Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Βικιπαίδεια

Μάικ Πενς

48ος Αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών (2017-2021)

Ο Μάικλ «Μάικ» Ρίτσαρντ Πενς (αγγλικά: Michael "Mike" Richard Pence‎‎, 7 Ιουνίου 1959), είναι Αμερικανός πολιτικός και δικηγόρος, ο οποίος υπηρέτησε ως 48ος Αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών από το 2017 μέχρι το 2021.

Μάικ Πενς
Mike Pence
Επίσημο πορτρέτο, 2017
48ος Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ
Περίοδος
20 Ιανουαρίου 2017 – 20 Ιανουαρίου 2021
ΠρόεδροςΝτόναλντ Τραμπ
ΠροκάτοχοςΤζο Μπάιντεν
ΔιάδοχοςΚάμαλα Χάρις
50ος Κυβερνήτης της Ιντιάνα
Περίοδος
14 Ιανουαρίου 2013 – 9 Ιανουαρίου 2017
ΥποκυβερνήτηςΣου Έλσπερμαν
Έρικ Χόλκομπ
ΠροκάτοχοςΜιτς Ντάνιελς
ΔιάδοχοςΈρικ Χόλκομπ
Επικεφαλής της Ρεπουμπλικανικής Διάσκεψης στη Βουλή των Αντιπροσώπων
Περίοδος
3 Ιανουαρίου 2009 – 3 Ιανουαρίου 2011
ΗγέτηςΤζον Μπένερ
ΠροκάτοχοςΆνταμ Πάτναμ
ΔιάδοχοςΤζεμπ Χένσαρλινγκ
Μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ από την 2η και την 6η περιφέρεια της Ιντιάνα
Περίοδος
3 Ιανουαρίου 2001 – 3 Ιανουαρίου 2013
ΠροκάτοχοςΝτέιβιντ Μακίντος
ΔιάδοχοςΛουκ Μέσερ
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση7 Ιουνίου 1959 (1959-06-07) (65 ετών), Κολόμπους, Ιντιάνα, ΗΠΑ
Υπηκοότητα ΗΠΑ
Πολιτικό κόμμαΡεπουμπλικανικό Κόμμα
ΣύζυγοςΚάρεν Πενς (από 1985)[1]
Παιδιά3
ΣπουδέςHanover College (έως 1981)[2][3]
Columbus North High School[4]
Indiana University Robert H. McKinney School of Law (έως 1986)[5]
Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα[6]
Indiana University – Purdue University Indianapolis
Επάγγελμαπολιτικός[3][7][8]
δικηγόρος[3][7]
ραδιοφωνικός παρουσιαστής[9][3]
Βραβεύσειςd:Q111098992 (2022)[10]
ΘρήσκευμαΕυαγγελικός Χριστιανισμός
Υπογραφή
Ιστοσελίδαmikepence.loc.gov
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Υπηρέτησε επίσης, ως 50ος Κυβερνήτης της Ιντιάνα από το 2013 έως το 2017, και ως Μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων από την 2η και την 6η περιφέρεια της Ιντιάνα από το 2001 έως το 2013.[11]

Βιογραφία

Επεξεργασία

Ο Μάικ Πενς, γεννήθηκε στις 7 Ιουνίου 1959, από τον Έντουαρντ Τζόζεφ Πενς τζούνιορ και την Άνν Τζέιν "Νάνσι" Κόολεϋ, στο Κολόμπους της Ιντιάνα, όπου και μεγάλωσε. Έχει Γερμανική και Ιρλανδική καταγωγή από τον πατέρα του, και Ιρλανδική καταγωγή από την μητέρα του.

Σπούδασε Ιστορία στο Κολλέγιο Χάνοβερ (1981) και αργότερα Νομική στη Νομική Σχολή "Ρόμπερτ Χ. ΜακΚίνεϊ" του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα (1986), προτού ξεκινήσει να εργάζεται ως δικηγόρος. Αφότου απέτυχε να εκλεγεί στη Βουλή των Αντιπροσώπων το 1988 και το 1990, ο Πενς εργάστηκε ως συντηρητικός παρουσιαστής του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης από το 1994 μέχρι το 1999.

