Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μπρους Ντίκινσον

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μπρους Ντίκινσον
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Bruce Dickinson (Αγγλικά)
Γέννηση7  Αυγούστου 1958[1][2][3]
Γουόρκσοπ
ΨευδώνυμοAir Raid Siren και Bruce Bruce[4]
ΠαρατσούκλιHuman Air Raid Siren[5]
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[6][7]
ΕκπαίδευσηΔιδάκτωρ Μουσικής
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Κουίν Μέρι του Λονδίνου
King Edward VII School
Birkdale School
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασεναριογράφος
ξιφομάχος
αεροπόρος[8]
καινοτόμος επιχειρηματίας
συνθέτης
brewmaster[9]
ροκ μουσικός
τηλεοπτικός παρουσιαστής[10]
τραγουδιστής heavy metal
Περίοδος ακμής1976
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΧρυσό Βατόμουρο χειρότερου πρωτότυπου τραγουδιού (1989)[11]
Ιστότοπος
www.screamforme.com
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Πωλ Μπρους Ντίκινσον (Paul Bruce Dickinson, 7 Αυγούστου 1958) είναι Βρετανός τραγουδιστής, πιλότος, αθλητής της ξιφασκίας, εκφωνητής, συγγραφέας, σκηνοθέτης, σεναριογράφος, ηθοποιός, διευθυντής μάρκετινγκ, επιχειρηματίας και τραγουδοποιός, περισσότερο γνωστός ως κύριος τραγουδιστής του heavy metal συγκροτήματος Iron Maiden.

Τα πρώτα χρόνια και Iron Maiden

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ντίκινσον γεννήθηκε τον Αύγουστο του 1958 στο Γουόρκσοπ του Νότιγχαμσαϊρ της Αγγλίας.

Συμμετείχε σε μερικά συγκροτήματα τοπικής εμβέλειας ανάμεσα στα οποία συναντούμε τους Styx το 1976, τους Speed (1977-1978) και τους Shots στις αρχές του 1979. Αργότερα μέσα στη χρονιά, έγινε μέλος του hard rock συγκροτήματος Samson, με τους οποίους έγινε γνωστός σαν "Bruce Bruce". Μαζί τους ηχογράφησε δύο στούντιο άλμπουμ και ένα ζωντανά ηχογραφημένο.

Αποχώρησε από το συγκρότημα το 1981, επικαλούμενος καλλιτεχνικές διαφορές και λίγο αργότερα, το 1981 προσελήφθη ως νέος τραγουδιστής των Iron Maiden, αντικαθιστώντας τον Πολ Ντι Άνο, κάνοντας το ντεμπούτο του στο άλμπουμ του 1982 με τίτλο "The Number of the Beast".[12] Κατά τη διάρκεια της θητείας του στο συγκρότημα, κυκλοφόρησαν ορισμένες από τις μεγαλύτερες επιτυχίες τους,[13] με αποτέλεσμα να κερδίσει ο καλλιτέχνης παγκόσμια φήμη, λαμβάνοντας αναγνώριση ως ένας από τους καλύτερους τραγουδιστές όλων των εποχών για το heavy metal.[14]

Ο Ντίκινσον αποχώρησε από τους Iron Maiden το 1993 για να ακολουθήσει σόλο καριέρα, με αποτέλεσμα να αντικατασταθεί από τον Μπλέιζ Μπέιλι.

Προσωπική καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1989 και ενώ οι Iron Maiden βρισκόταν σε υψηλό συνθετικό και εκτελεστικό επίπεδο, ο Ντίκινσον ηχογράφησε το πρώτο του προσωπικό άλμπουμ με τη συμμετοχή του Τζάνικ Γκερς στην κιθάρα, του Άντι Καρ στο μπάσο και του Φάμπιο ντελ Ρίο στα τύμπανα. Το άλμπουμ με τίτλο "Tattooed Millionaire" κυκλοφόρησε τον Μάιο του 1990, σκαρφαλώνοντας στο Top-20 των βρετανικών τσαρτ, με το σινγκλ του ομώνυμου κομματιού να φτάνει στο # 18. Επίσης, επιτυχία γνώρισαν τα σινγκλ "All the Young Dudes" (διασκευή στους Mott the Hoople) και "Dive! Dive! Dive!".[15]

