Cultu a los ancestros

El cultu domésticu, cultu a los ancestros o cultu a los antepasaos ye una práutica piadosa común a delles relixones basada na creencia que los miembros de la familia que morrieron (ancestros) tienen una nueva esistencia, interesar polos asuntos del mundu y tienen l'habilidá d'influyir na suerte de los vivos.

Toles cultures dan-y un significáu ritual a la muerte de los seres queríos. La meta del cultu ye asegurar el bienestar na nueva esistencia de los ancestros y el so vagar escontra los vivos y, dacuando, pidir dalgún tipu de favor o ayuda. La función social del cultu a los ancestros ye cultivar valores familiares, como la piedá filial, llealtá a la familia y continuidá del llinaxe.

Trátase d'una práutica universal a toles cultures de maneres más o menos esplícites, el cultu a los ancestros atópase en sociedaes con cualquier grau de complexidá social, política y teunolóxica, y permanez como un notable componente de delles práutiques relixoses nos tiempos modernos. Ye especialmente central en delles relixones africanes, dende'l animismu hasta los ritos Bwiti y nel confucianismu, onde recibe'l nome de piedá filial.

Sobre'l cultu a los ancestros

Pa la mayoría de les cultures, les práutiques de los ancestros nun son como los cultos a los dioses. Cuando una persona adora a un dios nun templu local, ye pa pidir dalgún favor que puede ser garantizáu pol poderosu espíritu. Falando a les traces, sicasí, el propósitu del cultu a los ancestros nun ye pa pidir favores, sinón pa realizar el deber filial d'unu. Delles persones creen que los sos ancestros precisen ser provistos polos sos descendientes. Otros nun creen que los ancestros tean esmolecíos polo que los sos descendientes faen por ellos, sinón que la espresión de piedá filial ye lo importante. Nun importaría si l'ancestru recibe o non lo que se-y ufierta.

Na India

Na actualidá y dende la dómina védica, los hindús realicen ceremonies rituales śraddhá, onde ufierten oblaciones (pinda) —en forma de pasteles de trigu o arroz— a los sos antepasaos, llamaos en sánscritu pitrís.

En Xapón

El O-bon o O-Bon (お盆?), o a cencielles Bon (盆?), ye una festividá xaponesa de tradición semirreligiosa qu'honra a los los espíritus (finaos) de los sos antepasaos.

Estaos Xuníos y Canadá

Nos países d'orixe británicu celebrábase una fiesta de seronda llamada Samhain celta que dio orixe al Halloween n'Estaos Xuníos y Canadá .

En Méxicu y Centroamérica

Cuando llegaron a América los españoles nel sieglu XVI traxeron les sos propies celebraciones del Día de Muertos cristianes y europees. Al convertir a los nativos del nuevu mundu diose llugar a un sincretismu qu'entemeció les tradiciones européu y prehispánicu, faciendo coincidir les festividaes católiques del Día de tolos Santos y Toles Almes col festival similar mesoamericanu, creando l'actual Día de Muertos.

Ver tamién

Referencies

El conteníu d'esti artículu incorpora material del tomu XVI de la Enciclopedia Universal Ilustrada Europeo-Americana (Espasa), que la so publicación foi anterior a 1944, polo que s'alcuentra nel dominiu públicu.

Referencies

Enllaces esternos

El cultu a los antepasaos Archiváu 2008-05-13 en Wayback Machine
Cultu a los antepasaos na Isla de Pascua