Πολιτική

Επεξεργασία

Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ (2001-2013)

Επεξεργασία

Όντας Μέλος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, εξελέγη για πρώτη φορά Μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ τον Νοέμβριο του 2000, και εκπροσώπησε τη 2η και την 6η περιφέρεια της Ιντιάνα από το 2001 μέχρι το 2013. Από το 2009 έως το 2011 διατέλεσε Επικεφαλής της Ρεπουμπλικανικής Διάσκεψης στη Βουλή των Αντιπροσώπων από το 2009 μέχρι το 2011.[12]

50ος Κυβερνήτης της Ιντιάνα (2013-2017)

Επεξεργασία

Το 2012, ο Πενς εξελέγη 50ος Κυβερνήτης της Ιντιάνα και ανέλαβε το αξίωμα, στις 14 Ιανουαρίου 2013.

Η διακυβέρνησή του χαρακτηρίστηκε από τη μεγαλύτερη περικοπή φόρων στην ιστορία της Ιντιάνα, τη μεγαλύτερη χρηματοδότηση για εκπαιδευτικές πρωτοβουλίες και την αύξηση του πλεονάσματος της πολιτείας.

Ωστόσο, η διακυβέρνησή του χαρακτηρίστηκε και από αμφιλεγόμενες πρωτοβουλίες, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την υπογραφή από τον ίδιο του Νόμου για την Αποκατάσταση των Θρησκευτικών Ελευθεριών, για τον οποίο αντέδρασαν σφοδρά μετριοπαθή στελέχη του κόμματός του, οι επιχειρήσεις της πολιτείας και οργανώσεις υπέρ των δικαιωμάτων της ΛΟΑΤ κοινότητας. Εν τέλει, αναγκάστηκε να υπογράψει τροπολογία που προστατεύει τα ΛΟΑΤ άτομα από διακρίσεις που ασκούνται στα πλαίσια του νόμου.[13] Επίσης, ο Πενς υπέγραψε αμφιλεγόμενους νόμους για τις εκτρώσεις, συμπεριλαμβανομένου και ενός νόμου που απαγόρευε τις εκτρώσεις στην πολιτεία λόγω της φυλής, του γένους ή κάποιας αναπηρίας του εμβρύου.

48ος Αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών (2017-2021)

Επεξεργασία
 
Ο Μάικ Πενς, κατά την ημέρα ανάληψης των καθηκόντων του ως Αντιπροέδρου των ΗΠΑ, στις 20 Ιανουαρίου 2017

Εν μέσω της προεκλογικής του εκστρατείας για την επανακλογή του στο αξίωμα του Κυβερνήτη της Ιντιάνα, ο Μάικ Πενς απέσυρε την υποψηφιότητά του προκειμένου να είναι υποψήφιος Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ για την εκστρατεία του Ντόναλντ Τραμπ, θέση στην οποία εξελέγη στις 8 Νοεμβρίου 2016.

Ορκίστηκε 48ος Αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, στις 20 Ιανουαρίου 2017. [14]

Μετά την ήττα του Ντ. Τράμπ στις εθνικές εκλογές του 2020, αρχικά δεν αναγνώρισε την νίκη των Δημοκρατικών αλλά στις 6 Ιανουαρίου 2021 τελικά, ως Αντιπρόεδρος, επικύρωσε τη νίκη του Δημοκρατικού Τζο Μπάιντεν στις προεδρικές εκλογές, ενώπιον των δύο σωμάτων του Αμερικανικού Κοινοβουλίου.[15] Στις 20 Ιανουαρίου 2021, ο Μάικ Πενς, παρέστη στην τελετή ορκωμοσίας του νέου Προέδρου Τζο Μπάιντεν.

