| dbo:abstract
|
- حق الحجز في القانون وفي الاقتصاد (بالإنجليزية: lien) يسمح القانون المدني بان يحجز الدائن على أحد ممتلاكات أو عدة ممتلكات المدين بغرض الحفاظ على حقوقه، حيث تأخر المدين على تسديد الدين أو التزام آخر. ويسمى المدين في هذه الحالة المحجوز عليه lienor. ويضمن القانون المدني هذا الحق للدائن لتحقيق العدالة الاجتماعية، وقد يكون حق الحجز متعاقد عليه بين الطرفين المتعاقدين، أو لا يكون هناك اتفاق بينهما على ذلك. إلا أن القانون يسمح للدائن التقدم إلى محكمة في طلب الحجز على المدين ولا بد أن يحكم قاضيا بإجراء الحجز . (ar)
- V kontextu českého práva je zadržovací právo neboli retenční právo jedno z věcných práv k cizí věci, jehož podstatou je oprávnění zadržet cizí movitou věc, kterou má věřitel oprávněně u sebe, a to k zajištění své pohledávky vůči osobě, které by jinak byl povinen tuto věc vydat (tím nemusí být vždy vlastník věci). Toto právo má tedy zajišťovací funkci a typicky může být realizováno např. v případě opravy věci, kterou ale objednatel nebude chtít zaplatit, ačkoli zajišťovaný dluh vlastně obecně nemusí se zadrženou věcí vůbec souviset. (cs)
- Das Zurückbehaltungsrecht (lateinisch ius retentionis) ist ein Rechtsinstitut, das in verschiedenen Formen im Zivilrecht und in gewissem Umfang auch im öffentlichen Recht zur Anwendung kommt. Es stellt ein Hilfsmittel zur Durchsetzung eigener Rechte dar, indem die Erfüllung von Ansprüchen einer Vertragspartei so lange zurückgestellt wird, bis diese ihrerseits ihren vertraglichen Verpflichtungen nachkommt. (de)
- A lien (/ˈliːn/ or /ˈliːən/) is a form of security interest granted over an item of property to secure the payment of a debt or performance of some other obligation. The owner of the property, who grants the lien, is referred to as the lienee and the person who has the benefit of the lien is referred to as the lienor or lien holder. The etymological root is Anglo-French lien, loyen "bond", "restraint", from Latin ligamen, from ligare "to bind". In the United States, the term lien generally refers to a wide range of encumbrances and would include other forms of mortgage or charge. In the US, a lien characteristically refers to nonpossessory security interests (see generally: Security interest § Types). In other common-law countries, the term lien refers to a very specific type of security interest, being a passive right to retain (but not sell) property until the debt or other obligation is discharged. In contrast to the usage of the term in the US, in other countries it refers to a purely possessory form of security interest; indeed, when possession of the property is lost, the lien is released. However, common-law countries also recognize a slightly anomalous form of security interest called an "equitable lien" which arises in certain rare instances. Despite their differences in terminology and application, there are a number of similarities between liens in the US and elsewhere in the common-law world. (en)
- El derecho de retención es aquel que asiste a un determinado sujeto para que pueda prorrogar la posesión sobre una cosa, con finalidad de garantía. En España el referente más claro y didáctico del derecho de retención se halla relacionado con la prenda y se reconoce en el art. 1866 del Código Civil. (es)
- Le droit de rétention est un droit du créancier qui lui permet, en vertu de la loi et de certaines circonstances, de retenir une chose mobilière dont il a la possession de par le consentement du débiteur, et au besoin de faire réaliser cette chose. C'est donc un droit de gage légal portant sur une chose mobilière. (fr)
