Biogeografie
Biogeografie is die studie van die verspreiding van spesies en ekosisteme in die geografiese ruimte en deur die geologiese tyd.[1] Organismes en biologiese gemeenskappe wissel gereeld op 'n geografiese vlak van breedtegraad, hoogte, isolasie en habitat.
Fitogeografie is die tak van biogeografie wat die verspreiding van plante bestudeer. En Soögeografie is die tak wat die verspreiding van diere bestudeer.
Die wetenskaplike teorie van biogeografie groei uit die werk van Alexander von Humboldt (1769–1859),[2] Hewett Cottrell Watson (1804–1881),[3]Alphonse de Candolle (1806–1893),[4]Alfred Russel Wallace (1823–1913),[5] Philip Lutley Sclater (1829–1913) en ander bioloë en ontdekkingsreisigers.[6]
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ Brown University, "Biogeography." Accessed February 24, 2014. "Biogeography". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 20 Oktober 2014. Besoek op 8 April 2014..
- ↑ von Humboldt 1805. Essai sur la geographie des plantes; accompagne d'un tableau physique des régions equinoxiales. Levrault, Paris.
- ↑ Watson H.C. 1847–1859. Cybele Britannica: or British plants and their geographical relations. Longman, London.
- ↑ de Candolle, Alphonse 1855. Géographie botanique raisonnée &c. Masson, Paris.
- ↑ Wallace A.R. 1876. The geographical distribution of animals. Macmillan, London.
- ↑ Browne, Janet (1983). The secular ark: studies in the history of biogeography. New Haven: Yale University Press. ISBN 978-0-300-02460-9.
Eksterne skakels
[wysig | wysig bron]
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Biogeografie.
