a-nevez

Gwelet ivez : a nevez

Brezhoneg

Etimologiezh

Ger kevrennek savet gant an araogenn a hag an anv-gwan nevez.

Adverb

a-nevez /aˈneːve(s)/

1. En-dro, adarre
   • Tec'het ar boan dre al louzoù, ha deuet a-nevez ar mousc'hoarzh hag ar c'han. — (Brogarour, Onenn, Gwengamp, 1936, p. 79.)
   • Piv, a-nevez, va Breudeur ker, a zigoro an nor serret hag a serro an nor zigor ? SAAQ 356
   • A-nevez e oa deut trouz eus an diabarzh. — (Ronan Huon, Ar Gwennili-mor, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 409.)
2. N'eus ket pell (en droienn « a-nevez zo » pe dirak un anv-gwan-verb).
   • A-nevez 'zo ez int dimezet. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 112.)
   • A-nevez-zo eo bet er gêr. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 376.)
3. dirak un anv-gwan pe anv-gwan-verb, evel war-lerc'h an adverb nevez

   • ... daou vevel a zo a-nevez aet kuit. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 14.)

4. dirak un anv-gwan pe anv-gwan-verb, gant ar c'hemmadur dre vlotaat,  :

   • An dilhad-mañ ho peus a-nevez-brenet ? — (TBP?, p. ?.)
   • He fatatez he deus a-nevez-dennet anezho. — (TBP?, p. ?.)
   • Ur wezh e oa ur roue er Spagn, hag a oa a-nevez-varvet e wreg. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 25.)

Gerioù heñvelster

• nevez-

Deveradoù

• a-nevez-aet
• a-nevez-brenet
• a-nevez-c'hanet
• a-nevez-dennet
• a-nevez-dimezet
• a-nevez-vanet
• a-nevez-varvet
• a-nevez-veleget
• a-nevez-vet

Troidigezhioù

en-dro (1)

• alamaneg : wieder ^(de) , aufs neue ^(de)
• galleg : de nouveau ^(fr)

n'eus ket pell (2)

• alamaneg : neulich ^(de) , kürzlich ^(de)
• galleg : récemment ^(fr)