- Il diritto di ritenzione è il diritto in capo al creditore di trattenere a sé una cosa che avrebbe invece dovuto restituire al proprietario, col fine di spingere il debitore ad eseguire la propria prestazione, e a pagare, dunque, il proprio debito al creditore stesso. Si tratta di un diritto che incide sulla volontà del debitore, un mezzo di pressione affinché egli venga indotto a soddisfare il debito. Ad esempio, nel caso in cui il proprietario di un bene non voglia rimborsare l'usufruttuario per le da lui sostenute per il bene in usufrutto, quest'ultimo può trattenere la cosa presso di sé per indurre il proprietario a pagare. Il diritto di ritenzione è ammesso solo nei casi espressamente previsti dalla legge. È indispensabile che sussista un collegamento funzionale tra il bene oggetto della ritenzione e la prestazione eseguita e che - ove non pagata - origina il credito che costituisce il presupposto del diritto azionato: in altre parole, il bene ritenuto deve essere quello su cui è stata eseguita la prestazione (di riparazione, miglioramento, o quant'altro) rimasta insoddisfatta. Inoltre, chi intende avvalersi del diritto di ritenzione non può disporre illimitatamente e arbitrariamente della cosa, come se ne fosse il proprietario, bensì deve limitarsi a detenerla e custodirla, come quando l'aveva ricevuta dal committente, per effettuarvi la prestazione da lui richiesta (esempio: meccanico o carrozziere per le riparazioni di veicoli). Un particolare diritto di ritenzione è disciplinato dal secondo comma dell'art. 2794 del codice civile, in capo al creditore pignoratizio che vanta un secondo credito (non garantito) verso il medesimo soggetto che ha concesso il pegno. In questo caso di parla di pegno gordiano. (it)
- 상사유치권(商事留置權)이란 상법은 상인간의 상행위로 인한 채권에 관하여 민법상의 일반유치권(민 320조)의 요건을 변경하여 채권자 보호를 강화하고 거래의 원활과 안전을 도모하고 있다(58조). 이것을 상사유치권이라 하는데 민사유치권과는 그 기원이나 목적을 달리 한다. (ko)
- Prawo zatrzymania (prawo retencji od łac. ius retentionis) – instytucja wywodząca się z prawa rzymskiego rzeczowego. Należy do gałęzi prawa cywilnego, jest uregulowane przez art. 461 i 496 oraz 497 Kodeksu cywilnego. Istotą tej instytucji jest to, że osoba zobowiązana do wydania cudzej rzeczy może zatrzymać ją do chwili zaspokojenia lub zabezpieczenia przysługujących jej roszczeń o zwrot nakładów na rzecz oraz roszczeń o naprawienie szkody przez rzecz wyrządzonej (nie dotyczy sytuacji, w której obowiązek wydania rzeczy wynika z czynu niedozwolonego, najmu, dzierżawy, użyczenia). Rzecz można również zatrzymać, jeżeli wskutek odstąpienia od umowy (lub jej rozwiązania albo nieważności) strony mają dokonać zwrotu świadczeń wzajemnych; każdej z nich przysługuje prawo zatrzymania, dopóki druga strona nie zaofiaruje zwrotu otrzymanego świadczenia albo nie zabezpieczy roszczenia o zwrot. (pl)
- Het retentierecht is het recht van een schuldeiser om een roerend goed dat hij onder zich heeft niet af te geven aan de schuldenaar zolang zijn prestatie of inspanning niet is betaald. Een voorbeeld is de garage die de auto niet hoeft af te geven als de reparatie niet wordt betaald. Het is een uitwerking van het algemene opschortingsrecht. Het retentierecht komt voor in de meeste rechtsstelsels, de precieze invulling kan echter aanzienlijk verschillen. (nl)
- リーエン（英: lien）は、英米法における担保権の一種。日本の民法の留置権または先取特権に類似する。 (ja)
- Retentionsrätt, från latinets retentio vilket ungefär betyder kvarhållning, är den juridiska termen för en borgenärs rätt att till säkerhet för sin fordran innehålla viss gäldenärs lösa egendom, till dess han fått sin fordran betald. Det är alltså en rätt till främmande egendom. Den brukar också räknas till sakrätterna, eftersom den kan göras gällande även mot andra än gäldenären och dennes . Allmänt är man dock ense, att för sådant fall retentionsrätten är en synnerligen svag sakrätt. (sv)
