কনফুচিয়াছ

শিল্পীৰ তুলিকাত কনফুচিয়াছ

কনফুচিয়াছ (ইংৰাজী: Confucius; ৫৫১–৪৭৯ খ্ৰীষ্টপূৰ্ব) আছিল চীন দেশৰ সবাতোকৈ জনপ্ৰিয় শিক্ষক, দাৰ্শনিক আৰু ৰাজনৈতিক তত্ত্ববিদ। তেওঁৰ শিক্ষাই পূব এছিয়াৰ সভ্যতাক প্ৰভাৱিত কৰিছিল বুলি ভবা হয়। কনফুচিয়াছে প্ৰৱৰ্তন কৰা দৰ্শনক কনফুচিয়ানবাদ বুলি জনা যায়। এই মতবাদত ব্যক্তিগত আৰু চৰকাৰী নৈতিকতা, সামাজিক সম্পৰ্কৰ শুদ্ধতা, ন্যায় আৰু আন্তৰিকতাৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰা হয়। মানৱ সভ্যতাক প্ৰভাৱিত আৰু বিকশিত কৰা অত্যন্ত গুৰুত্বপূৰ্ণ ব্যক্তিত্বসমূহৰ ভিতৰত কনফুচিয়াছৰ নাম বিশেষভাৱে উল্লেখযোগ্য। তেওঁৰ শিক্ষা আৰু দৰ্শনে সমসাময়িক পৃথিৱীৰ অজস্ৰ মানুহক প্ৰভাৱিত কৰিছিল, যিবোৰ শিক্ষা আজিৰ তাৰিখতো প্ৰয়োজনীয় বুলি বিবেচিত হৈ আছে।

উদ্ধৃতিসমূহ

1. খং যেতিয়া উঠে, তেতিয়া সদায় ফলাফললৈ মনত ৰাখিব।
2. জীৱনটো সঁচাকৈয়ে সৰল, কিন্তু মানুহে ইয়াক জটিল কৰি তুলিবলৈ জোৰ দিয়ে৷
3. সকলো কথাতে সাধুতা বজাই ৰাখিব লাগে৷
4. জ্ঞানী মানুহ তিনিটা বিষয়ত সদা সতৰ্ক, যৌৱন কালত লালসাৰ প্ৰতি, দেহত শক্তি থকাৰ সময়ত কাজিয়া পেচালৰ প্ৰতি আৰু বুঢ়া কালত লোভৰ প্ৰতি৷
5. তুমি যিদৰে আনৰ ব্যৱহাৰ আশা কৰা আনকো তুমি তেনে ব্যৱহাৰ কৰিবা৷
6. বিনা চিন্তাই কৰা অধ্যয়ন মাথোঁ পণ্ডশ্ৰম৷
7. যিজনে দূৰলৈ চাই চিন্তা কৰিবলৈ অপৰাগ, সেইজনে সোনকালে দুখ ভোগ কৰিব লাগিব৷
8. সুখী হোৱাৰ সহজ উপায়- ৰাস্তাৰ কাষৰ দুৰ্দশাগ্ৰস্তজনৰ লগত নিজক তুলনা কৰক৷
9. মাত্ৰ এটা শব্দৰ কাৰণে জ্ঞানী বুলি বিবেচিত হ’ব পাৰে আৰু এটা শব্দৰ কাৰণে মূৰ্খ বুলি প্ৰমাণিত হ’ব পাৰে গতিকে আমি যি কথা কওঁ সেই বিষয়ে সাৱধান হোৱা উচিত৷
10. মানুহেহে সত্যক মহান কৰে, সত্যই মানুহক মহান নকৰে৷
11. সংসাৰত ভাল আৰু বেয়া দুয়োটাই আছে- বেয়াটো এৰি ভালটো গ্ৰহণ কৰিলেই শিক্ষাৰ পথ সুগম হয়৷
12. অন্ধকাৰক অভিশাপ দিয়াতকৈ এডাল মমবাতি জ্বলাই দিয়াটোহে অতি আৱশ্যক৷
13. মানুহে তোমাক নাজানে বুলি আক্ষেপ নকৰিবা৷ এনেভাৱে তুমি কাম কৰি যোৱা যাতে তুমি মানুহে জানিবৰ যোগ্য হোৱা৷
14. উন্নত পৰ্যায়ৰ মানুহে লাহে লাহে কথা কয়, কিন্তু তাৰ মাজেৰেই তেওঁলোকে নিজৰ কামত আন্তৰিকতা প্ৰদৰ্শন কৰে৷
15. মানুহৰ ভুল ভ্ৰান্তিৰ পৰাহে চৰিত্ৰ জানিব পাৰি৷
16. খঙৰ বশীভূত হৈ কাম কৰি নেপায়। খং কৰি কৰা কামৰ বিষময় ফলৰ কথা চিন্তা কৰি খং দমন কৰিব লাগে।
17. উৎকৃষ্টজনে নিন্দে নিজক, নিকৃষ্টজনে নিন্দে আনক।
18. অজ্ঞান মুৰ্খসকলক ৰাজহুৱা দায়িত্বৰ পৰা দূৰত ৰখা আৰু আটাইতকৈ জ্ঞানীলোকসকলক শাসনৰ ভাৰ দিব পৰাটোৱেই হ'ল যি কোনো এখন সমাজৰ পক্ষে আটাইতকৈ সৌভাগ্যৰ কথা।
19. এটা পৰ্বতৰ ঠাই সলনি কৰা মানুহজনে আৰম্ভণিতে সৰু সৰু শিলবোৰ কঢ়িয়াই কামটো আৰম্ভ কৰে।
20. আটাইতকৈ ধেমেলীয়া মানুহবোৰেই আটাইতকৈ দুখী মানুহো।