Стэфан VI (VII)
Стэфан VI | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Баніфацый VI, Папа Рымскі | ||||||
Пераемнік | Раман, Папа Рымскі | ||||||
|
|||||||
Дыяцэзія | Roman Catholic Diocese of Anagni-Alatri[d] | ||||||
Пераемнік | Giovanni Compatre[d] | ||||||
|
|||||||
Дзейнасць | каталіцкі святар, каталіцкі біскуп | ||||||
Нараджэнне |
|
||||||
Смерць |
жнівень 897[1] |
||||||
Пахаванне | |||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Стэфан VI (VII) (лац.: Stephanus PP. VI (VII); ? — жнівень 897) — Папа Рымскі з 22 мая 896 года па жнівень 897 года. Задушаны ў турме.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Рымлянін. Сын святара па імі Ян. Стэфан VI належаў да спалецкага феадальнага роду Гвіданідаў. Глава роду Гвіда і яго сын Ламберт прымусілі пантыфікаў Стэфана V (VI) і Фармозу каранаваць іх імператарамі Свяшчэннай Рымскай імперыі. Фармоз, аднак, павёў уласную гульню і паспрабаваў супрацьпаставіць Гвіданідам фігуру Арнульфа Карынтыйскага, у якім ён бачыў законнага спадчынніка прастола Карла Вялікага.
Пасля смерці Фармозы прыхільнікі Гвіданідаў ліквідавалі яго пераемніка Баніфацыя VI і авалодалі Рымам. Папам быў абраны Стэфан, які займаў тады епіскапскую кафедру ў Ананьі. Яго пантыфікат быў адзначаны беспрэцэдэнтным Трупным сінодам, ініцыятарам якога лічыцца Ламберт Спалецкі, каб дагадзіць спалетанцам, Стэфан VI інсцэніраваў жудасны суд над Фармозам, труп якога загадаў вырыць з магілы, апрануць у папскае адзенне і пасадзіць на лаву падсудных. Пасля судовага разбору Фармозу абвінавацілі ў парушэнні царкоўнага права. З яго знялі папскія адзення і адсеклі яму тры пальцы правай рукі, якой ён бласлаўляў народ. Затым пасечаны труп Фармоза быў кінуты ў Тыбр. Учынак Стэфана абурыў насельніцтва Рыма. Па сканчэнні некалькіх месяцаў тату заключылі ў турму, дзе ён быў задушаны.
Смерць Стэфана не прынесла царкве міру. На працягу наступных дванаццаці гадоў у Латэране панавалі міжусобіцы, кровапраліцце і тэрор.
Зноскі
- ↑ autori vari Enciclopedia dei Papi — 2000.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Конский П. А. Стефан, римские папы // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.