- Удержа́ние — один из видов обеспечения обязательств, состоящий в том, что кредитор правомерно удерживает у себя ту вещь, которая принадлежит должнику или подлежит передаче третьему лицу по указанию должника, пока и поскольку в срок не исполнено должником кредиторское требование по оплате такой вещи или издержек, связанных с этой вещью и других убытков. Согласно специальному правилу ГК РФ обращение взыскания на такую вещь производится так же, как если бы она находилось в залоге. Именно из-за последнего свойства удержание должно быть отнесено к обеспечениям обязательств. Как видно из самого определения удержания, оно не требует никакого специального соглашения или документального оформления. Поведение кредитора, который удерживает у себя имущество, пассивно, а его право по отношению к должнику в данном случае состоит в том, что он вправе отказываться как передать имущество как должнику, так и третьему лицу по указанию должника. В ГК РСФСР такое обеспечение как удержание отсутствовало, а потому само удержание оказывалось в правовом отношении неопределённым. Если кредитор на свой страх и риск распоряжался находящимся у него имуществом должника, то он рисковал получить от должника или третьего лица иск, связанный с убытками как должника, так и третьего лица, поскольку такое поведение кредитора правомерным прямо не признавалось. В современном законодательстве России указанная неопределённость снята. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- حق الحجز في القانون وفي الاقتصاد (بالإنجليزية: lien) يسمح القانون المدني بان يحجز الدائن على أحد ممتلاكات أو عدة ممتلكات المدين بغرض الحفاظ على حقوقه، حيث تأخر المدين على تسديد الدين أو التزام آخر. ويسمى المدين في هذه الحالة المحجوز عليه lienor. ويضمن القانون المدني هذا الحق للدائن لتحقيق العدالة الاجتماعية، وقد يكون حق الحجز متعاقد عليه بين الطرفين المتعاقدين، أو لا يكون هناك اتفاق بينهما على ذلك. إلا أن القانون يسمح للدائن التقدم إلى محكمة في طلب الحجز على المدين ولا بد أن يحكم قاضيا بإجراء الحجز . (ar)
- V kontextu českého práva je zadržovací právo neboli retenční právo jedno z věcných práv k cizí věci, jehož podstatou je oprávnění zadržet cizí movitou věc, kterou má věřitel oprávněně u sebe, a to k zajištění své pohledávky vůči osobě, které by jinak byl povinen tuto věc vydat (tím nemusí být vždy vlastník věci). Toto právo má tedy zajišťovací funkci a typicky může být realizováno např. v případě opravy věci, kterou ale objednatel nebude chtít zaplatit, ačkoli zajišťovaný dluh vlastně obecně nemusí se zadrženou věcí vůbec souviset. (cs)
- Das Zurückbehaltungsrecht (lateinisch ius retentionis) ist ein Rechtsinstitut, das in verschiedenen Formen im Zivilrecht und in gewissem Umfang auch im öffentlichen Recht zur Anwendung kommt. Es stellt ein Hilfsmittel zur Durchsetzung eigener Rechte dar, indem die Erfüllung von Ansprüchen einer Vertragspartei so lange zurückgestellt wird, bis diese ihrerseits ihren vertraglichen Verpflichtungen nachkommt. (de)
- El derecho de retención es aquel que asiste a un determinado sujeto para que pueda prorrogar la posesión sobre una cosa, con finalidad de garantía. En España el referente más claro y didáctico del derecho de retención se halla relacionado con la prenda y se reconoce en el art. 1866 del Código Civil. (es)
