Umberto Eco

Umberto Eco
	; (1984) Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotza	Alessandria, 1932ko urtarrilaren 5a
Herrialdea	Italiako Erresuma (1932ko urtarrilaren 5a - 1946ko ekainaren 18a); Italia (1946ko ekainaren 18a - 2016ko otsailaren 19a)
Bizilekua	Alessandria; Milan; Urbino
Lehen hizkuntza	italiera
Heriotza	Milan, 2016ko otsailaren 19a (84 urte)
Heriotza modua	berezko heriotza: pankreako minbizia
Familia
Ezkontidea(k)	Renate Ramge (1962ko irailaren 24a -
Hezkuntza
Heziketa	Turingo Unibertsitatea 1954) laurea (en) : filosofia
Hezkuntza-maila	zientzietan doktorea
Hizkuntzak	italiera; frantsesa; latina
Ikaslea(k)	ikusi Marco Belpoliti; Christos Thivaios (en) ;
Jarduerak
Jarduerak	filosofoa, eleberrigilea, saiakeragilea, pedagogoa, gidoilaria, itzultzailea, unibertsitateko irakaslea, semiotician (en) , idazlea, literatura-kritikaria, mediebalista, literaturan aditua eta historialaria
Lantokia(k)	Bolonia
Enplegatzailea(k)	Boloniako Unibertsitatea ; Collège de France
Lan nabarmenak	ikusi Il nome della rosa; Misreadings (en) ; Il pendolo di Foucault; Apokaliptikoak eta integratuak; Come si fa una tesi di laurea (en) ; On Ugliness (en) ;
Jasotako sariak	ikusi Ohorezko Legioko ofiziala ; Arte eta letren komendadorea ; Arteetan eta Zientziatan Merituaren Ordena ; Knight Commander's Cross of the Order of Merit of the Federal Republic of Germany ; Komunikazioaren eta humanitateen Asturiasko Printzesa saria (2000) ; Strega Saria (1981) : Der Name der Rose; Knight Grand Cross of the Order of Merit of the Italian Republic (1996) ; Europar literaturaren Austriako saria (2001) ; Cesare Pavese Prize (2011) ; honorary doctor of Rutgers University (2002ko maiatzaren 23a) ; honorary doctor of the University of Belgrade (2009) ; Prix Médicis étranger (1982) : Der Name der Rose; Honorary doctor of the Free University of Berlin ; Honorary doctor of the University of Liège ; honorary doctor of the Katholieke Universiteit Leuven (1985) ; honorary doctorate from Brown University (1985) ; honorary doctor of Tel Aviv University ; ohorezko doktore : Indianako Unibertsitatea Bloomingtonen (1993ko maiatzaren 8a) ; honorary doctor of the University of Uppsala ; honorary doctorate of the University of Glasgow ; honorary doctor of the University of Athens ; honorary doctor of Sofia University (1990eko urriaren 15a) ; honorary doctor of the University of Tartu (1996) ; Honorary Doctorate of University of Buenos Aires ; honorary doctor of Loyola University Chicago ; Madrilgo Complutense Unibertsitateko honoris causa doktoregoa (1990) ; Bancarella Prize (1989) ; honorary doctorate of the University of Burgos (2013) ; honorary doctor of the University of Kent ; The VIZE 97 Prize (2000) ; Gold Medal of the Italian Order of Merit for Culture and Art ; [[]] ; doctorat honoris causa de l'université Grenoble-III (1997ko urtarrilaren 23a) ; doctor honoris causa from the University of Franche-Comté (2004ko urtarrilaren 28a) ; honorary doctor of the Sorbonne Nouvelle University (1989) ; [[]] (2010) ;
Influentziak	James Joyce, Jorge Luis Borges, Tomas Akinokoa, Arthur Conan Doyle, Charles Sanders Peirce eta Immanuel Kant
Kidetza	College of 'Pataphysics (en) ; Linzeen Akademia; CICAP (en) ; Royal Academy of Science, Letters and Fine Arts of Belgium (en) ; Ameriketako Estatu Batuetako Arte eta Letren Akademia; International Association for Semiotic Studies (en)
Izengoitia(k)	Dedalus
Genero artistikoa	saiakera
Sinesmenak eta ideologia
Erlijioa	ateismoa
	umbertoeco.it

