Mike Pence
Mike Pence (2017) | |
Pełne imię i nazwisko |
Michael Richard Pence |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
7 czerwca 1959 |
48. wiceprezydent Stanów Zjednoczonych | |
Okres |
od 20 stycznia 2017 |
Przynależność polityczna | |
Druga dama | |
Poprzednik | |
Następca | |
Gubernator Indiany | |
Okres |
od 14 stycznia 2013 |
Poprzednik | |
Następca | |
Mike Pence, właśc. Michael Richard Pence (ur. 7 czerwca 1959 w Columbus w stanie Indiana) – amerykański prawnik i polityk związany z Partią Republikańską, w latach 2001–2013 kongresmen, w latach 2013–2017 gubernator stanu Indiana, w latach 2017–2021 wiceprezydent Stanów Zjednoczonych.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Wczesne życie i kariera zawodowa
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 7 czerwca 1959 w Columbus, w rodzinie irlandzkich katolików jako jedno z sześciorga dzieci Nancy Jane Cawley i Edwarda Pence’a, właściciela sieci stacji paliw. Został nazwany na cześć dziadka, Richarda Michaela Cawleya, który wyemigrował ze Sligo w Irlandii do Stanów Zjednoczonych przez Ellis Island, gdzie został kierowcą autobusu w Chicago[1]. Jego babka od strony matki pochodziła z Doonbeg w hrabstwie Clare[2].
Ukończył Columbus North High School w 1977. Zdobył również tytuł bakalaureata z historii na Hanover College w 1981, a także stopień Juris Doctor z zakresu prawa na Indiana University Robert H. McKinney School of Law w Indianapolis w 1986[3]. Po ukończeniu Hanover College był doradcą do spraw przyjęć na tej uczelni w latach 1981–1983[4].
W dzieciństwie i wczesnej młodości był rzymskim katolikiem i Demokratą. W 1976 został członkiem Partii Demokratycznej w hrabstwie Bartholomew i poparł Jimmy’ego Cartera w wyborach prezydenckich w 1980. Jak podkreślał, zaangażował się w politykę dzięki takim ludziom jak John F. Kennedy i Martin Luther King[5]. Podczas pobytu w college’u Pence konwertował na ewangelikalizm. Jego poglądy polityczne przesunęły się w prawo dzięki, jak sam to nazywał, „zdroworozsądkowemu konserwatyzmowi Ronalda Reagana”, z którym zaczął się utożsamiać[5].
Po ukończeniu prawa w 1986 zaczął pracę na prywatnej praktyce[6]. W 1991 został prezesem popularyzującego wolny rynek think tanku Indiana Policy Review Foundation i członkiem organizacji State Policy Network[7].
Opuścił Indiana Policy Review Foundation w 1993, z kolei rok później został gospodarzem programu The Mike Pence Show, emitowanego w radiu WRCR-FM z siedzibą w Rushville[8]. Opisywał wtedy siebie jako „Rush Limbaugh na kawie bezkofeinowej”, co było spowodowane tym, że co prawda miał konserwatywne poglądy, ale nie wyrażał ich w tak pompatyczny sposób jak Limbaugh[9]. Program Pence’a został potem wykupiony przez konsorcjum medialne Network Indiana, które doprowadziło do jego emitowania w 18 stacjach w całym stanie[10]. W latach 1995–1999, Pence był również gospodarzem weekendowych programów politycznych typu talk-show w Indianapolis[11].
Działalność polityczna
[edytuj | edytuj kod]Kongresmen
[edytuj | edytuj kod]W 1988 i 1990 Mike Pence bezskutecznie startował w wyborach do Kongresu[11]. Podczas kampanii wyborczej w 1990 wyszła na jaw sprawa darowizn wpłacanych na konto jego sztabu wyborczego, które Pence wykorzystywał do spłaty kredytu hipotecznego swojego domu, na zakup artykułów spożywczych, na opłaty turnieju golfowego, a także na płatności samochodowe swojej żony[12].
