Tučín
Aspekto
Tučín | |||
municipo | |||
Vilaĝplaco kun sonorilejo (1732) kaj statuo de Virgulino Maria (1890)
| |||
|
|||
Oficiala nomo: Tučín | |||
Ŝtato | Ĉeĥio | ||
---|---|---|---|
Regiono | Regiono Olomouc | ||
Distrikto | Distrikto Přerov | ||
Administra municipo | Přerov | ||
Historia regiono | Moravio | ||
Montaro | Subbeskida montetaro | ||
Situo | Tučín | ||
- alteco | 243 m s. m. | ||
- koordinatoj | 49° 27′ 14″ N 17° 30′ 54″ O / 49.45389 °N, 17.51500 °O (mapo) | ||
Katastro | 4,81 km² (481 ha) Tučín | ||
Loĝantaro | 446 (2024) | ||
Denseco | 92,72 loĝ./km² | ||
Unua skribmencio | 1351 | ||
Horzono | MET (UTC+1) | ||
- somera tempo | MEST (UTC+2) | ||
Poŝtkodo | 751 16 | ||
NUTS 3 | CZ071 | ||
NUTS 4 | CZ0714 | ||
NUTS 5 | CZ0714 520047 | ||
Katastraj teritorioj | 1 | ||
Partoj de municipo | 1 | ||
Bazaj setlejunuoj | 1 | ||
Situo enkadre de Ĉeĥio
| |||
Vikimedia Komunejo: Tučín | |||
Retpaĝo: www.tucin.cz | |||
Portalo pri Ĉeĥio |
Tučín estas municipo en Ĉeĥio, en Regiono Olomouc, en distrikto Přerov. Vivas ĉi tie 446 loĝantoj (2024).
La najbaraj municipoj de la setlejo estas Radslavice, Želatovice, Přerov, Podolí kaj Pavlovice u Přerova.
Historio
[redakti | redakti fonton]La unua skribmencio pri la municipo devenas el la jaro 1351.
Loĝantaro
[redakti | redakti fonton]Evoluo de nombro de loĝantoj
La datoj devenas el datumbazo de Vikidatumoj
Jaro | Loĝantoj |
---|---|
1869 | 394 |
1880 | 403 |
1890 | 480 |
1900 | 510 |
1910 | 523 |
1921 | 590 |
Jaro | Loĝantoj |
---|---|
1930 | 606 |
1950 | 497 |
1961 | 515 |
1970 | 514 |
1980 | 476 |
1991 | 456 |
Jaro | Loĝantoj |
---|---|
2001 | 422 |
2011 | 430 |
2014 | 434 |
2016 | 422 |
2017 | 437 |
2018 | 435 |
Jaro | Loĝantoj |
---|---|
2019 | 440 |
2020 | 435 |
2021 | 424 |
2022 | 434 |
2023 | 435 |
2024 | 446 |
Memorindaĵoj
[redakti | redakti fonton]- Statuo de sankta Johano Nepomuka
- Statuo de sankta Isidoro
Pluaj fotoj
[redakti | redakti fonton]-
Statuo de sankta Johano Nepomuka
-
Statuo de sankta Isidoro
-
Municipa ofico
-
Kapelo de sankta Anna
-
Tilio en la vilaĝplaco