Umberto Eco (Alessandria, 1932ko urtarrilaren 5a - Milan, 2016ko otsailaren 19a) italiar idazlea eta intelektuala izan zen, Erdi Aroan, semiotikan, filosofian, kritika literarioan aditua, 1980an Il nome della rosa ("Arrosaren izena") izeneko eleberria idazteagatik ezaguna da batik bat. Semiotika azterketak egin zituen batez ere.

Biografia

Turingo Unibertsitatearen laguntzari esker (1954), Italiako Irrati Telebistan lan egin zuen, eta Turingo Unibertsitateko irakasle ere izan zen (1956-64). Florentzian eta Milanen eskolak eman zituen, eta azkenik, 1971n, Boloniako Unibertsitateko irakasle izendatu zuten.

Lanak

Hasierako lanak estetikaren inguruan egin zituen: Opera aperta (1962, "Lan irekia") horietan ezagunena da; lan horretako tesien arabera, musika modernoak, poesia sinbolistak eta kontakizun mota berriak (Kafka, James Joyce) mezu irekiak, zalantzazkoak, eskaintzen dituztela proposatu du, entzuleak edo irakurleak interpretazioan eta haien sorkuntzan parte har dezan.

Ondoren, komunikazioaren eta semiotikaren eremuan murgildu zen, eta zenbait lan argitaratu: A Theory of Semiotics (1976, "Semiotikaren teoria") eta Semiotics and Philosophy of Language (1984, "Semiotika eta hizkuntzaren filosofia"), biak ingelesez idatziak. Itzulpengintza, literatura kritikaz, historiaz eta komunikazioaz idatzitako lan ugarien arteko batzuk hizkuntza askotara itzuliak izan dira.

Itzulpena source ala target oriented erara egin behar den, hau da, jatorrizko testura edo iritsierakora begira egin behar den, da traduktologian gaur dabilen galdera nagusia. Jatorrizko hizkuntzara begira egiten denean, autorearen pentsakera eta haren unibertso espirituala adierazi behar ditu itzulpenak. Beraz, nahiz eta sintaxi-moldaera bat edo hitz joko bat gehixkotan agertu, Homeroren «egunsentiak arrosa koloreko behatzak zituen», esate baterako, ezin da epiteto hori alde batera utzi, esaldi bat askotan ez errepikatzeko erakutsi izan arren eskolan. Zeren jakin behar baitu irakurleak greziarrentzat beti arrosa koloreko behatzak zituela egunsentiak, ipar ameriketar batentzat Washingtonek beti ondoan DC duen bezala. (Umberto Eco) ^[1]

Ecoren eleberri ezagunenak, Il nome della rosa (1981, "Arrosaren izena"), XIV. mendean Italiako monasterio batean gertatutako hilketa misteriotsua du gaia, baina sakonean egia da, teologia, filosofia eta historiaren ikuspegitik zalantzan jarri eta aztertu nahi dena. Liburu hori mundu osoan best seller izan zen. 1986an Jean Jacques Annaudek eleberri horretan oinarritutako film bat zuzendu zuen. Ospe handia eman zion hurrengo lanak ere, 1989 argitaratutako Il pendolo di Foucault ("Foucaulten pendulua") izenburukoak.

Idatzitako eleberrien 30 milioi ale baino gehiago saldu zituen.^[2]^[3]

Eleberriak

Il nome della rosa (1980)
Il pendolo di Foucault (1988)
L'isola del giorno prima (1994)
Baudolino (2000)
La misteriosa fiamma della regina Loana (2004)
Il cimitero di Praga, Milano, Bompiani, 2010. ISBN 978-88-452-6622-5.
Numero zero, Milano, Bompiani, 2015. ISBN 978-88-452-7851-8.