W 2000 został wybrany z drugiego okręgu wyborczego w Indianie do Izby Reprezentantów z listy Partii Republikańskiej[13]. W 2002 wybrano go z szóstego okręgu wyborczego w Indianie, z kolei w latach 2004, 2006, 2008 i 2010 uzyskiwał z niego reelekcję[13]. Jako, jak sam o sobie mówił, „chrześcijanin, konserwatysta i Republikanin” (w tej kolejności) nie podporządkowywał się linii światopoglądowej swej partii. Sprzeciwiał się projektowi prezydenta George’a W. Busha No Child Left Behind Act w 2001 i ekspansji leków na receptę w ramach programu Medicare w następnym roku[14]. W 2003 poparł wojnę w Iraku, z kolei w późniejszych latach opowiadał się za ścisłym egzekwowaniem prawa wobec nielegalnych imigrantów w Stanach Zjednoczonych, a także za przeznaczeniem funduszy federalnych na pseudonaukową terapię konwersyjną[15]. Był zwolennikiem ruchu TEA Party, a także prowadzenia przez Stany Zjednoczone przyjaznej polityki wobec Izraela[16][17]. Określano go przy tym mianem „dobrego przyjaciela Izraela”[17].
W 2005 został mianowany szefem Komitetu Badawczego Partii Republikańskiej, którym pozostawał do 2007[18]. Pence domagał się wówczas cięć budżetu federalnego przed wspieraniem finansowania pomocy ofiarom huraganu Katrina i był jednym z przeciwników wartego 700 miliardów dolarów planu finansowo-ratunkowego, mającego przeciwdziałać skutkom kryzysu finansowego w 2008[14][19]. W 2009 został członkiem działającej w Kongresie proizraelskiej grupy AIPAC, a także jednogłośnie został wybrany na Przewodniczącego Konferencji Partii Republikańskiej[17][20]. W 2011 Pence działał na rzecz wspierania planu zakończenia przez rząd walki z pozbawieniem funduszy organizacji Planned Parenthood[14]. W trakcie 12 lat pracy w Izbie Reprezentantów Mike Pence wprowadził 90 projektów ustaw i uchwał, jednakże żaden z nich nie stał się częścią prawa[21].
Gubernator stanu Indiana
[edytuj | edytuj kod]W maju 2011 Mike Pence ogłosił, że będzie się starał o nominację Partii Republikańskiej w wyborach na urząd gubernatora stanu Indiana w następnym roku[22]. Pomimo dużej rozpoznawalności, a także programu wyborczego, skupiającego się na obniżce podatków i zwiększaniu liczby miejsc pracy Pence stoczył zażartą walkę wyborczą z Demokratą Johnem R. Greggiem, ostatecznie odnosząc zwycięstwo uzyskując blisko 50% głosów[14]. Mike Pence został zaprzysiężony jako 50. gubernator stanu Indiana 14 stycznia 2013[23]. Niedługo po tym wydarzeniu Pence zaplombował i umieścił swoje dokumenty kongresowe na Indiana University w Bloomington. Zgodnie z umową dawcy, opinia publiczna nie może zobaczyć tych dokumentów do 5 grudnia 2022 lub do śmierci dawcy, jeśliby nastąpiła wcześniej[14].
Priorytetem Mike’a Pence’a na pierwszy rok sprawowania urzędu gubernatora była obniżka o 10% podatku dochodowego[24]. Ostatecznie w 2013 ustawodawcy przyjęli pakiet legislacyjny, zawierający obniżkę o 5% podatku dochodowego, a także zlikwidowanie podatku od spadku[24]. Speaker of the House Brian Bosma powiedział, że pakiet ten był „największym cięciem podatków w historii stanu Indiana, wynoszącym około 1,1 miliarda dolarów”[25]. Dzięki reformom podatkowym Pence’a do 2016 stan Indiana miał 2 miliardy dolarów nadwyżki budżetowej i oznaczenie AAA w ratingu kredytowym, ale krytycy zwracali uwagę na fakt, że płace w Indianie są przez to poniżej średniej krajowej[14]. W 2014 Mike Pence poparł warty 71,4 miliona dolarów projekt Indiana Gateway, skupiający się na poprawie kolejowego transportu pasażerskiego i towarowego, finansowany z rządowego programu American Recovery and Reinvestment Act of 2009. Jako kongresmen Pence głosował przeciwko temu projektowi[26]. W tym samym roku Pence ogłosił rozpoczęcie pilotażowego programu prorodzinnego Pre-kindergarten, któremu dwa lata później przyznał wsparcie finansowe z funduszy federalnych[27].