Πολιτικές θέσεις

Επεξεργασία

Το 2016, ο Πενς χαρακτηρίστηκε απόλυτα συντηρητικός σε φορολογικά και κοινωνικά ζητήματα, με τις πολιτικές του απόψεις να διαμορφώνονται έντονα από τη χριστιανική του πίστη και από τον συντηρητικό θεωρητικό Ράσελ Κερκ.[16] Ως Αντιπρόεδρος, ο Πενς υπερασπίστηκε τις δαπάνες που στόχο είχαν την τόνωση της οικονομικής ανάπτυξης.[17] Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στο Εθνικό Συνέδριο των Ρεπουμπλικανών του 2016, είπε: «Είμαι Χριστιανός, συντηρητικός και Ρεπουμπλικανός, με αυτή τη σειρά».[18] Όπως το έθεσε ένας σχολιαστής, «ο Πενς δεν φέρει απλώς την πίστη του στο μανίκι του, αλλά φοράει ολόκληρη τη φανέλα του Ιησού».[19]

Ο Πενς αυτοπροσδιορίζεται ως υποστηρικτής του Κινήματος του Τσαγιού, ενώ έχει δηλώσει χαρακτηριστικά ότι είναι «Χριστιανός, συντηρητικός και Ρεπουμπλικανός με αυτή τη σειρά».[20][21][22]

Αμβλώσεις, σεξουαλική διαπαιδαγώγηση και έρευνα βλαστοκυττάρων

Ο Πενς είναι πολέμιος των αμβλώσεων και υποστηρίζει τον περιορισμό τους. Αντιτίθεται στην κρατική χρηματοδότηση ιδιωτικών φορέων υγείας που παρέχουν υπηρεσίες εκτρώσεων, όπως ο μη κυβερνητικός οργανισμός Planned Parenthood, ακόμη και όταν οι φορείς αυτοί δεν σχετίζονται αποκλειστικά με τέτοιες μόνο υπηρεσίες.[23][24][25]

Ο Πενς έχει ασκήσει κριτική στη μέθοδο της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης των νέων. Το 2002 κατέκρινε τη δήλωση του τότε Υπουργού Εξωτερικών Κόλιν Πάουελ, ο οποίος είπε ότι ήταν «σημαντικό για τους νέους να προστατευθούν από σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες, μέσω της χρήσης προφυλακτικών».[26][27] Ο Πενς χαρακτήρισε τα σχόλια του Πάουελ ως «θλιβερή μέρα» και εξέφρασε την υποστήριξή του στην εκπαίδευση υπέρ της αποχής από το σεξ μέχρι το γάμο.[26][27] Ισχυρίστηκε ότι τα προφυλακτικά παρέχουν μια φτωχή προστασία έναντι σεξουαλικά μεταδιδόμενων ασθενειών και ότι ο Πάουελ, πιθανώς ακούσια, παραπλανούσε εκατομμύρια νέους, θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή τους.[26][27]

Ο Πενς αντιτάχθηκε στο διάταγμα του Προέδρου Ομπάμα για την εξάλειψη των περιορισμών στην έρευνα εμβρυϊκών βλαστοκυττάρων, λέγοντας: «πιστεύω ότι είναι ηθικά λάθος να δημιουργούμε ανθρώπινη ζωή για να την καταστρέφουμε σε έρευνα... Πιστεύω ότι είναι ηθικά λάθος να παίρνουμε τα δολάρια εκατομμυρίων Αμερικανών φορολογουμένων που είναι υπέρ της ζωής».[28][29] Ισχυρίστηκε ακόμη ότι «οι επιστημονικές ανακαλύψεις έχουν καταστήσει την έρευνα εμβρυϊκών βλαστοκυττάρων παρωχημένη».[28][29]

