Mungfabo
Mungfabo | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Biologia klasado | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
Vigna radiata (L.) R. Wilczek | ||||||||||||||
Sinonimoj
| ||||||||||||||
Phaseolus aureus Roxb. | ||||||||||||||
Aliaj Vikimediaj projektoj
| ||||||||||||||
Mung-ŝosoj, nekuiritaj | |
---|---|
Nutra valoro po 100 g (3,5 uncoj) | |
Energio 30 kkal 130 kJ | |
Karbonhidrato | 5.94 g |
- Sukeroj | 4.13 g |
- Fibro | 1.8 g |
Graso | 0.18 g |
Proteino | 3.04 g |
Akvo | 90.4 g |
Vitaminoj | |
A-vitamino 21.0 IU | |
Tiamino (B1-vitamino) 8.4e-2 mg | 6% |
Riboflavino (B2-vitamino) 0.124 mg | 8% |
Nikotina acido (B3-vitamino) 0.749 mg | 5% |
Pantotena acido (B5-vitamino) 0.38 mg | 8% |
Piridoksino (B6-vitamino) 8.8e-2 mg | 7% |
C-vitamino 13.2 mg | 22% |
E-vitamino 0.1 mg | 1% |
K-vitamino 33.0 μg | 31% |
Mineraloj | |
Kalcio 13.0 mg | 1% |
Fero 0.91 mg | 7% |
Magnezio 21.0 mg | 6% |
Mangano 0.188 mg | 9% |
Kalio 149.0 mg | 3% |
Zinko 0.41 mg | 4% |
Procentaĵoj rilatas al usonaj rekomendoj por plenkreskuloj. Fonto: USDA Nutrient database angle |
Mungfaboj, boligitaj, sen salo | |
---|---|
Nutra valoro po 100 g (3,5 uncoj) | |
Energio 110 kkal 440 kJ | |
Karbonhidrato | 19.15 g |
- Sukeroj | 2.0 g |
- Fibro | 7.6 g |
Graso | 0.38 g |
Proteino | 7.02 g |
Akvo | 72.66 g |
Vitaminoj | |
A-vitamino 24.0 IU | |
Tiamino (B1-vitamino) 0.164 mg | 13% |
Riboflavino (B2-vitamino) 6.1e-2 mg | 4% |
Nikotina acido (B3-vitamino) 0.577 mg | 4% |
Pantotena acido (B5-vitamino) 0.41 mg | 8% |
Piridoksino (B6-vitamino) 6.7e-2 mg | 5% |
C-vitamino 1.0 mg | 2% |
E-vitamino 0.15 mg | 1% |
K-vitamino 2.7 μg | 3% |
Mineraloj | |
Kalcio 27.0 mg | 3% |
Fero 1.4 mg | 11% |
Magnezio 48.0 mg | 13% |
Mangano 0.298 mg | 14% |
Kalio 266.0 mg | 6% |
Zinko 0.84 mg | 8% |
Procentaĵoj rilatas al usonaj rekomendoj por plenkreskuloj. Fonto: USDA Nutrient database angle |
La mungfabo (Vigna radiata) (sin.: Phaseolus radiatus, Ph. aureus), ankaŭ mungofabo, Jerusalemfabo estas kultivplanto el la familio de guŝacoj (Fabaceae aŭ Leguminosae), subfamilio papiliofloraj (Faboideae). Ĝi estas strikte parenca al aliaj faboj precipe al nigra fabo (Vigna mungo).
La fabo estas kultivita jam jarmilojn en Hindio kaj nun en tuta sudorienta Azio.
Priskribo
[redakti | redakti fonton]Ĝi altas ĝis 1,50 m, havas guŝojn longajn je 10 cm. La grajnoj grandas kiel pizo kaj havas la koloron de malhelverda, malofte flava aŭ nigra.
Uzeblecoj
[redakti | redakti fonton]Oni povas manĝi la ŝosojn (mungidojn), la freŝajn, junajn guŝojn aŭ la sekajn fabojn. Oni uzas eĉ la farunon el la grajno por vitra vermiĉelo.
En Eŭropo oni nomas la mung-ŝosojn erare "sojŝosoj" aŭ "sojĝermoj", sed ili konsistas el mungfaboj kaj ne el sojfaboj.
La mungfaboj estas pli facile digesteblaj ol kutima ĝardena fabo tiel ili ne kaŭzas produkton de intestaj gasoj. Ili estas malpli bongustaj ol la eŭropaj faboj.
La mungfabo havas 24 % entenon el proteino (el seka maso), kiu riĉas je lizino.