Rapture of the Deep

Rapture of the Deep
Στούντιο άλμπουμ από Deep Purple
Κυκλοφορία	1 Νοεμβρίου 2005
Ηχογράφηση	Μάρτιος - Ιούνιος 2005
Μουσικό είδος	Hard Rock, Heavy Metal
Διάρκεια	55:48
Παραγωγή	Μάικλ Μπράντφορντ
Δισκογραφική	Edel (Ευρώπη) Eagle Records (Αμερική)
Δισκογραφικό χρονολόγιο (Deep Purple)
'Bananas (2003) Rapture of the Deep (2005) Now What?! (2013)

Rapture of the Deep είναι ο τίτλος του 18ου στούντιο δίσκου του χαρντ ροκ συγκροτήματος Deep Purple. Ο δίσκος ηχογραφήθηκε από τον Μάρτιο ως και τον Ιούνιο του 2005 και κυκλοφόρησε στις 1 Νοεμβρίου του 2005. Παραγωγός ήταν και πάλι ο Μάικλ Μπράντφορντ όπως και στο προηγούμενο άλμπουμ του συγκροτήματος, το "Bananas" του 2003.

Ιστορία του δίσκου

Ο Γκλόβερ και ο Μορς το 2005

Το "Rapture of the Deep" όπως και το "Bananas" έλαβε αρκετά καλές κριτικές ενώ ήταν ο πρώτος δίσκος του συγκροτήματος που κυκλοφόρησε από την "Edel Records" ενώ στην Αμερική εκδόθηκε από την "Eagle Records". Οι πωλήσεις του ήταν ανάλογες του "Bananas", αν και ο Ίαν Γκίλαν δήλωσε ότι το "Rapture of the Deep" πούλησε περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο δίσκο του συγκροτήματος, μετά το "Perfect Strangers" του 1984. Ο δίσκος ανέβηκε σε αρκετά Τοp-20, χωρίς να καταφέρει όμως να κάνει ιδιαίτερη επιτυχία στη Μεγάλη Βρετανία, την Ιαπωνία ή τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Το εξώφυλλο του άλμπουμ είναι δημιουργία του Τομ Σουίκ, ένα έγχρωμο καρτούν το οποίο είδε σε αμερικάνικο περιοδικό ο Ρότζερ Γκλόβερ. Στη συνέχεια, ο μπασίστας των Deep Purple δούλεψε πάνω στο υπάρχον σχέδιο μαζί με τον Έλληνα σχεδιαστή Ioannis, ο οποίος στο παρελθόν είχε σχεδιάσει το εξώφυλλο του "Abandon", και δημιούργησαν 17 διαφορετικές εικόνες βασισμένες στο καρτούν του Τομ Σουίκ.

Η περιοδεία για την προώθηση του δίσκου ξεκίνησε από τη Βραζιλία, με τρεις συναυλίες στις 1 και 2 Νοεμβρίου στο Σάο Πάολο και στις 4 Νοεμβρίου στο Ρίο ντε Τζανέιρο, για να συνεχιστεί από το νέο έτος στην Ευρώπη με 32 συναυλίες, από τις 17 Ιανουαρίου ως και τις 2 Μαρτίου του 2006. Μετά από δύο συναυλίες στην Αργεντινή και τη Χιλή μεταφέρθηκαν στα τέλη Απριλίου στη Νέα Ζηλανδία, για να συνεχίσουν στην Αυστραλία και την Ιαπωνία. Η δεύτερη ευρωπαϊκή περιοδεία ξεκίνησε με το "Monsters of Rock" στη Μεγάλη Βρετανία στις 3 Ιουνίου για να συνεχιστεί μέχρι και τις 12 Αυγούστου όπου έπαιξαν στην Ελβετία. Η τρίτη ευρωπαϊκή περιοδεία του δίσκου ξεκίνησε από τα κράτη της ανατολικής Ευρώπης στις 3 Οκτωβρίου του 2006 και πέρασε από τη Σλοβακία, τη Σλοβενία, την Τσεχία, την Πολωνία, την Ουκρανία, το Καζακστάν και τη Ρωσία, για να ολοκληρωθεί με εννιά συναυλίες στη Γαλλία. Σύμφωνα με τον κιμπορντίστα του συγκροτήματος, Ντον Έρεϊ, οι Deep Purple βρίσκονταν σε περιοδεία για την προώθηση του δίσκου μέχρι και το 2011, κάτι που σημαίνει ότι περιόδευαν επί έξι χρόνια για το συγκεκριμένο άλμπουμ.

