-fe

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Dibenn-ger

-fe /fe/

1. Dibenn-ger a dalvez da sevel furm ar verboù e trede gour unan an amzer c'hallus, en doare-divizout
   • — « Un tamm hag ur banne a yafe ganin, » eme Yann, a stagas ganti dibismig. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 47.)
   • Ha neuze ur banne aezhenn-vor a rafe vad d'am penn melenet — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 12.)
   • — « Kaout a ra d'eoc'h va zad a virfe ouzin ? » — (Lan ar Bunel, Laouig ar Penker eun danvez beleg, Moulerez straed ar C'hastell, Brest, 1929, p. 38.)
   • Ar c'haz a rofe e lagad evid kaoud eur vrennigenn. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 300.)
2. Implijet en un islavarenn gant ur bennlavarenn en amzer dremenet
   • Gouzout splann a rae e trofe an traoù pe da vat pe da fall evitañ — [...] — hervez an dibab a rafe. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 17.)