محسن مظاهر

میرزا محسن‌خان تبریزی (۱۲۳۵–۱۳۱۷ ه‍.ق) معروف به «مظاهر» و ملقب به «معین‌الملک»، «معتمدالملک» و «مشیرالدوله» از رجال عصر ناصرالدین‌شاه و مظفرالدین‌شاه قاجار بود. او در سِمَت کاردار و سفیر، وزیر تجارت، وزیر عدلیه، وزیر امور خارجه و حتی رئیس شورای وزیران فعالیت کرده‌است.

خانواده و تحصیلات

پدرش میرزا کاظم فرزند میرزا محسن عرب، از تجار تبریز بود که در زمان فتحعلی‌شاه به تبریز مهاجرت کرد و مادرش جیران خانم دختر حاجی‌سیدحسین و خواهر عدل‌الملک و رکن‌العداله بود.^[۱] میرزا محسن‌خان در جوانی زبان‌های عربی، انگلیسی، فرانسوی و احتمالاً ایتالیایی را آموخت. او در سال‌هایی که میرزا تقی‌خان امیرکبیر در تبریز اقامت داشت، توسط وی شناسایی شد و به‌عنوان مترجم به خدمت دولت وارد گردید. او علاوه بر آشنایی به زبان‌های گوناگون، در خوشنویسی نستعلیق نیز مهارتی داشته‌است.^[۲]

زندگی سیاسی

میرزا محسن‌خان در سال ۱۲۶۸ قمری و هم‌زمان با افتتاح دارالفنون، در سِمَت مترجم مربی ایتالیایی سپاه، پیاده‌نظام و آرایش لشکر یعنی متراتسوا انجام وظیفه نمود. سپس به وزارت امور خارجه فراخوانده شد و با سمت نایب سومی سفارت ایران در سن پترزبورگ فعالیت خود را آغاز نمود. در این سِمَت و در سال ۱۲۷۲ قمری لقب خان گرفت و در سال ۱۲۷۵ قمری به نایب اولی سفارت ایران در پاریس ارتقا یافت.^[۳]

او که هم‌زمان سابقهٔ خدمت نظامی را نیز حفظ نموده بود، در سال ۱۲۸۴ قمری سرتیپ اول شد و به شارژدافری (وزیر مقیم) ایران در لندن منصوب گردید. او در این سِمَت نقش تعیین‌کننده‌ای در انعقاد امتیازنامه رویتر داشت.^[۴] در سال ۱۲۸۸ به دستور میرزا حسین‌خان مشیرالدوله وزیرمختار ایران در استانبول گردید و مدت بیست سال در این سمت باقی ماند.^[۵] در همین زمان برادرزادهٔ خود به نام محمد مظاهر که در چهار سالگی یتیم شده بود را با خود به استانبول برد. محمد پس از پایان تحصیلات مقدماتی در استانبول به پاریس رفت تا حقوق بخواند. بعدها در ایران ملقب به «صدیق حضرت» شد. پس از مشروطه به نمایندگی مجلس رسید و در وزارتخانه‌های خارجه و مالیه استخدام شد.

محسن مظاهر در چاپ و نشر مشهورترین روزنامهٔ سیاسی، اجتماعی و فرهنگی فارسی‌زبان عصر خویش به نام اختر تأثیر فراوانی داشت. اختر در مدت کوتاهی چنان شهرتی پیدا کرد که روزنامه‌فروشان، «اختری» خوانده شدند.^[۶] مشهور است که او نخستین دستگاه تلفن را به ایران وارد کرده‌است که ناصرالدین‌شاه برای تماس بین شمس‌العماره با باغ سپهسالار از آن استفاده می‌نموده‌است.^[۷]

در سال ۱۳۰۸ قمری یا به دلیل دشمنی امین‌السلطان یا به دلیل همفکری با میرزا ملکم‌خان از وزیرمختاری استانبول عزل گردید و به تهران فرا خوانده شد و در برابر اصرار وزیرمختار عثمانی در تهران برای بازگشت وی سرانجام ناصرالدین‌شاه پاسخ داد:^[۸]

اگر سلطان عثمانی استعفاء مرا از سلطنت خواهش نماید قبول می‌کنم. اما مجدداً سفارت حاجی محسن‌خان را قبول نخواهم کرد…

