Fausto Coppi
| Fausto Coppi | |
|---|---|
.jpg)
| |
| Persona informo | |
| Naskonomo | Angelo-Fausto Coppi |
| Naskiĝo | 15-an de septembro 1919 en Castellania |
| Morto | 2-an de januaro 1960 (40-jaraĝa) en Tortono |
| Mortokialo | Malario 
|
| Tombo | Castellania
|
| Lingvoj | itala |
| Ŝtataneco | Italio (1946–1960) Reĝlando Italio (1919–1946)
|
Memorigilo 
| |
| Familio | |
| Frat(in)o | Serse Coppi (en) 
|
| Okupo | |
| Okupo | biciklisto
|
| TTT | |
| Retejo | http://www.faustocoppi.it/ |
Angelo Fausto COPPI (ˈfausto ˈkɔppi; la 15an de septembro 1919 - la 2-an de januaro 1960) estis itala biciklisto, kiu akiris famon en la jaroj post 2-a Mondmilito. Liaj sukcesoj gajnis al li la titolon "Ĉampiono de Ĉampionoj" (Il Campionissimo).
Li gajnis titolojn en ĉiuj specoj de konkursoj, inkluzive de vojbiciklaj konkursoj, tempoprovoj kaj spurtoj kaj grimpadoj. Coppi gajnis la Giron d'Italia kvin fojojn, la Tour de France dufoje, kaj la Mondĉampionecon en 1953. Li ankaŭ venkis en la Giro de Lombardio kvin fojojn, Milano - San Remo tri fojojn, gajnis Parizon - Roubaix kaj La Flèche Wallonne, kaj atingis la horrekordon (45.798 km) en 1942. Li estas konata pro sia kunlaboro kaj konkurado kun Gino Bartali.
Coppi revoluciigis la kampon de biciklokonkurso. Li difinis sportan nutradon adaptitan al la kampo, promociis teknologiajn plibonigaĵojn, trejnajn metodojn kaj sportan medicinon.
Fausto Coppi mortis en 1960, en la aĝo de 40, post kontraktado de malario en Supra Voltalando (hodiaŭa Burkino). Por omaĝi al Fausto Coppi, estis decidite, ke la plej alta punkto de la Itala Giro de ĉiu jaro nomos Cima Coppi.
Kariero kaj atingoj
[redakti | redakti fonton]
Lia unua granda sukceso estis en 1940, kiam li unuafoje gajnis la Giron d'Italia, en la aĝo de 20. En 1942, li starigis la mondan horrekordon (45.798 km en la ciklodromo en Milano), kiu restis sendifekta por 14 jarojn, ĝis ĝi estis rompita fare de Jacques Anquetil en 1956 [1]. La kariero de Coppi estis mallongigita kiam li estis rekrutita dum la Dua Mondmilito, sed kiam la milito finiĝis li revenis al konkurso kaj venkis ofte. En preskaŭ ĉiu konkurso li partoprenis ĝis 1954, li kutimis liberiĝi de la aliaj rajdantoj kaj galopi al venko [2].
Coppi venkis dufoje, en 1949 kaj 1952, en la Giro d'Italia kaj la Tour de France en la sama jaro. Li estis la unua fari tion. Li venkis en la Ĝiro kvin fojojn, rekordo nur Alfredo Binda kaj Eddie Marks registris al ilia kredito. Dum la Ĝiro (1949) li preterpasis Gino Bartelli je 11 minutoj inter Cuneo kaj Pinerolo. Coppi gajnis la Tour de France en 1949 je proksimume duonhoro super ĉiuj krom Bartley. En la sekcio de la komenco de la Pireneoj ĝis la fino de la konkurso en la Alpoj, Coppi fermis la interspacon de 55 minutoj en kiuj Jacques Marinelli gvidis.
Coppi gajnis la Giro de Lombardio kvin fojojn (1946, 1947, 1948, 1949 kaj 1954). Li venkis en Milano - San Remo trifoje (1946, 1948 kaj 1949). Li ankaŭ venkis en Parizon - Roubaix kaj La Flèche Wallonne (1950), kaj en 1953 li venkis en la Monda Vojbiciklo-Ĉampioneco (vidu) [3][4].
En 1952, la pinto de la Alpe d'Oise estis inkludita por la unua fojo en la Tour de France. Coppi gajnis kaj tiun segmenton kaj la tutan konkurson. Li venkis proksime de marĝeno de 28 minutoj kaj 27 sekundoj, kaj la rasreklamanto devis duobligi la premiojn por la pli malaltaj lokoj por instigi la aliajn rajdantojn.
Fausto Coppi venkis en 118 biciklokonkursoj, en ĉiuj lokoj de biciklado, inkluzive de montbiciklokonkursoj, vojbiciklokonkursoj, tempoprovoj kaj spurtoj [5].
Li sinkis en depresion en 1951 post kiam lia pli juna frato, Cersa Coppi, kraŝis en spurto ĉe la Giro de Piemonto kaj mortis en siaj brakoj baldaŭ poste pro enkrania hemoragio. Post tio lia kariero malkreskis. Li daŭre konkuris, sed li ofte estis vundita kaj trovis malfacila venki.
Bibliografio
[redakti | redakti fonton]* McGann, Bill. (2006) The Story of the Tour De France, Volume 1: 1903–1964. Indianapolis, IN: Dog Ear Publishing. ISBN 978-1-59858-180-5.
- Ollivier, Jean-Paul. (1981) Fausto Coppi: The True Story, Translated by Richard Yates, London: Bromley Books. ISBN 978-0-9531395-0-7.
- Augendre, Jacques. (2000) Fausto Coppi. London: Bromley Books. ISBN 978-0-9531729-6-2.
- Buzzati, Dino. (1998) The Giro D'Italia: Coppi Versus Bartali at the 1949 Tour of Italy. Boulder, Colorado: VeloPress. ISBN 978-1-884737-51-0.
- Duker, Peter. (1982) Coppi. Bognor Regis, UK: New Horizon. ISBN 978-0-86116-945-0.
- Fotheringham, William. (2009) Fallen Angel: The Passion of Fausto Coppi. London: Yellow Jersey Press. ISBN 978-0-224-07447-6.
- Sykes, Herbie. (2013) Coppi: Inside the Legend of the Campionissimo, Rouleur Series. London: A & C Black. ISBN 978-1-4081-8166-9.
- Trence, Salvatore. (c. 1970) Fausto Coppi: "The Campionissimo". Yorkshire, UK: Kennedy Brothers.
Referencoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ "Why Jens Voigt and a new group of cyclists want to break the Hour record", The Guardian, 19 September 2014.
- ↑ L'Équipe, France, 1960, cited Penot, Christophe (1996), Pierre Chany, l'homme aux 50 Tours de France, Cristel, France, (ISBN 2-9510116-0-1), p. 805
- ↑ Penot, Christophe (1996), Pierre Chany, l'homme aux 50 Tours de France, Cristel, France, (ISBN 2-9510116-0-1), p. 76
- ↑ Dave Moulton's Blog - Dave Moulton's Bike Blog - Fausto Coppi: Il Campionissimo.
- ↑ . Fausto Coppi: the triumphs and the tragedies.
Eksteraj ligiloj
[redakti | redakti fonton]- (de) Fausto Coppi - Munzinger Sportsarchiv
- Fausto Coppi – ProCyclingStats
- Fausto Coppi – Biciklada Arkivo
- Fausto Coppi – CycleBase
- Fausto Coppi – TheSports.org