Ο Ντίκινσον το 1982

Οι ηχογραφήσεις του επόμενου του άλμπουμ ήταν μία δύσκολη διαδικασία αφού πραγματοποιήθηκαν ανάμεσα στις ζωντανές εμφανίσεις των Iron Maiden για την περιοδεία του δίσκου "Fear of the Dark". Οι μουσικοί οι οποίοι επιστρατεύτηκαν ήταν ο κιθαρίστας Μάικ Γκρέι, ο μπασίστας Άντι Ρόμπινς και ο ντράμερ Ντικ Φλίζκαρ, με την παραγωγή να αναλαμβάνει ο Κρις Τσανγκαρίδης. Παρ' όλα αυτά, οι συγκεκριμένες εκτελέσεις δεν χρησιμοποιήθηκαν. Επιπλέον ηχογραφήσεις έγιναν στη Βόρεια Αμερική με τον παραγωγό Κιθ Όλσεν και τον Τιμ Πιρς στην κιθάρα, τον Μάρτιν Κόνολι στο μπάσο και τον Άντι Μπιρν στα τύμπανα. Κατά τη διάρκεια αυτών των ηχογραφήσεων, ο Ντίκινσον ανακοίνωσε την αποχώρηση του από τους Iron Maiden, τον Ιανουάριο του 1993. Η τελική ηχογράφηση των τραγουδιών πραγματοποιήθηκε με το αμερικάνικο συγκρότημα Tribe of Gypsies με τον Roy Z στην κιθάρα και είχε ως αποτέλεσμα το πειραματικό άλμπουμ "Balls to Picasso".[16]

Ο Ντίκινσον σε συναυλία των Iron Maiden το 2008

Τον Ιούλιο του 1994, ανακοίνωσε το συγκρότημα με το οποίο θα πραγματοποιούσε την περιοδεία για την προώθηση του άλμπουμ, αποτελούμενο από τον μπασίστα Κρις Ντέιλ, τον κιθαρίστα Άλεξ Ντίξον και τον Ιταλό ντράμερ Άλεξ Ελένα. Περιόδευσαν στην Μεγάλη Βρετανία και την Ευρώπη, παίζοντας τον Δεκέμβριο του 1994 σε στρατόπεδο του ΝΑΤΟ στο Σαράγεβο, φτάνοντας στο χώρο της συναυλίας κρυμμένοι μέσα σε ένα φορτηγό, αφού η στρατιωτική ηγεσία δεν μπόρεσε να τους εγγυηθεί την ασφάλεια τους.

Ο Ντίκινσον έχασε το συμβόλαιο του με την "ΕΜΙ" και υπέγραψε στην "Rawpower Records", για να περιοδεύσει στην Ευρώπη στις αρχές του 1995 μαζί με τους Helloween. Το τρίτο του άλμπουμ με τίτλο "Skunkworks" κυκλοφόρησε στις 19 Φεβρουαρίου 1996, σε παρόμοιο ύφος με τον προκάτοχο του. Μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ ο Ντέιλ αποχώρησε για να ενταχθεί στους Balance of Power και ο Ντίξον στο προσωπικό σχήμα του ποπ τραγουδιστή Ρόμπι Γουίλιαμς. Ο Ντίκινσον ένωσε και πάλι τις δυνάμεις του με τον παλιό κιθαρίστα των Iron Maiden, Άντριαν Σμιθ, ο οποίος σε συνεργασία με τον κιθαρίστα Roy Z, τον μπασίστα Έντι Κασίγιας και το ντράμερ Ντέιβιντ Ίνγκραχαμ ηχογράφησαν το άλμπουμ "Accident of Birth", λαμβάνοντας ιδιαίτερα θετικές κριτικές. Ακολούθησε το "The Chemical Wedding" με στιχουργική βασισμένη στη φιλοσοφία του Γουίλιαμ Μπλέικ με ανάλογη αποδοχή με τον προκάτοχο του.[17]

Επιστροφή στους Iron Maiden

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1999, επανασυνδέθηκε με τους Iron Maiden από κοινού με τον κιθαρίστα Άντριαν Σμιθ. Το 2000, συμμετείχε στο δίσκο "Resurrection" του Ρομπ Χάλφορντ και το τραγούδι "The One You Love to Hate".[18]

