u

Vidu ankaŭ (ĉiuj lingvoj): -u, -ú, U

Vikipedio enhavas artikolon pri: Esperanta alfabeto

Esperanto

Litero

Signifoj

la vokala litero «u» je sia minuskla skriba formo

Elparolo

IFA: [u] estas ĉiam ĝuste. Fakultative IFA: [uː] en malferma aŭ akcenta silabo, kaj senakcenta IFA: [u̯] antaŭ alia vokalo.^[1]

Vidu ankaŭ

U, majuskla formo
gramatika finaĵo u

Fontoj kaj citaĵoj

↑ Kálmán Kalocsay kaj Gaston Waringhien. Plena Analiza Gramatiko de Esperanto. Kvina korektita eldono. — Roterdamo, 1980.

Liternomo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	u	uoj
Akuzativo	uon	uojn

Signifoj

nomo de la litero U, dudek-kvina litero de la Esperanta alfabeto.

Rimarkoj: la vorto u, liternomo, estas fundamenta vorto de Esperanto, tamen tiel konfirmita nur dum la Sepa Oficiala Aldono al la Universala Vortaro, farita de la Akademio de Esperanto.

Samsencaĵoj

uniformo

Vidu ankaŭ

U, majuskla skribformo
u, minuskla skribformo

La literoj de la esperanta alfabeto

Majuskloj: A | B | C | Ĉ | D | E | F | G | H | Ĥ | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | Ŝ | T | U | Ŭ | V | Z
Minuskloj: a | b | c | ĉ | d | e | f | g | h | ĥ | i | j | k | l | m | n | o | p | r | s | ŝ | t | u | ŭ | v | z
Liternomoj: a, bo (be), co (ce), ĉo (ĉa), do (de), e, fo (ef), go (‎ge), ĝo (ĝe), ho (ha), ĥo (ĥi), i, jo (je), ĵo (‎ĵi), ko (ka), lo (‎el), mo (om), no (‎en), o, po (pa), ro (ar), so (es), ŝo (‎eŝ), to (‎ta), u, ŭo (eŭ), vo (vi), zo (ze)

Tradukoj

angla: u ^→ en, pl. ues ^→ en
franca: u ^→ fr

pola

Prepozicio

Signifoj

ĉe

Referencoj kaj literaturo

"SŁOWNICZEK polsko – esperancki" (PDF), Danuta KOWALSKA (2002).

[1] Kálmán Kalocsay kaj Gaston Waringhien. Plena Analiza Gramatiko de Esperanto. Kvina korektita eldono. — Roterdamo, 1980.

[1]