- Le droit de rétention est un droit du créancier qui lui permet, en vertu de la loi et de certaines circonstances, de retenir une chose mobilière dont il a la possession de par le consentement du débiteur, et au besoin de faire réaliser cette chose. C'est donc un droit de gage légal portant sur une chose mobilière. (fr)
- 상사유치권(商事留置權)이란 상법은 상인간의 상행위로 인한 채권에 관하여 민법상의 일반유치권(민 320조)의 요건을 변경하여 채권자 보호를 강화하고 거래의 원활과 안전을 도모하고 있다(58조). 이것을 상사유치권이라 하는데 민사유치권과는 그 기원이나 목적을 달리 한다. (ko)
- Het retentierecht is het recht van een schuldeiser om een roerend goed dat hij onder zich heeft niet af te geven aan de schuldenaar zolang zijn prestatie of inspanning niet is betaald. Een voorbeeld is de garage die de auto niet hoeft af te geven als de reparatie niet wordt betaald. Het is een uitwerking van het algemene opschortingsrecht. Het retentierecht komt voor in de meeste rechtsstelsels, de precieze invulling kan echter aanzienlijk verschillen. (nl)
- リーエン（英: lien）は、英米法における担保権の一種。日本の民法の留置権または先取特権に類似する。 (ja)
- Retentionsrätt, från latinets retentio vilket ungefär betyder kvarhållning, är den juridiska termen för en borgenärs rätt att till säkerhet för sin fordran innehålla viss gäldenärs lösa egendom, till dess han fått sin fordran betald. Det är alltså en rätt till främmande egendom. Den brukar också räknas till sakrätterna, eftersom den kan göras gällande även mot andra än gäldenären och dennes . Allmänt är man dock ense, att för sådant fall retentionsrätten är en synnerligen svag sakrätt. (sv)
- A lien (/ˈliːn/ or /ˈliːən/) is a form of security interest granted over an item of property to secure the payment of a debt or performance of some other obligation. The owner of the property, who grants the lien, is referred to as the lienee and the person who has the benefit of the lien is referred to as the lienor or lien holder. The etymological root is Anglo-French lien, loyen "bond", "restraint", from Latin ligamen, from ligare "to bind". (en)
- Il diritto di ritenzione è il diritto in capo al creditore di trattenere a sé una cosa che avrebbe invece dovuto restituire al proprietario, col fine di spingere il debitore ad eseguire la propria prestazione, e a pagare, dunque, il proprio debito al creditore stesso. Si tratta di un diritto che incide sulla volontà del debitore, un mezzo di pressione affinché egli venga indotto a soddisfare il debito. Il diritto di ritenzione è ammesso solo nei casi espressamente previsti dalla legge. (it)
- Prawo zatrzymania (prawo retencji od łac. ius retentionis) – instytucja wywodząca się z prawa rzymskiego rzeczowego. Należy do gałęzi prawa cywilnego, jest uregulowane przez art. 461 i 496 oraz 497 Kodeksu cywilnego. Istotą tej instytucji jest to, że osoba zobowiązana do wydania cudzej rzeczy może zatrzymać ją do chwili zaspokojenia lub zabezpieczenia przysługujących jej roszczeń o zwrot nakładów na rzecz oraz roszczeń o naprawienie szkody przez rzecz wyrządzonej (nie dotyczy sytuacji, w której obowiązek wydania rzeczy wynika z czynu niedozwolonego, najmu, dzierżawy, użyczenia). (pl)
- Удержа́ние — один из видов обеспечения обязательств, состоящий в том, что кредитор правомерно удерживает у себя ту вещь, которая принадлежит должнику или подлежит передаче третьему лицу по указанию должника, пока и поскольку в срок не исполнено должником кредиторское требование по оплате такой вещи или издержек, связанных с этой вещью и других убытков. Согласно специальному правилу ГК РФ обращение взыскания на такую вещь производится так же, как если бы она находилось в залоге. Именно из-за последнего свойства удержание должно быть отнесено к обеспечениям обязательств. (ru)
|