Τον Σεπτέμβριο του 2001, κυκλοφόρησε η συλλογή "The Best of Bruce Dickinson" με δύο νέα τραγούδια και τις αρχικές ηχογραφήσεις των "Bring Your Daughter... to the Slaughter" και "The Wicker Man" από το συγκρότημα του Ντίκινσον.[19]

Το 2002, εμφανίστηκε με το προσωπικό του σχήμα στο φεστιβάλ "Wacken Open Air" της Γερμανίας, το "Sweden Rock festival", το "Graspop Metal" στο Βέλγιο και το "Tuska Metal" στη Φινλανδία, με τη σύνθεση των Ντίκινσον, Ντίξον και Ντέιλ να συμπληρώνεται από το ντράμερ Ρόμπιν Γκάι.[20]

Το 2004, ηχογράφησε το έκτο προσωπικό του άλμπουμ με τίτλο "Tyranny of Souls", το οποίο κυκλοφόρησε τον Μάιο του 2005 μέσω της "Mayan Records".[21] Την ίδια περίοδο, όλη η πρότερη δισκογραφία του επανακυκλοφόρησε, με τις ζωντανές ηχογραφήσεις να κυκλοφορούν σε ενιαία μορφή τριπλού CD. Παρ' όλα αυτά, το συγκρότημα δεν περιόδευσε για την προώθηση του δίσκου, λόγω υποχρεώσεων του τραγουδιστή με τους Iron Maiden.

Στο πιλοτήριο αεροσκάφους

Ο Μπρους Ντίκινσον έχει επίσης δίπλωμα οδήγησης Boeing 757 για την αεροπορική εταιρεία "Astraeus" και περιστασιακά εξασκεί το επάγγελμα του πιλότου. Ήτανε μάλιστα αυτός ο οποίος πετούσε το αεροπλάνο του συγκροτήματος κατά την διάρκεια της περιοδείας τους για το δίσκο "A Matter of Life and Death".[22]

Κατά την περιοδεία των Iron Maiden για το δίσκο "Somewhere In Time" του 1986, ο Ντίκινσον ξεκίνησε να γράφει το πρώτο του βιβλίο με τίτλο "The Adventures of Lord Iffy Boatrace", με πρωταγωνιστή έναν Άγγλο τραβεστί κτηματία. Το βιβλίο εκδόθηκε μέσω της "Sidgwick & Jackson" το 1990, πουλώντας πάνω από 40.000 αντίτυπα.[23] Λόγω της υψηλής ζήτησης, ο Ντίκινσον εξέδωσε δύο χρόνια αργότερα το "The Missionary Position".[24]

Τον Οκτώβριο του 2017, εκδόθηκε η αυτοβιογραφία του με τίτλο "What Does This Button Do?" από τις εκδόσεις HarperCollins NonFiction.[25]

Ο Ντίκινσον παντρεύτηκε για πρώτη φορά το 1983, την Τζέιν Ντίκινσον με την οποία χώρισε τέσσερα χρόνια αργότερα. Έχει τρία παιδιά από τη δεύτερη σύζυγο του, Πάντι, τον Όστιν, τον Γκρίφιν και την Κία Ντίκινσον.[26] Διαμένει με την οικογένεια του στο δυτικό Λονδίνο.

Τον Δεκέμβριο του 2014, διαγνώστηκε με έναν μικρό όγκο καρκίνου στο πίσω μέρος της γλώσσας του. Δύο μήνες αργότερα ολοκλήρωσε ένα πρόγραμμα επτά εβδομάδων στο οποίο υποβλήθηκε σε χημειοθεραπείες και ακτινοβολίες. Η διάγνωση του καρκίνου είχε πραγματοποιηθεί στα πρώτα του στάδια, οπότε η πρόγνωση ήταν πολύ καλή, με τους ιατρούς του Ντίκινσον να πιθανολογούν για μία πλήρη αποκατάσταση στα τέλη Μαΐου του 2015.[27] Τελικά, μετά από χημειοθεραπείες που διήρκεσαν επτά εβδομάδες, αφαιρέθηκε ο όγκος, με την επίσημη ανακοίνωση να έρχεται στις 18 Μαΐου 2015.[28] Τον Δεκέμβριο του 2023 παντρεύτηκε την Γαλλίδα Leana Dolci.