محسن‌خان سرانجام پس از یک سال بیکاری، در سال ۱۳۰۹ قمری، هم‌زمان وزیر تجارت و وزیر عدلیه گردید. در سال ۱۳۱۲ پست وزارت تجارت را از دست داد و تا پایان عمرِ ناصرالدین‌شاه، وزارت عدلیه را در اختیار داشت. در اوایل سلطنت مظفرالدین‌شاه، در کابینهٔ امین‌السلطان وزیر امور خارجه گردید و با عزل امین‌الدوله توسط شاه، مدت دوماه و نیم موقتاً ریاست شورای وزیران (کابینه) را در اختیار گرفت.^[۹]

مرگ

محسن‌خان در سال ۱۳۱۷ دچار بیماری گردید و در کسوت وزیر امور خارجه برای معالجه به اروپا رفت، ولی معالجات بی‌ثمر بود و وی در سن ۸۲ سالگی در اروپا درگذشت.^[۱۰]

منابع

↑ فراموشخانه و فراماسونری در ایران، جلد ۱، صفحهٔ ۴۳۹
↑ سید محمدمهدی موسوی (۲۸ مرداد ۱۳۵۱)، «گزارش‌های پنج ساله سفارت ایران در لندن»، خواندنی‌ها، ج. ۳۲ ش. ۹۷، ص. ۲۳ و ۲۴
↑ سید محمدمهدی موسوی (۲۸ مرداد ۱۳۵۱)، «گزارش‌های پنج ساله سفارت ایران در لندن»، خواندنیها، ج. ۳۲ ش. ۹۷، ص. ۲۴
↑ سید محمدمهدی موسوی (۳۱ مرداد ۱۳۵۱)، «گزارش‌های پنج ساله سفارت ایران در لندن»، خواندنیها، ج. ۳۲ ش. ۹۸، ص. ۲۳
↑ سید محمدمهدی موسوی (۲۸ مرداد ۱۳۵۱)، «گزارش‌های پنج ساله سفارت ایران در لندن»، خواندنیها، ج. ۳۲ ش. ۹۷، ص. ۲۴ و ۲۵
↑ «اختر». دائره‌المعارف بزرگ اسلامی. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۸ دسامبر ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۱ مرداد ۱۳۸۹.
↑ «آشنایی با تاریخچه تلفن در ایران». همشهری آنلاین. دریافت‌شده در ۱ مرداد ۱۳۸۹.
↑ سید محمدمهدی موسوی (۲۸ مرداد ۱۳۵۱)، «گزارش‌های پنج ساله سفارت ایران در لندن»، خواندنیها، ج. ۳۲ ش. ۹۷، ص. ۲۷
↑ سید محمدمهدی موسوی (۲۸ مرداد ۱۳۵۱)، «گزارش‌های پنج ساله سفارت ایران در لندن»، خواندنیها، ج. ۳۲ ش. ۹۷، ص. ۲۷ و ۲۸ و ۴۶
↑ سید محمدمهدی موسوی (۲۸ مرداد ۱۳۵۱)، «گزارش‌های پنج ساله سفارت ایران در لندن»، خواندنی‌ها، ج. ۳۲ ش. ۹۷، ص. ۴۶

[1] فراموشخانه و فراماسونری در ایران، جلد ۱، صفحهٔ ۴۳۹

[2] سید محمدمهدی موسوی (۲۸ مرداد ۱۳۵۱)، «گزارش‌های پنج ساله سفارت ایران در لندن»، خواندنی‌ها، ج. ۳۲ ش. ۹۷، ص. ۲۳ و ۲۴

[3] سید محمدمهدی موسوی (۲۸ مرداد ۱۳۵۱)، «گزارش‌های پنج ساله سفارت ایران در لندن»، خواندنیها، ج. ۳۲ ش. ۹۷، ص. ۲۴

[4] سید محمدمهدی موسوی (۳۱ مرداد ۱۳۵۱)، «گزارش‌های پنج ساله سفارت ایران در لندن»، خواندنیها، ج. ۳۲ ش. ۹۸، ص. ۲۳

[5] سید محمدمهدی موسوی (۲۸ مرداد ۱۳۵۱)، «گزارش‌های پنج ساله سفارت ایران در لندن»، خواندنیها، ج. ۳۲ ش. ۹۷، ص. ۲۴ و ۲۵

[6] «اختر». دائره‌المعارف بزرگ اسلامی. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۸ دسامبر ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۱ مرداد ۱۳۸۹.

