nur

Poloniera

nur. (1)

nur. (2)

Ahoskera

• IPA: /nur/

Jatorria

• /Oraindik ez daukagu hitz honen jatorria. Lagun ezazu jartzen./

Izena

nur m.

1. (Ornitologia) aliota.
2. murgiltze, urperatze.

Deklinabidea

    nur izenaren deklinabidea

	singularra	plurala
nominatiboa	nur	nury
genitiboa	nura	nurów
datiboa	nurowi	nurom
akusatiboa	nura	nury
instrumentala	nurem	nurami
lokatiboa	nurze	nurach
bokatiboa	nurze	nury

Ikus, gainera

• nurkować.
• nurek.