Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Saltar al conteníu

Etnia han

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Infotabla de grupu humanuEtnia han


Tipu etnia
Llingua chinu
Relixón budismu, Taoísmu, cristianismu, islam, confucianismu, Cultu a los ancestros y Relixón tradicional china
Parte de Sino-Tibetan peoples (en) Traducir
Mapa de distribución
Cambiar los datos en Wikidata


El grupu étnicu d'han o'l grupu cultural d'han (chinu simplificáu: 汉族, chinu tradicional: 漢族, pinyin: hàn zú) ye un grupu étnicu de China. Constitúin casi'l 92 % de la República Popular China,[1] 98 % en Taiwán, 75 % en Singapur y aproximao el 20 % de la población mundial. Constitúi asina'l grupu étnicu más numberosu del mundu. Los han estremar en distintos subgrupos coles sos carauterístiques propies. Anque siempres fueron mayoría, a lo llargo de la historia de China los han tuvieron sometíos en dellos periodos a otres minoríes dominantes, como por casu na dinastía Qing (1644-1912) d'etnia manchú que vetaba los puestos d'alministración a los han.

Dinastía Han nel añu 87 A.c.

La espresión de la cultura han referir de la dinastía Han que creó una identidá cultural propia a base de estandarizar costume y llingües y la constatación de les diferencies de costumes con otres etnies septentrionales, meridionales y occidentales, anque hai discutiniu sobre l'orixe d'esti conceutu.

En comparanza, los territorios habitaos tradicionalmente polos han presenten una alta densidá ente que los de les minoríes son muncho más estensos pero despoblaos. Mientres les époques doraes de rellumanza económica y cultural de China trescurrieron mientres dinastíes apoderaes pola etnia han (como la Qin, Ming o Tang), la mayor estensión del Imperiu y más territorios conquistáu foi mientres dinastíes como la Yuan (etnia mongola) o la Qing (etnia manchú).

Na actualidá, el Gobiernu de la República Popular China reconoz a 56 grupos étnicos (incluyendo a los han), cola categoría de nacionalidaes de China. La población de chinos d'otres etnies (non han) aumenten 7 vegaes más rápidu que la de chinos de la etnia han debíu en parte a que la midida del fíu únicu solo aplícase a los han: les minoríes tán exentes, y tamién poles midíes de discriminación positiva en forma de beques, ayudes y subvenciones a les etnies minoritaries. En 1953 había un 6.1% de chinos d'etnies minoritaries qu'aumentó al 8.04% en 1990, 8.41% en 2000 y 9.44% en 2005.[2]

Unidá de la etnia han

[editar | editar la fonte]

A pesar de la esistencia de múltiples variaciones nel idioma chinu faláu, unu de los factores que determina la unidá de la etnia han ye'l llinguaxe escritu. Mientres cientos d'años, la lliteratura china usó un formatu estándar d'escritura qu'utiliza un vocabulariu y una gramática significativamente distinta de les distintes formes del chinu oral. Dende'l sieglu XX, el chinu escritu basóse nel mandarín estándar y non nel dialeutu llocal de quien lo escribe (cola esceición del usu escritu del cantonés). Por eso, anque los residentes nes distintes rexones pueden nun entendese necesariamente cuando falen, son capaces d'entender los escritos de los demás.

Los han suelen vistise utilizando ropes d'estilu occidental. Los traxes han tradicionales entá son utilizaos n'ocasiones importantes como llacuaes de bodes o mientres la celebración del añu nuevu prevaleciendo'l significáu d'estos nos sos costumes.

Diferencies internes

[editar | editar la fonte]

Ente los han esisten numberoses diferencies tanto culturales como llingüístiques. Les diferencies rexonales y llingüístiques ente los distintos subgrupos de los han son tan significatives como ente les distintes nacionalidaes europees. Los han falen diverses variedaes del llinguaxe chinu que se consideren dialeutos a pesar de qu'ente elles esisten diferencies mayores a les qu'hai ente los distintos idiomes europeos (col términu dialeutos fai referencia a lo que ye en realidá una familia de llingües mutuamente inintelixibles rellacionaes col chinu estándar (mandarín), ente que s'utiliza llingua pa faer referencia a les demás llingües de China que nun pertenecen al mesmu grupu llingüísticu que'l chinu estándar y los sos dialeutos/llingües). Otres diferencies culturales, como la gastronomía, les costumes y la moda, son igualmente importantes. La historia de la China moderna presenta numberosos exemplos de los conflictos qu'estes diferencies provocaron. Por eso, la idea d'unión ente los han ye realmente complexa.

Estes diversidaes, sicasí, nun xeneraron identidaes étniques propies, y les diferencies relixoses o polítiques nun reforzaron les diferencies rexonales. Al contrariu, esiste un enclín consistente a evitar les distinciones ente los han, yá que se considera que ye una clasificación menor y superficial.

La mayor parte de la población han pertenez a les relixones tradicionales de China, el budismu, el confucianismu, el taoísmu y la relixón tradicional china que suelen ser practicaes de forma conxunta y sincrética. Esisten munchos cristianos y musulmanes, y son bastante entamaos. El budismu, siendo la relixón más entamada, tien una serie de variantes rexonales propies polo que se-y conoz como budismu chinu.

Poblaciones importantes

[editar | editar la fonte]

Magar los han son mayoría na República Popular de China y na República China de Taiwán, esisten importantes minoríes, na mesma Asia, ente les que destaquen les de Singapur ya Indonesia. Nesta postrera, los chinos fueron la élite burocrática al serviciu de los colonizadores holandeses, polo que posterior a la independencia d'Indonesia hubo tarrecibles purgues y masacres contra la población d'orixe chinu d'Indonesia per parte de grupos musulmanes fanáticos.

Fora de China continental y Taiwán, les principales comunidaes chines son:

Asia y oceanía

[editar | editar la fonte]


Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. (n'inglés) «Field Listing: Ethnic groups.» Archiváu 2017-12-11 en Wayback Machine CIA. Consultáu'l 1 de mayu de 2014.
  2. Nacencies Documentu del Gobiernu de Waibailin, prefeutura de Taiyuan