Saiakerak

Ecok filosofia, semiotika, hizkuntzalaritza eta estetikari buruzko saiakerak idatzei ditu:

Il problema estetico in San Tommaso, Turin: Edizioni di Filosofia, 1956
Storia figurata delle invenzioni. Dalla selce scheggiata al volo spaziale, Milan: Bompiani, 1961 (Giovanni Battista Zorzolirekin batera)
Opera aperta, Milan: Bompiani, 1962. ^[4]
Diario minimo, Milan: Mondadori, 1963
Apocalittici e integrati, Milan: Bompiani, 1964
Il caso Bond (Oreste del Buonorekin batera), Milan: Bompiani, 1965
Le poetiche di Joyce, Milan: Bompiani, 1966
Appunti per una semiologia delle comunicazioni visive, Milan: Bompiani, 1967
L'Italie par elle-meme. A portrait of Italy. Autoritratto dell'Italia (beste egileekin batera), Milan: Bompiani, 1967
La struttura assente, Milan: Bompiani, 1968
La definizione dell'arte, Milan: Mursia, 1968
L'arte come mestiere, Milan: Bompiani, 1969
I sistemi di segni e lo strutturalismo sovietico (Remo Faccanirekin batera), Milan: Bompiani, 1969
L'industria della cultura, Milan: Bompiani, 1969
Le forme del contenuto, Milan: Bompiani, 1971
Il nuovo medioevo, Milan: Bompiani, 1972 (beste egileekin batera)
Estetica e teoria dell'informazione, Milan: Bompiani, 1972
Il segno, Milan: Isedi, 1973
Il costume di casa, Milan: Bompiani, 1973
Beato di Liébana, Milan: Franco Maria Ricci, 1973
Trattato di semiotica generale, Milan: Bompiani, 1975 ^[5]
Il superuomo di massa, Roma: Cooperativa Scrittori, 1976
Dalla periferia dell'impero, Milan: Bompiani, 1977
Come si fa una tesi di laurea, Milan: Bompiani, 1977
Lector in fabula, Milan: Bompiani, 1979
Il "Milione": descrivere l'ignoto, L'espresson, 1982
Postille al nome della rosa (1983), Milan: Bompiani, 1984
The Sign of Three. Peirce, Holmes, Dupin 1983
Sette anni di desiderio, Milan: Bompiani, 1983
Semiotica e filosofia del linguaggio, Turin: Einaudi, 1984
Sugli specchi e altri saggi, Milan: Bompiani, 1985
Lo strano caso della Hanau 1609, Milan: Bompiani, 1989
Leggere i Promessi sposi (Maria Cortirekin batera), Milan, Bompiani, 1989
I limiti dell'interpretazione, Milan: Bompiani, 1990 ^[6]
Stelle e stellette, Genova: Melangolo, 1991
Vocali, Napoli: Guida, 1991
Il secondo diario minimo, Milan: Bompiani, 1992
La memoria vegetale, Milan: Ed. Rovello, 1992
La ricerca della lingua perfetta nella cultura europea, Bari: Laterza, 1993
Six Walks in the Fictional Woods, Cambridge: Harvard U.P., 1994
Povero Pinocchio, Modena: Comix, 1995
In cosa crede chi non crede? (Carlo Maria Martinirekin batera), Roma: Liberal, 1996
Cinque scritti morali, Milan: Bompiani, 1997^[7]
Kant e l'ornitorinco, Milan: Bompiani, 1997
Tra menzogna e ironia, Milan: Bompiani, 1998
La bustina di Minerva, Milan: Bompiani, 2000
Riflessioni sulla bibliofilia, Milan: Ed. Rovello, 2001
Sulla letteratura, Milan: Bompiani, 2002
Dire quasi la stessa cosa. Esperienze di traduzione, Milano: Bompiani, 2003
Bellezza. Storia di un'idea dell'Occidente, Milan: Motta On Line, 2002
Storia della bellezza, Milan: Bompiani, 2004
Il linguaggio della terra australe, Milano: Bompiani, 2004
Il Codice Temesvar, Milan: Ed. Rovello, 2005
Nel segno della parola (Daniele Del Giudice eta Gianfranco Ravasirekin batera), Milan: Rizzoli, 2005
A passo di gambero. Guerre calde e populismo mediatico, Milan: Bompiani, 2006
La memoria vegetale e altri scritti di bibliofilia, Milan: Bompiani, 2006
Sator Arepo eccetera, Roma: Nottetempo, 2006
Storia della bruttezza, Milan: Bompiani, 2007
11/9 La cospirazione impossibile, Milan: Edizioni Piemme, 2007
Dall'albero al labirinto, Milan: Bompiani, 2007
Nebbia , Turin: Giulio Einaudi Editore, 2009
Non sperate di liberarvi dei libri (Jean-Claude Carrièrerekin batera), Milan: Bompiani, 2009
Vertigine della lista, Milano: Bompiani, 2009
Il Medioevo. Barbari, Cristiani, Musulmani, Milan: Encyclomedia Publishers, 2010
Il Medioevo. Cattedrali, Cavalieri, Città, Milan, Encyclomedia Publishers, 2011
Il Medioevo. Castelli, Mercanti, Poeti, Milan, Encyclomedia Publishers, 2011
Costruire il nemico e altri scritti occasionali, Milan: Bompiani, 2011
Il Medioevo. Esplorazioni, Commerci, Utopie, Milan, Encyclomedia Publishers, 2011
Scritti sul pensiero medievale, Milan: Bompiani, 2012
Storia delle terre e dei luoghi leggendari, Milan: Bompiani, 2013