26 marca 2015 Mike Pence podpisał ustawę Religious Freedom Restoration Act, pozwalającą osobom fizycznym i korporacjom na przytoczenie przekonań religijnych jako obrony, w razie pozwania przez podmiot prywatny[28]. Podpisanie ustawy wywołało szeroką krytykę i protesty ludzi uważających, że jej założenia mogą prowadzić do dyskryminacji społeczności LGBT[29]. Wśród krytyków Pence’a znaleźli się także umiarkowani członkowie jego partii[14]. W wyniku protestów Mike Pence 2 kwietnia 2015 podpisał ustawę zmieniającą przepisy tak, aby zapobiec potencjalnej dyskryminacji[30]. Na początku 2016 Mike Pence wydał rozporządzenie o pozbawieniu funduszy federalnych lokalnego stowarzyszenia Exodus, prowadzącego akcję osiedlania na terenie stanu Indiana uchodźców z Syrii, przez co został pozwany do sądu federalnego przez organizację ACLU. 29 lutego sąd federalny orzekł, że decyzja Pence’a jest „niekonstytucyjna i wyraźnie dyskryminująca syryjskich uchodźców na podstawie ich pochodzenia narodowego”[31]. W marcu 2016 Mike Pence podpisał budzącą kontrowersje ustawę zakazującą aborcji w przypadku uszkodzenia płodu, a także wymagającą pochówku lub kremacji płodów pochodzących z poronienia[32]. W czerwcu 2016 sąd federalny, dzień po orzeczeniu Sądu Najwyższego o ochronie zdrowia kobiet zablokował ustawę jako prawdopodobnie sprzeczną z konstytucją[33].
Mike Pence planował wystartowanie w wyborach na gubernatora stanu Indiana w 2016, lecz 15 lipca tego roku oficjalnie wycofał się z tego zamiaru, co było spowodowane wybraniem go przez Donalda Trumpa jako kandydata na wiceprezydenta w wyborach w tym roku[34].
Wiceprezydent Stanów Zjednoczonych
[edytuj | edytuj kod]15 lipca 2016 Donald Trump ubiegający się o prezydenturę w wyborach w 2016 ogłosił, że Mike Pence będzie kandydatem Partii Republikańskiej na wiceprezydenta Stanów Zjednoczonych[35]. Cztery dni później, na konwencji Partii Republikańskiej w Cleveland, Pence, który podczas prawyborów tej partii popierał Teda Cruza otrzymał oficjalną nominację Republikanów na stanowisko wiceprezydenta[15][36]. Początkowo Trump planował uczynić kandydatem na wiceprezydenta Sarah Palin, ale kandydatury tej nie zaakceptowała Partia Republikańska. Wówczas zdecydował się na Pence’a, którego wcześniej polecali mu członkowie rodziny[37].
4 października 2016 Mike Pence zmierzył się z kandydatem Partii Demokratycznej na stanowisko wiceprezydenta Timem Kaine’em w debacie, zorganizowanej na Longwood University w Farmville i moderowanej przez dziennikarkę Elaine Quijano z telewizji CBS News[38].
20 stycznia 2017 w południe w Waszyngtonie jako pierwszy – po zwycięstwie Republikanów w głosowaniu powszechnym z 8 listopada 2016 i głosowaniu elektorskim z 19 grudnia 2016 – został zaprzysiężony przez sędziego Sądu Najwyższego Clarence’a Thomasa, obejmując urząd 48. wiceprezydenta Stanów Zjednoczonych[39]. Tuż po nim przysięgę złożył Donald Trump, obejmując urząd 45. prezydenta Stanów Zjednoczonych[40]. Już 18 dni po zaprzysiężeniu Mike Pence skorzystał z uprawnienia do wzięcia udziału w głosowaniu w Senacie celem przełamania remisu w głosowaniu nad zatwierdzeniem Betsy DeVos na stanowisko sekretarza edukacji. Było to drugie najszybsze skorzystanie z tego uprawnienia przez wiceprezydenta w historii Stanów Zjednoczonych (Chester Arthur skorzystał z niego już 14 dni po zaprzysiężeniu) i pierwsze, w którym przedmiotem głosowania było nominowanie członka rządu[41]. 1 września 2019 reprezentował Stany Zjednoczone Ameryki podczas obchodów 80. rocznicy wybuchu II wojny światowej w Warszawie, gdzie wygłosił publiczne przemówienie[42].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Od 1985 żonaty z Karen Pence. Mają troje dzieci: syna Michaela – podporucznika w United States Marine Corps[43] oraz córki: Charlotte i Audrey[44].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ines De La Cuetara, Chris Good: Mike Pence: Everything You Need to Know. [w:] Politics [on-line]. abcnews.go.com, 2016-07-20. [dostęp 2017-01-23]. (ang.).
- ↑ Simon Carswell: Mike Pence and Donald Trump’s Irish connection: Doonbeg. [w:] News [on-line]. irishtimes.com, 2016-07-14. [dostęp 2017-01-23]. (ang.).
