Cape Fear (rolprent)

Cape Fear is 'n Amerikaanse sielkundige rillerfilm uit 1991 geregisseer deur Martin Scorsese. Dit is 'n herverwerking van die gelyknamige 1962-rolprent wat gegrond is op John D. MacDonald se 1957-roman, The Executioners. Die rolprent vertolk Robert De Niro, Nick Nolte, Jessica Lange, Joe Don Baker, Juliette Lewis, Robert Mitchum en Gregory Peck.

Die film vertel die verhaal van 'n veroordeelde statutêre verkragter wat sy nuutgevonde kennis van die wet, en die talle skuiwergate daarin, gebruik om wraak te neem teen 'n voormalige openbare beskermer, wat hy blameer vir sy 14-jaarlange tronkstraf vanweë doelbewuste foutiewe verdedigingstaktiek wat tydens sy verhoor gebruik is.

Cape Fear is die sewende samewerking tussen Scorsese en De Niro. Die rolprent was 'n kommersiële sukses en het positiewe resensies gekry, met Oscar- en Golden Globe-toekennings vir Beste Akteur (De Niro) en Beste Ondersteunende Aktrise (Juliette Lewis).

Rolverdeling

Robert De Niro as Max Cady
Nick Nolte as Sam Bowden
Jessica Lange as Leigh Bowden
Juliette Lewis as Danielle Bowden
Joe Don Baker as Claude Kersek
Robert Mitchum as Lieutenant Elgart
Gregory Peck as Lee Heller
Illeana Douglas as Lori Davis
Fred Thompson as Tom Broadbent
Martin Balsam as Judge
Zully Montero as Graciela
Domenica Cameron-Scorsese as Dani se meisie

Storie

Sam Bowden (Nick Nolte) is 'n prokureur wat in Noord-Carolina saam met sy vrou Leigh (Jessica Lange) en tienerdogter Danielle (Juliette Lewis) woon. Max Cady (Robert De Niro), 'n voormalige kliënt van hom, word ná 14 jaar uit die tronk vrygelaat. Cady is vroeër verhoor vir statutêre verkragting en mishandeling van 'n 16-jarige meisie en, ontsteld oor die aanval, het Sam bewyse van die slagoffer se losbandigheid en Cady se onbewustheid van haar werklike ouderdom begrawe, wat Cady se vonnis kon verlig het of selfs sy vryspraak kon verseker.

Bowden meen dat Cady, wat ongeletterd was ten tyde van sy skuldigbevinding, onbewus sou bly van sy doelbewus vervalste verdediging. Sonder dat hy dit weet, is sy voormalige kliënt egter 'n van nature intelligente en doelgerigte psigopaat; hy het in die tronk geleer hoe om te lees en regte bestudeer, en het selfs verskeie kere onsuksesvol teen sy eie skuldigbevinding geappelleer. Hy spoor Sam op en begin die Bowden-gesin terroriseer; hy hang rond naby die eiendom en die familiehond word op geheimsinnige wyse doodgemaak. Sam probeer om Cady in hegtenis te neem, maar die polisie het geen bewyse van 'n misdaad nie.

Nadat Cady opsetlik paaie met haar gekruis het in 'n kroeg, verkrag en slaan Cady die plaaslike hofklerk Lori, wat verlief is op Sam, amper dood. Ten spyte van Sam se raad, weier sy om aanklagte in te dien uit vrees dat hul voortdurende platoniese flirtasie openbaar sou word, sowel as haar onwilligheid om deur haar eie kollegas gekruisondervra en verneder te word. Sam huur 'n private ondersoeker, Kersek, om Cady te volg.

Cady nader Danielle deur hom voor te doen as haar nuwe drama onderwyser en 'n onortodokse belangstelling in haar tienerangs voor te gee. Hy lok haar na die skoolteater, deel 'n sigaret met haar en manipuleer haar aangetrokkenheid tot hom en soen haar. Haar ouers vind die dooie sigaret in haar skoolboek, en Danielle se skaamheid oor Cady se verleiding dryf Sam tot die punt van desperaatheid. Hy stem toe in tot Kersek se plan, wat hy vroeër van die hand gewys het, om Cady op te laat foeter. Hy gee ook vir Cady 'n laaste waarskuwing, wat Cady met 'n versteekte klankopnemer in die geheim opneem.

Kersek se drie huurboewe kom Cady tegemoet en slaan hom terwyl Sam van ver af toekyk, maar Cady keer die gety om op sy aanvallers en rand hulle eerder brutaal aan. Cady gebruik dan 'n opname van Sam se dreigement en 'n oordrewe vertoon van sy eie beserings om 'n beperkingsbevel teen Sam in te dien. Lee Heller (Cady se prokureur) versoek ook 'n komitee vir Sam se ontslag, en veroorsaak daardeur 'n tweedaagse noodvergadering in Raleigh.

Kersek verwag Cady se voorneme om by Sam se huis in te breek, terwyl Sam in Raleigh is; die gesin vervals Sam se vertrek en kruip in die huis weg, met die hoop dat Cady sal inbreek, sodat hy uit selfverdediging geskiet kan word. Cady maak die Bowdens se huishoudster Graciela dood en dos homself op in haar klere voordat hy Kersek vermoor, deur hom met 'n klaviesnaar te versmoor en met sy eie pistool te skiet. Verskrik nadat hulle die lyke ontdek vlug Sam, Leigh en Danielle na hul gesinsboot wat aan die Cape Fear-rivier vasgemeer is.

Cady, wat die gesin gevolg het, val Sam aan en maak reg om Leigh en Danielle te verkrag terwyl hy Sam laat toekyk. Danielle spuit Cady met sigaretaansteker vloeistof terwyl hy 'n sigaar aansteek, wat hom in vlamme verswelg en veroorsaak dat hy van die boot afval. Cady klou egter aan 'n tou vas en trek homself terug aan boord.

Terwyl die boot deur 'n hewige donderstorm geruk word, konfronteer 'n erg verbrande en versteurde Cady vir Sam, wat hom op 'n skynverhoor plaas vir sy opsetlike nalatigheid 14 jaar gelede. Ten spyte van Sam se aandrang dat Cady gespog het dat hy twee vorige verkragtingsaanklagte gefnuik het en dat sy misdaad te gruwelik was vir die losbandigheidsverslag om in ag geneem te word, verwyt Cady hom omdat hy nie sy plig as prokureur nagekom het nie.

Die storm slaan Cady uiteindelik van sy voete af, wat Sam in staat stel om die oorhand te kry. Die vroue spring van die boot af en swem na wal. Sam gebruik Cady se boeie om Cady aan die boot vas te boei. Wanneer die boot 'n rots tref en vernietig word, gaan die geveg voort op wal, maar 'n woeste gety voer Cady weg en hy verdrink terwyl hy in tale praat en die lofsang "On Jordan's Stormy Banks I Stand" sing. Sam was die bloed van sy hande voor hy weer by Leigh en Danielle aansluit, wat besef dat dinge nooit weer vir hulle dieselfde sal wees nie.

Bronne

John D. MacDonald: Kap der Angst. Roman (Originaltitel: The Executioners). Deutsch von Charlotte Richter. (Erstmals ungekürzte Ausgabe, 6. Auflage.) Heyne, München 1993, 190 S., ISBN 3-453-05550-0
Dana Poppenberg/Gerhard Poppenberg: Martin Scorsese. Einführung in seine Filme und Filmästhetik. Paderborn 2018. S. 46–58.