Irudi galeria

Erreferentziak

Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/26 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.

↑ «Itzulpengintza eta hizkuntza perfektua» EIZIE (Noiz kontsultatua: 2022-08-02).
↑ «Umberto Eco idazlea hil da» Berria 2016-2-20.
↑ Aldás Revelo, José Oswaldo. (2019). Modelos de novela histórica en la obra narrativa del escritor italiano Umberto Eco (1980-2015). (Noiz kontsultatua: 2022-08-02).
↑ (Gaztelaniaz) Eco, Umberto. (pdf) Obra abierta. .
↑ Eco, Umberto. (1991). Tratado de semiótica general. (5. ed. argitaraldia) Lumen ISBN 84-264-0105-8. PMC 29607876. (Noiz kontsultatua: 2022-08-02).
↑ (Gaztelaniaz) Eco, Umberto. (2013-03-07). Los límites de la interpretación. Penguin Random House Grupo Editorial España ISBN 978-84-264-2195-1. (Noiz kontsultatua: 2022-08-02).
↑ (Gaztelaniaz) Eco, Umberto. (2010-10-15). Cinco escritos morales. Penguin Random House Grupo Editorial España ISBN 978-84-264-1816-6. (Noiz kontsultatua: 2022-08-02).

Kanpo estekak

Datuak: Q12807
Multimedia: Umberto Eco / Q12807

[1] «Itzulpengintza eta hizkuntza perfektua» EIZIE (Noiz kontsultatua: 2022-08-02).

[2] «Umberto Eco idazlea hil da» Berria 2016-2-20.

[3] Aldás Revelo, José Oswaldo. (2019). Modelos de novela histórica en la obra narrativa del escritor italiano Umberto Eco (1980-2015). (Noiz kontsultatua: 2022-08-02).

[4] (Gaztelaniaz) Eco, Umberto. (pdf) Obra abierta. .

[5] Eco, Umberto. (1991). Tratado de semiótica general. (5. ed. argitaraldia) Lumen ISBN 84-264-0105-8. PMC 29607876. (Noiz kontsultatua: 2022-08-02).

[6] (Gaztelaniaz) Eco, Umberto. (2013-03-07). Los límites de la interpretación. Penguin Random House Grupo Editorial España ISBN 978-84-264-2195-1. (Noiz kontsultatua: 2022-08-02).

[7] (Gaztelaniaz) Eco, Umberto. (2010-10-15). Cinco escritos morales. Penguin Random House Grupo Editorial España ISBN 978-84-264-1816-6. (Noiz kontsultatua: 2022-08-02).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]