Ο Ίαν Γκίλαν σε συναυλία το 2005

Το "Rapture of the Deep" πούλησε 3.500 αντίτυπα στη Μεγάλη Βρετανία την πρώτη εβδομάδα της κυκλοφορίας του και 1.200 τη δεύτερη, ανεβαίνοντας στην 81η θέση των βρετανικών τσαρτ. Χαρακτηριστικό είναι ότι κάποιο άλμπουμ των Deep Purple βρέθηκε στα αμερικανικά τσαρτ για πρώτη φορά από το "The Battle Rages On" του 1993, αφού το "Rapture of the Deep" ανέβηκε στη θέση # 43 των "Top Independent Albums" των Ηνωμένων Πολιτειών, πουλώντας 2.500 αντίτυπα. Επίσης, σκαρφάλωσε στο Top-20 σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες και το # 10 στον γερμανικό κατάλογο επιτυχιών.

Ανάλυση τραγουδιών

Το "Rapture of the Deep" ξεκινάει με το "Money Talks", του οποίου η εισαγωγή έρχεται από το "Hammond" του Ντον Έρεϊ για να μπουν τα υπόλοιπα όργανα σε ένα σκοτεινό και βαρύ κομμάτι με ελαφρά ανατολίτικη αισθητική στις κιθάρες, παρόμοια με αυτή του "Perfect Strangers".

Ακολουθεί το "Girls Like That" το οποίο ανοίγει με μία μπλουζ εισαγωγή από την κιθάρα του Στηβ Μορς, ενώ είναι χαρακτηριστική η βαριά γραμμή μπάσου του Γκλόβερ. Το ρεφρέν είναι μελωδικό με τις φωνητικές αρμονίες να βοηθούν στις ζωντανές εκτελέσεις του ώστε να τραγουδάει το κοινό μαζί με το συγκρότημα.

Τρίτο τραγούδι του άλμπουμ είναι το "Wrong Man" ένα βαρύ κομμάτι το οποίο θυμίζει το "Silver Tongue" από το "Bananas", επίσης με μελωδικό ρεφρέν.

Το ομώνυμο τραγούδι ξεκινάει με ένα παράξενο ανατολίτικο ριφ από τα πλήκτρα και την κιθάρα, για να κινηθεί σε progressive μελωδίες με την τεχνική των μελών των Deep Purple να ξεχωρίζει.

Οι Deep Purple ζωντανά το 2006

Πέμπτο τραγούδι του δίσκου είναι η μπαλάντα "Clearly Quite Absurd", της οποίας το ριφ θυμίζει αυτό του "Sometimes I Feel Like Screaming". Μία πιο "σκοτεινή" γέφυρα επαναλαμβάνεται δύο φορές μέσα στο κομμάτι και ένα απόμακρο "Hammond" οδηγεί σε ένα σόλο πλήκτρων στο τέλος του κομματιού.

Ακολουθεί το "Don't Let Go", ένα μέσου ρυθμού ροκ τραγούδι με εισαγωγή από την κιθάρα του Μορς και πολύ καλά ενορχηστρωμένα σόλο από την κιθάρα και το πιάνο του Έρεϊ, ενώ αξιόλογες είναι οι φωνητικές αρμονίες στο ρεφρέν.

Το "Back to Back" θυμίζει το "Vavoom: Ted the Mechanic" από το άλμπουμ "Purpendicular" σε ελάχιστα πιο αργούς ρυθμούς. Στη μέση του κομματιού υπάρχει σόλο πλήκτρων από το "MiniMoog" του Έρεϊ.

Το "Kiss Tomorrow Goodbye" ξεκινάει με τα τύμπανα του Ίαν Πέις για να εξελιχθεί σε ένα δυνατό και γρήγορο χαρντ ροκ κομμάτι το οποίο συμπεριλήφθηκε αμέσως στο set list των ζωντανών τους εμφανίσεων. Ο ήχος των πλήκτρων του Έρεϊ θυμίζει αυτόν του Τζον Λορντ, κάτι που ο ίδιος δήλωσε ότι προσπάθησε να επαναφέρει στο συγκρότημα μελετώντας τον.

