Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Wikipedia

Jean-Antoine Letronne

filólogo, arqueólogo e numismático francés

Jean-Antoine Letronne, nado en París o 25 de xaneiro de 1787 e finado na mesma cidade o 14 de decembro de 1848, foi un arqueólogo, filólogo helenista, epigrafista e numismático francés, [1]profesor no Collège de France e director do Gabinete de Antigüidades e Medallas da Biblioteca Nacional.

Modelo:BiografíaJean-Antoine Letronne

Litografía cun retrato de Jean-Antoine Letronne (1833)

Biografía
Nacemento25 de xaneiro de 1787
París, Francia.
Morte14 de decembro de 1848 (61 anos)
París, Francia.
Lugar de sepulturaCemiterio do Père-Lachaise. 
Cargos
Director do
Gabinete de Medallas e Moedas de Francia
Período1832 – 1840
AntecesorRaoul Rochette.
SucesorPierre Marie Anatole Chabouillet
Datos persoais
País de nacionalidadeFrancia Francesa.
RelixiónCatolicismo.
Actividade
Campo de traballoAntropoloxía, historiografía, numismática, arqueoloxía e filoloxía.
Ocupaciónantropólogo, historiador, arquiveiro, catedrático, arqueólogo, escritor Editar o valor en Wikidata
EmpregadorCollège de France.
Membro de
Instituto Arqueolóxico Alemán.
Académie des inscriptions et belles-lettres.
Academia Prusiana das Ciencias.
Academia das Ciencias de Turín.
Sociedade de Historia de Francia.
Real Academia das Artes e as Ciencias dos Países Baixos.
Academia das Ciencias de Baviera.
Premios
Cabaleiro da Orde do Mérito polas Ciencias e as Artes.
Oficial da Lexión de Honra.
Descrito pola fonteDicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron
Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron
Library of the World's Best Literature Editar o valor en Wikidata
BNE: XX1342428

Traxectoria

editar

Letronne naceu en París en 1789, fillo dun gravador pobre que conseguiu envialo a estudar Arte como aprendiz dun pintor chamado David. Mais os seus gustos artísticos orientábanse daquela cara á literatura, o que o levou a se matricular no Collège de France, onde se di que adoitaba exercitar a súa desenvolvida facultade crítica corrixindo antigas traducións de autores gregos e comparando logo os resultados coas edicións máis recentes e aprobadas.[2] Foi alumno do xeógrafo Edme Mentelle e do helenista Jean-Baptiste Gail.[3]

Entre 1810 e 1812 viaxou por Francia, Italia, Suíza e os Países Baixos,[3] e ao seu regreso a Francia publicou un artigo publicado Essai critique sur la topographie de Syracuse. Dous anos máis tarde apareceu o seu traballo Recherches géographies et critiques sur le livre De mensura orbis terrae.[4] En 1815 foi comisionado polo Goberno francés para completar a tradución de Estrabón que fora comezada por Gabriel de La Porte du Theil, e en marzo de 1816 foi admitido para o seu ingreso na Académie des inscriptions et belles-lettres de París.[2][3][5][6]

En 1817 foi nomeado director da École Nationale des Chartes, e en 1819 inspector xeral da universidade. En 1831 converteuse en profesor de Historia no Collège de France,[5] e en 1834 foi elixido para a cátedra de Ética e Historia nesa institución, que en 1837 cambiou pola de Arqueoloxía, na que sucedeu a Chapollion.[2][6][7]

En 1832, a instancias de François Guizot, foi nomeado conservador do Gabinete de Medallas por unha orde do 14 de novembro, e poucos días despois, o 19 de novembro, Presidente do Conservatorio e director da Biblioteca do Rei,[3] cargo que ocupou ata 1840.[8][9]

 
Medalla co busto de Jean-Antoine Letronne, creada por David d'Angers (1840).[10]

Letronne foi administrador do Collège de France de 1840 a 1848.[7] Foi membro do Comité de Traballos Históricos e Científicos de 1836 a 1841 e membro fundador da Sociedade de Xeografía. En 1840 sucedeu a Pierre Daunou como conservador xeral dos Arquivos Nacionais.[3][5][6][11]

En 1835 contribuíu á publicación da revista Nouvelles Annales de l'Institut archéologique, da que foi membro do consello de redacción.[12]

Entre outras entidades académicas e sociedades eruditas, Letronne foi elixido o 11 de xaneiro de 1847 membro asociado da Real Academia de Bélxica, na súa Clase de Letras e Ciencias Morais e Políticas.[13] Pola súa banda, na Academia das Ciencias de Turín foi elixido membro correspondente o 13 de xaneiro de 1825 e socio estranxeiro o 20 de xaneiro de 1833. [14]

Ao longo da súa traxectoria académica, Letronne foi distinguido como cabaleiro da Orde do Mérito polas Ciencias e as Artes (Prusia) e como oficial da Lexión de Honra.[6]

 
Tumba de Jean-Antoine Letronne no cemiterio do Père-Lachase.

