Andromachi Economou
ANDROMACHI ECONOMOU
Contact information Hellenic Folklore Research Centre, Academy of Athens, Ipitou 3 Athens 105 57, e-mail mahioiko@academyofathens.gr, phone: + 30 210 3664764, fax. +30 210 3313418
1. Studies
Andromachi Economou studied History-Archaeology (University of Athens, Greece) and she is doctorate in Ethnology-Social Anthropology (Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales, Paris, France).
2. Experience.
She was responsible for 15 years of the Section of Museums of the ETBA Cultural Foundation (now PIOP). She has teached Social Anthropology to the University of Thessaly (2001-2003) and from 2003 she is researcher (now Research Director, A΄ grade) to the Hellenic Folklore Research Centre (Academy of Athens).
In addition she teaches to the Hellenic Open University from 2007.
3. Publications
Her scientific interests are: Anthropology of Material Culture, Economic Anthropology, Museology, Cultural Ecology, Ethnography, Trasfomation of agro-pastorals societies. She has published three books (in greek): 1) The sericulture to Soufli (Η σηροτροφία στο Σουφλί) in collaboration , Athens, ed. PTI.ETBA 1993 2) Nature, Technology and Society in the mountainous communities of Kithairon, (Φύση, τεχνολογία και κοινωνία στις ορεινές κοινότητες του Κιθαιρώνα), Athens, ed. Odysseas, 2007, 3) Material Culture: theory, methodology, evaluation, (Υλικός πολιτισμός: θεωρία, μεθοδολογία, αξιοποίηση) ed. Papazisi, Athens 2014.
She has published many articles in revues and collective books (some of them are at academia.edu), she has written the script and done the scientific research for two ethnographic films and four educational programs, all relative to the above mentioned disciplines.
4. Additional information
She is member of several scientific societies and has been president of the Greek Society for Ethnology for several years (2000-2002, 2006-2008, 2012-2014, 2016-2018) as well as member of the Board occupying various positions on it for many consecutive years.
She is member of Editorial Scientific Board of Ethnologhia (published by Greek Society for Ethnology) and Annual of Hellenic Folklore Research Centre (Academy of Athens). She is peer-reviewer of international scientific journals and programs.
Contact information Hellenic Folklore Research Centre, Academy of Athens, Ipitou 3 Athens 105 57, e-mail mahioiko@academyofathens.gr, phone: + 30 210 3664764, fax. +30 210 3313418
1. Studies
Andromachi Economou studied History-Archaeology (University of Athens, Greece) and she is doctorate in Ethnology-Social Anthropology (Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales, Paris, France).
2. Experience.
She was responsible for 15 years of the Section of Museums of the ETBA Cultural Foundation (now PIOP). She has teached Social Anthropology to the University of Thessaly (2001-2003) and from 2003 she is researcher (now Research Director, A΄ grade) to the Hellenic Folklore Research Centre (Academy of Athens).
In addition she teaches to the Hellenic Open University from 2007.
3. Publications
Her scientific interests are: Anthropology of Material Culture, Economic Anthropology, Museology, Cultural Ecology, Ethnography, Trasfomation of agro-pastorals societies. She has published three books (in greek): 1) The sericulture to Soufli (Η σηροτροφία στο Σουφλί) in collaboration , Athens, ed. PTI.ETBA 1993 2) Nature, Technology and Society in the mountainous communities of Kithairon, (Φύση, τεχνολογία και κοινωνία στις ορεινές κοινότητες του Κιθαιρώνα), Athens, ed. Odysseas, 2007, 3) Material Culture: theory, methodology, evaluation, (Υλικός πολιτισμός: θεωρία, μεθοδολογία, αξιοποίηση) ed. Papazisi, Athens 2014.
She has published many articles in revues and collective books (some of them are at academia.edu), she has written the script and done the scientific research for two ethnographic films and four educational programs, all relative to the above mentioned disciplines.
4. Additional information
She is member of several scientific societies and has been president of the Greek Society for Ethnology for several years (2000-2002, 2006-2008, 2012-2014, 2016-2018) as well as member of the Board occupying various positions on it for many consecutive years.
She is member of Editorial Scientific Board of Ethnologhia (published by Greek Society for Ethnology) and Annual of Hellenic Folklore Research Centre (Academy of Athens). She is peer-reviewer of international scientific journals and programs.
less
InterestsView All (6)
Uploads
Papers by Andromachi Economou
συνέπεια της πολιτιστικής κληρονομιάς ενός τόπου/μιας κοινωνίας ή μιας ομάδας. Η πραγμάτευση του παραπάνω ερωτήματος γίνεται με σύντομη αναφορά
στην ιστορία των τεχνικών και των τεχνικών συστημάτων με έμφαση στον ελλαδικό χώρο καθώς και στο θεσμό των συντεχνιών –ιδιαίτερα στην Πελοπόννησο– ο
οποίος αποτέλεσε μέχρι τον 19ο αι. σημαντικό παράγοντα στη δημιουργία του
προβιομηχανικού τεχνικού πολιτισμού. Το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στην εθνογραφική προσέγγιση των προ- και πρωτοβιομηχανικών (χειρο)τεχνικών επαγγελμάτων και των τεχνικών τους τα οποία επικράτησαν μέχρι τη μεταπολεμική
περίοδο χαρακτηρίζοντας την Γορτυνία ως «πολύτεχνο και πολυεπαγγελματική»
και τις κοινότητες ως «μονοτεχνικά χωριά».