Προτελευταίο τραγούδι του άλμπουμ είναι το "Junkyard Blues", ένα κλασικό ροκ τραγούδι στο ηχητικό ύφος των σύγχρονων Deep Purple, με εύηχο ριφ κιθάρας και το πιάνο να ξεχωρίζει, ενώ περιέχει επίσης, ένα δυνατό ρεφρέν.

Ο δίσκος ολοκληρώνεται με το "Before Time Began", ένα μέσου ρυθμού κομμάτι με ψυχεδελικές τάσεις, επηρεασμένο από τον ήχο του Ντέιβιντ Μπόουι. Οι progressive αναφορές είναι φανερές ενώ μετά τα δύο λεπτά, ο ήχος γίνεται πιο βαρύς.

Τα τραγούδια του δίσκου

1. Money Talks (Gillan, Morse, Glover, Airey, Paice) - 5:32
2. Girls Like That (Gillan, Morse, Glover, Airey, Paice) - 4:02
3. Wrong Man (Gillan, Morse, Glover, Airey, Paice) - 4:53
4. Rapture of the Deep (Gillan, Morse, Glover, Airey, Paice) - 5:55
5. Clearly Quite Absurd (Gillan, Morse, Glover, Airey, Paice) - 5:25
6. Don't Let Go (Gillan, Morse, Glover, Airey, Paice) - 4:33
7. Back to Back (Gillan, Morse, Glover, Airey, Paice) - 4:04
8. Kiss Tomorrow Goodbye (Gillan, Morse, Glover, Airey, Paice) - 4:19
9. Junkyard Blues (Gillan, Morse, Glover, Airey, Paice) - 5:33
10. Before Time Began (Gillan, Morse, Glover, Airey, Paice) - 6:30

Κυκλοφορίες

• Στις 1 Νοεμβρίου του 2005 κυκλοφόρησε ο δίσκος "Rapture of the Deep" σε μορφή βινυλίου και CD από την "Edel Records" στην Ευρώπη και από την "Eagle" στην Αμερική.
• Το Νοέμβριο του 2005 κυκλοφόρησε σε μορφή CD το σινγκλ "Rapture of the Deep" στην Ευρώπη από την "Edel Records" και στην Αμερική από την "Eagle Records".
• Τον Ιούνιο του 2006 κυκλοφόρησε το άλμπουμ σε μορφή διπλού CD, με το δεύτερο μέρος να περιλαμβάνει μία νέα εκτέλεση του "Clearly Quite Absurd", τα ακυκλοφόρητα "Things I Never Said" και "The Well-Dressed Guitar", όπως και πέντε ζωντανά ηχογραφημένα τραγούδια από την εμφάνιση του συγκροτήματος στο "Hard Rock Cafe" του Λονδίνου στις 10 Οκτωβρίου 2005.

Θέσεις τσαρτ

Rapture of the Deep (άλμπουμ)

Επίσημη κυκλοφορία: Νοέμβριος 2005

Χώρα	Θέση
Γερμανία	10
Φινλανδία	11
Ελβετία	16
Αυστρία	20
Σουηδία	22
Ιταλία	26
Κροατία	29
Τσεχία	32
Πολωνία	40
Βέλγιο	64
Ηνωμένο Βασίλειο	81
Γαλλία	85
Ιαπωνία	240

Τα μέλη του συγκροτήματος

Το Rapture of the Deep ηχογραφήθηκε από τη όγδοη σειρά μελών του συγκροτήματος. Τα μέλη της ήταν τα εξής:

• Ίαν Γκίλαν - φωνητικά
• Στηβ Μορς - κιθάρα
• Ντον Έρεϊ - πλήκτρα
• Ρότζερ Γκλόβερ - μπάσο
• Ίαν Πέις - τύμπανα

Πηγές

• Rapture of the Deep, 2005, CD Booklet
• Deep Purple - Rapture of the Deep - Encyclopaedia Metallum
• Deep Purple - Rapture of the Deep - The Highway Star
• Deep Purple Mark 8 History