Габрыэль Нарутовіч

Габрыэль Нарутовіч
Габрыэль Нарутовіч
	Gabriel Narutowicz
	11 — 16 снежня 1922
Папярэднік	пасада заснавана Юзаф Пілсудскі як Начальнік дзяржавы Польскага
Пераемнік	Мацей Ратай (в. а.); Станіслаў Вайцяхоўскі
	28 чэрвеня — 14 снежня 1922
Кіраўнік урада	Артур Слівіньскі; Юліян Новак
Папярэднік	Канстанцін Скірмунт
Пераемнік	Аляксандр Скшыньскі
	23 чэрвеня 1920 — 6 чэрвеня 1922
Кіраўнік урада	Уладзіслаў Грабскі; Вінцэнты Вітас; Антоній Панікоўскі
Папярэднік	Анджэй Кэндзер
Пераемнік	Уладзіслаў Зімінскі
Нараджэнне	17 сакавіка 1865; Цельшы, Цельшаўскі павет, Ковенская губерня, Расійская імперыя;
Смерць	16 снежня 1922 (57 гадоў); Варшава, Варшаўскае ваяводства, Польская Рэспубліка;
Месца пахавання	сабор Святога Яна Хрысціцеля ў Варшаве;
Веравызнанне	Каталіцкая Царква
Партыя	беспартыйны
Адукацыя	Імператарскі Санкт-Пецярбургскі ўніверсітэт (1886); Цюрыхскі ўніверсітэт; Швейцарская вышэйшая тэхнічная школа Цюрыха; Лібаўская гімназія[d];
Прафесія	Гідраінжынер
Дзейнасць	палітыка
Ордэн Белага арла	Ордэн Адраджэння Польшчы 1-й ступені
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Габрыэль Нарутовіч (польск.: Gabriel Narutowicz) (17 сакавіка 1865, Цяльшэй, Ковенская губерня, цяпер Літва — 16 снежня 1922, Варшава, Польшча) — польскі дзяржаўны дзеяч, інжынер-канструктар.

Вучыўся ў Пецярбургскім (1884—1886 гг.) і Цюрыхскім (1886—1891 гг.) універсітэтах. Праектаваў і кіраваў будаўніцтвам ГЭС у Швейцарыі, Італіі, Іспаніі. З 1908 г. прафесар Вышэйшай політэхнічнай школы ў Цюрыху. У Першую сусветную вайну ўзначальваў Польскі грамадскі камітэт у Цюрыху, быў членам дырэкцыі Генеральнага камітэта дапамогі ахвярам вайны ў Польшчы, т.зв. камітэта ў Веве. З 1920 г. у Польшчы: міністр публічных работ (1920—1921 гг.), міністр замежных спраў (1922 г.). 9 снежня 1922 г. выбраны першым прэзідэнтам Польскай Рэспублікі пры падтрымцы левых, цэнтрыстаў і прадстаўнікоў нацыянальных меншасцей, што выклікала рэзкія нападкі правых. 16 снежня застрэлены на мастацкай выставе ў Варшаве нацыяналістам Элігіюшам Невядомскім.

Зноскі

↑ Gabriel Narutowicz // Roglo — 1997. — 10000000 экз.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q83365652"></a>
↑ ^а ^б Gabriel Narutowicz // Internetowy Polski Słownik Biograficzny
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q96022943"></a>
↑ Czech National Authority Database Праверана 7 лістапада 2022.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q13550863"></a>

Літаратура

Мазоўка Н. Нарутовіч Габрыэль // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 11: Мугір — Паліклініка / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2000. — Т. 11. — 560 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0188-5 (т. 11).

[_6d74104d1f799fe4-1] Gabriel Narutowicz // Roglo — 1997. — 10000000 экз.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q83365652"></a>

[_b09aa93bdb7553b9-2] а ^б Gabriel Narutowicz // Internetowy Polski Słownik Biograficzny
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q96022943"></a>

[_033495c6053bf66f-3] Czech National Authority Database Праверана 7 лістапада 2022.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q13550863"></a>

[1]

[2]

[3]

Кіраўнікі Польшчы (з 1918)
Другая рэспубліка (1918—1939)	Юзаф Пілсудскі (1918—1922) Габрыэль Нарутовіч (1922—1922) Мацей Ратай (1922; в. а.) Станіслаў Вайцяхоўскі (1922—1926) Мацей Ратай (1926; в. а.) Ігнацы Масціцкі (1926—1939)
Урад Польшчы ў выгнанні (1939—1990)	Балеслаў Вянява-Длугашоўскі (1939) Уладзіслаў Рачкевіч (1939—1947) Аўгуст Залескі (1947—1972) Станіслаў Астроўскі (1972—1979) Эдвард Рачыньскі (1979—1986) Казімеж Сабат (1986—1989) Рышард Качароўскі (1989—1990)
Польская Народная Рэспубліка (1944—1989)	Балеслаў Берут (1944—1952) Аляксандр Завадскі (1952—1964) Эдвард Охаб (1964—1968) Марыян Спыхальскі (1968—1970) Юзаф Цыранкевіч (1970—1972) Генрык Яблоньскі (1972—1985) Войцех Ярузельскі (1985—1989)
Трэцяя рэспубліка (з 1990)	Войцех Ярузельскі (1989—1990) Лех Валенса (1990—1995) Аляксандр Квасьнеўскі (1995—2005) Лех Качыньскі (2005—2010) Браніслаў Камароўскі (2010; в. а.) Богдан Барусевіч (2010; в. а.) Гжэгаж Схетына (2010; в. а.) Браніслаў Камароўскі (2010—2015) Анджэй Дуда (з 2015)