Στις 27 Ιανουαρίου 2017, ο Πενς εκφώνησε ομιλία στο συλλαλητήριο «Πορεία για τη Ζωή» (March for Life) στην Ουάσινγκτον και έγινε έτσι ο πρώτος Αντιπρόεδρος και ανώτερος ως τότε αξιωματούχος των Ηνωμένων Πολιτειών που μιλούσε στην εκδήλωση, έως ότου ο Πρόεδρος Τραμπ εκφώνησε ομιλία στην εκδήλωση το 2020.[30][31]

Ο Πενς έχει ταχθεί υπέρ της κατάργησης μιας δικαστικής απόφασης (1971-1973) που έκρινε ότι η απαγόρευση των εκτρώσεων είναι αντισυνταγματική. Σε συνέντευξή του, το 2018, είχε δηλώσει: «Υποστηρίζω την ιερότητα της ζωής. Αυτή η διοίκηση, αυτός ο Πρόεδρος, είναι υπέρ της ζωής».[32][33][34]

Προσωπική ζωή

Επεξεργασία

Είναι παντρεμένος από το 1985, με την Κάρεν Μπάτεν και έχουν τρια παιδιά. Παρότι ανατράφηκε ως Ρωμαιοκαθολικός, έγινε τελικά μέλος της Ευαγγελικής Εκκλησίας.