Προσωπική καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στούντιο ηχογραφήσεις
Έτος Άλμπουμ Αγγλία
Φινλανδία
Σουηδία
1990 Tattooed Millionaire 14 9 33
1994 Balls to Picasso 21 6 8
1996 Skunkworks 41 14 40
1997 Accident of Birth 53 13 46
1998 The Chemical Wedding 55 22 31
2005 Tyranny of Souls 65 10 10
2024 The Mandrake Project
Ζωντανές ηχογραφήσεις
Συλλογές
ΕΡ
  • Skunkworks Live EP (1996)
  • Head On (1980)
  • Shock Tactics (1981)
  • Live at Reading 1981 (1990)
  • Speed - Man in the Street (σινγκλ, 1980)
  • Xero - Cutting Loose (EP, 1984)
  • Rock Aid Armenia - Smoke on the Water (1990)
  • Godspeed - Sabbath Bloody Sabbath (σινγκλ, 1994)
  • Ayreon - The Universal Migrator Part II: Flight of the Migrator (2000)
  • Halford - Resurrection (2000)
  • Halford - Live Insurrection (2001)
  • Tribuzy - Execution (2005)
  • Tribuzy - Execution Live Reunion (2007)
  1. 1,0 1,1 (Αγγλικά) Internet Movie Database. nm0225503. Ανακτήθηκε στις 17  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 (Αγγλικά) ISFDB. 112411. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. ola2002151374. Ανακτήθηκε στις 23  Νοεμβρίου 2019.
  4. (Αγγλικά) AllMusic. mn0001640499. Ανακτήθηκε στις 11  Σεπτεμβρίου 2023.
  5. (Αγγλικά) rockcelebrities.net/the-story-behind-bruce-dickinsons-nickname-the-air-raid-siren/. Ανακτήθηκε στις 11  Σεπτεμβρίου 2023.
  6. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb139317498. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  7. CONOR.SI. 22221411.
  8. loudwire.com/iron-maiden-bruce-dickinson-pilot-job-let-go/. Ανακτήθηκε στις 16  Φεβρουαρίου 2022.
  9. loudwire.com/bruce-dickinson-introduces-iron-maiden-hallowed-beer/. Ανακτήθηκε στις 4  Ιουλίου 2018.
  10. Ανακτήθηκε στις 14  Ιουνίου 2019.
  11. razzies.com/asp/content/XcNewsPlus.asp?cmd=view&articleid=29. Ανακτήθηκε στις 3  Δεκεμβρίου 2019.
  12. Prato, Greg. "The Number of the Beast Review". Allmusic. Macrovision Corporation.
  13. «The Greatest Metal Bands of All Time». MTV News. MTV Networks. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Δεκεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2010. 
  14. Prato, Greg. "Bruce Dickinson — Biography". Allmusic.
  15. BRUCE DICKINSON | Artist | Official Charts
  16. Bruce Dickinson - Balls to Picasso - Reviews - Encyclopaedia Metallum
  17. Bruce Dickinson - The Chemical Wedding - Reviews
  18. ROB HALFORD, BRUCE DICKINSON: 'The One You Love To Hate' Studio Footage Posted Online
  19. The Best of Bruce Dickinson - Bruce Dickinson
  20. Bruce Dickinson Gigography, Tour History | Songkick
  21. Tyranny of Souls - Bruce Dickinson | Songs, Reviews, Credits | Allmusic
  22. «Ρέιντζερς : Με πιλότο τον Μπρους Ντίκινσον». Pathfinder. news.pathfinder.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2011. 
  23. The Adventures of Lord Iffy Boatrace by Bruce Dickinson
  24. The Missionary Position: Further Adventures of Lord Iffy Boatrace
  25. BRUCE DICKINSON: Τον Οκτώβριο κυκλοφορεί η αυτοβιογραφία του
  26. Renaissance man of rock: Olympic-class fencer, airline pilot, novelist - and now he's launched his own beer. Oh, and in his spare time Bruce Dickinson's the head-banging, vodka swilling wild man of heavy metal
  27. BRUCE DICKINSON: Ξεκίνησε θεραπεία του καρκίνου ο λατρεμένος μας "Bruce Bruce"
  28. Iron Maiden's Bruce Dickinson gets cancer all-clear

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]