Biskuit
Buztingintzan, biskuita (biscuit) terrakotaren lehen egostearen emaitza da, baina sarriago, emaitza horri berari esaten zaio biskuit, lehengaia, buztina ez den bitartean, baizik eta kaolina, kuartzoa edo feldespatoa.
Historia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Teknika hau, XVIII. mendearen erdialdean erabiltzen hasi zen, batez ere Frantzian, Sèvreseko lantegian, eta Italian, Napoliko Real Fabbrica di Capodimonten. Garai honetan, modan jarri ziren estatuatxoak eta artzaintza eszenen multzoak. XIX. mendean, biskuitaren bidez egin ziren panpina ugari.
Elaborazioa
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Biskuita egitek labeak, 900 eta 1000º artean egon behar du, eta, ezinbesteko baldintza bat, airea igaro behar dela da, herdoiltze egoki bat gerta dadin.
Ezaugarriak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Biskuitezko zeramika, zuria, distirarik gabea eta oso hauskorra da, eta, beraz, soilik apaindura gisa erabiltzen da estatuatxo eta beste objektu batzuetan. Ez da egokia baxera egiteko.
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q804070
Multimedia: Biscuit porcelain / Q804070