Δείτε ακόμα

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ «Mrs. Karen Pence». (Αγγλικά) WhiteHouse.gov. 20  Ιανουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 20  Ιανουαρίου 2017.
  2. ↑ bioguide.congress.gov/scripts/biodisplay.pl?index=p000587. Ανακτήθηκε στις 16  Ιουλίου 2016.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 «Vice President Mike Pence». (Αγγλικά) WhiteHouse.gov. 20  Ιανουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 20  Ιανουαρίου 2017.
  4. ↑ Ανακτήθηκε στις 4  Μαρτίου 2021.
  5. ↑ «PENCE, Mike - Biographical Information». Ανακτήθηκε στις 16  Ιουλίου 2016.
  6. ↑ Ανακτήθηκε στις 8  Ιουλίου 2019.
  7. ↑ 7,0 7,1 Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου: (Αγγλικά) Library of Congress Name Authority File. no2016100937. Ανακτήθηκε στις 12  Μαΐου 2020.
  8. ↑ www.workwithdata.com/person/mike-pence-1959. Ανακτήθηκε στις 27  Σεπτεμβρίου 2024.
  9. ↑ David Richard Smith: «Tim Kaine v Mike Pence: what to know about the vice-presidential candidates». (Βρετανικά αγγλικά) TheGuardian.com. The Guardian. 4  Οκτωβρίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21  Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 7  Ιανουαρίου 2017.
  10. ↑ www.inn.co.il/news/542451.
  11. ↑ «Michael R. Pence – The White House». trumpwhitehouse.archives.gov. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2021. 
  12. ↑ «U.S. Rep. Mike Pence of Indiana to get House GOP's No. 3 leadership job». The Indianapolis Star. November 19, 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις January 29, 2015. https://web.archive.org/web/20150129081041/http://www.indystar.com/article/20081119/NEWS05/811190387. Ανακτήθηκε στις November 20, 2008. 
  13. ↑ «Indiana business leaders embrace RFRA fix». Indy Star. 2 Απριλίου 2015. 
  14. ↑ «Michael R. Pence». The White House (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2021. 
  15. ↑ https://www.kathimerini.gr/world/561230107/se-antithesi-me-ton-tramp-o-maik-pens-tha-paei-stin-orkomosia/
  16. ↑ Eason, Rrian (9 Νοεμβρίου 2016). «Next VP: 10 things to know about Indiana Gov. Mike Pence». IndyStar. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2016. 
  17. ↑ Breuninger, Kevin (7 Φεβρουαρίου 2020). «Vice President Pence defends deficit expansion under Trump as necessary for economic growth». CNBC (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 15 Μαρτίου 2020. 
  18. ↑ Garcia, Catherine (20 Ιουλίου 2016). «Mike Pence: 'I'm a Christian, a conservative, and a Republican—in that order'». The Week. https://theweek.com/speedreads/637487/mike-pence-im-christian-conservative-republican--that-order. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2017. 
  19. ↑ Mahler, Jonathan; Johnson, Dirk (20 Ιουλίου 2016). «Mike Pence's Journey: Catholic Democrat to Evangelical Republican». The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/2016/07/21/us/politics/mike-pence-religion.html. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2017. 
  20. ↑ Emily McFarlan & Miller Kimberly, 5 faith facts on Mike Pence: A 'born-again, evangelical Catholic', Religion News Service (July 15, 2016), republished in the National Catholic Reporter.
  21. ↑ Amber Phillips, 10 things you should know about Mike Pence, Donald Trump’s likely running mate, The Washington Post (July 14, 2016).
  22. ↑ Michael Muskal, Mike Pence to run for Indiana governor: Republicans had expected Rep. Mike Pence, a 'tea party' favorite, to join the state race to succeed Gov. Mitch Daniels, who may make a run for the GOP presidential nomination, Los Angeles Times (May 5, 2011).
  23. ↑ Monica Davey and Michael Barbaro. "How Mike Pence Became a Conservative Hero: Unwavering Opposition to Abortion". New York Times, 16 Ιουλίου 2016.
  24. ↑ Pradhan, Rachana (15 Ιουλίου 2016). «How Mike Pence embraced Obamacare». Politico. http://www.politico.com/story/2016/07/mike-pence-obamacare-225590. 
  25. ↑ Kliff, Sarah (16 Φεβρουαρίου 2011). «Pence's war on Planned Parenthood». Politico. http://www.politico.com/story/2011/02/pences-war-on-planned-parenthood-049609. 
  26. ↑ 26,0 26,1 26,2 Kaczynski, Andrew (21 Ιουλίου 2016). «Mike Pence in 2002: 'Condoms Are A Very, Very Poor Protection' Against STDs». https://www.buzzfeed.com/andrewkaczynski/mike-pence-in-2002-condoms-are-a-very-very-poor-protection-a. 
  27. ↑ 27,0 27,1 27,2 «Olympic Judges Give Gold to Canadians; Sport Leads to Violence in Afghanistan; Vice President Warns Terrorists». Wolf Blitzer Reports. CNN. 15 Φεβρουαρίου 2002. 
  28. ↑ 28,0 28,1 «Donald Trump's Running Mate Has Some Truly Strange Views on Modern Science». Fortune. 15 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2016. 
  29. ↑ 29,0 29,1 Pence, Mike (23 Μαρτίου 2009). «The Empty Promise of Embryonic Stem Cell Research». The Hill. http://thehill.com/blogs/congress-blog/politics/25777-the-empty-promise-of-embryonic-stem-cell-research-rep-mike-pence. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2016. 
  30. ↑ Gaudiano, Nicole (27 Ιανουαρίου 2017). «At Anti-Abortion Rally, Mike Pence is a Beacon of Hope». USA Today. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2017. 
  31. ↑ Fredericks, Bob (27 Ιανουαρίου 2017). «Mike Pence Makes History by Rallying with Pro-Life Marchers». New York Post. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2017. 
  32. ↑ https://edition.cnn.com/2018/07/10/politics/kavanaugh-roe-v-wade-pence-supreme-court-cnntv/index.html
  33. ↑ Samuels, Brett (10 Ιουλίου 2018). «Pence: 'I do' still want Roe v. Wade overturned». The Hill. https://thehill.com/homenews/administration/396382-pence-i-do-still-want-roe-v-wade-overturned. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2018. 
  34. ↑ «Mike Pence: I still want Roe v. Wade overturned». YouTube. CNN. 10 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2018. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία
  •   Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Mike Pence στο Wikimedia Commons


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μάικ_Πενς&oldid=10833716"