Jean-Antoine Letronne finou en París o 14 de decembro de 1848 aos 61 anos,[2][6] e está soterrado na división 14 do cemiterio do Père-Lachaise.[15][16]

Fundador da epigrafía moderna

editar

Letronne foi un erudito de sona no seu tempo. O filólogo alemán Johannes Franz cualificouno como vir immortalis,[17] e o historiador dinamarqués Barthold Georg Niebuhr escribiu: "M. Letronne por si só vale unha academia".[18] Foi recoñecido como ”o verdadeiro fundador dos estudos modernos de epigrafía clásica",[17] ao ser o primeiro en formular claramente os principios metodolóxicos fundamentais desa disciplina, insistindo na necesidade de considerar todas as inscricións, mesmo as máis modestas, e definindo claramente as regras de restauración dos textos incompletos. Para o historiador francés Louis Robert, era "o modelo por excelencia".[7]

Tamén estivo detrás do proxecto dunha nova edición das Geographi graeci minores, cuxo plan elaborara xunto con Karl Müller. Logo do seu pasamento, Émile Egger e Wladimir Brunet de Presle dedicáronse á publicación dos papiros gregos do Museo do Louvre, cuxo estudo iniciara Letronne.

O "anticlericalismo" de Letronne

editar

En 1834, Jean-Antoine Letronne publicou un artigo en La Revue des Deux mondes co título e "Des opinions cosmographiques des pères de l'Église rapprochées des doctrines philosophiques de la Grèce", no que, ademais de dar creto á idea da Terra plana, contrapuña as "fantasías relixiosas da Idade Media" á era da razón, a era da Ilustración.[19] Está conformado á maneira dun artigo científico, e os argumentos utilizados nel proceden, na súa maior parte, das repetidas afirmacións de Cosmas Indicopleustes, seguidor do cristianismo nestoriano e de Lactancio.[20]

 
O cráter lunar Letronne nunha imaxe da misión Apollo 16.

Eponimia

editar

Publicacións

editar

Esta é unha escolma da abundante produción bibliográfica de Jean Antoine Letronne:[6][22]

Edicións póstumas

editar

Notas

editar
  1. ↑ "Letronne, Jean-Antoine". En Enciclopedia Italiana. 1933. Istituto della Enciclopedia Italiana.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Chisholm, H., ed. (1911).
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 "Letronne Antoine Jean". Comité des travaux historiques et scientifiques (CTHS.fr).
  4. ↑ Véxase "(1814)" en "Publicacións".
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 "Letronne Jean-Antoine. (1787 - O 1816 - 1848). Helléniste". Académie des inscriptions et belles-lettres (AIBL.fr).
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 Aufrère, S. "Letronne, Antoine-Jean". En Dictionnaire critique des historiens de l'art. Institut national d'histoire de l'art (INHA.fr).
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 Leclant, J. (1988). Páxina 717.
  8. ↑ "Antoine-Jean Letronne". En Amandry, M. (2005). "Les directeurs du département des Monnaies, Médailles et Antiques depuis 1719 Arquivado 07 de xuño de 2023 en Wayback Machine.". Bibliothèque nationale de France (comitehistoire.bnf.fr).
  9. ↑ "Les directeurs de la Bibliothèque nationale (les maîtres de la librairie, administrateurs généraux, présidents)". BnF. Comité d'histoire (BNF.fr).
  10. ↑ "Portrait de Jean-Antoine Letronne (1787-1848), archéologue". Parismuseescollections.paris.fr
  11. ↑ "Cécile Colonna". En Amandry, M. (2005). "Les directeurs du département des Monnaies, Médailles et Antiques depuis 1719 Arquivado 07 de xuño de 2023 en Wayback Machine.". Bibliothèque nationale de France (comitehistoire.bnf.fr).
  12. ↑ Nouvelles annales publiées par la section française de l'Institut archéologique. Tomo I. Bourgeois-Maze, París. 1836. Páxina VI.
  13. ↑ "Antoine Jean Letronne". Académie royale des Sciences, des Lettres et des Beaux-Arts de Belgique (Academieroyale.be).
  14. ↑ "Jean-Antoine Letronne". Accademia delle Scienze di Torino (Accademiadellescienze.it).
  15. ↑ "Letronne, Jean Antoine (1787-1848)". Amis et Passionnés du Père Lachaise (APPL-lachaise.net).
  16. ↑ "Jean Antoine Letronne". Findagrave.com
  17. ↑ 17,0 17,1 Leclant, J. (1988). Páxina 716.
  18. ↑ Sarrut, G.; Saint-Edme, B. (1837). Páxina 192.
  19. ↑ Letronne (1834). "Des opinions cosmographiques des pères de l’Église rapprochées des doctrines philosophiques de la Grèce". En Revue des Deux Mondes. 3ª serie. Vol. 1. Nº 6. 15 de marzo. Páxinas 601-633.
  20. ↑ "L'obscurantisme du Moyen Âge: une manipulation, entre le mythe et le prétexte. L'exemple de la Terre plate". En Courrier de Rome. Nº 671. Xaneiro de 2024. Páxina 7.
  21. ↑ "Letronne". Gazetteer of Planetary Nomenclature (Planetarynames.wr.usgs.gov).
  22. ↑ "Letronne, Antoine-Jean (1787-1848)". Persee.fr

Véxase tamén

editar

Bibliografía

editar
Predecesor:
Raoul Rochette 		Director do
Gabinete de Medallas de París
1832 - 1840 		Sucesor:
Charles Lenormant
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jean-Antoine_Letronne&oldid=6815121»