曲付けされている。ワーグナーとマティルデは情事を重ねており、それが結果的に『トリスタン』の濃密なロマンティシズムに寄与した、と伝えられている。マティルデの詩は、ヴィルヘルム・ミュラー（シューベルトのお気に入りの詩人）に影響された、思い焦がれたような受苦的な文体にのっとっている。 次の5曲から構成されている。 1.
* 天使 Der Engel 2.
* とまれ Stehe still! 3.
* 温室にて Im Treibhaus 4.
* 悩み（心痛） Schmerzen 5.
* 夢 Träume 最後に完成された2曲は、後に『トリスタン』に使われることになった楽想がいくつか登場する。「夢」は『トリスタン』第2幕の二重唱に、「温室にて」は『トリスタン』第3幕の前奏曲に含まれている。この2曲には、「トリスタンとイゾルデのための習作（Studie zu Tristan und Isolde）」という副題が付いている。 曲集全体の公開初演は、1862年7月30日にマインツ近郊にて、「女声のための5つの歌曲」と題されて行われた。 (ja)
- De Wesendonck-Lieder zijn een liederencyclus voor vrouwenstem en piano van Richard Wagner uit 1857, geschreven op vijf gedichten van Mathilde Wesendonck. Wesendonck was de vrouw van Wagners mecenas, de koopman . De componist onderhield met haar een stormachtige liefdesaffaire. (nl)
|
