Дранікі
Дранікі | |
---|---|
Уваходзіць у нацыянальныя кухні | |
Беларуская кухня | |
Кампаненты | |
Асноўныя |
|
Падача | |
Тып стравы | Закуска |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Дра́нікі, драчонікі, бульбянікі — бліны з таркаванай (дранай) бульбы, часта з начынкай (з душамі). Лічацца стравай нацыянальнай беларускай кухні[1].
Пад уласнымі назвамі добра вядомы таксама ў польскай, нямецкай, чэшскай, украінскай, літоўскай і іншых кухнях.
Цеста для дранікаў, прынамсі ў Беларусі, складаецца з дзёртай сырой бульбы, часам дадаюць муку і яйкі, а таксама цыбулю, моркву, смятану, сыраквашу. Для начынкі ўжываюць мяса, грыбы, вараныя яйкі. Дранікі смажаць на алеі або тлушчы, пасля адразу спажываюць або запякаюць у гаршку з салам, смятанай, цыбуляй, грыбамі. Смажаць дранікі памерам з аладкі або вялікімі (на ўсю патэльню).
Дранікі лічаць адной з найвядомейшых беларускіх нацыянальных страў, але ў традыцыйнай кухні яны з’явіліся толькі ў 2-й палове XIX ст. з нямецкай кухні праз яўрэйскую, дзе вядомы як латкес. Першы вядомы ў Беларусі рэцэпт дранікаў пад назвай blinki kartoflane даецца ў кнізе Яна Шытлера «Кухар добра навучаны» (1830)[крыніца?].
Галерэя
[правіць | правіць зыходнік]-
Нямецкія Kartoffelpuffer
-
Чэшскія bramboráky
-
Швейцарскія Rösti
-
Амерыканскія latke
-
Амерыканскія Hash brown
-
Украінскія деруни
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ Похлебкин В. В. О кулинарии от А до Я. — Мінск: Полымя, 1988. — 224 c. — ISBN 5-345-00218-5. — C. 36.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 6: Дадаізм — Застава / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 6. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0106-0 (т. 6).