[7] «آشنایی با تاریخچه تلفن در ایران». همشهری آنلاین. دریافت‌شده در ۱ مرداد ۱۳۸۹.

[8] سید محمدمهدی موسوی (۲۸ مرداد ۱۳۵۱)، «گزارش‌های پنج ساله سفارت ایران در لندن»، خواندنیها، ج. ۳۲ ش. ۹۷، ص. ۲۷

[9] سید محمدمهدی موسوی (۲۸ مرداد ۱۳۵۱)، «گزارش‌های پنج ساله سفارت ایران در لندن»، خواندنیها، ج. ۳۲ ش. ۹۷، ص. ۲۷ و ۲۸ و ۴۶

[10] سید محمدمهدی موسوی (۲۸ مرداد ۱۳۵۱)، «گزارش‌های پنج ساله سفارت ایران در لندن»، خواندنی‌ها، ج. ۳۲ ش. ۹۷، ص. ۴۶

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

ن ب و وزیران امور خارجه (فهرست)
قاجار	نشاط اصفهانی (۱۲۰۲–۱۲۰۰) ابوالحسن شیرازی (۱۲۱۳–۱۲۰۲) علی فراهانی* (۱۲۱۴–۱۲۱۳) مسعود انصاری (۱۲۱۹–۱۲۱۴) ابوالحسن شیرازی (۱۲۲۵–۱۲۱۹) مسعود انصاری (۱۲۲۷–۱۲۲۵) محمدتقی فراهانی* (۱۲۳۰–۱۲۲۷) محمدعلی شیرازی (۱۲۳۰) سعید انصاری (۱۲۵۲–۱۲۳۰) محمد رئیس نوری* (۱۲۵۲) حسین سپهسالار (۱۲۵۹–۱۲۵۲) سعید انصاری (۱۲۶۲–۱۲۵۹) محمد رئیس نوری* (۱۲۶۲) محمود قراگوزلو (۱۲۶۴–۱۲۶۲) یحیی مشیرالدوله (۱۲۶۶–۱۲۶۴) عباس قوام‌الدوله (۱۲۷۵–۱۲۶۶) نصرالله نایینی* (۱۲۷۵) محسن مظاهر (۱۲۷۸–۱۲۷۵) نصرالله نایینی (۱۲۸۵–۱۲۷۸) محمدعلی علاءالسلطنه (۱۲۸۶–۱۲۸۵) جواد سعدالدوله (۱۲۸۶) محمدعلی علاءالسلطنه (۱۲۸۶) حسن پیرنیا (۱۲۸۷–۱۲۸۶) محمدعلی علاءالسلطنه (۱۲۸۷) جواد سعدالدوله (۱۲۸۸–۱۲۸۷) اسدالله مشارالسلطنه* (۱۲۸۸) محمدعلی علاءالسلطنه (۱۲۸۸) اسماعیل ثقةالملک* (۱۲۸۸) محمدابراهیم غفاری (۱۲۸۹–۱۲۸۸) حسینقلی نواب (۱۲۸۹) حسن اسفندیاری (۱۲۹۰–۱۲۸۹) حسن وثوق (۱۲۹۲–۱۲۹۰) محمدابراهیم غفاری (۱۲۹۴–۱۲۹۲) حسن اسفندیاری (۱۲۹۴) علیقلی مسعود انصاری (۱۲۹۴) اکبر صارم‌الدوله (۱۲۹۵–۱۲۹۴) حسن وثوق (۱۲۹۶–۱۲۹۵) محمدعلی علاءالسلطنه (۱۲۹۶) علیقلی مسعود انصاری (۱۲۹۷–۱۲۹۶) اسدالله مشارالسلطنه (۱۲۹۷) علیقلی مسعود انصاری (۱۲۹۸–۱۲۹۷) فیروز فیروز (۱۲۹۹–۱۲۹۸) اسدالله مشارالسلطنه (۱۲۹۹) حسن اسفندیاری (۱۲۹۹) مصطفی‌قلی فهیم‌الدوله* (۱۲۹۹) جهانگیر ناظم‌الملک* (۱۲۹۹) حسن اسفندیاری (۱۲۹۹) محمود جم (۱۳۰۰–۱۲۹۹) محمدتقی معززالدوله (۱۳۰۰) حسن اسفندیاری (۱۳۰۰) ابوالقاسم عمید* (۱۳۰۰) اسدالله مشارالسلطنه (۱۳۰۰) ابراهیم حکیمی (۱۳۰۱–۱۳۰۰) احمد قوام (۱۳۰۱) محمدعلی فروغی (۱۳۰۲–۱۳۰۱) محمد مصدق (۱۳۰۲) محمدعلی فروغی (۱۳۰۳–۱۳۰۲) حسن مشار (۱۳۰۴–۱۳۰۳)