Έμφαση δίνεται στον τρόπο μετάδοσης/μεταβίβασης της τεχνικής γνώσης (π.χ.
διαγενειακά, σχολές μαθητείας) μέσα από τον αφηγηματικό λόγο των ίδιων των
τεχνιτών και την επιτόπια παρατήρηση όσων διασώζονται μέχρι σήμερα και στην
(μη) κεφαλαιοποίηση του τεχνικού αποθέματος στη νεότερη περίοδο.
Τέλος, ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στα τοπικά λαογραφικά μουσεία και στην
μουσειακή εκφορά και αναπαράσταση του παραδοσιακού τεχνικού πολιτισμού
της Γορτυνίας καθώς και στη συμβολή τους για τη διαφύλαξη και αξιοποίηση της
νεότερης υλικής και άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς
ξεχωριστή και ιδιαίτερα σημαντική θέση τον πλούσιο χάρτη των ποικί-
λων λαϊκών δρωμένων (ritual) που καταγράφονται ζωντανά μέχρι σήμε-
ρα στον ελληνικό χώρο. Πρόκειται για ανοιξιάτικο ευετηρικό δρώμενο
το οποίο πραγματοποιείται την Κυριακή της Τυρινής και την Καθα-
ρά Δευτέρα στη μεταβατική περίοδο, στο πέρασμα από τη χειμερινή,
χειμάζουσα, περίοδο στην ανοιξιάτικη, την ανθοφορούσα και αναγεν-
νησιακή. Στην παρούσα μελέτη εξετάζεται το δρώμενο του Βλάχικου
Γάμου ως επιτέλεση, αναβίωση ή επιβίωση, στη σύγχρονη εποχή και ως
μια προσπάθεια διαχρονικής προσέγγισης από τις αρχές τέλεσης του
δρωμένου (μέσα 19ου αι.).
συνέπεια της πολιτιστικής κληρονομιάς ενός τόπου/μιας κοινωνίας ή μιας ομάδας. Η πραγμάτευση του παραπάνω ερωτήματος γίνεται με σύντομη αναφορά
στην ιστορία των τεχνικών και των τεχνικών συστημάτων με έμφαση στον ελλαδικό χώρο καθώς και στο θεσμό των συντεχνιών –ιδιαίτερα στην Πελοπόννησο– ο
οποίος αποτέλεσε μέχρι τον 19ο αι. σημαντικό παράγοντα στη δημιουργία του
προβιομηχανικού τεχνικού πολιτισμού. Το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στην εθνογραφική προσέγγιση των προ- και πρωτοβιομηχανικών (χειρο)τεχνικών επαγγελμάτων και των τεχνικών τους τα οποία επικράτησαν μέχρι τη μεταπολεμική
περίοδο χαρακτηρίζοντας την Γορτυνία ως «πολύτεχνο και πολυεπαγγελματική»
και τις κοινότητες ως «μονοτεχνικά χωριά».
Έμφαση δίνεται στον τρόπο μετάδοσης/μεταβίβασης της τεχνικής γνώσης (π.χ.
διαγενειακά, σχολές μαθητείας) μέσα από τον αφηγηματικό λόγο των ίδιων των
τεχνιτών και την επιτόπια παρατήρηση όσων διασώζονται μέχρι σήμερα και στην
(μη) κεφαλαιοποίηση του τεχνικού αποθέματος στη νεότερη περίοδο.
Τέλος, ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στα τοπικά λαογραφικά μουσεία και στην
μουσειακή εκφορά και αναπαράσταση του παραδοσιακού τεχνικού πολιτισμού
της Γορτυνίας καθώς και στη συμβολή τους για τη διαφύλαξη και αξιοποίηση της
νεότερης υλικής και άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς
ξεχωριστή και ιδιαίτερα σημαντική θέση τον πλούσιο χάρτη των ποικί-
λων λαϊκών δρωμένων (ritual) που καταγράφονται ζωντανά μέχρι σήμε-
ρα στον ελληνικό χώρο. Πρόκειται για ανοιξιάτικο ευετηρικό δρώμενο
το οποίο πραγματοποιείται την Κυριακή της Τυρινής και την Καθα-
ρά Δευτέρα στη μεταβατική περίοδο, στο πέρασμα από τη χειμερινή,
χειμάζουσα, περίοδο στην ανοιξιάτικη, την ανθοφορούσα και αναγεν-
νησιακή. Στην παρούσα μελέτη εξετάζεται το δρώμενο του Βλάχικου
Γάμου ως επιτέλεση, αναβίωση ή επιβίωση, στη σύγχρονη εποχή και ως
μια προσπάθεια διαχρονικής προσέγγισης από τις αρχές τέλεσης του
δρωμένου (μέσα 19ου αι.).