- ↑ Niki Kelly: Pence pegs Holcomb for state’s No. 2 post. [w:] News [on-line]. journalgazette.net, 2016-02-10. [dostęp 2017-01-23]. (ang.).
- ↑ Tony Cook: Is Gov. Mike Pence moving to the center amid talk of presidential run?. [w:] News [on-line]. indystar.com, 2014-05-29. [dostęp 2017-01-23]. (ang.).
- ↑ a b Brian Eason: Trump’s VP: 10 things to know about Mike Pence. [w:] News [on-line]. indystar.com, 2016-07-07. [dostęp 2017-01-23]. (ang.).
- ↑ Mollie Reilly: Here’s What You Should Know About Mike Pence. [w:] Politics [on-line]. huffingtonpost.com, 2016-07-14. [dostęp 2017-01-23]. (ang.).
- ↑ Karly Moll: Profile: Indiana Gov.-elect Mike Pence. [w:] News [on-line]. usatoday.com, 2012-11-07. [dostęp 2017-01-23]. (ang.).
- ↑ Mike Pence and His Family. web.archive.org. [dostęp 2017-01-24]. (ang.).
- ↑ Meg Anderson: 5 Things To Know About Mike Pence Before Tuesday’s Debate. [w:] Politics [on-line]. npr.org, 2016-07-14. [dostęp 2017-01-25]. (ang.).
- ↑ Mike Pence Congressional Papers. [w:] Libraries [on-line]. libraries.indiana.edu. [dostęp 2017-01-24]. (ang.).
- ↑ a b Arena Profile: Mike Pence. [w:] Bio [on-line]. politico.com. [dostęp 2017-01-24]. (ang.).
- ↑ Rosalind S. Helderman, Tom Hamburger, Alice Crites: Mike Pence used campaign funds to pay his mortgage – and it cost him an election. [w:] Politics [on-line]. washingtonpost.com, 2016-07-15. [dostęp 2017-01-24]. (ang.).
- ↑ a b CNN Library: Mike Pence Fast Facts. [w:] U.S. [on-line]. edition.cnn.com, 2016-11-14. [dostęp 2017-01-24]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g Biography.com Editors: Mike Pence Biography. [w:] People [on-line]. biography.com, 2017-01-20. [dostęp 2017-01-23]. (ang.).
- ↑ a b BAT: Mike Pence. Przeciwnik gejów i aborcji. [w:] Ameryka [on-line]. greenpointpl.com, 2016-07-16. [dostęp 2017-01-24]. (pol.).
- ↑ Amber Phillips: Who is Mike Pence?. [w:] The Fix [on-line]. washingtonpost.com, 2016-10-04. [dostęp 2017-01-25]. (ang.).
- ↑ a b c Drew Gerber: Will Mike Pence Give Donald Trump a Pro-Israel Boost?. [w:] News [on-line]. forward.com, 2016-07-14. [dostęp 2017-01-25]. (ang.).
- ↑ Shane Harris: Donald Trump and Mike Pence: Two Newbies, One Dangerous World. [w:] Articles [on-line]. thedailybeast.com, 2016-07-15. [dostęp 2017-01-24]. (ang.).
- ↑ Billy House: Trump’s VP Wears His Opposition to 2008 Bank Bailouts With Pride. [w:] Politics [on-line]. bloomberg.com, 2016-07-20. [dostęp 2017-01-25]. (ang.).
- ↑ Pence Elected House Republican Conference Chairman. [w:] News [on-line]. standardnewswire.com. [dostęp 2017-01-24]. (ang.).
- ↑ Michael Barbaro, Monica Davey: Mike Pence: A Conservative Proudly Out of Sync With His Times. [w:] Poltics [on-line]. nytimes.com, 2016-07-15. [dostęp 2017-01-24]. (ang.).
- ↑ Brian Montopoli: Mike Pence Says he Won’t Run for President. [w:] News [on-line]. cbsnews.com, 2011-01-27. [dostęp 2017-01-24]. (ang.).
- ↑ Dan Carden: Pence sworn in as Indiana’s 50th governor. [w:] News [on-line]. nwitimes.com, 2014-01-14. [dostęp 2017-01-24]. (ang.).
- ↑ a b Philip Rucker: Mike Pence lays out vision for a presidential campaign. But will he be a candidate?. [w:] Politics [on-line]. washingtonpost.com, 2014-12-12. [dostęp 2017-01-24]. (ang.).