پهلوی	داوود مفتاح* (۱۳۰۵–۱۳۰۴) علیقلی مسعود انصاری (۱۳۰۷–۱۳۰۵) فتح‌الله پاکروان* (۱۳۰۷) ابوالقاسم عمید* (۱۳۰۷) محمدعلی فرزین (۱۳۰۹–۱۳۰۷) محمدعلی فروغی (۱۳۱۲–۱۳۰۹) سید باقر کاظمی (۱۳۱۴–۱۳۱۲) عنایت‌الله سمیعی (۱۳۱۶–۱۳۱۵) مصطفی عدل* (۱۳۱۷–۱۳۱۶) علی سهیلی (۱۳۱۷) مظفر اعلم (۱۳۱۹–۱۳۱۷) جواد عامری* (۱۳۲۰–۱۳۱۹) علی سهیلی (۱۳۲۱–۱۳۲۰) محمد ساعد (۱۳۲۳–۱۳۲۱) محسن رئیس (۱۳۲۳) نصرالله انتظام (۱۳۲۴–۱۳۲۳) انوشیروان سپهبدی (۱۳۲۴) ابوالقاسم نجم (۱۳۲۴) احمد قوام (۱۳۲۵–۱۳۲۴) محمدعلی همایون‌جاه (۱۳۲۶–۱۳۲۵) انوشیروان سپهبدی (۱۳۲۶) موسی نوری اسفندیاری (۱۳۲۶) سید باقر کاظمی (۱۳۲۶) موسی نوری اسفندیاری (۱۳۲۷–۱۳۲۶) علی‌اصغر حکمت (۱۳۲۸–۱۳۲۷) علی‌اکبر سیاسی (۱۳۲۸) حسین علاء (۱۳۲۹–۱۳۲۸) محمود صلاحی* (۱۳۲۹) محسن رئیس (۱۳۲۹) عبدالله انتظام (۱۳۳۰–۱۳۲۹) سید باقر کاظمی (۱۳۳۱–۱۳۳۰) حسین نواب (۱۳۳۱) حسین فاطمی (۱۳۳۲–۱۳۳۱) عبدالله انتظام (۱۳۳۴–۱۳۳۲) علیقلی اردلان (۱۳۳۷–۱۳۳۴) علی‌اصغر حکمت (۱۳۳۸–۱۳۳۷) جلال عبده (۱۳۳۸) غلام‌عباس آرام (۱۳۳۹–۱۳۳۸) امیرخسرو افشار* (۱۳۳۹) یدالله عضدی (۱۳۳۹) حسین قدس نخعی (۱۳۴۱–۱۳۳۹) غلام‌عباس آرام (۱۳۴۵–۱۳۴۱) اردشیر زاهدی (۱۳۵۰–۱۳۴۵) عباسعلی خلعتبری (۱۳۵۷–۱۳۵۰) امیرخسرو افشار (۱۳۵۷) احمد میرفندرسکی (۱۳۵۷)
جمهوری اسلامی	کریم سنجابی (۱۳۵۸–۱۳۵۷) مهدی بازرگان* (۱۳۵۸) ابراهیم یزدی (۱۳۵۸) سید ابوالحسن بنی‌صدر* (۱۳۵۸) صادق قطب‌زاده (۱۳۵۹–۱۳۵۸) محمدکریم خداپناهی* (۱۳۵۹) محمدعلی رجایی* (۱۳۶۰–۱۳۵۹) میرحسین موسوی (۱۳۶۰) علی‌اکبر ولایتی (۱۳۷۶–۱۳۶۰) کمال خرازی (۱۳۸۴–۱۳۷۶) منوچهر متکی (۱۳۸۹–۱۳۸۴) علی‌اکبر صالحی (۱۳۹۲–۱۳۸۹) محمدجواد ظریف (۱۴۰۰–۱۳۹۲) حسین امیرعبداللهیان (۱۴۰۳–۱۴۰۰) علی باقری کنی* (۱۴۰۳) سید عباس عراقچی (اکنون–۱۴۰۳)
* سرپرست