John Clauser
| John Clauser | |
|---|---|
.jpg) | |
| Rođenje | 1. decembar 1942. |
| Istaknute nagrade |
|
John Francis Clauser ( /ˈklaʊzər/; rođen 1. decembra 1942.) američki je teorijski i eksperimentalni fizičar poznat po doprinosima osnovama kvantne mehanike, posebno Clauser-Horne-Shimony-Holt nejednakosti.[1]
Dobio je Nobelovu nagradu za fiziku 2022, zajedno s Alainom Aspectom i Antonom Zeilingerom "za eksperimente sa upletenim fotonima, utvrđivanje kršenja Bellovih nejednakosti i pionirske nauke o kvantnoj informaciji".[2]
Clauser je rođen u Pasadeni u Kaliforniji. Diplomirao je fiziku na Kalifornijskom institutu za tehnologiju 1964. Magistrirao je fiziku 1966. i doktor filozofije iz fizike 1969. na Univerzitetu Kolumbija[1] pod vodstvom Patrika Tadeusa.[3] [4]
Od 1969. do 1996. radio je uglavnom u Nacionalnoj laboratoriji Lawrence Berkeley, Nacionalnoj laboratoriji Lawrence Livermore i Univerzitetu Kalifornije, Berkeley.[1] Godine 1972, radeći sa Stuartom Freedmanom, izveo je prvi eksperimentalni test predviđanja CHSH-Belove teoreme. Ovo je bilo prvo eksperimentalno zapažanje kršenja Bellove nejednakosti.
Godine 1974, radeći s Michaelom Horneom, prvi je pokazao da generalizacija Bellove teoreme pruža ozbiljna ograničenja za sve lokalne realističke teorije prirode (poznate kao objektivne lokalne teorije). Taj rad je uveo Clauser-Horne (CH) nejednakost kao prvi potpuno opći eksperimentalni zahtjev postavljen od strane lokalnog realizma. Takođe je uvela "pretpostavku bez poboljšanja CH", pri čemu se CH nejednakost svodi na nejednakost CHSH, a pridruženi eksperimentalni testovi također ograničavaju lokalni realizam. Takođe 1974. napravio je prvo posmatranje sub-Poissonove statistike za svetlost (preko kršenja Cauchy-Schwarz nejednakosti za klasična elektromagnetna polja), i time, po prvi put, pokazao nedvosmislen karakter sličan česticama za fotone. Godine 1976. izveo je drugi svjetski eksperimentalni test predviđanja CHSH-Bellove teoreme.
Clauser je 2010. nagrađen Wolfovom nagradom za fiziku zajedno sa Alainom Aspectom i Antonom Zeilingerom. Njih trojica su također zajedno dobili Nobelovu nagradu za fiziku 2022.[2]
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ a b c "John F. Clauser". American Institute of Physics.
- ^ a b "The Nobel Prize in Physics 2022". The Royal Swedish Academy of Sciences (Press release). October 4, 2022.
- ^ "The Nobel Prize in Physics 2022". NobelPrize.org (jezik: engleski). Pristupljeno 2022-10-04.
- ^ "Patrick Thaddeus (1932–2017)" (PDF). Biographical Memoirs. National Academy of Sciences. str. 12.