- ↑ Tyler Durden: Trump Confirms Michael Pence As His Vice Presidential Running Mate. [w:] News [on-line]. zerohedge.com, 2016-07-15. [dostęp 2017-01-24]. (ang.).
- ↑ Dan Carden: Pence sweetens on stimulus as state benefits. [w:] News [on-line]. nwitimes.com, 2014-06-01. [dostęp 2017-01-24]. (ang.).
- ↑ James Gherardi: Pence pushes for expanded Pre-K paid for in part by federal funding. fox59.com, 2016-06-03. [dostęp 2017-01-24]. (ang.).
- ↑ Antonia Blumberg: These Religious Groups Want Nothing To Do With Indiana’s New Law. [w:] Politics [on-line]. huffingtonpost.com, 2015-04-01. [dostęp 2017-01-24]. (ang.).
- ↑ Thousands march in Indiana to protest law seen targeting gays. [w:] Lifestyle [on-line]. reuters.com, 2015-03-28. [dostęp 2017-01-24]. (ang.).
- ↑ The Associated Press: Indiana, Arkansas pass revised religious objection proposals. [w:] Politics [on-line]. nola.com, 2015-04-02. [dostęp 2017-01-24]. (ang.).
- ↑ Indiana’s refugee order. Exodus, continued. [w:] News [on-line]. economist.com, 2016-03-19. [dostęp 2017-01-25]. (ang.).
- ↑ Emily Crockett: Indiana crammed as many anti-abortion bills as it could into this horrifying new law. [w:] Topics [on-line]. vox.com, 2016-03-26. [dostęp 2017-01-24]. (ang.).
- ↑ Mitch Smith, Erik Ekholm: Federal Judge Blocks Indiana Abortion Law. [w:] U.S. [on-line]. nytimes.com, 2016-06-30. [dostęp 2017-01-24]. (ang.).
- ↑ Mike Pence officially withdraws from Indiana governor’s race. [w:] Story [on-line]. wdrb.com, 2016-07-15. [dostęp 2017-01-24]. (ang.).
- ↑ Trump picks Pence as his running mate [online] [dostęp 2016-07-15] .
- ↑ USA: Mike Pence nominowany na kandydata na wiceprezydenta. rp.pl. [dostęp 2016-07-20].
- ↑ Magda Gacyk , Pence – godny naśladowania skąpiec, „Gazeta Wyborcza”, wyborcza.pl, 10 listopada 2016 [dostęp 2016-11-11] .
- ↑ Sylwia Arlak: Debata Tim Kaine – Mike Pence. Starcie kandydatów na wiceprezydenta USA [ZDJĘCIA]. [w:] Świat [on-line]. polskatimes.pl, 2016-10-05. [dostęp 2017-01-24]. (pol.).
- ↑ Donald Trump prezydentem. tvn24.pl. [dostęp 2017-01-21].
- ↑ „Przywrócimy granice, przywrócimy dobrobyt”. Trump 45. prezydentem USA. tvp.info. [dostęp 2017-01-20].
- ↑ Aaron Bycoffe , Pence Has Already Done Something Biden Never Did: Break A Senate Tie, „FiveThirtyEight”, 7 lutego 2017 [dostęp 2017-02-09] (ang.).
- ↑ Co powiedział wiceprezydent USA w Warszawie? [online], fakty.interia.pl [dostęp 2019-09-02] (pol.).
- ↑ Indiana Gov. Pence attends son’s commissioning as Marine Corps officer. marinecorpstimes.com, 2015-03-20. [dostęp 2017-01-21]. (ang.).
- ↑ Who is Mike Pence?. indystar.com, 2016-07-14. [dostęp 2017-01-21]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Mike Pence – oficjalna strona wiceprezydenta Stanów Zjednoczonych. whitehouse.gov. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-20)]. (ang.).
- Mike Pence – oficjalna strona Izby Reprezentantów. mikepence.house.gov. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-19)]. (ang.).
- Członkowie Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych z Indiany
- Gubernatorzy Indiany
- Kandydaci Partii Republikańskiej na wiceprezydenta Stanów Zjednoczonych
- Kandydaci na wiceprezydenta Stanów Zjednoczonych w 2016 roku
- Kandydaci w prawyborach prezydenckich Partii Republikańskiej w 2024 roku
- Konwertyci na protestantyzm
- Przewodniczący Konferencji Republikanów w Izbie Reprezentantów
- Wiceprezydenci Stanów Zjednoczonych
- Amerykanie pochodzenia irlandzkiego
- Urodzeni w 1959
- Amerykańscy działacze pro-life
- Amerykańscy politycy konserwatywni