Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Перайсці да зместу

Сен-Клу (замак)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Славутасць
Сен-Клу
48°50′15″ пн. ш. 2°12′59″ у. д.HGЯO
Краіна
Месцазнаходжанне
Архітэктурны стыль класіцызм
Архітэктар П’ер-Франсуа-Леанар Фантэн
Дата заснавання 1570
Map
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сен-Клу (фр.: Château de Saint-Cloud) — былы замак на паўднёвым захадзе Парыжа па дарозе ў Версаль паміж гарадамі Сен-Клу і Сеўр на высокім беразе Сены.

Дамен Сен-Клу быў каралеўскай уласнасцю з ранняга Сярэднявечча і быў прададзены ў 1577 годзе Кацярынай Медычы фларэнтыйскаму банкіру Жэрому дэ Гандзі. Ён загадаў знесці сядзібу і пабудаваць на яго месцы першы замак з L-падобным планам, каб выкарыстоўваць яго ў якасці рэзідэнцыі. Рэпрэзентатыўны будынак таксама ўключаў таксама тэрасаваныя сады. Тут у 1589 годзе быў забіты кароль Генрых III.

Замак быў перабудаваны і ўпрыгожаны ў 1625 годзе парыжскім арцыбіскупам Жанам-Франсуа дэ Гандзі. Пасля яго смерці ён перайшоў да Філіпа-Эмануэля дэ Гандзі, а затым да яго пляменніка Анры дэ Гандзі, які прадаў яго Бартэлемі д'Эрвару ў 1655 годзе. У 1658 годзе кароль Людовік XIV набыў замак для свайго брата Філіпа Арлеанскага. Ён паступова скупляў прылеглую зямлю і першапачаткова пабудаваў звярынец і вальер, а потым, з 1671 года, парк быў рэканструяваны Андрэ Ленотрам.

У 1675—1676 гадах новы замак быў пабудаваны архітэктарамі Жулем Ардуэнам-Мансарам і Жанам Жырарам. За ўнутранае ўбранне адказвалі мастакі Жан Накрэ і яго сын Жан-Шарль і П'ер Міньяр. Нягледзячы на ​​тое, што будаўнічыя работы яшчэ не былі цалкам завершаны, 10 кастрычніка 1678 года герцаг Арлеанскі зладзіў тут вечарыну для Людовіка XIV, каралевы і іншых членаў каралеўскай сям'і. Каралю так спадабалася мэбля, што ён загадаў Міньяру ўпрыгожыць некаторыя пакоі ў Версалі. Замак Сен-Клу быў завершаны ў 1680 годзе і стаў пераважнай рэзідэнцыяй другой жонкі Філіпа Арлеанскага, Лізелоты Пфальцскай. Там нарадзіліся яе трое дзяцей, і яна памерла там у 1722 годзе.

Замак заставаўся ў сям'і герцагаў Арлеанскіх, пакуль Людовік XVI не набыў яго 24 кастрычніка 1784 года для Марыі Антуанеты. Пазней замкам валодаў Напалеон Банапарт, для якога гэта была любімая рэзідэнцыя, і Напалеон III. Падчас Франка-прускай вайны прускія і баварскія войскі занялі замак 19 верасня 1870 года. 13 кастрычніка таго ж года французскія войскі паспрабавалі здзейсніць вылазку падчас аблогі Парыжа, замак быў разбураны абстрэлам французскай артылерыі. Руіны замка былі знесены ў 1891 годзе.

Сёння на гэтым месцы знаходзіцца парк, дзе, сярод іншага, знаходзіцца Міжнароднае бюро мер і вагі.